เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 251 ความแสบร้อนที่หัวไหล่
บทที่เกี่ยวข้อง
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 252 จูบฉันสิ
เซนิออสโยนกระเป๋าเสื้อผ้าของเขาให้ชาร์ล็อต “เสื้อผ้าอยู่ในนั้น จะใส่อะไรก็ตามใจนะ”“ไม่ล่ะ” ชาร์ล็อตส่ายหัวถ้าเป็นเมื่อก่อน เธอคงสวมเสื้อผ้าของเซนิออสอย่างไม่ลังเล แต่ตอนนี้ เธอรู้ว่าเซนิออสคิดยังไงกับเธอ เธอจะไม่ทำตามที่เซนิออสบอกแน่เธอจะยืนอยู่ที่ห้องนั่งเล่น จนกว่าเสื้อผ้าของเธอจะแห้ง“โอเค ก็ได้!” เซนิออสมองเธออย่างจดจ่อ ใบหน้าที่แสนดึงดูดจนแทบจะหยุดหายใจของเขาแดงก่ำ ราวกับว่ามีลาวาไหลอยู่ใต้แก้มของเขา“มีอะไรหรอ?” ชาร์ล็อตถามอย่างงุนงง“เอ่ออ...ไม่มีอะไรหรอก.... อะฮึ่ม! ฉันแค่คิดว่าคุณสวยกว่าเดิมเวลาคุณเปียกน่ะ ฮี่ฮี่”เป็นที่ชัดเจนสำหรับนิออส ว่าเขาควรจะหันไปทางอื่นแทน แต่ในตอนนี้ ราวกับว่าเขาเสียการควบคุมทางสายตา และยังจ้องชาร์ล็อตอย่างจดจ่อพูดตรง ๆ คือ ชาร์ล็อตดูเซ็กซี่และเย้ายวนมากกว่าตอนที่เธอใส่เสื้อผ้าแห้ง ๆเพราะเมื่อชุดรัดรูปนั่นเปียก ชุดนั่นก็แนบไปกับเนื้อของเธอ ทำให้เห็นบางส่วนของร่างกายอย่างรำไร ราวกับสมบัติล้ำค่าที่มีหมอกมาปกคลุม ในขณะเดียวกัน เซนิออส อดไม่ได้ที่จะสำรวจสมบัติล้ำค่านั่นให้ละเอียดมากยิ่งขึ้น‘บ้าเอ๊ย!’ เซนิออสรู้สึกอยากตบตัวเองแรง ๆผู้หญิ
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 253 ความปรารถนาที่ยากจะควบคุม
ราวกับมีสายฟ้าผ่าลงมากลางแจ้ง ตามด้วยเสียงฟ้าร้องกึกก้อง ความสุขในแววตาของเซนิออสแตกสลายกลายเป็นหมอกควันในทันที“คาร์ลี่ นี่มันจะเกินไปแล้วนะ!”“ฉันไม่ใช่คุณอารอง และฉันก็ไม่อยากให้คุณมองว่าฉันเป็นอารอง ปล่อยฉัน ฉันจะออกไปแล้ว”“คาร์ลี่ ปล่อยฉัน”“ชาร์ล็อต พอได้แล้ว!”ชาร์ล็อตที่ยังอยู่ในภวังค์ ไม่เพียงแต่ไม่ปล่อยเขาไป แต่ยังกระชับแขนของเธอโอบรอบคอเขาในขณะนั้นเอง แอนนาลิต้า แซคคารี มิแรนด้า และบรรดาญาติก็พึ่งลงจากเรือโทรศัพท์ของมิแรนด้าสั่นขึ้น “เซนิออสอยู่กับชาร์ล็อต ไปตอนนี้เลย เธอจะได้เห็นมันกับตา ”เมื่อมิแรนด้าเห็นข้อความที่ส่งมาจากเบอร์นิรนาม ตาของมิแรนด้าก็เบิกกว้างขึ้น พร้อมกับคว้าแอนนาลิต้า “แม่ เซนิออสเชิญเราไปที่ห้องของเขา”ดวงตาของแอนนาลิต้าเต็มไปด้วยความประหลาดใจ “เจ้าเด็กนั่นน่ะเหรอ ทำไมถึงเชิญแม่ไปที่ห้องล่ะ?”มิแรนด้าส่ายหัวอย่างจริงจัง “หนูจะรู้ได้ไงหล่ะ? เซนิออสบอกว่าเขาอยากเซอร์ไพรส์แม่ เขาไม่ได้เชิญแค่แม่นะ แต่เชิญหนู แซค แล้วก็ญาติ ๆ ทุกคน เพื่อไปดูเซอร์ไพรส์”“เซอร์ไพรส์? เหอะ เซนิออสไม่รู้จักโตสักที เอาแต่เล่นเป็นเด็กไปได้” แอนนาลิต้าอยากรู้เสียเต็ม
