เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 245
ปรับปรุงล่าสุด:
2021-08-02 19:00:00
บทที่เกี่ยวข้อง
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 246
คืนนั้น ฌอนดื่มไวน์แก้วแล้วแก้วเล่า และเชสก็ไม่สามารถหยุดเขาได้ความยับยั้งชั่งใจต่อแอลกอฮอล์ของฌอนนั้นสูง แต่คืนนี้เขาดื่มมากและเมานิดหน่อยอย่างน่าประหลาดใจ“จู่ ๆ ฉันก็คิดถึงซาร่าขึ้นมา”เขามองไปนอกหน้าต่างในตอนกลางคืน และพูดเสียงแผ่วว่า “ในบรรดาผู้หญิงที่อยู่รอบตัวฉัน เธอเป็นคนเดียวที่จริงใจต่อฉัน ไม่มีการหลอกลวงและการหักหลัง ทำไมเธอต้องตายด้วย?”เชสถือแก้วของเขา ความเจ็บแปล๊บซึมเข้ามาในหัวใจของเขาสิ่งที่คนอื่นเห็นก็คือคุณชายฮิลล์ผู้สูงศักดิ์และลึกลับ แต่เขารู้ว่าฌอนเติบโตมาโดยที่ไม่มีความรักของพ่อแม่ ลึก ๆ แล้วเขาจึงเป็นคนที่รู้สึกไม่มั่นคงเป็นอย่างมาก แม้แต่ตอนที่เขาอยู่ในชั้นอนุบาล คนที่เข้าหาเขาต่างก็มีจุดประสงค์ที่ซ่อนไว้ นั่นทำให้เขากลายเป็นคนที่ขี้ระแวงเป็นอย่างมาก ครั้งนี้ ฌอนคงเจ็บปวดมากจริง ๆ ในฐานะเพื่อนของเขา จู่ ๆ เชสก็รู้สึกผิดขึ้นมาที่เรียกเขามาเมลเบิร์น เขาไม่คิดว่าหัวใจของฌอน ซึ่งถูกแช่แข็งมาตลอดจะสั่นไหวเชสอยู่เป็นเพื่อนจนกระทั่งฌอนเมานี่เป็นครั้งที่สอง ที่เชสเห็นฌอนเมาขนาดนี้บนโต๊ะกาแฟ โทรศัพท์เครื่องใหม่สั่นอย่างไม่หยุดหย่อน แคทเธอรีนโทรหาฌอนครั้ง
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-08-02คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 247
แคทเธอรีนนำกะละมังน้ำร้อนมา เธอถอดเสื้อโค้ทของเขาออก ปลดกระดุมคอปกของเสื้อเชิ้ต และเช็ดใบหน้าหล่อเหลาด้วยผ้าขนหนูอย่างอ่อนโยน“ซาร่า...” ชายหนุ่มคว้ามือเธอทันที เสียงพึมพำเบา ๆ หลุดออกมาจากริมฝีปากบางแคทเธอรีนตัวแข็งราวกับว่ามีถังน้ำเย็นเทใส่ตัวเธอซาร่า?เธอคือใคร? เป็นแฟนเก่าของเขาเหรอ?หัวใจของหญิงสาวเฉียบแหลมกว่าของใครเสมอแคทเธอรีนดึงมือของเธอออกจากการเกาะกุมของเขาอย่างแรง แขนของชายหนุ่มคว้าอากาศ และเขาก็เรียกชื่อซาร่าออกมาอีกครั้งเธอหันหลังและนั่งอยู่ที่ขอบเตียง ดวงตาของเธอเป็นสีแดงก่ำ และหัวใจของเธอก็เจ็บปวดราวกับว่ามันถูกแทง มันเจ็บมาก …เช้าวันต่อมา ฌอนตื่นมาด้วยอาการเมาค้าง หัวของเขาปวด และท้องของเขาก็รู้สึกอึดอัดเช่นกันเขามองไปรอบ ๆ และสังเกตว่ามันเป็นห้องนอนของเขาในวิลล่าทำไมเชสถึงส่งเขากลับมาที่นี่? ตอนนี้เขาไม่อยากที่จะเผชิญหน้าแคทเธอรีนจริง ๆอย่างไรก็ตาม เมื่อคืนเขาดื่มมากเกินไป และตอนนี้ก็รู้สึกไม่สบายตัวมากเมื่อมองไปรอบ ๆ ทันใดนั้น เขาก็เห็นถ้วยน้ำอุ่นและยาแก้ปวดท้องสองเม็ดวางอยู่บนโต๊ะข้างเตียง ดวงตาสีเข้มของเขาเบิกกว้างขึ้นป้าลินดาไม่เคยใส่ใจข
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-08-02คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 248
