เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 91 ตราบใดที่เธอไม่นอกใจฉัน
ปรับปรุงล่าสุด:
2021-09-20 21:38:12บทที่เกี่ยวข้อง
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 92 ภรรยาคือภาพสะท้อนของฉัน
“แน่นอน” แซคคารีตอบด้วยสีหน้าเย็นชา “ขอบคุณนะ…” เธอฝืนยิ้มและโบกมือลา จากนั้นเธอก็รีบออกไปที่ประตูราวกับว่าเธอกำลังวิ่งหนีจากภัยคุกคามที่คืบคลานเข้ามา "เดี๋ยวก่อน" แซคคารีหยุดเธอด้วยน้ำเสียงไม่แยแสซึ่งเต็มไปด้วยแรงดึงดูดและความเฉียบคม ชาร์ล็อตหยุดนิ่งราวกับว่าเธอโดนคำสาป เธอหันกลับมาอย่างหวาดกลัว “นายต้องการอะไรอีกไหม?” "เธอจะไปที่นั่นยังไง?" ชายรูปงามเงยหน้าขึ้นมองเธอ ดวงตาของเขาซึ่งเปล่งประกายราวกับอัญมณีล้ำค่าที่ดูเหมือนกักเก็บเสน่ห์อันทรงพลังเอาไว้ ทุกครั้งที่เธอมองเข้าไปในดวงตาของเขา เธอจะรู้สึกราวกับว่ามีผนึกอยู่ในหัวใจของเธอ ครั้งนี้ก็ไม่ต่างกัน เธอกลืนน้ำลายอย่างกังวล น้ำเสียงของเธอดูกระวนกระวายยิ่งกว่าที่เคยเป็น ขณะที่เธอพูดว่า “ฉันจะเรียกแท็กซี่… แน่นอน…” วัตถุสีทองแวววาวลอยจากมือของแซคคารีมาหาเธอทันทีที่เธอพูด เธอคว้ามันได้โดยสัญชาตญาณ และตระหนักได้ว่ามันคือชุดกุญแจรถ ดวงตาของลูคัสเป็นประกาย 'นั่นคงไม่ใช่กุญแจของโรลส์รอยส์สีขาวมุกสั่งทำ ที่แซคคารีเพิ่งซื้อเมื่อสัปดาห์ที่แล้วใช่ไหม?' แซคคารีมีรถยนต์หรูมากกว่า 5,000 คัน แต่ไม่มีรถคันไหนมีมูลค่าเท่ากับรถคันน
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-09-20คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 93 ลักพาตัว
ครั้งสุดท้ายที่ชาร์ล็อตมาที่สตูดิโอคือเมื่อ 3 เดือนก่อน ทันทีที่เธอเดินเข้าไปในสตูดิโอ เธอก็วางขาตั้งขึ้นทันที กลิ่นหอมของกระดาษและสีที่คุ้นเคยไหลผ่านจมูกของเธอ มันทำให้จิตใจของเธอรู้สึกผ่อนคลาย ในเวลาเดียวกัน สองสาวโรงเรียนมัธยมก็เดินควงแขนกันเข้าไปในสตูดิโอ เด็กสาวผมยาวเอียงศีรษะแล้วถามว่า “เฮ้ ป้า ป้าเป็นเจ้าของสตูดิโอนี้ใช่ไหม?” ชาร์ล็อตขมวดคิ้วเมื่อได้ยินชื่อที่หล่อนเรียก และพูดว่า “ฉันแก่กว่าเธอแค่ 5 ปี ดังนั้น เธอควรเรียกฉันว่าพี่ก็พอแล้ว” “ฮ่า! ป้าควรมองตัวเองในกระจกแล้วนับริ้วรอยบนใบหน้าของป้าดูนะ ฉันไม่รู้จริง ๆ ว่าทำไมป้าถึงกล้าขอให้เราเรียกป้าว่าพี่ ป้าควรจะขอบคุณที่ฉันไม่เรียกป้าว่าแม่มดแก่นะ” ชาร์ล็อตไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเด็กสาวนี้ แต่เธอจะไม่ยอมอ่อนข้อให้กับหล่อน เธอโยนพู่กันบนพื้นแล้วลุกขึ้นยืน เธอจ้องมองเด็กสาวอย่างโกรธจัด “พูดอีกครั้งสิ เดี๋ยวฉันจะดึงสติให้เธอแทนครูของเธอเอง” หญิงสาวไม่สนใจเธอและโก่งคอต่อปากต่อคำ “งั้นก็มาสิ ป้าดีแต่เห่า แต่กัดไม่เป็น ฉันไม่กลัวเธอหรอก” “พอแล้ว มาร์ชี่ อย่าลืมว่าเราไม่ได้มาที่นี่เพื่อจะมาสู้กับเธอนะ” ผู้หญิงอีกคนดึง
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-09-21คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 94 ไม่เคยยอมแพ้