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 254 ฉันเชื่อใจนาย
“คุณอารอง....” แซคคารีที่เดินใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ ด้วยสีหน้าเรียบเย็นชาเหมือนน้ำแข็ง และจ้องมองด้วยความอาฆาตราวกับปีศาจ เซนิออสรู้สึกถึงความสิ้นหวังที่คน ๆ นึงจะรู้สึกได้ก็ต่อเมื่อถึงวันสิ้นโลกเท่านั้น ถ้าไม่ใช่เพราะชาร์ล็อตที่เกาะอยู่บนร่างเขา เขาคงคุกเข่าอ้อนวอนขอความเมตตาไปแล้ว“คุณอาใจเย็น ๆ แล้วฟังผมอธิบายก่อนได้ไหม? ผม-”“หุบปาก แล้วอุ้มเธออย่างระมัดระวังด้วย!” เสียงของแซคคารีเย็นชาราวกับพายุหิมะเซนิออสตะลึง “คุณอารอง... อาพูดถึงอะไร?”ดวงตาของแซคคารีเย็นชาราวกับน้ำแข็งเหมือนกับคำพูดของเขา “อย่าทำเธอหล่น”เซนิออสเข้าใจได้ว่าแซคคารีอยากให้เขาอุ้มชาร์ล็อตดี ๆ อย่าปล่อยให้เธอหล่นพื้น เขาพยักหน้าด้วยความตกใจและประหลาดใจขณะกอดชาร์ล็อตไว้แน่นมิแรนด้าอึ้งเดิมทีเธอคิดว่า ด้วยอารมณ์ของแซคคารี เขาคงไม่ปล่อยเซนิออสไว้ หลังจากที่เขารู้ว่าชาร์ล็อตไม่ซื่อสัตย์กับเขา แต่นี่เขาไม่ได้ทำอะไรเซนิออส แถมยังบอกเจ้าบ้านั่น ให้กอดชาร์ล็อตไว้แน่น ๆ เนี่ยนะ…พี่ชายของเธอเป็นอะไรไปแววตาของแอนนาลิต้าเต็มไปด้วยความแปลกใจเช่นกันในขณะนั้น แซคคารีเดินไปข้างเซนิออส แล้วจ้องมองชาร์ล็อตที่แก้มแดงก่ำร
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 255 ความสงบก่อนพายุกระหน่ำ
แซคคารีเคยถูกวางยามามากกว่าหนึ่งครั้ง ดังนั้นเพื่อป้องกันไม่ให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นอีก เขามักจะพกยาถอนพิษติดตัวไปด้วย นับตั้งแต่คุณหมอสจ๊วตได้คิดค้นสูตรยาที่มีฤทธิ์ต้านสารพิษขึ้นหลังจากที่เขาให้ชาร์ล็อตทานยาถอนพิษ ถึงแม้ว่าเธอจะยังไม่ได้สติ แต่ร่างกายของเธอก็ดีขึ้นเรื่อย ๆ ไม่มีอาการกระสับกระส่ายแล้วในขณะเดียวกัน ท้องฟ้าก็มืดครึ้ม เสียงฟ้าร้องดังกึกก้อง สายฟ้าแลบวาบเหนือขอบฟ้า พายุขนาดมหึมากำลังใกล้เข้ามาแล้วการขึ้นเฮลิคอปเตอร์ในเวลานี้อาจจะเป็นอันตรายได้ ดังนั้นแซคคารีจึงนำตัวชาร์ล็อตกลับไปที่หาดโดยนั่งเรือยางแทนเฮลิคอปเตอร์ครึ่งชั่วโมงต่อมา เรือยางสีขาวผ่องก็หยุดจอดตรงหน้าหาดทันทีที่แซคคารีอุ้มชาร์ล็อตออกจากเรือยาง ชาร์ล็อตค่อย ๆ ลืมตาขึ้นอย่างช้า ๆ เพราะฤทธิ์ยาเริ่มสลายไปเดี๋ยวนะ! ฉันอยู่ที่ห้องของเซนิออสไม่ใช่เหรอ? ทำไมฉันถึงมาอยู่ที่ชายหาดได้?