...ฌอนนั่งอยู่บนเบาะหลังในรถของเขา ก่อนหน้านี้เขาแสดงความโกรธเคืองออกมา แต่ตอนนี้เขากลับรู้สึกหิวมาก ท้องของเขาเริ่มปวดอีกครั้งเขาจุดบุหรี่อย่างหงุดหงิด ถ้าเขารู้ว่ามันจะเป็นแบบนี้ เขาจะทานให้เสร็จก่อนที่จะโกรธ“คุณชายฮิลล์ ผมจะไปซื้ออะไรให้คุณทาน” เฮดลีย์มองเขาอย่างเป็นห่วง“ฉันไม่มีอารมณ์ ไปเอารีเบคก้า โจนส์ มาหาฉัน” ฌอนพูดอย่างเย็นชา “ฉันอยากให้แคทเธอรีนจัดการกับเธอมาตลอด แต่เธอใช้ไม่ได้เลย ฉันจะทำมันเอง”เฮดลีย์พยักหน้า ดูเหมือนว่าเขาคงต้องอธิษฐานให้รีเบคก้าเร็ว ๆ นี้ฮัดสัน คอร์ปอเรชั่นรีเบคก้าถูกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยไล่ออกมาโดยตรง เธอไม่เต็มใจและตะโกนไปที่ประตู “แม้ว่าพ่อของฉันจะถูกจับ แต่เขาก็ยังคงเป็นผู้ถือหุ้นคนหนึ่งของบริษัท และฉันยังคงเป็นลูกสาวของเขา! ฉันมีสิทธิ์ที่จะได้หุ้นของเขาแล้วรับเงินปันผล”“ไปให้พ้น!” เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยถ่มน้ำลายใส่เธออย่างไม่ใส่ใจ “ทุกคนรู้แล้วว่าพ่อแม่ของคุณ ฆ่าคุณย่าเพื่อให้ได้หุ้นของฮัดสัน พวกเขาฆ่าคุณย่าโจนส์ พวกเขาไร้มนุษยธรรม ประธานโจนส์ขอให้ทีมกฎหมายกู้คืนหุ้นของเจฟฟี่ โจนส์ อะไรที่คุณจะรับช่วงต่อเหรอ? ฝันไปเถอะ!”
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-08-02คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 249
“เงียบ” เฮดลีย์ยิ้ม “คุณคิดว่าวิลลี่ ฮิลล์ เป็นใคร? คุณยังไม่รู้เหรอ ว่าทำไมวิลลี่เปลี่ยนท่าทีที่มีต่อคุณอย่างรวดเร็ว?”รีเบคก้าตัวแข็งทื่อ เธอมองไปที่ฌอนและนึกขึ้นได้ทันทีว่านามสกุลของเขาก็คือ ฮิลล์ เช่นกัน “ไม่จริง ฉันไม่เคยได้ยินชื่อ ฌอน ในตระกูลฮิลล์มาก่อน”“คุณรู้ได้อย่างไร ว่าตระกูลฮิลล์มีกี่คน?” เฮดลีย์หัวเราะเยาะ “ผมจะบอกคุณให้นะ คุณชายฮิลล์เป็นคุณชายที่ใหญ่ที่สุดในครอบครัวฮิลล์ เขารับผิดชอบครอบครัวตั้งแต่เขาอายุยี่สิบ”สมองของรีเบคก้าสั่นราวกับว่าเธอกำลังฝัน ทุกคนรู้ว่าคุณชายลึกลับของตระกูลฮิลล์คือลูกชายของ ลีอา ฮิลล์ คนคนนี้เป็นคนติดดิน แต่วิธีการอันโหดเหี้ยมของเขาเป็นที่รู้จักกันดีเขาเข้ามาในบริษัทตอนที่อายุ 20 ปี และเมื่อลุงคนที่สองของเขาไม่เชื่อฟัง เขาจึงหักขาของลุงคนที่สองทิ้งต่อหน้าฝูงชนหลังจากที่เขารับผิดชอบฮิลล์ คอร์ปอเรชั่น เขาก็ได้ขยายอาณาเขตของเขาไปยังต่างประเทศด้วยความเร็วราวกับสายฟ้า และเข้าร่วมสายงานทางด้านการสื่อสาร การเงิน และเทคโนโลยีต่างประเทศในคราวเดียวกัน ปัจจุบัน เขาถูกแต่งตั้งให้เป็นหนึ่งในสิบของคนรวยที่สุดในโลก ตามข่าวลือ เขาเป็นคนที่รวยที่สุดใน
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-08-02คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 250
