บทที่ 0672

ตลอดเวลาที่ผ่านมาชางเยว่ไม่สามารถมองระดับการบำเพ็ญเพียรของฉินเป่ยออกได้เลย และยิ่งไม่สามารถมองตัวตนของเขาคนนี้ออกได้

ในสายตาเธอแล้วฉินเป่ยก็เปรียบเสมือนกระดาษเปล่าแผ่นหนึ่ง แต่บางทีก็เหมือนหุบเหวลึกที่มองไม่เห็นก้น

หลายครั้งเธอก็หลงคิดไปว่าเธอเข้าใจฉินเป่ยอย่างทะลุปรุโปร่งแล้ว เช่นดั่งตอนเมื่อวานนี้