ชาร์ล็อตพยายามขยับแขนขาแต่ก็ไม่เป็นผล ตอนนี้เธอกำลังนอนอยู่บนพื้นโดยที่มือกับขาของเธอถูกมัดไว้ เธอพยายามสงบสติอารมณ์ลง และพูดว่า “นายกล้าที่จะทำกับฉันแบบนี้เหรอ ฮะ วิกเตอร์ รัทเทอร์ฟอร์ด? ดูเหมือนว่านายจะลืมสิ่งที่แซคคารีทำกับนายเมื่อวันก่อนไปนะ นายต้องการให้ฉันเตือนความทรงจำของนายอีกครั้งไหม? กล้าดียังไงมาลักพาตัวฉัน!” “แซคคารี คอนเนอร์! แซคคารี คอนเนอร์! ถูกของเธอนะ ไม่มีทางที่ฉันจะลืมวิธีที่เขาทำให้ฉันต้องอับอายขายหน้า ไม่ว่าจะชาตินี้หรือชาติไหน ฉันจะไม่มีวันลืมสิ่งที่เขาทำกับฉัน!” วิกเตอร์ตะโกนอย่างโกรธจัด ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวด้วยความโกรธ เมื่อเขานึกถึงความอัปยศอดสูที่แซคคารีทำกับเขา หนึ่งเดือนก่อน เขาพยายามจะทำมิดีมิร้ายชาร์ล็อต แต่แผนการของเขาถูกแซคคารีเข้ามาขัดขวาง ตั้งแต่เขาถูกแซคคารีทำให้อับอายขายหน้าในครั้งนั้น ชื่อเสียงของเขาก็พังป่นปี้ ภรรยาของเขาทิ้งเขาไป ลูกชายและลูกสาวของเขาตัดสัมพันธ์กับเขา และเขากลายเป็นตัวตลกของคนทั้งเมือง เขาเหมือนตกนรกทั้งเป็น เขาเคยคิดที่จะแก้แค้นแซคคารี แต่เขาไม่กล้าแม้แต่จะคิดเพราะกลัวแซคคารี ขณะที่เขาคิดว่าเขาทำอะไรไม่ได้อีกแล้ว แต่
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-09-21คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 95 สายตาของเขา
“ฉันต้องบอกเธอกี่ครั้ง! ลงไป! ลงไปสิวะ นาง**!” วิกเตอร์ยังคงฟาดเข็มขัดลงบนหลังของชาร์ล็อตอย่างไม่ลดละ แต่เธอไม่ยอมแพ้ เธอยืนขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า วิกเตอร์เป็นคนอ้วนและเตี้ยกว่าชาร์ล็อต เมื่อชาร์ล็อตยืนอยู่ข้างหน้าเขา จ้องมองเขาอย่างเย่อหยิ่งและเย็นชา เขาสัมผัสได้ถึงบรรยากาศอันตรายที่มาจากเธอ หัวใจของเขาเต้นผิดจังหวะ แต่ในไม่ช้าเขาก็สงบลงได้ ขณะที่เขาจ้องมองไปที่ผู้หญิงที่ดูอ่อนแอแต่มีความมุ่งมั่นตรงหน้าเขา บนใบหน้าบิดเบี้ยวของเขาก็เผยรอยยิ้มแสยะอันชั่วร้าย ในขณะที่เขาหย่อนเข็มขัดลง จากนั้นเขาก็ลงมือจัดการชาร์ล็อตด้วยตัวเอง เขาวางมือรอบคอของเธอขณะที่เขาพยายามจะบีบคอเธอ “ไม่…” แขนขาของชาร์ล็อตถูกมัด ไม่ต้องพูดถึงเลยว่าเธออยู่ภายใต้ฤทธิ์ยา ไม่มีทางไหนที่เธอจะต่อต้านแรงผลักของไอ้อ้วนวิกเตอร์ในสภาพปัจจุบันของเธอได้ ดังนั้น เธอจึงล้มกระแทกลงกับพื้น แรงกระแทกทำให้สมองของเธอว่างเปล่า แต่ความเจ็บปวดอันแสนสาหัสที่หลังของเธอดึงเธอกลับมาสู่ความเป็นจริง “เธอรู้อะไรไหม ชาร์ล็อตที่รักของฉัน? ความดื้อรั้นของเธอคือสิ่งที่ฉันชอบมากที่สุดในตัวเธอ ดังนั้น จงพยายามอย่างเต็มที่และต่อสู้อย่างส
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-09-21คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 96 หยุดนะชาร์ล็อต ซิมม่อนส์