เฮดลีย์หลบด้วยความรังเกียจ “อย่าจับผม ผมเกลียดสิ่งสกปรก อย่าหนีเขามาก เขาแค่ดูแก่แต่เขาอายุแค่ 40 และโสดมาหลายสิบปีเพราะเขาไม่สามารถหาภรรยาได้ คุณจะตามเขากลับไปที่ชนบทและให้กำเนิดลูกแก่เขา”จากนั้นเฮดลีย์ก็ออกไป ทิ้งรีเบคก้าไว้ข้างหลัง เธอร้องไห้อย่างหมดอาลัยตายอยาก แต่ไม่มีใครสนใจเธอตอนนั้นเอง เธอรู้สึกเสียใจอย่างแท้จริง เธอไม่ควรบังคับให้แคทเธอรีน โจนส์ ออกจากบ้านในตอนนั้น เธอไม่ควรผลักคุณย่าโจนส์ตกบันไดอย่างไรก็ตาม ไม่มียาสำหรับความเสียใจบนโลกใบนี้…ที่ทางเข้าของสถานีตำรวจแคทเธอรีนเพิ่งบันทึกคำสารภาพของเธอเสร็จ เธอก็ได้ยินใครบางคนเรียกชื่อเธอทันที“แคทเธอรีน”เธอหันกลับมาเห็นเวสลีย์ที่กำลังเดินเข้ามาหาเธอด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า อากาศหนาวและมีผ้าพันคอลายสกอตต์พันอยู่รอบคอของเขา มันทำให้เขาดูเป็นสุภาพบุรุษ“ช่างเป็นเรื่องบังเอิญ ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่?” แคทเธอรีนฝืนยิ้มเพื่อทักทายเขา ทุกครั้งที่เธอเจอเขา เธอก็จะจำเกี่ยวกับรูปพวกนั้น และภาพความขัดแย้งระหว่างฌอนและเธอ“พวกญาติที่บ้านทำอะไรบางอย่าง ดังนั้นผมจึงมาประกันตัวพวกเขา” เวสลีย์มองอย่างช่วยไม่ได้ “ผมได้ยินมาว่าเจฟฟี่ โจนส์
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-08-02คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 251
ในไม่ช้า รถพยาบาลก็มาถึงยังที่เกิดเหตุและพาเวสลีย์นำส่งโรงพยาบาลทันที ทว่า ระหว่างที่เดินทางมายังโรงพยาบาลเขาก็เสียเลือดไปมากและหมดสติไปแคทเธอรีนรีบโทรหาอีธาน เขารีบมาหลังจากที่เธอถึงโรงพยาบาลได้ไม่นานประตูห้องฉุกเฉินถูกผลักเปิดออก แล้วหมอก็เดินออกมาพร้อมกับถือคลิปบอร์ดออกมาด้วย “มีดแทงถูกไตซ้ายของผู้ป่วย เราต้องรีบทำการเอามีดออกทันทีเพื่อช่วยชีวิตของเขาเอาไว้ ใครเป็นญาติของผู้ป่วย? ช่วยรีบเซ็นเอกสารยินยอมให้ที”แคทเธอรีนตกใจกับสิ่งที่ได้ยิน อีธานเองยังรู้สึกว่ามันยากที่จะยอมรับได้ “หมอครับ ต้องตัดไตออกไหมครับ?”“ไตซ้ายของเขาไม่ทำงานแล้ว ดังนั้นตอนนี้มันก็ไม่มีประโยชน์อะไรแล้ว” หมอตอบอย่างจนปัญญา “ถ้าเราพอจะช่วยอะไรได้ เราจะทำอย่างแน่นอน”อีธานไม่มีทางเลือกอื่นนอกเสียจากยอมรับความเจ็บปวดนี้และเซ็นเอกสารแคทเธอรีนร้องไห้ด้วยความเสียใจ “สิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดเป็นความผิดของฉันเอง คนพวกนั้นอยากจะฆ่าฉัน น้าของนายช่วยฉันด้วยการใช้ตัวเองบังฉันเอาไว้แล้วรับมีดแทน”ความรู้สึกของอีธานผสมปนเปกันไปหมด เขาคิดไม่ถึงว่าเวสลีย์จะมีความรู้สึกต่อเธอลึกซึ้งถึงเพียงนี้ ตอนนี้เขาต้องเป็นห่วงเรื่อง
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-08-02คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 252
