"มาเถอะ พวกเจ้าเข้ามาด้วยกันเลย วันนี้ข้าจะไม่ใช่ดาบซิวหลัว""ภรรยาเอ๋ย จงดูให้ดี"ฉินเป่ยยื่นมือใหญ่ตะปบลงด้านล่าง พลังดึงดูดที่น่ากลัววูบหนึ่ง คว้าอาวุธในมือของคนทั้งหมดขึ้นไปบนอากาศอาวุธหลายชนิดส่งเสียงครวญครางสั่นระริก!"คนทั้งหมดเข้ามาพร้อมกัน ไม่ยอมให้มีทางหนีทีไล่แต่อย่างใด""สังหาร!"พวกของ
คนทั้งหมดล้วนลงมือไปทางฉินเป่ยฉินเป่ยสองมือถือดาบ จังหวะนี้ดาบยาวในมือเขาระเบิดเสียงครางกระบี่น่ากลัวอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนออกมาถัดจากนั้นทั้งตัวเขาก็กลายเป็นคลื่นเงาสายหนึ่ง หายวับไปอีกครั้ง!ฉัวะๆ...แค่ฟันลงง่ายๆ ไม่กี่ครั้ง ก็เด็ดศีรษะออกไปได้อีกหลายลูก!พวกของหลินเทียนหนานเวลานี้เหลือแค่ไม่
"จบแล้ว พวกเจ้าเตรียมใจดีแล้วใช่ไหม?"ดาบยาวในมือฉินเป่ยครางขึ้นอีกครั้ง บนหน้าหลินเทียนหนานมีรอยยิ้มปล่อยวางออกมา"ฮ่าๆๆ ฉินเป่ย ได้ตายด้วยมือเจ้าพวกเราทั้งหมดก็พอใจกับชีวิตนี้แล้ว!""ก่อนที่จะตาย พวกเรามีเรื่องหนึ่งอยากขอร้อง""พวกเราอยากจะเห็นพลานุภาพของดาบซิวหลัวสักครั้ง"ฉินเป่ยไม่ลังเล รับปากค
ลู่เว่ยยางอาบน้ำเสร็จแล้ว เดินมาอยู่ด้านหลังฉินเป่ย ตอนนี้นางแดงระเรื่อไปทั้งตัว ใบหน้าเองก็แดงเถือกไปหมดนางที่ยังไม่เคยผ่านทางโลกตึงเครียดมาก และเฝ้ารอมากฉินเป่ยหมุนตัวไปถาม "ทำอะไรน่ะ? รีรบกลับไปนอนที่ห้องของเจ้ากับเสี่ยวเตี๋ยเถอะ พักผ่อนดีดี พรุ่งนี้พวกเรายังต้องรีบเดินทาง""อื๋อ?"คำพูดของฉินเ
"เด็กอย่างเจ้าจะไปรู้อะไร ห้ามพูดแล้ว หุบปากไปเลย"หนานกงเตี๋ยกับลู่เว่ยยางอายจนแทบจะแทรกแผ่นดิน ทั้งสองคนไม่กล้าจะมองฉินเป่ยแล้วและตัวการอย่างฉินเป่ย กลับนั่งกินพลางหัวเราะเอิ๊กอ๊าก!ปากของอวี่เจียงเสวี่ยถูกปิดไว้แล้ว แต่ปากของเสี่ยวชิวเสียงก็ราวกับปืนเลเซอร์ พูดปาวๆๆ ขึ้นมานางกระทั่งยังเลียนเสีย
จากคำสั่งของหญิงสาว ด้านหลังนางก็มีคนคนหนึ่งพุ่งออกมา แสงดาบที่น่ากลัวพุ่งสังหารมาทางอวี่เจียงเสวี่ย!เผชิญหน้ากับแสงดาบน่ากลัวที่ซัดเข้ามา อวี่เจียงเสวี่ยสีหน้าสงบนิ่ง กระทั่งนอนไปบนอ้อมอกของฉินเป่ยเลยด้วยซ้ำฉินเป่ยดีดนิ้ว กลิ่นอายสายหนึ่งถูกยิงออกมา ตัดแสงดาบหลายสายเหล่านั้นไปในพริบตา ถัดจากนั้นก
ทุกคนล้วนตกตะลึง ทยอยกันหลบหลีกตอนนี้เอง ฉินเป่ยก็เอ่ยขึ้น "ตาแกหัวโล้น เจ้าแน่ใจว่าจะลงมือกับข้า?""เจ้ารู้ไหมว่าข้าเป็นใคร?""อาตมาจะสนทำไมว่าเจ้าเป็นใคร เจ้าต่อให้เป็นจักรพรรดิสวรรค์ วันนี้อาตมาก็จะส่งเจ้าไปปรโลกเอง""เช่นนั้นเจ้าก็เข้ามา มาส่งฉินเป่ยอย่างข้าไปปรโลกเสีย""ได้"ปรมาจารย์อีจื่อก้า
พอเห็นพวกนาง ฮูหยินน้อยก็ลิงโลด ตื่นเต้นเป็นบ้าเป็นหลัง"ภิกษุณีเหมยฮวา ท่านมาแล้ว ดีเหลือเกิน""เจ้าเด็กคนนี้เลย แล้วก็น้องสาวภรรยาของเขา""ภิกษุณีเหมยฮวา ขอแค่ท่านสังหารเด็กคนนี้กับนังสารเลวนั่น นับจากนี้ท่านคือแขกชั้นสูงของหม่าฟางฟางอย่างข้า กระทั่งเป็นแขกคนสำคัญของตระกูลเฉินพวกเราด้วย""ฮูหยินน้