แซคคารีอุ้มชาร์ล็อตไปไว้ในรถ เนื่องจากประสบการณ์ในอดีตของเขาที่ถูกคู่ต่อสู้ลอบทำร้าย เพื่อป้องกันไม่ให้เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นอีก แดเนียลจึงเตรียมยาไว้ให้เขาพกติดตัว แซคคารีหยิบยาออกจากกระเป๋าของเขา เมื่อนิ้วของเขาไปโดนบาดแผลบนริมฝีปากของชาร์ล็อต เธอร้องออกมาอย่างเจ็บปวด แซคคารีรู้สึกราวกับว่ามีใครบางคนเอามีดแทงเข้าไปหัวใจของเขา และความเจ็บปวดก็ปรากฏให้เห็นในดวงตาอันเย็นเยือกของเขา แม้ว่าเขาจะรู้ว่า ในสภาพของเธอตอนนี้เธอคงจะไม่ได้ยินอะไร แต่แซคคารียังคงแนบริมฝีปากที่หูของเธอและกระซิบว่า “เอาล่ะ เป็นเด็กดี แล้วอ้าปากของเธอสิ” น่าแปลกที่ช่วงเวลาที่แซคคารีกระซิบประโยคนี้เข้าหูของเธอ ชาร์ล็อตก็เปิดปากที่ปิดแน่นของเธอโดยอัตโนมัติ แซคคารีคว้าโอกาสนี้เทยาเข้าปากของเธอ เขารู้สึกโล่งใจหลังจากที่เธอกลืนมันลงไป ในตอนนี้ใบหน้าของชาร์ล็อตฟกช้ำไปหมดจนแทบจะจำไม่ได้ แซคคารีใช้สำลีพันก้านที่ผ่านการฆ่าเชื้อทำความสะอาดใบหน้าของเธออย่างช้า ๆ และระมัดระวัง ตอนนั้นเองที่เขาเห็นรอยแผลสีแดงที่เกิดจากเข็มขัดคาดยาวปิดหน้าเธอจนสุดขอบ ผิวที่สวยงามและบอบบางของเธอได้หายไปแล้ว เมื่อเห็นสภาพปัจจุบัน
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-09-21คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 97 ไม่ไหวแล้ว
มันเป็นฟางเส้นสุดท้าย บางอย่างในตัวแซคคารีดังขึ้น และมีเสียงตะโกนใส่เขาให้จูบเธอ เขายกใบหน้าของชาร์ล็อตขึ้นเบา ๆ แล้ววางริมฝีปากเรียวบางไว้บนหน้าผากของเธอ “นายมันงี่เง่า!” ชาร์ล็อตตะโกน ทำให้แซคคารีถอยกลับด้วยความตื่นตระหนก วินาทีต่อมา ชาร์ล็อตเสริมต่อว่า “คนเนรคุณ ไอ้**! ฉันหวังอยากให้คุณตายเป็นล้าน ๆ ครั้ง… คุณทรยศฉันได้ยังไง?” “ไบรสัน ฉันดีกับคุณมาก… ฉันรักคุณมาก ฉันให้คุณทุกอย่างที่ฉันมี ทำไม? ทำไม… ทำไม… ฮึก… ฮึก…” ชาร์ล็อตร้องออกมาดัง ๆ ขณะที่น้ำตาหยดใหญ่เริ่มไหลออกมาจากหางตาของเธอ เมื่อเห็นน้ำตาของเธอ แซคคารีก็รู้สึกราวกับว่ามีใครบางคนเจาะหัวใจของเขาให้เป็นรู มันว่างเปล่า ไร้ก้นบึ้ง และไม่มีอะไรสามารถเติมเต็มได้เขาได้พบกับชาร์ล็อตในจุดที่ต่ำสุดในชีวิตของเธอ ไม่ว่าเธอจะต้องทนกับความคับข้องใจมากแค่ไหนและต้องเจอความทุกข์ยากแค่ไหน ชาร์ล็อตจะเลิกคิ้วขึ้นและยิ้มอย่างภาคภูมิใจเสมอ เธอจะเติมความเจ็บปวดทั้งหมดด้วยในรอยยิ้ม แซคคารีคิดว่าผู้หญิงที่หัวดื้อและมีเกียรติอย่างเธอจะไม่ร้องไห้ออกมาเลย แต่ดูเหมือนว่าเขาจะคิดผิด ปรากฎว่าเธอก็เหมือนกับผู้หญิงคนอื่น ๆ ที่ร้องไห้งอแงเหมื
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-09-22คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 98 ตามมา