ร่างกายของคนที่กำลังอุ้มเธออยู่นั้น แข็งและเย็นราวกับแผ่นเหล็ก รังสีของความเยือกเย็นแผ่ออกมาจากตัวเขา คนที่อุ้มเธอเหมือนจะไม่ใช่เซนิออสนะเธอกะพริบตาเล็กน้อย และกรีดร้องออกมาทันที เมื่อเธอเห็นใบหน้าที่เยือกเย็นอันคมกริบ “อ
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 256 ความสัมพันธ์ระหว่างวอลเตอร์กับแอนนาลิต้า
“อย่าทำนะ แซคคารี”เจตนาฆ่าในความคิดของแซคคารีหายไปทันทีเมื่อเสียงนั้นดังขึ้นในตอนแรก ชาร์ล็อตคิดว่าเธอกำลังหูแว่ว เธอมองไปทางต้นเสียง และเมื่อใบหน้าอันอ่อนโยนปรากฏขึ้น เธอก็มีความสุขทันที “พ่อ!”เธอผลักชายที่ยืนอยู่ระหว่างเธอกับพ่อออกไป และต้อนรับเขาด้วยรอยยิ้มพร้อมกับกอดแขนเขาแน่น“พ่อมาทำอะไรที่นี่คะ?”วอลเตอร์หยิกแก้มเธอเบา ๆ “ก็พ่อคิดถึงลูกสาวของพ่อไง พ่อถึงมาหา”ชาร์ล็อตขมวดคิ้ว “ฮะ! หนูเกือบจะเชื่อพ่อแล้วล่ะ หนูยังไม่รู้เลยว่าหนูจะมาที่นี่ แล้วพ่อรู้ได้ยังไงคะ?”วอลเตอร์มองไปที่แซคคารี แล้วพูดกับชาร์ล็อตว่า “ไว้พ่อจะอธิบายให้ฟังทีหลังนะ”แซคคารีที่อยู่ท่ามกลางบอร์ดี้การ์ดแปดคน รู้สึกปวดแปลบขึ้นมาเมื่อเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าที่อ่อนหวานของชาร์ล็อตขณะที่สวมกอดแขนของพ่อเธอ “บ้าเอ๊ย!”เขาไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงรู้สึกเช่นนั้นเมื่อเห็นชาร์ล็อตใกล้ชิดกับพ่อของเธอในชั่วพริบตา วอลเตอร์และชาร์ล็อตก็มาอยู่ตรงหน้าแซคคารี ทำให้ชายสองสามคนที่อยู่ระหว่างพวกเขาต้องถอยออกไป“แซคคารี ฉันขอบคุณทุก ๆ อย่างที่คุณทำมาทั้งหมดขนาดนี้ ตอนนี้ฉันได้เจอคุณแล้ว ในที่สุดฉันก็ได้มาขอบคุณคุณด้วยตัวเอง
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 257 เธอจะกลับมาหาพวกเรา
