ยามทั้งหลายพากันด่าทอเขาขึ้นมา“ถุย ยายเฒ่าหนังเหี่ยวเอ้ย เธอกำลังพยายามทำอะไรวะ ไอ้หนุ่มนั่นมันระรานผู้คนไปตั้งมากมาย เธอปกป้องมันไว้ไม่ได้หรอก นอกเสียจากเธอจะเป็นยอดปรมาจารย์ น่าเสียดายที่เธอไม่ใช่!”“ถ้าคุณชายถูของเราอยู่ที่นี่ เธอก็คงไม่กล้าหยิ่งผยองหรอก!”“ใช่ ต่อหน้าพวกเราจะทำเก่งอะไรขนาดนั้น
“พวกแก ข้าจะคิดบัญชีเสียให้ครบทุกคนซะ วันนี้ใครก็ตามที่กล้าแตะต้องคุณฉิน ฉันเวินหงอิงจะสังหารมันผู้นั้นเอง!”ตูม!เวินหงอิงระเบิดเสาหินที่อยู่ในระยะไกลให้กลายเป็นเศษเล็กเศษน้อยด้วยฝ่ามือกลางอากาศจ้าวเทียนเจ๋อ โจวเทียนเป่ย หวังเป่ยซานและหยางลี่กับคนอื่น ๆ ต่างตกตะลึง สีหน้านั้นดูแย่เอามาก ๆ !โดยเฉพ
เวินซูซูตกใจกับความสามารถของฉินเป่ย ถึงแม้ว่าจนถึงตอนนี้เธอจะยังไม่รู้ว่าความสามารถของเขามีมากแค่ไหนกันแน่ แต่สิ่งที่ต้องตกใจยิ่งกว่าก็คือเขากับหลินชิวเสียนั้นหมั้นกันแล้ว ในที่สุดเธอก็เพิ่งได้รู้ซึ้งว่าก่อนหน้านี้ตัวเองนั้นโง่มากขนาดไหน และในที่สุดเธอก็ตระหนักได้ว่าถ้าไม่ใช่เพราะคุณย่าของเธออยู่ ก
ในเวลานี้ เหลยเทียนหมิงก็ปรากฏตัวออกมาพร้อมนั่งอยู่บนรถเข็นที่ถูกคนเข็นออกมา สิ่งที่เขาสูญเสียไปก็คือขาที่สาม จึงไม่กล้าเดินเอง เพราะพอขยับแล้วก็เจ็บเจียนตาย จึงทำได้เพียงนั่งบนรถเข็นเท่านั้น “อาจารย์ ท่านอาจารย์ยังจำผมได้ไหมครับ? ผมคือเหลยเทียนหมิงลูกศิษย์ของท่านเองครับ!”“อาจารย์ ท่านจะต้องออกหน้
ไม่มีใครกล้าขยับอีกเลย ทุกคนต่างยืนนิ่งอยู่กับที่เพราะทุกคนต่างก็รู้ดีว่าหยางโก่วเซิ่งนั้น เขาพูดจริงทำจริง จนมีบางคนเรียกเขาว่าหมาบ้า จับใครได้ก็กัดคนนั้น! หลายปีมานี้ตระกูลเวินก็ต้องชื่นชมกับการปกป้องแบบบ้าคลั่งของเขา ที่ทำให้มั่นคงมาได้จนถึงตอนนี้ ตราบใดที่ผู้คนยังมีสมองอยู่สักนิด ต่างก็ไม่กล้
เพี๊ยะ!เขาตบหน้าของหยางลี่ไปหนึ่งฉาด และพูดอย่างเย็นชาว่า “ฉันไม่เคยสัญญาด้วยใจจริงว่าจะให้ลูกชายฉันแต่งงานกับเธอ เธอเป็นใครล่ะ ไม่ดูตัวตนเธอเลย!”“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปอย่ามาปรากฏตัวต่อหน้าลูกชายของฉันอีก ไม่เช่นนั้นทั้งเธอและตระกูลหยางก็ไม่จำเป็นต้องมีอยู่อีกต่อไป!”ตระกูลโจวเสียหน้าไปจนสิ้นแล้ว
