LOGINShare
บทที่ 761
Related chapters
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 762
“ไปหาคนอื่นมาเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวแทนก่อน ส่วนฉันจะรีบไปช่วงบ่าย ฉันมีหนี้ที่ต้องสะสางกับเฟรยาก่อน เธอหนีไป” ร็อดนีย์สองจิตสองใจอยู่พักหนึ่ง แต่สุดท้ายเขาก็ปฏิเสธเชสเตอร์“... โอเค อย่ามาสายแล้วกัน”หลังจากวางสาย ร็อดนีย์สั่งคนให้ค้นหาที่อยู่ของเฟรยาทันที จากนั้นเขาก็บึ่งไปที่นั้นทันใดเมื่อถึงสถาบันเฮคเกตต์ เขาเคาะประตูอยู่นานก็ไม่มีใครมาตอบรับเพราะหลังจากเฟรยามองชายที่อยู่ข้างนอกผ่านช่องตาแมว เธอก็ไม่สนใจเขาและกลับไปนอนต่อเธอไม่เชื่อว่าเขาจะพังประตูเข้ามาได้ถ้าเธอไม่ยอมเปิดซึ่งพิสูจน์ได้ในเวลาต่อมาว่าเธอประเมินความโกรธของผู้ชายคนนั้นต่ำไป...ไม่นาน ร็อดนีย์ก็เตะประตูห้องนอนของเฟรยาจนเปิดออกเมื่อเขาเห็นหญิงสาวบนเตียงยังคงนอนหลับสนิท คลื่นความโกรธของเขาก็พุ่งประทุจากก้นบึ้งหัวใจจนหัวแทบระเบิด“เฟรยา ลินช์ เธอยังมีหน้ามานอนหลับเวลาแบบนี้ได้อีกนะ?” ร็อดนีย์เหวี่ยงผ้าห่มของเธอออก หญิงสาวใต้ผ้าห่มสวมเพียงชุดนอนบางเบาสีชมพู ชุดนอนของเธอยับยู่ยี่จากการนอนดิ้นของเธอผิวขาวผ่องของเธอเต็มตาร็อดนีย์ลมหายใจของเขาเริ่มร้อนผ่าวแม้พวกผู้หญิงเมื่อเช้าใส่เสื้อผ้ารัดรูปเซ็กซี่ แต่พวกน
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 763
“โอเค ผมจะให้คุณ 1,000 ดอลลาร์ตอนคุณตาย จะได้เอาไปใช่ชาติหน้า”ร็อดนีย์ จับขาข้างหนึ่งของเฟรยาลากเธอมา ขณะที่เขาเตรียมขยับ โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้นเฟรยารีบใช้โอกาสนี้เตะหน้าเขา จากนั้นเธอก็รีบวิ่งหนีไป"หยุดตรงนั้นนะ!"ร็อดนีย์ไล่ตามเธอ แต่โทรศัพท์ของเขายังคงดังอยู่ เขารับสายอย่างรําคาญ “รีบว่ามา ฉันกำลังยุ่งอยู่”“โอ้ ดูเหมือนยังไม่เสร็จใช่ไหมคุณชายสโนว์? อยู่กับผู้หญิงห้าคนเมื่อคืนก็ยังไม่พอ ต้องไปหาผู้หญิงอื่นอีกตอนกลางวันเหรอ?” น้ำเสียงแดกดันดังจากปลายสายร็อดนีย์ดูชื่อผู้โทร เมื่อเห็นว่าเป็น เจสสิก้า สโนว์ เขาพูดตะกุกตะกักความกลัว “พี่ใหญ่ ผมไม่รู้ว่าเป็นเป็นพี่” “พอได้แล้ว ฉันขี้เกียจถกเรื่องไร้สาระด้วย รีบกลับมาเดี๋ยวนี้เลย คุณปู่กําลังตามหาตัว” เจสสิก้าพูดอย่างเย็นชาร็อดนีย์กล่าวเสียงเครือ “พี่ใหญ่ เรื่องเมื่อคืนคือ… ”“คุณปู่โกรธมาก” เจสสิก้าเตือนเขาร็อดนีย์สั่นสะท้าน "ผมจะกลับไปเดี๋ยวนี้""ระวังด้วย" เจสสิก้าวางสายร็อดนีย์อยากร้องไห้แต่ร้องไม่ออก เขาจบสิ้นแล้วเพราะเฟรยา…หนึ่งชั่วโมงต่อมาร็อดนีย์เดินเข้าไปในวิลล่าของตระกูลสโนว์เมื่อเข้าไปเขาเห็นแค่นายท่
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 764