หัวใจของอีธานเจ็บปวดไปหมด ถ้าเขาไม่เลือกผิดตั้งแต่แรก เธอคงไม่โดนฌอนปั่นหัวแบบนี้...22:00 น. ฌอนเดินเข้ามาด้วยใบหน้าหล่อเหลาที่เย็นชา เขาขึ้นไปข้างบนไม่ถึงสองนาที ก่อนจะลงมาข้างล่างอีกครั้งอย่างรวดเร็ว “แคทเธอรีนยังไม่กลับมาอีกเหรอ?”“ยังค่ะ” ป้าลินดาหวาดหวั่นท่าทางที่น่ากลัวของเขาขึ้นมา“ทำไมเธอถึงยังไม่กลับมาอีก?”“ป้าก็ไม่ทราบค่ะ เธอไม่รับโทรศัพท์ป้าด้วย” เมื่อป้าลินดาพูดจบ อุณหภูมิภายในวิลล่าก็ดูเหมือนจะลดต่ำลงจนถึงจุดเยือกแข็ง และทำให้เธอตัวสั่นฌอนยิ้มออกมาด้วยความเย็นชา ดีนี่ หลังจากนอกใจจากเขาไปหาเวสลีย์แล้ว เธอก็ยังไม่รู้ตัวว่าต้องทำอย่างไรอีก สามทุ่มแล้วเธอก็ยังไม่กลับบ้านมาอีก เธอไม่แม้แต่จะโทรกลับมาบอกที่บ้าน ผู้หญิงคนนั้นไม่เคยเปลี่ยนไปเลย“คุณชายฮิลล์ครับ...” ในตอนนั้นเอง เฮดลีย์ก็วิ่งเข้ามาจากข้างนอก “ผมเพิ่งได้รับข่าวมา ฮิวจ์ จิวเวลทำร้ายคุณโจนส์ที่ด้านนอกสถานีตำรวจวันนี้ แต่เวสลีย์ช่วยเธอเอาไว้ได้ทันเวลา เธอปลอดภัยครับ แต่เวสลีย์ได้รับบาดเจ็บสาหัส ตอนนี้กำลังเข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาล”ร่างกายของฌอนชะงักนิ่งอยู่ตรงนั้น ในขณะที่ดวงตาสีเข้มของเขาหรี่แคบลง “แ
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-08-03คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 253
ฌอนกำมือแน่น จนเส้นเลือดที่หลังมือของเขาปูดขึ้นมา “แคทเธอรีน โจนส์ พูดตรง ๆ นะ ผมเป็นทนายความ พวกทนายมีแค่ชนะหรือแพ้เท่านั้น ผมไม่ใช่ผู้ส่งสารความยุติธรรม”“แต่คนจะอยู่ไม่ได้ ถ้าปราศจากความรู้สึกผิดชอบชั่วดี” แคทเธอรีนส่ายหน้า ทันใดนั้นเองที่เธอรู้สึกว่าเธอกับฌอนอยู่กับคนละโลกอย่างสิ้นเชิง“ผมทำอะไรให้คุณตั้งมากมาย แต่คุณกลับพูดว่าผม ไม่มีความรู้สึกผิดชอบชั่วดีอย่างนั้นเหรอ?”ฌอนจ้องมองเธอด้วยความโกรธจัด เขาไม่เคยดูแลผู้หญิงคนไหนดีเท่านี้มาก่อน ทว่าเธอตัดสินทุกสิ่งทุกอย่างจากแค่ประโยคเดียว “แค่เวสลีย์ยอมเสี่ยงชีวิตเพื่อช่วยชีวิตคุณ คุณเลยอยากอยู่กับเขาใช่ไหม? เข้าใจแล้ว เขาตามจีบคุณมาตลอดนี่”“หยุดพูดจาไร้สาระได้แล้ว” แคทเธอรีนเริ่มรู้สึกโมโห “เขาต้องเสียไตไปเพราะฉัน แค่จะอยู่ดูแลเขาฉันก็ทำไม่ได้เหรอคะ? นี่เป็นเรื่องเล็กน้อยที่สุดเท่าที่ฉันจะทำให้เขาได้ หลังจากที่เขาช่วยชีวิตฉันเอาไว้”“ผมไม่สน มากับผมเดี๋ยวนี้ เวสลีย์ โลว์ยอนส์ไม่ใช่คนดีอย่างที่คุณคิด” ฌอนไม่สนใจอีกแล้ว เวสลีย์เป็นคนแอบส่งรูปให้กับรีเบคก้า เขาทำเหมือนเป็นคนดี ทว่ากลับซ่อนกลอุบายเอาไว้ เขามันก็เป็นแค่คนตีสองหน้า
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-08-03
บทล่าสุด
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1072
