บทที่ 0213

เว่ยเฟิงเฉียว วิ่งเร็วมาก แต่ทิศทางที่ผู้ชายคนนี้วิ่งคือไปทางห้องของเขาและไป๋เฟยเฟย!

ฉินเป่ยพูดหมดคำจะพูดกับผู้ชายคนนี้จริง ๆ แต่ฉินเป่ยเขาก็ยังรู้สึกวางใจเขาอยู่ดี

ในเวลานี้ อันหนิงก็เข้ามาพร้อมสีหน้าไม่สลายใจ

ผู้คนบอกว่าใกล้บ้านใจสงบ แต่เธอในตอนนี้มีแต่ความกลัวและความรู้สึกหดหู่ใจ

สิบปีมาแล้ว ยามท