นายท่านสโนว์พูดอย่างโกรธเกรี้ยว “อย่าคิดว่าปู่ไม่รู้ว่าทําไมแกถึงดื่มจนเมาเมื่อคืน ไม่ใช่เพราะซาร่ากําลังจะแต่งงานวันนี้หรอกเหรอ? แต่ตระกูลสโนว์ก็เป็นตระกูลที่มีชื่อเสียงเช่นกัน ทำไมเราถึงมีคนน่าผิดหวังอย่างแก? แคนเบอร์ราสิ้นไร้ผู้หญิงจนแกต้องตามตื๊อซาร่าทั้งวันเหรอไง? หลานของฉันถูกมองว่าเป็นแค่ตัวสํารอง ถึงแกจะไม่อายแต่พ่อแม่ของแกกับฉันอาย”“คุณปู่ ที่พูดนั่นก็เกินไป ผมไม่ใช่ตัวสํารองของเธอนะ ซาร่ากับผมเป็นแค่เพื่อนที่ดีต่อกัน” ร็อดนีย์ อธิบายอย่างไม่สบายใจเวนดี้พูดอย่างโกรธเคืองว่า “ถ้าเป็นแค่เพื่อนที่ดีต่อกัน ทําไมถึงต้องไปหาทุกที่ทุกเวลาที่เธอเรียกหา? ย้อนไปสมัยที่แกกําลังเรียนอยู่ ไดอารี่ของแกก็เต็มไปด้วยชื่อของซาร่า”“แม่ครับ แม่ล้ำเส้นเกินไปแล้ว ถึงกับมาแอบดูไดอารี่ผม” ร็อดนีย์โกรธมาก“ก็แกเป็นลูกชายแม่ แม่ไม่อยากให้คนอื่นปฏิบัติเหมือนแกเป็นคนโง่” เวนดี้พูดอย่างขุ่นเคือง“ฉันเคยทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น แต่ว่าฌอนกําลังจะแต่งงานกับเธอ ลูกเองก็ไม่ใช่เด็กแล้วแต่ตอนนี้ดันสร้างปัญหาวุ่นวายนี่ แม่จะถูกมองเป็นตัวตลกเมื่อออกไปข้างนอกแน่ ๆ คนที่ไม่รู้จักเราดีเขาก็จะคิดว่าฉันสั่งสอนลูกช
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 765
ณ โรงแรมริมทะเลระดับเจ็ดดาว ซึ่งกำลังมีพิธีแต่งงานแห่งศตวรรษเป็นเวลา 11:48 น. เมื่อแคทเธอรีนและโจเอลปรากฏตัวขึ้นพร้อมกัน“นั่น แคทเธอรีนและโจเอลใช่ไหม? ทําไมพ่อกับลูกสาวถึงมางานนี้ล่ะ?”“ตระกูลยูลและตระกูลฮิลล์คุ้นเคยกันมานานเป็นเรื่องธรรมดาที่โจเอลได้รับเชิญ แต่ก็คาดไม่ถึงว่าแคทเธอรีนจะมา เธอเป็นภรรยาเก่าของฌอนนี่” “อุ๊ยแหม อดีตภรรยาที่เข้าร่วมงานแต่งงานของอดีตสามีตัวเอง เรื่องนี้น่าสนใจจัง”"..."เสียงกระซิบกระซาบของบรรดาแขกเหรื่อทําให้บรรยากาศร้อนระอุฌอนซึ่งกําลังทักทายแขกเหรื่ออยู่ที่สนามหญ้า ได้ยินเสียงกระซิบกระซาบของทุกคนจึงหันมามองและเห็นแคทเธอรีนกําลังเดินผ่านไปไปในชุดเรียบ ๆ บนชุดของเธอมีลายปักใบไม้สีเขียวอ่อน เมื่อต้องแสงแดดก็เปล่งประกายเป็นสีทองงดงาม ทั้งยังเป็นชุดเข้ารูปช่วยขับเน้นเรือนร่างของเธอให้สวยสง่าราวแบบสาวงามย้อนยุคฌอนตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง เขารู้ว่าเธอสวยแต่เขาไม่เคยรู้เลยว่าเธอจะสวยจนน่าตะลึงขนาดนี้เมื่อสวมชุดแบบนั้นเชสเตอร์ เพื่อนเจ้าบ่าวที่ยืนข้างเขา กระแอมในลําคอและเตือนเขาว่า “ทําไมแคทเธอรีนถึงมาได้ล่ะ?”"ฉันก็ไม่แน่ใจ"ถึงอย่างไร โจเอลก็เป็นผ
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 766