ขณะฌอนอุ้มซูซี่ขึ้นรถ จู่ ๆ คนขับก็ถามขึ้นว่า “นี่ลูกของคุณหรือเปล่าครับ?”“... อืม” ฌอนตอบไปทั้งอย่างนั้นเนื่องจากเลียมหายตัวไป เขาจึงจะปฏิบัติต่อซูซี่เหมือนลูกสาวแท้ ๆ ของเขาต่อไปในอนาคต"คุณทั้งคู่ดูเหมือนกันมากเลยนะครับ" คนขับยิ้ม"ใช่ครับ เธอดูเหมือนผม" ฌอนเต็มไปด้วยความรู้สึกที่หลากหลายผสมปนเป “คุณเพิ่งย้ายมาที่นี่เมื่อเร็ว ๆ นี้ใช่ไหม? ผมไม่เคยเห็นคุณมาก่อนเลยครับ”"ใช่ครับ" คนขับหันกลับไปขึ้นรถหลังจากที่รถทั้งสองคันขับผ่านกันไป ฌอนก็เหลือบมองไปยังทิศทางที่รถคันนั้นกําลังมุ่งหน้าไปคฤหาสน์ที่ด้านบนนั้นเคยเป็นคฤหาสน์ของตระกูลฮิลล์ชายผู้นั้นใช่คนที่ซื้อคฤหาสน์ไปหรือเปล่านะ?แต่เขาไม่อยู่ในอารมณ์ที่จะรวบรวมความคิดที่เกี่ยวข้องกับคฤหาสน์ เนื่องจากเขาเพิ่งรู้ว่าแคทเธอรีนกําลังจะไปอยู่ด้วยกันกับเวสลีย์เขามั่นใจว่าเวสลีย์คงนอนกับแคทเธอรีนแล้วหัวใจของเขาอัดแน่นเมื่อนึกถึงแคทเธอรีนนอนอยู่ใต้ร่างของเวสลีย์จุดนี้ไม่สำคัญอะไรหรอก สิ่งที่ฌอนกังวลมากกว่าคือความเป็นไปได้ที่แคทเธอรีนจะตั้งครรภ์ลูกของเวสลีย์ เวสลีย์ไม่ใช่คนดีอย่างแน่นอน ฌอนไม่รังเกียจที่แยกทางกับแคทเธอรีนหรอก
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1071
“เวสลีย์ ลียงส์ นายก็หยาบคายกับฉันมาตลอดอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ? น่าเสียดายที่นายซ่อนมันดีเกินไป ไว้มาดูกันตอนที่หน้ากากของนายหลุดเถอะ”ทันทีที่ฌอนพูดจบเขาก็เหลือบมองแคทเธอรีน เมื่อได้เห็นสีหน้าเรียบเฉยของเธอ หัวใจของเขาก็เจ็บปวดอยู่ลึก ๆ ข้างในซูซี่เลื่อนหน้าต่างด้านหลังลงและยื่นศีรษะเธอออกมา จากนั้นเธอก็ถามด้วยน้ำเสียงเร่งเร้าว่า “ลุงฌอนคะ ลุงจะพูดไปอีกนานแค่ไหนคะ?”"ลุงกําลังจะไปเดี๋ยวนี้จ้ะ" ฌอนก้าวขึ้นรถเมื่อเขาขับรถออกไป เขาเห็นเวสลีย์ก้มศีรษะลงจูบปากกับแคทเธอรีนผ่านกระจกมองหลังเขาจับพวงมาลัยแน่นจนเส้นเลือดที่หลังมือปูดโปนออกมา ขณะเดียวกันเขาก็กดคันเร่งลงไปอย่างดุเดือดรุนแรงยิ่งขึ้นด้วยความโกรธซูซี่เริ่มหวีดร้องด้วยความตกใจ “ลุงฌอน ลุงขับรถเร็วเกินไปแล้ว! หนูกลัวนะคะ"ฌอนกลับมามีสติสัมปชัญญะทันที เขาลดความเร็วลงอย่างว่องไวและยอมรับความผิด "โทษทีนะจ๊ะ"“ลุงฌอน ลุงยังไม่บรรลุนิติภาวะเหรอเนี่ย ไม่น่าแปลกใจเลยที่ภรรยาของลุงทิ้งลุงไป” ซูซี่อดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ยเขาด้วยมือเธอที่ท้าวสะเอวอยู่“... หนูพูดถูก" ฌอนหลบตาลงอย่างเศร้าซึมซูซี่ถอนหายใจกับพฤติกรรมของเขา เธอรู้ว่าแม่ของเ
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1070