โจวเทียนหนานและจ้านหวังโมโห โกรธจัดราวกับฟ้าผ่า และสั่งการให้ทหารที่อยู้ข้างหลังจับฉินเป่ยมาทันที! แต่หยางโก่วเซิ่งกลับลุกขึ้นยืนทันที“ใครกล้าแตะคุณชายฉิน ก็ผ่านศพข้าไปก่อน!”“ตาแก่ แกรนหาที่ตายเปล่า ๆ น่า รู้จักตัวตนของพวกเขาหรือเปล่า?”“จะบอกแกให้นะ พวกเขาเป็นถึงกองกำลังหงส์ไฟของหงส์ปัณฑูรเทพีแห
หลังจากได้ยินในสิ่งที่เวินหงอิงพูด โจวเทียนหนานกับจ้านหวังก็โมโหขึ้นมาทันที“หัวหน้าตระกูลเวิน ลมปากเธอดังมากเลย อย่ามาพูดว่าฉันไม่ให้โอกาสเธอล่ะ คนเหล่านี้ล้วนเป็นองครักษ์หงส์ไฟของหงส์ปัณฑูรเทพีแห่งสงคราม หากมีความกล้าเธอก็ลองแตะดูสิ!”“พี่หยาง นายพลโจวและจ้านหวังมีเงื่อนไขแบบนี้ ท่านทำตามความต้อง
พวกเขาคือกองกำลังที่ซ่งเจียงหลิวบ่มเพาะอย่างลับๆ มาหลายปี เป็นไพ่ใบสุดท้ายที่แข็งแกร่งที่สุดของเขา และเป็นเครื่องมือหาเงินที่เขาใช้มาหลายปีนอกจากเขาแล้ว ไม่มีใครรู้ความเป็นมาของไพ่ตายเหล่านี้เลยเขาไม่คิดเลยว่าจะมีวันที่ใช่ไพ่ตายใบนี้มารับมือกับพวกอวี่เจียวหรงคนนอกเหล่านี้ แต่ตอนนี้มันไม่สำคัญแล้ว
ไม่นานพวกองครักษ์ก็ถอยออกไปทันที!คำสั่งของซ่งเจียงหลิวพวกเขาไม่กล้าขัด องครักษ์ทุกนายถอยออกไปหมด ถอยออกไกลมากซ่งเฉากับแม่เขาไม่เข้าใจอย่างมาก แต่ช่วยไม่ได้ อย่างไรเสียที่พึ่งใหญ่สุดของพวกเขาสองแม่ลูกก็คือซ่งเจียงหลิวแต่ผลที่ได้ล่ะ? ซ่งเจียงหลิวถูกอวี่เจียวหรงซัดกระเด็นด้วยหมัดเดียว นี่มันชัดเจนแล
เมื่อเห็นภาพนี้ ซ่งเฉาที่ตกใจนั่งทื่ออยู่บนพื้นอยู่ก่อนแล้ว ยิ่งตกใจมากจนฉี่ราดตอนนี้ เขากำลังฉี่ราดออกมาอวี่เจียวหรงตรวจดูร่างกายของจ้าวหลิงเอ๋อร์อยู่ครู่หนึ่ง หลังแน่ใจว่าไม่มีอันตรายถึงชีวิตแล้ว ก็ให้หลินชิวเสียประคองเธอเข้าห้องไปพักผ่อนและรักษาตัวให้เธอทันที"นายน้อยซ่ง ตอนนี้เรามาคุยเรื่องระห