”โจเอลอธิบายโดยยิ้มไปด้วยว่า “ผมคุยกับพ่อของไอแซคแล้ว เราอยากให้ลูก ๆ ของเราทั้งสองฝ่ายไปมาหาสู่กันมากขึ้น”สมาชิกในตระกูลฮิลล์เงียบไปทันที แม้ว่าตระกูลสตริงเกอร์ไม่อาจเทียบได้เลยตระกูลฮิลล์เพราะพวกเขาเป็นแค่ตระกูลนักวิชาการผู้คงแก่เรียน แถมตอนนี้สถานะตัวตนของแคทเธอรีนต่างออกไปแล้ว เป็นธรรมดาที่ตระกูลสตริงเกอร์ต้องการให้เธอแต่งงานกับคนในตระกูลฮิลล์ถึงแม้วาเลอรียังคงเงียบอยู่แต่เธอรู้สึกขัดใจ เธอคิดไม่ถึงเลยว่าแคทเธอรีนจะยังคงเป็นที่นิยมชมชื่นอยู่มากหลังจากโดนทิ้ง...ส่วนอีกด้านหนึ่ง แม้ฌอนกำลังดื่มอวยพรกับบรรดาแขกเหรื่อ แต่เขาก็ยังคงชะเง้อสอดส่องว่ามีอะไรเกิดขึ้นบ้างทางด้านแคทเธอรีน เมื่อไอแซคเดินไปหาเธอ เขาก็บีบแก้วไวน์โดยไม่รู้ตัว"ฌอน เชสเตอร์"ทันใดนั้น ร็อดนีย์ปรากฏตัวขึ้นอย่างกระทันหัน เขายังคงใส่เสื้อผ้าชุดของเมื่อวาน เต็มไปด้วยกลิ่นเหล้าหึ่งและเสื้อเชิ้ตของเขาก็ยับยู่ยี่เชสเตอร์เหลือบมองเขาอย่างรังเกียจ “ดูสภาพของนายสิ อย่างน้อยก็ควรเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนมา”“ฉันไม่มีอารมณ์เปลี่ยน ฉันโกรธแทบจะตายอยู่แล้วเนี่ย” ร็อดนีย์หัวเสีย "ฉัน…"“ได้เวลาเตรียมพร้อมสำหรับพิธี เจ้าสา
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 767
“คุณแน่ใจนะว่าจําเขาไม่ได้” ตำรวจนักสืบเผยรูปภาพลูซิเฟอร์ให้เธอดู “ผลการตรวจสอบของเราสามารถยืนยันได้ว่าชายคนนี้อาศัยอยู่ในอพาร์ตเมนต์แห่งหนึ่งที่มีชื่อคุณเป็นกรรมสิทธิ์ ไม่เพียงแค่นั้นคุณเข้าและออกที่อพาร์ตเมนต์นั้นติด ๆ เมื่อไม่กี่วันก่อน เราสงสัยว่าคุณกับเขามีความสัมพันธ์ที่ไม่เหมาะสมกัน”สีหน้าของฌอนย่ำแย่จะมีอะไรน่าอายไปกว่าการที่กลุ่มตํารวจบุกเข้ามากล่าวหาว่าเจ้าสาวเขาแอบนอกใจเขาในระหว่างพิธีแต่งงานของเขาเอง?เหล่าแขกเหรื่อต่างซุบซิบกันหึ่ง ไม่มีใครคาดคิดว่าพวกเขาจะได้ร่วมเป็นสักขีพยานในเหตุการณ์อันน่าตกใจขณะเข้าร่วมพิธีแต่งงาน“เรื่องจริงหรือเปล่านี่? ตํารวจบอกว่าซาร่าเป็นชู้รักกับชายต่างชาติคนนั้นใช่ไหม?”“เขาหมายความตามนั้นนั่นแหละ”“เป็นไปไม่ได้ใช่ไหม? ฉันได้ยินมาว่าพวกเขารักกันมากว่าสิบปีแล้ว แถมด้วยสถานะและคุณสมบัติของฌอน ซาร่ายังต้องแอบมีผู้ชายอีกคนเชียวหรือ”“ฮ่าฮ่า บางทีเขาคงไม่แซ่บถึงใจเธอ”“...”เสียงนินทาอื้ออึงของแขกเหรื่อดังไปถึงหูของฌอน เขาเตือนด้วยใบหน้าเคร่งเครียดว่า “ซาร่าเป็นเจ้าสาวของผม โปรดระมัดระวังคําพูดของคุณด้วย”เขาแผ่รัศมีที่น่าเกรงขามจนแม้แต
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 768