การแสดงออกของแซคคารีหมองลง “เซนิออส ระวังคำพูดหน่อย” "แล้วมีปัญหาอะไรครับ? คุณอาทำแบบนั้น แต่คุณอาไม่ยอมให้ผมพูดถึงเรื่องนี้เหรอ!” เมื่อเขามองไปที่ชาร์ล็อตที่นอนอยู่บนเบาะรถและนึกถึงภาพแซคคารีกำลังกอดและจูบเธอ ความหึงหวงรุนแรงเริ่มลุกไหม้ภายในตัวเซนิออส และเขาก็ควบคุมมันไม่ได้ “ผมเห็นอาแอบจูบคาร์ลี่ ตอนที่เธอหมดสติเพราะยา ถ้าผมมาช้ากว่านี้ อาคงทำอะไรไม่ดีกับเธอแน่” คิ้วที่ขมวดของแซคคารีคลายลงเล็กน้อย แน่นอนว่าเขาไม่สามารถตำหนิเซนิออสที่กำลังคลั่งได้ การเห็นเขาและชาร์ล็อตกอดและจูบกัน อาจทำให้เข้าใจผิดได้ง่าย นอกจากนี้ เขาได้ทำสิ่งนี้กับชาร์ล็อตจริง ๆ ตอนที่เธอหมดสติ ดังนั้น เซนิออสจึงไม่ได้พูดอะไรถึงเขาผิดเลย... “ฉันยอมรับทุกอย่างที่ฉันทำ” การแสดงออกของแซคคารีไม่แยแส และเสียงของเขาก็เย็นชา “แต่นายบอกว่าฉันเป็นคนโรคจิต ข้อนี้ฉันไม่ยอมรับ เซนิออส ฉันจะบอกนายอีกครั้งนะ ชาร์ล็อตเป็นภรรยาของฉัน ฉันจูบเธอได้” "อย่างงั้นเหรอ?" เซนิออสยิ้มเยาะ “ถึงคุณอาจะจูบเธอเป็นเรื่องปกติ แต่คุณอาจะจูบเธอเฉย ๆ แล้วไม่ทำอะไรเกินเลยงั้นสิ ถ้าผมมาไม่ทันเวลามันจะเป็นยังไง?” แซคคารีเงียบ เพราะเข
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-09-22คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 99 คุณอาตกหลุมรักเธอรึเปล่า
“ถ้านายยังไม่ปล่อยเธอ ฉันจะจัดการนาย!” เสียงของแซคคารีเย็นชา และสายตาของเขาดูน่ากลัว เขาดูเหมือนเสือที่กำลังปกป้องลูกของมัน เซนิออสวางชาร์ล็อตกลับเข้าไปที่เบาะรถทันที และทันทีที่เขาวางเธอลง แซคคารีคว้าแขนของเขา แล้วลากเขาออกจากรถทันที ความแข็งแรงของแซคคารีนั้นมากจนเซนิออสเสียการทรงตัวและล้มลงใต้ต้นลอนดอนเพลนส์ข้างถนน จากนั้นเขาก็อ้าปากค้างและลูบแขนที่เจ็บของเขา “คุณอารอง นี่มันโหดร้ายเกินไปนะครับ แม้ว่าคาร์ลี่จะไม่ได้เลือกผม แต่เธอก็ยังเป็นแม่ของลูกผม ผมเป็นห่วงเธอ ผมผิดตรงไหน?” “ฉันไม่สนว่าใครจะเป็นห่วงเธอ แต่ฉันจะไม่ยอมให้ใครมาสนใจเธอนอกจากฉันเด็ดขาด และนายก็ไม่มีข้อยกเว้น” ดวงตาของแซคคารีมืดมนและเย็นยะเยือก “เซนิออส จงจำไว้ในสมองของนายนะ เพราะนี่จะเป็นครั้งสุดท้ายที่มันจะเกิดขึ้น ถ้าฉันเห็นนายลองอีกครั้ง อย่าโทษฉันที่จะไม่ปฏิบัติกับนายเหมือนหลานของฉัน” มุมปากที่สมบูรณ์แบบของเซนิออสกระตุก และเขารู้สึกไม่สบายภายในใจของเขาขึ้นมาทันที สำหรับเซนิออสแล้ว แซคคารีไม่เคยเป็นอา แต่เขาเป็นพี่ชายที่มีเกียรติและเป็นคนที่เขารัก ความรักที่แซคคารีมีต่อเขาไม่เคยด้อยไปกว่ากว่าพ่อแม่ของเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-09-22
บทล่าสุด
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 300 คำเชิญของแอนนาลิต้า
"บาดแผลทางอารมณ์ของนายท่านรองในวันนี้ค่อนข้างแย่ การดื่มน้ำอุ่นเพียงอย่างเดียวอาจไม่เพียงพอที่จะบรรเทาอาการของเขาได้ เขาต้องการความสงบและเงียบ"ชาร์ล็อตดูเหมือนจะคิดได้ในทันที "ฉันไม่คิดว่าเขาจะเจ็บปวดขนาดนั้น เพียงเพราะเขาได้เจอกับแกริสันในวันนี้และทำให้นึกถึงลอร์เรน วันนี้เขาได้เจอกับลอร์เรนแล้วหรือยัง?""ลอร์เรน? ฮ่า!" ลูคัสยิ้มอย่างมีเลศนัย"นายหญิง ถ้าคุณสนุกกับการแต่งเติมความคิดแบบนี้ ทำไมไม่ลองขยายจินตนาการของคุณดูล่ะ?"