บรรพบุรุษของสำนักกระบี่เดียวดายกลัวมากจนเขาฉี่รสดหลิวตงไป๋ไม่สนใจที่จะเขาเลยแม้แต่น้อย แต่ลงมือแทงเข็มเงินเข้าไปในร่างกายของเขาจากนั้นเขาก็พูดว่า: “ข้าเป็นผู้พิทักษ์ของเด็กผู้หญิงสองคนที่อยู่ข้างใน พวกเธอชอบสำนักกระบี่เดียวดายของเจ้า”“จากนี้ไป สำนักกระบี่เดียวดายจะเคารพพวกเธอทั้งสองเป็นประมุข”“เ
เพราะพวกเธอรู้อยู่แล้วว่าแม้ฉินเป่ยจะไปถึงโลกนั้น เขาจะไม่สามารถพบกับอวี่เจียวหรงได้ในเวลาอันสั้นและคราวนี้ฉินเป่ยจะไม่ได้ไปพร้อมกับพวกเธอเพียงเพราะเรื่องนี้ ทำเอาพวกเธอทุกคนอารมณ์เสีย!ฉินเป่ยเห็นสิ่งที่พวกเธอคิดแล้ว จึงปลอบโยนพวกเธอ: “เอาล่ะ อย่าเป็นแบบนี้สิ เลิกทำหน้าเหมือนตูดกันได้แล้ว”“หรงเอ
อวี่เจียงเสวี่ยทนไม่ได้ที่จะจากฉินเป่ยไป และไม่รู้ว่าเขากำลังจะไปไหน!ฉินเป่ยลูบหัวเล็ก ๆ ของเธอแล้วพูดว่า “เธอไม่จำเป็นต้องรู้เรื่องนี้หรอกหน่า จากนี้ไปเธอไม่ควรเข้าไปยุ่งเรื่องของพี่เขยและพี่สาวรู้ไหม”“ตอนเจอพี่สาวแล้วต้องบอกให้ด้วยว่าผมสบายดี ไม่ต้องเป็นห่วง”“แล้วก็ อย่าลืมช่วยพี่สาวให้มากขึ้น
ผู้ที่ไม่พอใจทั้งหมดถูกบรรพบุรุษของสำนักกระบี่เดียวดายฆ่าทิ้ง ด้วยความช่วยเหลือของอู๋ซื่อเยว่สำนักกระบี่เซียนในตอนนี้มีความแข็งแกร่งเพิ่มขึ้นทุกวันในเวลานี้อวี่เจียวหรงออกจากสำนักกระบี่เซียนแต่เช้า และมาที่ร้านอาหารเพื่อขอให้เสี่ยวชิวเสียงเตรียมอาหารหลังจากนั้นเธอก็ไปที่ประตูเมืองเพื่อทักทายอวี่เจ
อวี่เจียงเสวี่ยและเสี่ยวชิวเสียงมีหัวข้อที่จะพูดคุยไม่รู้จบ เดิมทีเสี่ยวชิวเสียงก็เป็นคนประหลาดเธอไม่สนใจหลินชิวเสียและคนอื่น ๆ และพูดคุยกับอวี่เจียงเสวี่ยเท่านั้นยิ่งไปกว่านั้น พวกเธอทั้งสองไม่ได้กินข้าวที่โต๊ะ แต่เข้าไปในครัวพร้อมชามในมือ ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรกันบ้างหลังจากทานอาหารเสร็จอวี่เจียวหร
ดวงตาของผู้หญิงเหล่านี้ทำให้ฉินเป่ยเวียนหัวเล็กน้อย“ดูเหมือนว่าพวกเธอจะชอบเจ้านะ เจ้าลองดูเถอะว่าจะทำยังไง”ชางเยว่มองไปที่ฉินเป่ยด้วยสีหน้ายินดี จากนั้นเธอก็นั่งลงและดื่มต่อ“สาวงามทั้งหลาย ขวางทางผมมีเรื่องอะไรเหรอครับ?”ฉินเป่ยถามอย่างใจเย็น“บังอาจ เรื่องของวังไป๋ฮวา เจ้าไม่จำเป็นต้องรู้เหตุผล”