แถมเจ้าหน้าที่ตํารวจรู้สึกรังเกียจซาร่าจากก้นบึ้งของหัวใจด้วยความเคารพต่อตระกูลฮิลล์เขาจึงไม่ได้เปิดเผยทุกอย่าง“ฌอน เราควรให้ความร่วมมือกับการสอบสวนของตํารวจ” นายท่านฮิลล์กล่าวด้วยน้ำเสียงเด็ดขาด “ถ้าเธอบริสุทธิ์ งานแต่งงานจะจัดขึ้นอีกครั้งในอีกไม่กี่วันต่อมาก็ได้ ตระกูลฮิลล์ไม่ได้ขาดแคลนเงินที่จะจัดงานแต่งอีกครั้ง แต่คุณผู้หญิงในอนาคตของตระกูลฮิลล์ต้องเป็นผู้หญิงที่มีประวัติขาวสะอาด”“ฌอน ทําตามที่คุณปู่ของหลานบอกเถอะ” คุณผู้หญิงฮิลล์ พยักหน้าเห็นด้วยพวกเขาไม่เคยชอบซาร่าเลย ฌอนเป็นคนยืนกรานที่จะแต่งงานกับเธอพวกเขาจึงไม่มีทางเลือก พอพวกตํารวจมาที่นี่และกล่าวว่าซาร่ามีความสัมพันธ์กับชายอื่น ถ้ามันพิสูจน์แล้วว่าเป็นความจริง พวกเขาคงไม่ยอมให้ฌอนเข้าพิธีแต่งงานกับเธอแม้ฌอนแต่งงานกับซาร่า พวกเขาก็ต้องตรวจสอบทุกอย่างอย่างละเอียดถี่ถ้วนยิ่งไปกว่านั้นนี่เป็นการแต่งงานครั้งที่สองของฌอน ถ้าเขาแต่งงานและหย่าร้างอีกครั้ง ตระกูลฮิลล์จะกลายเป็นตัวตลกในสายตาของสาธารณชนจริง ๆซาร่าลุกลี้ลุกลน เธอพูดด้วยดวงตาแดงก่ำ “คุณปู่คะ ฉันรู้ว่าท่านไม่ชอบฉันมานานแล้ว แต่วันนี้เป็นวันแต่งงานของฌอนนิคก
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 769
โจเอลตามแคทเธอรีนไปทันทีเมื่อเขาเห็นว่าเธอกําลังจะออกไปบรรดาแขกค่อยทยอยจากไปเช่นกันหลังจากที่พวกเขาเห็นว่าเริ่มมีคนเดินออกจากงานพวกเขาทานอาหารที่ไหนก็ได้ แต่ทุกคนแค่อยากจะออกไปเม้ามอยว่าซาร่านั้นไม่ซื่อสัตย์กับฌอนจริงหรือเปล่าเมื่อนายท่านฮิลล์เห็นแขกจากไปทีละคน เขาก็ทุบแก้วด้วยความโกรธ “ช่างอัปยศอดสูซะจริง ๆ ! นี่สินะผู้หญิงที่แกยืนกรานที่จะแต่งงานด้วย!”“คุณปู่ เหตุที่เกิดขึ้นนี้เป็นเพราะซาร่ากําลังถูกใครบางคนใส่ร้าย ผมเชื่อว่าเธอบริสุทธิ์” ฌอนพยายามกล่าวปกป้องซาร่าด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “ผมรู้จักเธอตั้งแต่ตอนที่ผมอยู่ในโรงพยาบาลจิตเวช ผมเข้าใจซาร่าดี”“ไม่มีใครเข้าใจคนอื่นได้อย่างถ่องแท้หรอก” จู่ ๆ ลีอาก็พูดขึ้นทันทีหลังจากที่เธอเหลือบมองเมสันเป็นนัย ก่อนหน้านี้เธอเคยคิดว่าเธอรู้จักเมสันดี แต่เธอตระหนักได้ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมานี้เองว่าเธอไม่เคยเห็นตัวตนที่แท้จริงของคนที่นอนเคียงข้างเธอมานานกว่า 20 ปีฌอนเป็นลูกชายของเธอ เขาคงเดินตามรอยเท้าของเธอ“แม่ของหลานพูดถูก" คุณผู้หญิงฮิลล์พยักหน้า “อย่าโทษเราที่ยกเลิกงานแต่งงานตอนนี้ ในฐานะญาติผู้ใหญ่ เราหวังเพียงให้หลานได้แต่งงานกั
Latest chapter
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1072
ขณะฌอนอุ้มซูซี่ขึ้นรถ จู่ ๆ คนขับก็ถามขึ้นว่า “นี่ลูกของคุณหรือเปล่าครับ?”“... อืม” ฌอนตอบไปทั้งอย่างนั้นเนื่องจากเลียมหายตัวไป เขาจึงจะปฏิบัติต่อซูซี่เหมือนลูกสาวแท้ ๆ ของเขาต่อไปในอนาคต"คุณทั้งคู่ดูเหมือนกันมากเลยนะครับ" คนขับยิ้ม"ใช่ครับ เธอดูเหมือนผม" ฌอนเต็มไปด้วยความรู้สึกที่หลากหลายผสมปนเป “คุณเพิ่งย้ายมาที่นี่เมื่อเร็ว ๆ นี้ใช่ไหม? ผมไม่เคยเห็นคุณมาก่อนเลยครับ”"ใช่ครับ" คนขับหันกลับไปขึ้นรถหลังจากที่รถทั้งสองคันขับผ่านกันไป ฌอนก็เหลือบมองไปยังทิศทางที่รถคันนั้นกําลังมุ่งหน้าไปคฤหาสน์ที่ด้านบนนั้นเคยเป็นคฤหาสน์ของตระกูลฮิลล์ชายผู้นั้นใช่คนที่ซื้อคฤหาสน์ไปหรือเปล่านะ?