ชาร์ล็อตเกือบจะสติหลุด"นายกำลังพูดอะไร?"ลูคัสหันกลับมา ส่งยิ้ม และขยิบตาให้เธอ "เอาล่ะ มีหลายคนเคยได้ยินข่าวลือว่านายท่านรองเป็นเกย์จริง ๆ ทำไมคุณไม่พิจารณาถึงความเป็นไปได้ที่แกริสันจะมีความรักที่แท้จริงกับนายท่านรองล่ะ? บางทีบาดแผลของเขาอาจจะถูกรบกวนอย่างมากเพราะเขารู้ว่าแกริสันหลงใหลในตัวคุณแค่ไหน?""นั่น... เป็นไปได้ยังไงกัน!?" ดวงตาของชาร์ล็อตเต็มไปด้วยความตกใจลูคัสยิ้มอย่างลึกลับ "ผมไม่รู้ คุณสามารถถามนายท่านรองได้เสมอ บางทีเขาอาจจะให้คำตอบกับคุณได้... โอ้!"เขาตะโกนขณะที่ชาร์ล็อตตบเข้าที่หัวของเขาเวลาไม่นานนัก ชาร์ล็อตก็กลับมาถึงเขตวิหารศักดิ์
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 299 ชาร์ล็อต เธอนี่มันหมอดูชัด ๆ
ชาร์ล็อตตกตะลึง "ไม่ใช่ว่าฉันจะมีพลังวิเศษนะ ฉันจะรู้ได้ยังไงว่าจะเกิดอะไรขึ้นในอีกสี่ปีข้างหน้า?" เธอและแกริสันมีสัญญาสิบปีระหว่างกัน ตอนนี้ก็หกปีแล้ว สัญญาจะครบกำหนดในอีกสี่ปี เธอจะแต่งงานกับเขาอย่างที่เธอพูดไว้หรือเปล่า?" แซคคารีถามด้วยสีหน้าจริงจังมาก"เฮอะ!" ชาร์ล็อตหัวเราะออกมาราวกับว่าเธอได้ยินเรื่องที่ตลกที่ใหญ่ที่สุดในโลก"ถ้านายกำลังจะพยายามเล่นตลก ก็ไม่จำเป็นต้องดูจริงจังขนาดนั้นก็ได้ จริง ๆ แล้วนายดูดีมากเลยนะเวลายิ้ม มาเถอะ ยิ้มหน่อย!"แซคคารีดูบูดบึ้งยิ่งกว่าที่เคย รูม่านตาน้ำแข็งของเขาที่จ้องมาที่เธอดูน่ากลัวยิ่งกว่าเดิมชาร์ล็อตเข้าใจทันทีว่าแซคคารีไม่ได้พูดเล่น ๆ กับเธอเลย!'พอได้แล้ว! เราแต่งงานกันมาเกือบสามเดือนแล้ว และฉันไม่เคยได้ยินแซคคารีพูดเรื่องตลกมาก่อน ฉันเริ่มสงสัยแล้วว่าก้อนน้ำแข็งที่อยู่ในร่างกายของเขาเริ่มหลอมละลายตอนไหนกัน!'เธอส่ายศีรษะอย่างงุ่มง่าม"ถึงแม้ว่าแกริสันจะโง่เขลาพอที่จะรออยู่ที่สะพานนั้นเป็นเวลาสิบปี ฉันก็ไม่มีวันแต่งงานกับเขา ฉันบอกเรื่องนี้กับเขานับครั้งไม่ถ้วนตลอดหกปีที่ผ่านมา รวมทั้งวันนี้ด้วย แต่เขาก็ปฏิเสธที่จะฟัง มันเป็นเรื่อ
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 298 ความฝันหรือว่าเป็นบ้า
เป็นเวลาหนึ่งปีแล้วที่แซคคารีไม่เคยพบหรือติดต่อกับเขาเลย เขาคิดว่าความเย่อหยิ่งและถือตัวของแซคคารีนั้น จะทำให้แซคคารีไม่มีวันที่จะติดต่อกับเขาอีกเว้นแต่เขาจะเป็นคนเริ่มทำเช่นนั้นเอง มันทำให้เขาประหลาดใจที่แซคคารีเป็นคนทำลายกำแพงระหว่างพวกเขาเพราะเห็นแก่ชาร์ล็อต!แซคคารีช่วยพยุงแกริสันออกจากสะพานชาร์ล็อตรู้ดีถึงความสัมพันธ์ของแกริสันและแซคคารี ดังนั้นเธอจึงไม่แปลกใจที่พวกเขารู้จักกัน แต่สิ่งที่น่าแปลกใจนั้นก็คือ ในช่วงห้านาทีที่ผ่านมาตั้งแต่ที่แซคคารีช่วยพยุงแกริสันลงมาจากสะพานแล้วเดินไปยังรถของเจมส์สัน พวกเขาไม่พูดอะไรกันเลย แท้ที่จริงแล้วพวกเขาไม่แม้แต่จะมองหน้ากันด้วยซ้ำ...ดังนั้นพวกเขาจริงเดินไปด้วยกันด้วยใบหน้าที่เย็นชาในลักษณะที่แปลกประหลาดไปตลอดทาง ราวกับภูเขาน้ำแข็งสองลูกที่มาบรรจบกันที่ด้านหนึ่งชาร์ล็อตที่ยืนอยู่ข้างพวกเขา รู้สึกราวกับว่าเธอเสี่ยงที่จะถูกแช่แข็งตายเพราะพวกเขา ดังนั้น เมื่อพวกเขาลงมาจากสะพานแล้ว เธอจึงไม่เดินไปกับพวกเขาต่อ เธอหันหลังและมุ่งหน้าไปที่รถจองแซคคารีแทน"อ่า! คุณคอนเนอร์ ผมคิดว่าคุณจะไม่มาเจอคุณลาร์สันอีกแล้ว ช่างน่าประหลาดใจเสียนี่กระไร..." เ