เกาหมิงอี้คิดถึงว่าร่างเล็ก ๆ ของเขา ถ้าตกไปอยู่ในมือของพระราชวังไป๋ฮวา เขาจะไม่ถูกทรมานเป็นชิ้น ๆ เหรอ?เมื่อนึกถึงตรงนี้ ร่างกายของเขาก็เริ่มสั่นเทา และเขาแทบจะกลัวจนออกไปจากใจแม้ว่าสาวงามที่อยู่ตรงหน้าเขาจะร้อนแรง น่าทึ่ง และสะบึมขนาดไหน แต่เขาก็ไม่มีความคิดร้ายกาจในใจของเขาหรอกเขารู้จักพระราชว
ฉินเป่ยตบมือของเขาจากอากาศ เปลี่ยนสาวกหญิงทั้งหมดของพระราชวังไป๋ฮวาให้กลายเป็นหมอกเลือด!ทันใดนั้นเขาก็ตระหนักว่าเขาเด็ดขาดเกินไปเล็กน้อย แต่เขาก็ยังสนใจพระราชวังไป๋ฮวามากพวกเธอใช้ยากับเขาจริง ๆ และเขาก็หลงใหลไปจริงในตอนแรก โชคดีที่เขาตอบสนองได้ทันเวลาในเวลานี้ เขายืนขึ้นเดินไปหาเกาหมิงอี้แล้วพูดว
พวกเขาคือกองกำลังที่ซ่งเจียงหลิวบ่มเพาะอย่างลับๆ มาหลายปี เป็นไพ่ใบสุดท้ายที่แข็งแกร่งที่สุดของเขา และเป็นเครื่องมือหาเงินที่เขาใช้มาหลายปีนอกจากเขาแล้ว ไม่มีใครรู้ความเป็นมาของไพ่ตายเหล่านี้เลยเขาไม่คิดเลยว่าจะมีวันที่ใช่ไพ่ตายใบนี้มารับมือกับพวกอวี่เจียวหรงคนนอกเหล่านี้ แต่ตอนนี้มันไม่สำคัญแล้ว
ไม่นานพวกองครักษ์ก็ถอยออกไปทันที!คำสั่งของซ่งเจียงหลิวพวกเขาไม่กล้าขัด องครักษ์ทุกนายถอยออกไปหมด ถอยออกไกลมากซ่งเฉากับแม่เขาไม่เข้าใจอย่างมาก แต่ช่วยไม่ได้ อย่างไรเสียที่พึ่งใหญ่สุดของพวกเขาสองแม่ลูกก็คือซ่งเจียงหลิวแต่ผลที่ได้ล่ะ? ซ่งเจียงหลิวถูกอวี่เจียวหรงซัดกระเด็นด้วยหมัดเดียว นี่มันชัดเจนแล
เมื่อเห็นภาพนี้ ซ่งเฉาที่ตกใจนั่งทื่ออยู่บนพื้นอยู่ก่อนแล้ว ยิ่งตกใจมากจนฉี่ราดตอนนี้ เขากำลังฉี่ราดออกมาอวี่เจียวหรงตรวจดูร่างกายของจ้าวหลิงเอ๋อร์อยู่ครู่หนึ่ง หลังแน่ใจว่าไม่มีอันตรายถึงชีวิตแล้ว ก็ให้หลินชิวเสียประคองเธอเข้าห้องไปพักผ่อนและรักษาตัวให้เธอทันที"นายน้อยซ่ง ตอนนี้เรามาคุยเรื่องระห
