“ดีครับ พรุ่งนี้เช้าผมมีประชุม” ภูริเอ่ยเร่ง เครื่องหน้าคมคายแปรเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึมตามเดิม คำที่เขาว่าส่งผลให้ตากลมโตตวัดหันมอง “คุณง่วงก็ไปนอนสิคะ จะมัวมานั่งอยู่ทำไม?” ริษาไม่ได้ร้องขอให้เขาเป็นคู่ซ้อมสักหน่อย แต่เป็นฝ่ายโดนบังคับให้ซ้อมกับเขาต่างหาก!“…” แต่ภูริไม่ตอบ“เดี๋ยวก็ไปประช
“รอบนี้งดขัดนะคะ และช่วยทำหน้าให้ได้อารมณ์ด้วยค่ะ” ลูกจ้างสาวได้ทีก็รีบกระแทกเสียงออกคำสั่งแม้คิ้วเข้มหนาจะกระตุก แต่ก็ไร้การโต้เถียงคนเป็นเจ้านาย ก่อนที่ในอีกนาทีถัดมา น้ำตาของนักแสดงสาวจะบ่าไหลเป็นทำนบเขื่อนแตกอีกครั้งราวกับสั่งได้ พลางเสียงสะอึกสะอื้นปานจะขาดใจก็ดังขึ้นอีกหนภูริต้อง
EPISODE 22นอกบท“อื้อ!”ริษาตกใจนัยน์ตาเบิกโพลง เมื่อจู่ ๆ ตัวละครพิมก็โดนคนซึ่งกำลังจะเป็นอดีตสามีประกบริมฝีปากเข้าหาอย่างเร่าร้อนรุนแรงโดยไม่ทันตั้งตัว ต้นคอบอบบางถูกรั้งดึงตรึงไว้ในพันธนาการหลายวินาที ก่อนอีกฝ่ายจะยอมผละปล่อยให้เป็นอิสระเมื่อเธอพยายามใช้สองมือดันใบหน้าเขาออกห่างด้วยเรี่ยวแรงทั้ง
ลอนกล้ามหน้าท้องเถือกแดงจากการกระทำของตัวละครพิมที่เป็นฝ่ายทั้งลูบ ทั้งคลำ กระทั่งในบางจังหวะก็แทบจะเกยเข่าปีนขึ้นทับตัวเขา บรรดาร่องรอยจากการกระทำที่ว่าปรากฏชัดในสายตาชนิดไม่สามารถหาคำโต้แย้งใดมาคานเสียงเถียงแม้ไม่อยากยอมรับเพราะความรู้สึกกระดากอาย หากท้ายที่สุดก็จำใจเอ่ยด้วยเสียงกระท่อนกระแท่นอ่อ
EPISODE 23ไม่สำคัญ หลายวันต่อมา ร้านอาหาร T อาหารอิตาเลียนไม่ใช่ประเภทอาหารที่ริษาชื่นชอบ ทว่าวันนี้ร่างสมสัดส่วนในชุดเดรสราคาแพงก็กำลังร่วมมื้อค่ำอยู่กับคู่สนทนาที่มีการนัดหมายล่วงหน้าซ้ำเป็นหนที่สอง คนซึ่งนั่งฝั่งตรงข้ามของดาราสาวคือจอห์น…นักธุรกิจหนุ่มลูกค
ใบหน้าแสดงอาการลนลานชนิดไม่สามารถปกปิดละความสนใจกลับมา ทว่าดันหันปะทะเข้ากับสายตาราวกับจะรู้ทันในความคิดอ่านของคนซึ่งนั่งร่วมโต๊ะอยู่ด้วยกันโดยไม่ทันคาดคิด นักธุรกิจหนุ่มลูกครึ่งก็หยัดกายขึ้นยืนเต็มความสูง โบกมือส่งเสียงเรียกหญิงชายสองคนที่อยู่ห่างออกไปตรงนั้น และคำทักทายที่เขาเอ่ยก็ทำเอาริษาอยากจะ
เสียงระบายลมหายใจของประธานหนุ่มดังขึ้น เครื่องหน้าคมคายแสดงสีหน้าราวกับกำลังระงับอารมณ์ ริษารู้ว่าเขาไม่พอใจที่เธอออกมาพบกับจอห์น แต่ที่ไม่เข้าใจคือทำไมจะต้องหัวเสียขนาดนี้ ในเมื่อเขาเองก็ออกมากับญาดาเหมือนกัน “คุณริษาครับ?” “…” “คุณริษา?” “คะ?” ริษาตื
EPISODE 24ปราบพยศในระหว่างที่อีกสองคนกำลังสนทนา สายตาว่างเปล่าของริษาก็เลื่อนมองรอบตัวโดยไม่ได้จดจ่อกับสิ่งใดเป็นพิเศษ ก่อนจะต้องหันกลับมาในตอนที่ได้ญาดาหยัดกายขึ้นยืน “ขอตัวไปเข้าห้องน้ำสักครู่นะคะ” “ค่ะ ตามสะดวก” ริษาตอบรับด้วยการผงกศีรษะ สายตามองตามร่างเพรียวบางของนางเอก