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 297 ความใจดีของแซคคารี
ชาร์ล็อตหันกลับมาและเห็นแกริสันนั่งคุกเข่าบนสะพานโดยมีมือทั้งสองข้างของเขาพยุงตัวเองไว้กับพื้น ใบหน้าของเขาซีดเผือดและหน้าผากเปียกโชกไปด้วยเหงื่อ แขนและขาของเขากำลังสั่น"ดูฉันตอนนี้สิ แค่เจ็บป่วยเล็กน้อยยังทำให้ฉันดูไร้ประโยชน์ขนาดนี้เลย ฉันยังเดินตรงไม่ได้ด้วยซ้ำ อย่าช่วยฉันนะ ฉันลุกขึ้นเองได้"เขาบังคับตัวเองให้ยืนขึ้น แต่เพราะเขาเจ็บป่วยและอ่อนแอมาก เขาจึงไม่สามารถยืนขึ้นได้เลยชาร์ล็อตเม้มริมฝีปากของเธอแกริสันคือความภาคภูมิใจของโรงเรียนมัธยมของพวกเขาในอดีต ไม่เพียงแต่เขาจะเป็นนักปราชญ์ที่ไม่มีใครกล้าแตะต้องเท่านั้น แต่เขายังเป็นความภาคภูมิใจและความสุขของคุณครูสอนพละอีกด้วย และเขาเคยทำลายสถิติการวิ่งระยะไกลอีกสองสามรายงานไม่น่าแปลกใจเลยที่เจมส์สันมาขอร้องเธอให้ช่วยพูดกับเขา แกริสัน แชมป์นักวิ่งที่ตอนนี้ป่วยจนแทบจะเดินไม่ได้!"หยุดฝืนตัวเองได้แล้ว มาเถอะ"ชาร์ล็อตเดิยมาอยู่เคียงข้างเขาและยื่นมือออกมาหาเขาแกริสันประหลาดใจกับการแสดงความรู้สึกที่กระทันหันจนน่าสับสนนี้ จากนั้นเขาก็คว้ามือของชาร์ล็อตไว้อย่างรวดเร็ว"ขอบคุณ!"แกริสันที่สุขภาพดีและแข็งแรงในตอนนี้ดูเหมือนชายชรา
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 296 สะพานสายรุ้ง
เนื่องจากเขาไม่ได้รับการตอบรับใด ๆ จากแซคคารี ลูคัสจึงดึงโทรศัพท์ออกมา เปิดข้อมูลมี่เขาพบ และยื่นให้แซคคารีดู"ฟังนะครับ แกริสันมอบช่อดอกไม้ให้นายหญิงคอนเนอร์ 237 ช่อ เขียนจดหมายรัก 698 ฉบับ และสารภาพความรักที่เขามีต่อเธอ 1,966 ครั้งในช่วงหนึ่งภาคการศึกษา และอาจจะมากกว่านั้นหากเราพิจารณาถึงช่วงเวลาที่ไม่มีใครรู้หรือช่วงเวลาที่ไม่สามารถติดตามได้"แซคคารียังคงอยู่ในภาวะตึงเครียด ดวงตาของเขามืดลงจนน่ากลัวลูคัสทำได้เพียงพยายามปลอบเขา"แต่ถึงอย่างนั้น นายหญิงคอนเนอร์ก็ยังไม่ไปไหน เธอเคยล้อเล่นกับเขาด้วย... โดยการขอให้เขารอเธออยู่ที่สะพาน นั่นหมายความว่าแกริสันเป็นเพียงของเล่นที่ขาดไม่ได้สำหรับเธอ" "นายพูดอะไร?" ในที่สุดแซคคารีก็พูดขึ้นลูคัสจดจ่ออยู่กับข้อมูลในโทรศัพท์ของเขาอย่างเต็มที่ เขาไม่ได้สังเกตว่าการจ้องมองของแซคคารีนั้นลดลงกลายเป็นแสงสะท้อนสันทรายที่เยือกเย็น เขายังคงอธิบายต่อไป "เอ่อ พูดตามตรงนะครับ สำหรับนายหญิงคอนเนอร์แล้ว แกริสันเป็นเหมือนพี่ชายที่คอยดูแลเธอที่มีสถานะเดียวกับทิฟฟานี่ มิลเลอร์นายหญิงคอนเนอร์ไม่สนใจเขาเลยจริง ๆ เมื่อเธอเล่นกับเขาเสร็จแล้ว เธอจะ... แอ๊ะ!"