แต่เขาไม่อยู่ในอารมณ์ที่จะรวบรวมความคิดที่เกี่ยวข้องกับคฤหาสน์ เนื่องจากเขาเพิ่งรู้ว่าแคทเธอรีนกําลังจะไปอยู่ด้วยกันกับเวสลีย์เขามั่นใจว่าเวสลีย์คงนอนกับแคทเธอรีนแล้วหัวใจของเขาอัดแน่นเมื่อนึกถึงแคทเธอรีนนอนอยู่ใต้ร่างของเวสลีย์จุดนี้ไม่สำคัญอะไรหรอก สิ่งที่ฌอนกังวลมากกว่าคือความเป็นไปได้ที่แคทเธอรีนจะตั้งครรภ์ลูกของเวสลีย์ เวสลีย์ไม่ใช่คนดีอย่างแน่นอน ฌอนไม่รังเกียจที่แยกทางกับแคทเธอรีนหรอก
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1071
“เวสลีย์ ลียงส์ นายก็หยาบคายกับฉันมาตลอดอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ? น่าเสียดายที่นายซ่อนมันดีเกินไป ไว้มาดูกันตอนที่หน้ากากของนายหลุดเถอะ”ทันทีที่ฌอนพูดจบเขาก็เหลือบมองแคทเธอรีน เมื่อได้เห็นสีหน้าเรียบเฉยของเธอ หัวใจของเขาก็เจ็บปวดอยู่ลึก ๆ ข้างในซูซี่เลื่อนหน้าต่างด้านหลังลงและยื่นศีรษะเธอออกมา จากนั้นเธอก็ถามด้วยน้ำเสียงเร่งเร้าว่า “ลุงฌอนคะ ลุงจะพูดไปอีกนานแค่ไหนคะ?”"ลุงกําลังจะไปเดี๋ยวนี้จ้ะ" ฌอนก้าวขึ้นรถเมื่อเขาขับรถออกไป เขาเห็นเวสลีย์ก้มศีรษะลงจูบปากกับแคทเธอรีนผ่านกระจกมองหลังเขาจับพวงมาลัยแน่นจนเส้นเลือดที่หลังมือปูดโปนออกมา ขณะเดียวกันเขาก็กดคันเร่งลงไปอย่างดุเดือดรุนแรงยิ่งขึ้นด้วยความโกรธซูซี่เริ่มหวีดร้องด้วยความตกใจ “ลุงฌอน ลุงขับรถเร็วเกินไปแล้ว! หนูกลัวนะคะ"ฌอนกลับมามีสติสัมปชัญญะทันที เขาลดความเร็วลงอย่างว่องไวและยอมรับความผิด "โทษทีนะจ๊ะ"“ลุงฌอน ลุงยังไม่บรรลุนิติภาวะเหรอเนี่ย ไม่น่าแปลกใจเลยที่ภรรยาของลุงทิ้งลุงไป” ซูซี่อดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ยเขาด้วยมือเธอที่ท้าวสะเอวอยู่“... หนูพูดถูก" ฌอนหลบตาลงอย่างเศร้าซึมซูซี่ถอนหายใจกับพฤติกรรมของเขา เธอรู้ว่าแม่ของเ
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1070
แคทเธอรีนไม่ได้แสดงปฏิกิริยาอื่นใดเลย ทว่าฌอนรู้สึกอารมณ์ปั่นป่วนกระวนกระวายช่วงสองสามวันมานี้ เขาพบว่าตัวเองอยู่ในภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกว่าจะพบเธอดีหรือไม่ เขาลังเลที่จะพบเธอ แต่ในขณะเดียวกันเขาก็คิดถึงเธอสุดหัวใจ“แคธี่ผมขอโทษ ผมไม่รู้จริง ๆ นะ...” ฌอนเริ่มอธิบายเหมือนเด็กหลงทาง “ผมไม่ได้ตั้งใจจะทําตัวแบบนั้น ผมคิดไม่ถึงเลยว่าเรื่องไร้สาระเช่นนี้จะเกิดขึ้นกับผมด้วย การสะกดจิตของซาร่านั้นแรงกล้ามากจนเขียนทับความทรงจําของผมไปจนหมดและทําให้ผมเกลียดคุณมากเหลือเกิน นั่นเป็นเหตุผลที่ทำไมผมถึงไม่ทันได้รู้ตัวเลยว่ามัน...” .