ทุกคนอวยพรวันเกิดเสร็จสิ้นแล้ว เว้นก็เพียงคนเดียวที่กำลังย่อตัวนั่งลงตรงหน้าเด็ก ๆ ใช้ฝ่ามือบอบบางกันลมเพื่อไม่ให้เทียนดับ ริษาไม่ทันได้หันสนใจคนอื่น ทว่าก็ยังไม่มีการตอบรับจากเจ้าของวันเกิดจนเธอต้องเหลียวสายตามอง พบว่าภูริกำลังจดจ้องมาที่เธอ ริษาเขินอายต่อสายตาเปี่ยมด้วยความรู้สึกของเขา
“คุณพ่อต้องชอบคุณแม่มากแน่ ๆ เดินตามหาแต่คุณแม่ทู้กวัน…” พรืด! ภูริสำลักน้ำดื่ม… หลังจากแต่งงานกันอย่างรวดเร็วในขวบปีแรกที่ได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง เขาไม่ปฏิเสธว่าเป็นผู้ชายคนหนึ่งที่คลั่งรักเมียมาก คลั่งรักชนิดที่คนรอบตัวสามารถสัมผัสได้ แต่ไม่คิดว่าลูกสาวจะเอาเรื่
SPECIAL 3 หลายชั่วโมงต่อมา “แล้วลื้อรู้จักอ๊ะเปล่า?” “รู้สิคะกงขา จี้รู้ทุกอย่างค่ะ คุณแม่สอนมาหมดแล้วค่ะ” “แล้วลื้อล่ะ?” “ด้าก็รู้ค่ะ ง่ายมากเลย” “แล้วลื้อ?” “ผมก็รู้ครับอากง” “เอ้อ! เด็กสมัยนี้นี่เก่งจร
“ยังดีเท่าเมื่อก่อนไหมคะ…” ริษาตั้งคำถามทั้งใบหน้าชื้นเหงื่อ เรียวขาขาวเนียนเกี่ยวสะโพกแกร่งเข้าหาตัว ถึงภูริก็ตอกอัดเอ็นแข็งจัดแรง ๆ ตอบสนองต่อคำถามที่ว่า นาทีนี้ต่างฝ่ายต่างก็บดบี้ขยี้โหนกใส่กันด้วยความกระสันเหลือจะบรรยาย ประธานหนุ่มแสดงสีหน้าซ่านเสียวขีดสุดเมื่อคนเป็นเมียเครื่องติดแล้
SPECIAL 2 บนห้องนอนชั้นสองของบ้านซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็นห้องนอนของภูริในวันวาน ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม แม้เขาจะไม่ได้อยู่อาศัยที่นี่เป็นหลัก ทว่าบางครั้งบางทีก็มักจะพาลูกพาเมียแวะเวียนเข้ามาเยี่ยมพี่ชายอยู่บ่อย ๆ ดวงตาคมทอดสายตามองร่างระหงเพรียวบางของภรรยากำลังค้นหาเสื้อผ้าที่ใช้ส
“คุณด้าคะ คุณแม่บอกแล้วไงว่าห้ามโก้งโค้งแบบนี้” เสียงของริษายังคงดัง ร่างบางเดินไปย่อกายนั่งสอนมารยาทสตรีให้ลูกอีกคน และในขณะที่เจ้าของดวงตาคมปลาบเป็นประกายยังคงทอดสายตามองทั้งเมียทั้งลูกผู้เป็นที่รัก เสียงแซวก็ดังขึ้นที่ข้างตัว “อะไรจะหลงเมียขนาดนั้นคะ ตานี่เยิ้มเป็นน้ำเชื่อ
SPECIAL 1 หลายปีต่อมา เสียงเด็กหญิงสองคนกำลังวิ่งเล่นด้วยความสนุกสนาน สวนดอกไม้หน้าบ้านร่มรื่นไปด้วยร่มเงาของต้นไม้ซึ่งเจ้าของบ้านเป็นคนปลูกไว้เมื่อนานหลายสิบปีมาแล้ว ภวิศย่อกายอุ้มเด็กคนหนึ่งขึ้นสู่อ้อมแขน ก่อนที่เด็กหญิงอีกคนจะถูกอุ้มโดยผู้เป็นพ่ออย่างภูริ จีจี้ และ ด
EPISODE 57รุ้งกินน้ำภูริซึ่งนิ่งสงบจนอีกคนสามารถจับสังเกตได้รีบเบนสายตามองไปทางอื่น ทว่าริษาก็ขยับตัวมองตาม นัยน์ตากลมฉายให้ได้เห็นถึงความข้องใจ“ทำไมริษารู้สึกแปลก ๆ คะ?”“แปลกยังไงครับ?” เขาถามกลับ ทว่าก็ยังไม่ยอมสบตา“หรือว่าพี่เป็นคนปล่อยข่าวเสียหายของริษาด้วยเหรอคะ?” ดาราสาวทำตาโต ยกมือขึ้นทา
“เมื่อเช้าใครบอกพี่ว่าจัดกันก่อนออกมา?” ริษายิ่งหน้าแดงไปกันใหญ่ ภูริชอบเอานิสัยบนเตียงของเธอมาล้อเลียนอยู่เรื่อย “ริษาไม่ได้พูดสักหน่อย” “เธอพูดทุกวัน ขอให้พี่ทำก่อนไปทำงาน” “นี่!” ริษาแหวเสียงดัง หากมารดาเธอมาได้ยินเข้าจะทำอย่างไร! “ถ้าพี่ยังพูดอีก คืนนี้ไม่ต้อง