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 295 แซคคารีอยู่ที่นี่
ดังที่กล่าวไว้ ไม่ว่าชาร์ล็อตจะปฏิเสธแกริสันอย่างโหดร้ายสักกี่ครั้ง เขาก็ไม่เคยยอมแพ้และยังคงไล่ตามเธอด้วยความมุ่งมั่นเมื่อหกปีที่แล้ว โรงเรียนของพวกเขาได้จัดทัศนศึกษามาที่ "สะพานสายรุ้ง" แกริสันได้สารภาพและมอบจดมายรักให้กับชาร์ล็อตที่สะพานสายรุ้งแห่งนี้ต่อหน้านักเรียนจำนวนมากเนื่องจากไม่มีทางเลือกอื่น ชาร์ล็อตจึงชี้ไปที่ "สะพานสายรุ้ง" และพูดว่า "เอาล่ะ แกริสัน คุณบอกว่าคุณจะไม่ยอมแพ้ใช่ไหม? ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป คุณจะต้องมาที่สะพานแห่งนี้ทุกวันและรอฉันสองชั่วโมง ไม่ว่าฝนจะตกหรือแดดออก ถ้าคุณสามารถรักษามันไว้ได้เป็นเวลาสิบปีโดยที่ไม่ล้มเหลว หลังจากผ่านไปสิบปี ฉันจะแต่งงานกับคุณและเป็นภรรยาของคุณ"ชาร์ล็อตเดินจากไปทันทีหลังจากนั้น และเธอก็โยนจดหมายรักที่แกริสันมอบให้เธอลงไปในแม่น้ำด้วยชาร์ล็อตรู้สึกโล่งอกที่แกริสันจะต้องยอมแพ้เมื่อได้ยินสิ่งที่เธอพูดไป เพียงเพราะว่าเธอไม่เคยคาดหวังตั้งแต่แรก แต่แกริสันโดดเรียนทุกวันและมารอเธอที่สะพานสายรุ้ง โดยไม่คำนึงถึงสภาพอากาศ เขาทำแบบนี้มาหกปีแล้ว..."ที่นี่อากาศหนาวและชื้น และเธอค่อนข้างอ่อนแอ แค๊ก... ดังนั้นเธอควรกลับไปเดี๋ยวนี้" เสียงท
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 294 เขาคือพี่ชายของเธอ
ลูคัสตัวสั่นเทาด้วยความกลัวต่อเสียงอันเคร่งขรึมของแซคคารี จากนั้นลูคัสก็สงบสติอารมณ์และยิ้มกว้างให้เขา "เอาล่ะ เอาล่ะ เพื่อความปลอดภัย ได้โปรดจิบน้ำอุ่นในแก้วนี้ไปก่อน นายท่านรอง"น้ำอุ่นหนึ่งแก้วถูกยื่นให้กับแซคคารี แต่เขาปัดมันออกไปอย่างเย็นชา ดวงตาของเขาดูลุ่มลึกราวกับว่าเขาสามารถกลืนกินทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกนี้ได้ในขณะที่เขาคำราม "นายรีบขับรถบ้านี่ไปเดี๋ยวนี้!""ครับ!" ลูคัสตะโกนตอบรับดังลั่น'ดูเถอะ! แม้แต่ชายผู้สูงศักดิ์และมีการศึกษามากที่สุดในรอธเซย์ยังสบถหยาบคาย ทั้งคุณ นายหญิงคอนเนอร์ และคุณแกริสัน ลาร์สัน อย่าทำอะไรโง่ ๆ เลยนะ!""สะพานสายรุ้ง" เป็นสะพานคู่ขนานสองเส้นเหตุผลที่ "สะพานสายรุ้ง" เป็นที่รู้จักในชื่อสะพานสายรุ้งก็เพราะมีหมอกหนาเป็นชั้น ๆ ตลอดเวลาในพื้นกว้างระยะสองเมตรระหว่างสะพานทั้งสองที่สร้างขนานกันเหนือน้ำ เมื่ออากาศไม่ดี คนบนสะพานด้านหนึ่งจะมองไม่เห็นคนที่อยู่อีกฝั่งหนึ่งของสะพาน เพราะฉะนั้นช่วงที่อากาศแจ่มใสและดวงอาทิตย์ขึ้นสูงเท่านั้นที่คนบนสะพานทั้งสองฝั่งจะมองเห็นกัน ในช่วงเวลานั้น รุ้งกินน้ำจะเกิดขึ้นระหว่างสะพานสองเส้นนี้ และคู่รักที่ยืนอยู่บนสะพานทั้ง