“แล้วคุณมาขอให้ฉันยกโทษให้คุณเหรอ?” จู่ ๆ แคทเธอรีนก็หันหน้ากลับมาทันที ดวงตาเงียบสงบของเธอจับจ้องไปที่ใบหน้าหล่อเหลาของเขา“ผม...” ฌอนกระอักกระอ่วนใจจนไม่รู้จะพูดยังไง ดวงตาของเขาแดงก่ำด้วยความทุกข์ระทม “แคธี่ผมรักคุณความรักของผมที่มีต่อคุณไม่เคยเปลี่ยนแปลงไปเลยนะ...”"ฮะ!"ในที่สุดแคทเธอรีนก็หัวเราะ “ฌอนถึงคุณจะไม่ได้ถูกซาร่าสะกดจิตแต่ป่านนี้เราอาจจะหย่ากันไปแล้วก็ได้นะ”ฌอนอึ้งไปเลย "คงไม่เป็นแบบนั้นหรอก"“ตลกดีที่ฉันเป็นคนเดียวที่จําความสัมพันธ์นั้นของเรา
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1069
แคทเธอรีนวางสายเมื่อเธอมาถึงวิลล่าของครอบครัวยูลเป็นเวลาสองทุ่มแล้ว เวสลีย์กําลังเล่านิทานให้เด็กทั้งสองฟังด้วยท่าทางอ่อนโยนและเสียงทุ้มเบา ๆ เขามองดูเหมือนคุณพ่อใจดีเมื่อเห็นภาพอย่างนี้ ความรู้สึกผิดก็พุ่งปะทะเข้ามาในจิตใจของแคทเธอรีน เธอนี่นะสงสัยเขาได้ลงคอนั่นมันมากไปแล้วจริง ๆหลังจากที่เวสลีย์เล่านิทานจบเขาถึงสังเกตเห็นเธอ "คุณกลับมาแล้ว"โจเอลจ้องแคทเธอรีนเขม็ง “ลูกเป็นแม่ของซูซี่และลูคัสนะแต่ลูกกลับบ้านดึกตลอด แม้แต่เวสลีย์ก็ยังทําหน้าที่เป็นพ่อแม่ได้ดีกว่าลูกอีก”“ลูกจะไตร่ตรองตัวเองและจะไม่ทําอีกค่ะ” แคทเธอรีนขอโทษอย่างจริงใจ“ไม่เป็นไรหรอกครับ คุณทุ่มเททํางานไปเถอะครับผมจะช่วยคุณดูแลลูก ๆ คุณที่บ้านเอง” เวสลีย์กล่าวด้วยรอยยิ้มมองเขาแล้วแคทเธอรีนจึงตัดสินใจบางอย่างอยู่ลึก ๆ ในใจ…ในตอนกลางคืนแคทเธอรีนอยู่เป็นเพื่อนซูซี่และลูคัสจนพวกเขาหลับ จู่ ๆ ซูซี่ก็พูดว่า “แม่ขา คุณย่าโทรหาหนูวันนี้และบอกว่าย่าคิดถึงหนู ปู่ทวดและย่าทวดก็คิดถึงหนูด้วยเช่นกันค่ะ หนูรู้สึกอยากเอ่อ ... อยู่ที่นั่นสักพักค่ะ”"การไปอยู่ที่นั่นดีอะไรนักหนา?" ลูคัสถามอย่างไม่พอใจซูซี่ทําหน้ามุ่ยโดย
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1068
"ไม่จําเป็น" เฟรยาส่ายหัว “ฉันไม่ต้องการให้คุณมารับผิดชอบฉันหรอก แต่เนื่องจากตระกูลสโนว์บังคับให้ฉันให้กําเนิดเด็กคนนี้และถึงกับข่มขู่ฉันด้วยเด็กคนนี้ดังนั้นฉันจะให้กําเนิดเขาแต่ฉันจะไม่แต่งงานกับคุณหรอกนะ”ร็อดนีย์ไม่เคยคิดเลยว่าเธอเลือกจะให้กําเนิดลูกทั้งที่ยังไม่แต่งงานมากกว่าที่จะแต่งงานกับเขาซะอีกเขาควรจะดีใจสิ ทว่าเขาก็อารมณ์เสียซะอย่างนั้น“เฟรยา ลินช์ คุณไม่ชอบผมมากขนาดนั้นเลยเหรอ?”“...”“ฉันไม่เคยชอบคุณเลยน่ะสิ”เฟรยาเก็บอาการดูถูกเขาไว้ข้างในใจก่อนที่เธอจะเอ่ยอย่างจริงจังว่า “เมื่อสามปีก่อนฉันเคยมีความสัมพันธ์ฉันตกหลุมรักชายคนหนึ่งที่วิทยาลัยและเราอยู่ด้วยกันมาสี่ถึงห้าปี เรายังได้พบกับพ่อแม่ของแต่ละฝ่ายและพร้อมที่จะมีงานแต่งงานของเรา แต่แล้ววันหนึ่งเขาปล่อยให้ครอบครัวของฉันกับฉันต้องรอเก้อเพื่อหวานใจในวัยเด็กของเขา เขาไม่ได้ทําแค่ครั้งเดียวแต่เป็นครั้งแล้วครั้งเล่า เขามักจะยกให้เพื่อนสนิทในวัยเด็กของเขาอยู่เหนือสิ่งอื่นใดเสมอ“เมื่อใดก็ตามที่เราไปออกเดทกัน เขาก็จะพาเพื่อนสนิทในวัยเด็กของเขาไปด้วย“เมื่อเพื่อนสนิทในวัยเด็กของเขาป่วยเขาก็จะดูแลเธอ“เขาอ้างว่าเขาปฏิบ