แคทเธอรีนไม่ได้แสดงปฏิกิริยาอื่นใดเลย ทว่าฌอนรู้สึกอารมณ์ปั่นป่วนกระวนกระวายช่วงสองสามวันมานี้ เขาพบว่าตัวเองอยู่ในภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกว่าจะพบเธอดีหรือไม่ เขาลังเลที่จะพบเธอ แต่ในขณะเดียวกันเขาก็คิดถึงเธอสุดหัวใจ“แคธี่ผมขอโทษ ผมไม่รู้จริง ๆ นะ...” ฌอนเริ่มอธิบายเหมือนเด็กหลงทาง “ผมไม่ได้ตั้งใจจะทําตัวแบบนั้น ผมคิดไม่ถึงเลยว่าเรื่องไร้สาระเช่นนี้จะเกิดขึ้นกับผมด้วย การสะกดจิตของซาร่านั้นแรงกล้ามากจนเขียนทับความทรงจําของผมไปจนหมดและทําให้ผมเกลียดคุณมากเหลือเกิน นั่นเป็นเหตุผลที่ทำไมผมถึงไม่ทันได้รู้ตัวเลยว่ามัน...” .“แล้วคุณมาขอให้ฉันยกโทษให้คุณเหรอ?” จู่ ๆ แคทเธอรีนก็หันหน้ากลับมาทันที ดวงตาเงียบสงบของเธอจับจ้องไปที่ใบหน้าหล่อเหลาของเขา“ผม...” ฌอนกระอักกระอ่วนใจจนไม่รู้จะพูดยังไง ดวงตาของเขาแดงก่ำด้วยความทุกข์ระทม “แคธี่ผมรักคุณความรักของผมที่มีต่อคุณไม่เคยเปลี่ยนแปลงไปเลยนะ...”"ฮะ!"ในที่สุดแคทเธอรีนก็หัวเราะ “ฌอนถึงคุณจะไม่ได้ถูกซาร่าสะกดจิตแต่ป่านนี้เราอาจจะหย่ากันไปแล้วก็ได้นะ”ฌอนอึ้งไปเลย "คงไม่เป็นแบบนั้นหรอก"“ตลกดีที่ฉันเป็นคนเดียวที่จําความสัมพันธ์นั้นของเรา
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1069
แคทเธอรีนวางสายเมื่อเธอมาถึงวิลล่าของครอบครัวยูลเป็นเวลาสองทุ่มแล้ว เวสลีย์กําลังเล่านิทานให้เด็กทั้งสองฟังด้วยท่าทางอ่อนโยนและเสียงทุ้มเบา ๆ เขามองดูเหมือนคุณพ่อใจดีเมื่อเห็นภาพอย่างนี้ ความรู้สึกผิดก็พุ่งปะทะเข้ามาในจิตใจของแคทเธอรีน เธอนี่นะสงสัยเขาได้ลงคอนั่นมันมากไปแล้วจริง ๆหลังจากที่เวสลีย์เล่านิทานจบเขาถึงสังเกตเห็นเธอ "คุณกลับมาแล้ว"โจเอลจ้องแคทเธอรีนเขม็ง “ลูกเป็นแม่ของซูซี่และลูคัสนะแต่ลูกกลับบ้านดึกตลอด แม้แต่เวสลีย์ก็ยังทําหน้าที่เป็นพ่อแม่ได้ดีกว่าลูกอีก”“ลูกจะไตร่ตรองตัวเองและจะไม่ทําอีกค่ะ” แคทเธอรีนขอโทษอย่างจริงใจ“ไม่เป็นไรหรอกครับ คุณทุ่มเททํางานไปเถอะครับผมจะช่วยคุณดูแลลูก ๆ คุณที่บ้านเอง” เวสลีย์กล่าวด้วยรอยยิ้มมองเขาแล้วแคทเธอรีนจึงตัดสินใจบางอย่างอยู่ลึก ๆ ในใจ…ในตอนกลางคืนแคทเธอรีนอยู่เป็นเพื่อนซูซี่และลูคัสจนพวกเขาหลับ จู่ ๆ ซูซี่ก็พูดว่า “แม่ขา คุณย่าโทรหาหนูวันนี้และบอกว่าย่าคิดถึงหนู ปู่ทวดและย่าทวดก็คิดถึงหนูด้วยเช่นกันค่ะ หนูรู้สึกอยากเอ่อ ... อยู่ที่นั่นสักพักค่ะ”"การไปอยู่ที่นั่นดีอะไรนักหนา?" ลูคัสถามอย่างไม่พอใจซูซี่ทําหน้ามุ่ยโดย
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1068
"ไม่จําเป็น" เฟรยาส่ายหัว “ฉันไม่ต้องการให้คุณมารับผิดชอบฉันหรอก แต่เนื่องจากตระกูลสโนว์บังคับให้ฉันให้กําเนิดเด็กคนนี้และถึงกับข่มขู่ฉันด้วยเด็กคนนี้ดังนั้นฉันจะให้กําเนิดเขาแต่ฉันจะไม่แต่งงานกับคุณหรอกนะ”ร็อดนีย์ไม่เคยคิดเลยว่าเธอเลือกจะให้กําเนิดลูกทั้งที่ยังไม่แต่งงานมากกว่าที่จะแต่งงานกับเขาซะอีกเขาควรจะดีใจสิ ทว่าเขาก็อารมณ์เสียซะอย่างนั้น“เฟรยา ลินช์ คุณไม่ชอบผมมากขนาดนั้นเลยเหรอ?”“...”