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 293 แกริสัน ลาร์สัน
แซคคารีเลื่อนกระจกลงชายวัยกลางคนกล่าวอย่างเร่งรีบ น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความกังวล "สวัสดี คุณคอนเนอร์...""ฉันเลิกยุ่งกับเธอแล้ว ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับเธอไม่เกี่ยวอะไรกับฉันเลย" แซคคารีพูดตัดบทชายคนนั้นให้สั้นลง ดวงตาที่เยือกเย็นของเขานั้นไม่มีสิ่งใดเลยนอกจากความแน่วแน่นและไม่แยแส"จำสิ่งที่ฉันจะพูดไว้ มิสเตอร์ฟอสเตอร์ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเธอในอนาคต อย่ามาหาฉันอีก""เกี่ยวกับเรื่องนั้น..." มิสเตอร์ฟอสเตอร์พูดอย่างเชื่องช้า "ผมไม่ได้มาหาคุณ คุณคอนเนอร์ ผมมาหาคุณซิมม่อนส์ต่างหาก!"ใบหน้าที่ปราณีตของแซคคารีมีความประหลาดใจเล็กน้อยลูคัสหันหน้าจากที่นั่งคนขับเพื่อมองชาร์ล็อตมิสเตอร์ฟอสเตอร์เป็นพ่อบ้านของครอบครัวลาร์สัน ในช่วงเวลาที่แซคคารียังคงอยู่กับลอร์เรน มิสเตอร์ฟอสเตอร์มักจะตามลอร์เรนไปด้วยเสมอ'เป็นไปได้ไหมว่าแม่ของแซคคารีและมิสเตอร์ฟอสเตอร์จะเป็นเพื่อนกัน?'ชาร์ล็อตมุ่ยปากอย่างกังวลและพูดว่า "คุณต้องการอะไรจากฉัน?""เป็นเพราะคุณลาร์สัน" มิสเตอร์ฟอสเตอร์ถอนหายใจขณะที่จ้องมองใบหน้าอันบอบบางของชาร์ล็อต "คุณซิมมอนส์ คุณควรรู้ว่าคุณลาร์สันเป็นคนหัวแข็งและหยิ่งเหมือ
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 292 ลางสังหรณ์ที่ไม่ดี
เสียงของแซคคารีดังขึ้นที่ข้างหูของชาร์ล็อต เมื่อเธอจ้องมองไปที่ขี้เถ้าในถังโลหะอย่างเลื่อนลอยรอยยิ้มว่างเปล่าเหยียดตรงริมฝีปากของเธอขณะที่เธอพูดว่า "ไม่ ต่อให้นายไม่ได้เป็นคนเผารูปพวกนี้ให้ฉัน สุดท้ายฉันก็จะเผามันเอง..."บางทีเธออาจจะมีความรู้สึกผิดหรือเหตุผลอื่นที่ตัวเธอเองเท่านั้นที่รู้ ดังนั้นเธอจึงปกปิดมันไว้และพูดเสริมว่า "ฮ่าฮ่า ฉันไม่ได้โกหกนาย ฉันกำลังพูดจากก้นบึ้งหัวใจของฉันเลย... อ๊ะ!"ช่วงครึ่งหลังประโยคของเธอถูกตัดขาดด้วยเสียงร้องของเธอเอง เมื่อแซคคารีใช้แขนของเขาโอบรอบเอวเล็ก ๆ ของเธอราวกับเป็นเครื่องหนีบเหล็ก แล้วดึงเธอเข้าไปกอด บีบรัดร่างที่บอบบางและอ่อนนุ่มกับหน้าอกที่แข็งแกร่งเหมือนแผ่นเหล็กของเขาเมื่อลมหายใจที่เยือกเย็นและเย้ายวนของเขาห้อมล้อมเธอไปทั้งตัว สมองของเธอก็ว่างเปล่า"จำไว้นะ ชาร์ล็อต ซิมม่อนส์ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น อย่าพูดถึงข้อตกลงก่อนสมรส ว่าฉันต้องการไล่เธอออกไปจากบ้าน ฉันห้ามไม่ให้เธอพูดอีกถ้าฉันไม่ได้พูดถึงมัน"น้ำเสียงที่เยือกเย็นและมีเสน่ห์ของเขาแว่วเข้ามาในหูของเธอราวกับท่วงทำนองที่มาจากยอดของภูเขาหิมะชาร์ล็อตใช้เวลานา
