“พี่อะ ถึงเวลาพูดถึงเราสองคนแล้วนะ!” “อ้าว เราสองคนจะทําอะไรได้บ้าง? มาเจอกันครั้งแรกเนี่ย น้องชายเล็กไม่ควรเป็นแบบนี้นะ!”“มันสายไปแล้ว พี่สาวจะไปก่อนนะ!” เฮยฟึ่งหวงตอบสนองอย่างรวดเร็ว สงบลงทันที พยุงร่างกายหล่อนยืนขึ้นแล้ววิ่งหนีไปโซ!กริชในมือของฉินเป่ย บินออกไปและกริชก็ไล่ล่าเฮยฟึ่งหวงราวกับว
ฟีนิกซ์ดำไม่กล้าปริปากต่ออันที่จริง หลังจากที่เธอเห็นฉินเป่ยสังหารเหล่าจอมยุทธ์แดนอาทิตย์หลายคนในพริบตาเดียวเมื่อวานนี้ เธอก็เชื่อสิ่งที่พ่อของเธอพูดกับเธอในโทรศัพท์ และในตอนนั้นเธอก็รู้แล้วว่าตัวเองกำลังมีหายนะแต่ตอนนี้ฉินเป่ยกลับโมโหจนอยากจะชกคน แต่เมื่อมองดูก็เห็นว่าบั้นท้ายของฟีนิกซ์ดำไม่สามาร
“คุณคงไม่ได้จะวางยาพิษฉันจริง ๆ ใช่ไหม?”“ฉันรู้สึกเหมือนร่างกายของฉันมันใกล้จะระเบิดออก!”“ฮือ ๆ ฉันยังเป็นสาวพรหมจรรย์อยู่เลย คุณฉินคะ หรือก่อนฉันจะใกล้ตายคุณจะเติมเต็มความฝันของการเป็นสาวเต็มตัวให้ฉันหน่อยดีไหมคะ?”“มารดาเธอน่ะสิ!”ฉินเป่ยรู้สึกราวกับใกล้เป็นลม เขาตบไปที่หลังศีรษะของฟีนิกซ์ดำหนึ่
ฟีนิกซ์ดำปรากฏตัวต่อหน้าทุกคนเธอเปล่งรัศมีพลังที่แข็งแกร่งออกมา เธอทะลวงระดับพลังแล้ว!เป็นยอดปรมาจารย์!สายตาของทุกคนจ้องมองไปที่ฟีนิกซ์ดำทันที รวมถึงฉินเป่ยและอันหนิง!บูม!รัศมีพลังบนร่างของฟีนิกซ์ดำรวมตัวกันเป็นก้อนพลังและกระแทกเข้าใส่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเหล่านั้นกระเด็นออกไป!ชายวัยกลาง
“ท่านผู้นำ คนของเราหายไปหมดแล้ว!”“ไอ้พวกโง่เง่า!”เป่ยเฉินอีหลางไม่สามารถนั่งนิ่งได้อีกต่อไป ฟีนิกซ์ดำเป็นคนเดียวที่รู้ความลับของพวกเขา และฟีนิกซ์ดำก็ทั้งย้ายที่อยู่และซ่อนตัวมาตลอดสองปีที่ผ่านมา เขาเพิ่งค้นพบที่ซ่อนของเธอเมื่อไม่นานมานี้ดังนั้นเขาจึงส่งลูกน้องที่มีความสามารถของเขาไปล่าฟีนิกซ์ดำทั
เฉินเยี่ยนนอนลงและแสร้งทำเป็นเขินอาย“ไม่จำเป็นหรอก ผู้ช่วยเฉิน แค่ปลดกระดุมที่ปกเสื้อออกเม็ดเดียวก็พอครับ”“อ่อ” เฉินเยี่ยนหน้าแดงและปลดกระดุมปกเสื้อของเธอ ทันใดนั้น เธอก็เกิดความคิดชั่วร้ายและทำการปลดกระดุมทุกเม็ดออกนับตั้งแต่เธอค้นพบว่าจี้หยกบนตัวของหลินชิวเสียหายไป เธอก็สงสัยว่าฉินเป่ยเป็นคนเอา
“ผู้ช่วยเฉิน โปรดเคารพตัวเองด้วย!”ฉินเป่ยบิดเข็มเงินในมือของเขาแล้วแทงที่คอของเฉินเยี่ยน ทำให้เธอสลบไปในทันที“ไอคิวกับทักษะการแสดงแบบคุณเนี่ยนะ มาถึงจุดนี้ได้ทุกวันนี้เพราะขายล่ะมั้งเนี่ย?”ฉินเป่ยรู้สึกคลื่นไส้ และทันใดนั้นเขาก็เกิดความคิดขึ้นมาอย่างเฉียบไว เขาเดินไปที่โต๊ะของเฉินเยี่ยน ก่อนที่จะ
จ้าวเทียนจี๋ลุกขึ้นเดินไปที่มุมเงียบสงบเพื่อรับโทรศัพท์หลังจากนั้นไม่กี่นาทีเขาก็วางสาย และเดินกลับไปหาทุกคนเพื่อบอกให้พวกหวังเป่ยซานและคนอื่น ๆ กลับออกไป หลังจากนั้นไม่นานภายในคฤหาสน์ก็เหลือเพียงตัวเขา อู่เทียนสง และชายอีกคนที่มีอายุราว 30 ต้น ๆ ชายผู้คนนั้นนามว่า ฉวนหยางเจียจวิน เป็นชาวดินแดนอาท