สมาชิกแก๊งจระเข้กว่าพันคน ในเวลานี้ถูกพวกอวี่เจียวหรงฆ่าไปหมดแล้วสำหรับพวกเธอแล้ว การฆ่าคนพันกว่าคนนี้เหมือนดั่งการฆ่าสุนัข ไม่มีความรู้สึกท้าทายเลยเดิมทีหากอวี่เจียวหรงกับหลินชิวเสียไม่ลงมือ อาศัยแค่พวกจู้อวี๋เฟยสี่คน ยากจะฆ่าพวกแก๊งจระเข้พันกว่าคนนี้ตายหมดได้!แต่ว่ามีอวี่เจียวหรงกับหลินชิวเสียร
การสั่งสมประสบการณ์มาอย่างยาวนาน ทำให้พลังการต่อสู้ของเขาน่ากลัวอย่างยิ่ง แข็งแกร่งกว่าผู้แข็งแกร่งคนอื่น ๆ ในระดับเดียวกันมากแม้แต่พ่อของเขาก็ยังไม่กล้าพูดว่ามีโอกาสชนะหลี่ต้าเปียวได้ร้อยเปอร์เซ็นต์อวี่เจียวหรงจะนับเป็นตัวอะไร?ในขณะนี้ หลี่ต้าเปียวได้ห้ามทุกคนไว้ ทำให้สถานที่นั้นเงียบลงในทันทีเ
ทันทีที่หลี่ต้าเปียวพูดจบ ซ่งเฉาก็ยกเก้าอี้ตัวหนึ่งมาให้เขานั่งสำหรับหลี่ต้าเปียวแล้ว อวี่เจียวหรงและพวกพ้องก็เป็นเหมือนเนื้อบนเขียงที่เขาจะสับเมื่อไหร่ก็ได้ ต่อหน้าพลังอันเด็ดขาดของแก๊งจระเข้ เขาไม่เชื่อว่าพวกเธอจะสามารถพลิกสถานการณ์ได้!ในขณะเดียวกัน พรรคพวกของแก๊งจระเข้ได้ล้อมจวนตระกูลซ่งไว้ทุกด
"หัวหน้าแก๊ง ข้าผิดจริงๆ ข้ายินดีชดใช้ เมื่อคืนข้าได้ตกลงกับกุนซือแล้วว่าจะมอบคนทั้งหมดของแก๊งขวานและอาณาเขตของพวกเขาให้ท่านโดยไม่คิดค่าใช้จ่าย""หัวหน้าแก๊ง ขอให้เห็นแก่หน้าพ่อของข้า โปรดอภัยให้ข้าสักครั้งเถิด ต่อไปข้าจะไม่กล้าท้าทายอำนาจของท่านอีกแล้ว""ผู้หญิงพวกนั้นเสแสร้งมาตลอด ข้าเองก็หลงเสน่ห
ทันใดนั้นเอง องครักษ์คนนั้นก็กลับมา"นายท่าน ข่าวดี ข่าวดีนะ หัวหน้าแก๊งจระเข้หลี่ต้าเปียว นำกลุ่มนักสู้แก๊งจระเข้ผู้แข็งแกร่งกว่าพันคนมุ่งหน้ามาที่นี่แล้ว""อีกสองชั่วโมงพวกเขาก็จะมาถึงแล้ว"องครักษ์เพิ่งพูดจบ ก็มีสาวใช้คนหนึ่งวิ่งเข้ามาแล้วพูดว่า: "นายท่าน คนพวกนั้นตื่นกันแล้ว พวกนางอยากทานข้าว ท่
ซ่งเฉาพูดจบก็หันไปเรียกข้างนอก จากนั้นก็มีองครักษ์มาล้อมด้วยความอาฆาตที่ดุเดือดอย่างรวดเร็วตอนนั้นอวี่เจียวหรงที่เงียบมาโดยตลอดเริ่มพูดบ้างแล้ว เธอเดินมาตรงหน้าซ่งเฉามองเขาด้วยสีหน้าเหมือนมองคนตาย"นายน้อยซ่ง นี่ท่านบรรลุเป้าหมายแล้วก็จะถีบหัวส่งเช่นนั้นหรือ? ตอนแรกท่านอยากนอนกับข้าและก็น้อง ๆ ของข