“ฉันไม่เคยชอบคุณเลยน่ะสิ”เฟรยาเก็บอาการดูถูกเขาไว้ข้างในใจก่อนที่เธอจะเอ่ยอย่างจริงจังว่า “เมื่อสามปีก่อนฉันเคยมีความสัมพันธ์ฉันตกหลุมรักชายคนหนึ่งที่วิทยาลัยและเราอยู่ด้วยกันมาสี่ถึงห้าปี เรายังได้พบกับพ่อแม่ของแต่ละฝ่ายและพร้อมที่จะมีงานแต่งงานของเรา แต่แล้ววันหนึ่งเขาปล่อยให้ครอบครัวของฉันกับฉันต้องรอเก้อเพื่อหวานใจในวัยเด็กของเขา เขาไม่ได้ทําแค่ครั้งเดียวแต่เป็นครั้งแล้วครั้งเล่า เขามักจะยกให้เพื่อนสนิทในวัยเด็กของเขาอยู่เหนือสิ่งอื่นใดเสมอ“เมื่อใดก็ตามที่เราไปออกเดทกัน เขาก็จะพาเพื่อนสนิทในวัยเด็กของเขาไปด้วย“เมื่อเพื่อนสนิทในวัยเด็กของเขาป่วยเขาก็จะดูแลเธอ“เขาอ้างว่าเขาปฏิบ
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1067
“ฉันไม่สน เนื่องจากคุณโยนผักดองของฉันทิ้งไปแล้ว คุณต้องทําอาหารให้ฉัน ฉันหิวนะ"ร็อดนีย์เหลือบมองท้องของเฟรยา ตอนแรกเขาไม่อยากทําอาหารให้เธอหรอก ทว่าเขากังวลว่าเฟรยาจะนําลูกอ๊อดน้อยในตัวเธอออกไปกินอาหารที่ไม่ถูกสุขลักษณะ ในที่สุดเขาก็ยอมจํานนต่อโชคชะตาของเขาและตัดสินใจทําอาหารให้เธอแต่เมื่อเขาเปิดตู้เย็นของเธอดู เขาก็ไม่พบส่วนประกอบเครื่องปรุงใด ๆ นอกจากเส้นพาสต้าเขาถอนหายใจออกมา “เฟรยา ลินช์ คุณเป็นผู้หญิงนะ คุณทําตัวเป็นแม่บ้านให้มากกว่านี้ไม่ได้เหรอ? คุณไม่มีไข่ที่บ้านด้วยซ้ำ ไม่มีใครอยากอยู่กับคุณหรอก” “ฉันกินในที่ทำงานทุกวัน ฉันทํางานให้คุณยังกับหมานะ แล้วคุณยังมาคาดหวังให้ฉันกลับมาเข้าครัวทําอาหารหลังจากที่ฉันเพิ่งทํางานล่วงเวลาเสร็จอีกเหรอ? ฉันมีเวลาว่างมากนักเหรอไง?”เฟรยาวิจารณ์เขาอย่างเผ็ดร้อน “อย่ามองฉันแบบนั้นสิ ซาร่าก็ไม่ดีไปกว่าฉันหรอก เธอยังจ้างแม่บ้านมาคนหนึ่งไม่ใช่เหรอไง?” “คุณนี่พล่ามไปใหญ่ บางครั้งเธอก็ทําอาหารด้วยตัวเองแหละน่า”“ฮ่า! คุณหมายถึงสัปดาห์ละครั้งเหรอ? ฉันก็ทําแบบนั้นแหละ”“...”ร็อดนีย์เงียบไปเลยเมื่อเอ่ยเรื่องนั้นขึ้นมาเห็นได้ชัดว่าเขาโน้
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1066
เฟรยาขมวดคิ้วย่น ก่อนหน้านี้เธอไม่ชอบกินผักดองและสงสัยว่าทําไมผู้คนมากมายถึงได้ชอบกินอาหารหมักดองอย่างนี้กันนัก แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็รู้ตัวว่าติดหนึบมันเข้าแล้วในเดือนนี้ด้วยเหตุนี้เธอถึงได้รู้ว่าเพราะการตั้งครรภ์ของเธอนั่นเองเป็นเหตุ“เข้าใจผิดแล้ว ฉันเพิ่งจะเริ่มชอบผักดองเพราะว่าฉันตั้งครรภ์ เป็นทารกเองที่ต้องการหม่ำของพวกนั้น” เธอตอบด้วยท่าทางว่าตัวเองเป็นฝ่ายถูก“ลูกของผมไม่ชอบกินอาหารหมักดองแบบนี้หรอก” ร็อดนีย์คว้าขวดโหลออกไปและเทผักดองทั้งหมดลงไปในถังขยะโดยไม่ลังเลเฟรยาระเบิดลงทันที “ร็อดนีย์ สโนว์ คุณรู้ไหมว่าผักดองขวดหนึ่งมันแพงขนาดไหน? มันมีราคากว่าสิบดอลลาร์เชียวนะ”“...”ร็อดนีย์อึ้งจนไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาพูด “นั่นแพงเรอะ ฮึ? คุณกําลังพักอยู่ในอพาร์ตเมนต์แบบดูเพล็กซ์มูลค่าหลายแสนล้านดอลลาร์และได้รับค่าจ้างเดือนละหลายแสนดอลลาร์ คุณยังมีเงิน 100 ล้านดอลลาร์ในบัตรที่โอเชอร์ คอร์ปอเรชั่นมอบให้คุณไปเมื่อวันก่อนด้วย คุณกล้าพูดว่าผักดองมีราคาแพงได้ยังไงกัน?!”“มันก็แพงอยู่ดี ผักดองในถุงเล็ก ๆ ที่ฉันได้มาบ่อย ๆ ราคาเพียงแค่ห้าดอลลาร์เอง”"หุบปากเลย"ร็อดนีย์เบื่อหน่ายกับเธอ