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1067
“ฉันไม่สน เนื่องจากคุณโยนผักดองของฉันทิ้งไปแล้ว คุณต้องทําอาหารให้ฉัน ฉันหิวนะ"ร็อดนีย์เหลือบมองท้องของเฟรยา ตอนแรกเขาไม่อยากทําอาหารให้เธอหรอก ทว่าเขากังวลว่าเฟรยาจะนําลูกอ๊อดน้อยในตัวเธอออกไปกินอาหารที่ไม่ถูกสุขลักษณะ ในที่สุดเขาก็ยอมจํานนต่อโชคชะตาของเขาและตัดสินใจทําอาหารให้เธอแต่เมื่อเขาเปิดตู้เย็นของเธอดู เขาก็ไม่พบส่วนประกอบเครื่องปรุงใด ๆ นอกจากเส้นพาสต้าเขาถอนหายใจออกมา “เฟรยา ลินช์ คุณเป็นผู้หญิงนะ คุณทําตัวเป็นแม่บ้านให้มากกว่านี้ไม่ได้เหรอ? คุณไม่มีไข่ที่บ้านด้วยซ้ำ ไม่มีใครอยากอยู่กับคุณหรอก” “ฉันกินในที่ทำงานทุกวัน ฉันทํางานให้คุณยังกับหมานะ แล้วคุณยังมาคาดหวังให้ฉันกลับมาเข้าครัวทําอาหารหลังจากที่ฉันเพิ่งทํางานล่วงเวลาเสร็จอีกเหรอ? ฉันมีเวลาว่างมากนักเหรอไง?”เฟรยาวิจารณ์เขาอย่างเผ็ดร้อน “อย่ามองฉันแบบนั้นสิ ซาร่าก็ไม่ดีไปกว่าฉันหรอก เธอยังจ้างแม่บ้านมาคนหนึ่งไม่ใช่เหรอไง?” “คุณนี่พล่ามไปใหญ่ บางครั้งเธอก็ทําอาหารด้วยตัวเองแหละน่า”“ฮ่า! คุณหมายถึงสัปดาห์ละครั้งเหรอ? ฉันก็ทําแบบนั้นแหละ”“...”ร็อดนีย์เงียบไปเลยเมื่อเอ่ยเรื่องนั้นขึ้นมาเห็นได้ชัดว่าเขาโน้
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1066
เฟรยาขมวดคิ้วย่น ก่อนหน้านี้เธอไม่ชอบกินผักดองและสงสัยว่าทําไมผู้คนมากมายถึงได้ชอบกินอาหารหมักดองอย่างนี้กันนัก แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็รู้ตัวว่าติดหนึบมันเข้าแล้วในเดือนนี้ด้วยเหตุนี้เธอถึงได้รู้ว่าเพราะการตั้งครรภ์ของเธอนั่นเองเป็นเหตุ“เข้าใจผิดแล้ว ฉันเพิ่งจะเริ่มชอบผักดองเพราะว่าฉันตั้งครรภ์ เป็นทารกเองที่ต้องการหม่ำของพวกนั้น” เธอตอบด้วยท่าทางว่าตัวเองเป็นฝ่ายถูก“ลูกของผมไม่ชอบกินอาหารหมักดองแบบนี้หรอก” ร็อดนีย์คว้าขวดโหลออกไปและเทผักดองทั้งหมดลงไปในถังขยะโดยไม่ลังเลเฟรยาระเบิดลงทันที “ร็อดนีย์ สโนว์ คุณรู้ไหมว่าผักดองขวดหนึ่งมันแพงขนาดไหน? มันมีราคากว่าสิบดอลลาร์เชียวนะ”“...”ร็อดนีย์อึ้งจนไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาพูด “นั่นแพงเรอะ ฮึ? คุณกําลังพักอยู่ในอพาร์ตเมนต์แบบดูเพล็กซ์มูลค่าหลายแสนล้านดอลลาร์และได้รับค่าจ้างเดือนละหลายแสนดอลลาร์ คุณยังมีเงิน 100 ล้านดอลลาร์ในบัตรที่โอเชอร์ คอร์ปอเรชั่นมอบให้คุณไปเมื่อวันก่อนด้วย คุณกล้าพูดว่าผักดองมีราคาแพงได้ยังไงกัน?!”“มันก็แพงอยู่ดี ผักดองในถุงเล็ก ๆ ที่ฉันได้มาบ่อย ๆ ราคาเพียงแค่ห้าดอลลาร์เอง”"หุบปากเลย"ร็อดนีย์เบื่อหน่ายกับเธอ