สมาชิกแก๊งจระเข้กว่าพันคน ในเวลานี้ถูกพวกอวี่เจียวหรงฆ่าไปหมดแล้วสำหรับพวกเธอแล้ว การฆ่าคนพันกว่าคนนี้เหมือนดั่งการฆ่าสุนัข ไม่มีความรู้สึกท้าทายเลยเดิมทีหากอวี่เจียวหรงกับหลินชิวเสียไม่ลงมือ อาศัยแค่พวกจู้อวี๋เฟยสี่คน ยากจะฆ่าพวกแก๊งจระเข้พันกว่าคนนี้ตายหมดได้!แต่ว่ามีอวี่เจียวหรงกับหลินชิวเสียร
การสั่งสมประสบการณ์มาอย่างยาวนาน ทำให้พลังการต่อสู้ของเขาน่ากลัวอย่างยิ่ง แข็งแกร่งกว่าผู้แข็งแกร่งคนอื่น ๆ ในระดับเดียวกันมากแม้แต่พ่อของเขาก็ยังไม่กล้าพูดว่ามีโอกาสชนะหลี่ต้าเปียวได้ร้อยเปอร์เซ็นต์อวี่เจียวหรงจะนับเป็นตัวอะไร?ในขณะนี้ หลี่ต้าเปียวได้ห้ามทุกคนไว้ ทำให้สถานที่นั้นเงียบลงในทันทีเ
ทันทีที่หลี่ต้าเปียวพูดจบ ซ่งเฉาก็ยกเก้าอี้ตัวหนึ่งมาให้เขานั่งสำหรับหลี่ต้าเปียวแล้ว อวี่เจียวหรงและพวกพ้องก็เป็นเหมือนเนื้อบนเขียงที่เขาจะสับเมื่อไหร่ก็ได้ ต่อหน้าพลังอันเด็ดขาดของแก๊งจระเข้ เขาไม่เชื่อว่าพวกเธอจะสามารถพลิกสถานการณ์ได้!ในขณะเดียวกัน พรรคพวกของแก๊งจระเข้ได้ล้อมจวนตระกูลซ่งไว้ทุกด
"หัวหน้าแก๊ง ข้าผิดจริงๆ ข้ายินดีชดใช้ เมื่อคืนข้าได้ตกลงกับกุนซือแล้วว่าจะมอบคนทั้งหมดของแก๊งขวานและอาณาเขตของพวกเขาให้ท่านโดยไม่คิดค่าใช้จ่าย""หัวหน้าแก๊ง ขอให้เห็นแก่หน้าพ่อของข้า โปรดอภัยให้ข้าสักครั้งเถิด ต่อไปข้าจะไม่กล้าท้าทายอำนาจของท่านอีกแล้ว""ผู้หญิงพวกนั้นเสแสร้งมาตลอด ข้าเองก็หลงเสน่ห
ทันใดนั้นเอง องครักษ์คนนั้นก็กลับมา"นายท่าน ข่าวดี ข่าวดีนะ หัวหน้าแก๊งจระเข้หลี่ต้าเปียว นำกลุ่มนักสู้แก๊งจระเข้ผู้แข็งแกร่งกว่าพันคนมุ่งหน้ามาที่นี่แล้ว""อีกสองชั่วโมงพวกเขาก็จะมาถึงแล้ว"องครักษ์เพิ่งพูดจบ ก็มีสาวใช้คนหนึ่งวิ่งเข้ามาแล้วพูดว่า: "นายท่าน คนพวกนั้นตื่นกันแล้ว พวกนางอยากทานข้าว ท่
ซ่งเฉาพูดจบก็หันไปเรียกข้างนอก จากนั้นก็มีองครักษ์มาล้อมด้วยความอาฆาตที่ดุเดือดอย่างรวดเร็วตอนนั้นอวี่เจียวหรงที่เงียบมาโดยตลอดเริ่มพูดบ้างแล้ว เธอเดินมาตรงหน้าซ่งเฉามองเขาด้วยสีหน้าเหมือนมองคนตาย"นายน้อยซ่ง นี่ท่านบรรลุเป้าหมายแล้วก็จะถีบหัวส่งเช่นนั้นหรือ? ตอนแรกท่านอยากนอนกับข้าและก็น้อง ๆ ของข