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1065
เชสเตอร์ตะคอก “ก็ได้ นายแค่ลําเอียงเข้าข้างซาร่า แต่ขอฉันเตือนนายหน่อยนะว่าหากนายออกจากตระกูลสโนว์ไปแล้ว รับรองว่ายัยซาร่าจะทิ้งนายไปในไม่ช้าก็เร็ว”"นายนี่ตอแหลว่ะ"ร็อดนีย์อดไม่ได้ที่จะโวยวายใส่เขา “เชสเตอร์ จิวเวลนายก็เหมือนกับฌอน! ทําไมพวกนายถึงเป็นแบบนี้กันไปได้? พวกเราทั้งห้าคนโตมาด้วยกัน แต่พวกนายก็ยังมาเลือกปฏิบัติต่อซาร่าอีก”“ใช่ คนทั้งโลกกําลังเลือกปฏิบัติต่อซาร่าและนายเป็นเพียงคนเดียวที่ปกป้องเธอ นายเป็นคนฉลาดหัวใสและคนอื่นมีบางอย่างผิดปกติ งั้นเอาเลยไปสู้โลกเพื่อประโยชน์ของเธอรวมทั้งฆ่าลูกของนายเองด้วย”เชสเตอร์เริ่มรําคาญ “ฉันกําลังจะทําการผ่าตัดตอนนี้ ฉันไม่ว่างที่จะคุยกับนายละนะ”ทันทีที่เขาจบการสนทนา เขาก็เดินดุ่มออกไปด้วยสีหน้าสงบนิ่งอันที่จริงการพูดคุยกับร็อดนีย์ทําให้เลือดของเขาเดือดดาลเชสเตอร์เริ่มรู้สึกเห็นอกเห็นใจเฟรยาขึ้นมาเล็กน้อยจากนั้นร็อดนีย์ก็เดินออกจากสำนักงานแพทย์เขาเดินลงบันไดมาอย่างร่างไร้วิญญาณเมื่อเขาเซล้มลงไปโดยบังเอิญที่หน่วยกุมารเวชศาสตร์คุณพ่อคนหนึ่งในวัย 30 ปีที่กําลังกอดทารกน้อยน่ารักเดินผ่านเขาไปพอดี ทารกขวบเดียวคนนั้นมีดวงตาโ
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1064
พ่อ...คํานี้ทําให้ร็อดนีย์อึ้งไปครู่หนึ่งทันทีเวนดี้พูดอย่างตั้งใจว่า “ใช่ ลูกอาจมีส่วนแค่สเปิร์มตัวหนึ่งเท่านั้น แต่ตอนนี้เด็กคนนี้มีความยาวประมาณหนึ่งเซนติเมตรแล้วนะ ลูกอาจเคยคิดที่จะทําให้เธอแท้งเด็ก แต่ลูกเคยคิดบ้างไหมว่าการทําแท้งจะสร้างความเสียหายให้กับร่างกายของผู้หญิงคนหนึ่งได้มากขนาดไหน?“มันง่ายมากเลยที่ลูกจะพูดแบบนั้นเพราะว่าลูกไม่ใช่คนที่ทุกข์ทรมานจากความเจ็บปวด ร่างกายของผู้หญิงจะได้รับความเสียหายหลังจากผ่านการทําแท้ง ผู้หญิงบางคนถึงกับประสบกับภาวะแทรกซ้อนต่าง ๆ นานาหรือมีอุปสรรคปัญหาในการตั้งครรภ์อีกครั้ง“นอกจากนี้ลูกคิดว่าถ้าแฟนหรือสามีในอนาคตของเธอรู้ว่าเธอเคยทำแท้งลูกของชายอื่นมาก่อน พวกเขาจะมองเธอยังไง? ลูกลองมองในมุมของเธอบ้าง ถ้าลูกรู้ว่าภรรยาในอนาคตของลูกเคยตั้งท้องลูกของชายอื่นมา ลูกจะผิดหวังไหม?”ร็อดนีย์ยังคงเงียบขณะฟังถ้อยคําเหล่านั้นเขาไม่ได้ใจร้ายโดยสันดาน หลังจากที่เวนดี้ชี้แนะเขาอย่างละเอียด ความสับสนเจ็บแปลบและความรู้สึกผิดก็ค่อยๆ คืบคลานเข้ามาในจิตใจของเขาในตอนนั้นเขาเคยคิดที่จะแต่งงานกับผู้หญิงคนไหนก็ได้เพื่อตอบสนองความปรารถนาของพ่อแม่ถ้าหาก