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1065
เชสเตอร์ตะคอก “ก็ได้ นายแค่ลําเอียงเข้าข้างซาร่า แต่ขอฉันเตือนนายหน่อยนะว่าหากนายออกจากตระกูลสโนว์ไปแล้ว รับรองว่ายัยซาร่าจะทิ้งนายไปในไม่ช้าก็เร็ว”"นายนี่ตอแหลว่ะ"ร็อดนีย์อดไม่ได้ที่จะโวยวายใส่เขา “เชสเตอร์ จิวเวลนายก็เหมือนกับฌอน! ทําไมพวกนายถึงเป็นแบบนี้กันไปได้? พวกเราทั้งห้าคนโตมาด้วยกัน แต่พวกนายก็ยังมาเลือกปฏิบัติต่อซาร่าอีก”“ใช่ คนทั้งโลกกําลังเลือกปฏิบัติต่อซาร่าและนายเป็นเพียงคนเดียวที่ปกป้องเธอ นายเป็นคนฉลาดหัวใสและคนอื่นมีบางอย่างผิดปกติ งั้นเอาเลยไปสู้โลกเพื่อประโยชน์ของเธอรวมทั้งฆ่าลูกของนายเองด้วย”เชสเตอร์เริ่มรําคาญ “ฉันกําลังจะทําการผ่าตัดตอนนี้ ฉันไม่ว่างที่จะคุยกับนายละนะ”ทันทีที่เขาจบการสนทนา เขาก็เดินดุ่มออกไปด้วยสีหน้าสงบนิ่งอันที่จริงการพูดคุยกับร็อดนีย์ทําให้เลือดของเขาเดือดดาลเชสเตอร์เริ่มรู้สึกเห็นอกเห็นใจเฟรยาขึ้นมาเล็กน้อยจากนั้นร็อดนีย์ก็เดินออกจากสำนักงานแพทย์เขาเดินลงบันไดมาอย่างร่างไร้วิญญาณเมื่อเขาเซล้มลงไปโดยบังเอิญที่หน่วยกุมารเวชศาสตร์คุณพ่อคนหนึ่งในวัย 30 ปีที่กําลังกอดทารกน้อยน่ารักเดินผ่านเขาไปพอดี ทารกขวบเดียวคนนั้นมีดวงตาโ
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1064
พ่อ...คํานี้ทําให้ร็อดนีย์อึ้งไปครู่หนึ่งทันทีเวนดี้พูดอย่างตั้งใจว่า “ใช่ ลูกอาจมีส่วนแค่สเปิร์มตัวหนึ่งเท่านั้น แต่ตอนนี้เด็กคนนี้มีความยาวประมาณหนึ่งเซนติเมตรแล้วนะ ลูกอาจเคยคิดที่จะทําให้เธอแท้งเด็ก แต่ลูกเคยคิดบ้างไหมว่าการทําแท้งจะสร้างความเสียหายให้กับร่างกายของผู้หญิงคนหนึ่งได้มากขนาดไหน?“มันง่ายมากเลยที่ลูกจะพูดแบบนั้นเพราะว่าลูกไม่ใช่คนที่ทุกข์ทรมานจากความเจ็บปวด ร่างกายของผู้หญิงจะได้รับความเสียหายหลังจากผ่านการทําแท้ง ผู้หญิงบางคนถึงกับประสบกับภาวะแทรกซ้อนต่าง ๆ นานาหรือมีอุปสรรคปัญหาในการตั้งครรภ์อีกครั้ง“นอกจากนี้ลูกคิดว่าถ้าแฟนหรือสามีในอนาคตของเธอรู้ว่าเธอเคยทำแท้งลูกของชายอื่นมาก่อน พวกเขาจะมองเธอยังไง? ลูกลองมองในมุมของเธอบ้าง ถ้าลูกรู้ว่าภรรยาในอนาคตของลูกเคยตั้งท้องลูกของชายอื่นมา ลูกจะผิดหวังไหม?”ร็อดนีย์ยังคงเงียบขณะฟังถ้อยคําเหล่านั้นเขาไม่ได้ใจร้ายโดยสันดาน หลังจากที่เวนดี้ชี้แนะเขาอย่างละเอียด ความสับสนเจ็บแปลบและความรู้สึกผิดก็ค่อยๆ คืบคลานเข้ามาในจิตใจของเขาในตอนนั้นเขาเคยคิดที่จะแต่งงานกับผู้หญิงคนไหนก็ได้เพื่อตอบสนองความปรารถนาของพ่อแม่ถ้าหาก