“ลูกจะรู้คำตอบแน่นอน แต่คนที่จะให้คำตอบลูกได้ ไม่ใช่พ่อ แต่เป็นแซคคารี”ชาร์ล็อตเริ่มร้อนใจมากขึ้นเมื่อได้ยินสิ่งที่พ่อเธอพูด“พ่อ พ่อไม่เข้าใจหรอก ว่าแซคคารีน่ะคือตัวพ่อของวงการน้ำแข็ง ปากของเขาเหมือนโดนเย็บติดกัน และพ่อก็ไม่รู้หรอก ว่ามันยากแค่ไหนที่จะทำให้เขายอมพูดออกมา ไม่มีทางที่หนูถาม แล้วเขาจะยอมบอกแน่”“เขาไม่ยอมบอกลูก เพราะเขาคิดว่ามันยังไม่ถึงเวลา” วอลเตอร์พูดตัดบทเธอ“คาร์ลี่ พ่อรู้ว่ามีเรื่องเข้าใจผิดมากมายเกิดขึ้นระหว่างลูกกับแซคคารี เขาไม่ใช่เจ้าชายน้ำแข็ง เขาแค่รู้ว่าอะไรควรไม่ควรพูด อีกอย่าง เรื่องเก่า ๆ พวกนั้นไม่ใช่เรื่องที่น่ายกย่องของแม่ลูกสักเท่าไร และมันคงไม่ดีกับตัวลูกด้วยเช่นกันถ้าลูกรู้”ชาร์ล็อตโกรธจัดจนกระทืบเท้าของเธอ “พ่อ นี่พ่อล้อหนูเล่นเหรอ พ่อไม่เคยบอกอะไรหนูเลย แต่พ่อมาทำให้หนูอยากรู้มากขึ้นไปอีก จริง ๆ แล้วพ่อไม่ควรพูดอะไรออกมาเลยต่างหาก!”“ก็ได้! ก็ได้! พ่อไม่ได้ตั้งใจจะทำอย่างนั้น ลูกให้อภัยพ่อได้ไหม นะ?” วอลเตอร์พูดพลางลูบหัวชาร์ล็อต“อีกอย่างนะ คาร์ลี่ บางทีเราต้องมีอารมณ์ขันบ้าง แต่ถ้าถึงเวลาจริงจัง เราก็ต้องจริงจัง พ่อจะบอกลูกไว้ว่าลูกไม่ค
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 258 เกิดอะไรขึ้นกับแซคคารี
รอยยิ้มผุดขึ้นมาบนใบหน้าที่ตึงเครียดของเธอ“แซคคารี!” เธอตะโกนด้วยความดีใจขณะที่วิ่งไปที่รถรถเฟอรร์รารี่รุ่นใหม่สุดหยุดอยู่ตรงหน้าเธอด้วยเสียงเบรกที่ดังกึกก้องประตูรถถูกเปิดออก ชาร์ล็อตเห็นร่างสูงของมิแรนด้าที่เงยหน้าสูงขึ้นพร้อมก้าวออกมาจากรถ ชาร์ล็อตรีบถาม “พี่ของเธออยู่ที่ไหน?”มิแรนด้าหัวเราะออกมา “ชาร์ล็อต ฉันแนะนำให้เธอลืมพี่ชายของฉันไปซะ เพราะเธอจะไม่มีวันได้เจอเขาอีก”ชาร์ล็อตตกใจ “เพราะอะไร? ทำไม?”“เพราะอะไรอย่างนั้นเหรอ? ถามตัวเธอเองสิ ยัยโง่! มันเป็นความผิดของเธอทั้งหมดนั่นแหละ!”หลังจากนั้น เธอโยนแท็บเล็ตให้ชาร์ล็อตบนแท็บเล็ตเป็นวีดีโอที่ดูค้างไว้ ชาร์ล็อตกดปุ่มเล่นบนวีดีโอ วีดีโอก็เริ่มเล่นในทันทีในวีดีโอมีผู้ชายอยู่ในนั้น เขาถูกถอดเสื้อผ้า และถูกมัดไว้กับเสา หุ่นของเขาเทียบได้กับนายแบบ ร่างกายเขาอาบไปด้วยเลือด ใบหน้าที่แกะสลักไว้อย่างสวยงาม ถูกทำร้ายอย่างทารุณจนยากที่จะเห็นใบหน้าเดิมของเขา ชาร์ล็อตใช้เวลาสองสามวินาที ก่อนที่เธอจะจำขึ้นได้ว่านั่นไม่ใช่ใครที่ไหน แต่คือแซคคารี ไม่นานนักชาร์ล็อตก็จำเขาได้ แส้ฟาดลงไปบนหน้าของเขา ทำให้มือของเธอสั่นเทา จนเกือบจะท
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 259 การตอบแทนบุญคุณ
ชาร์ล็อตส่ายหัวไปมา“ฉันไม่ใช่ผู้หญิงอย่างว่า และแซคคารีไม่ได้ทำผิดกฏ!”“แน่นอนสิ ผู้หญิงสำส่อนที่ไหนจะเที่ยวบอกคนอื่นว่าตัวเองสำส่อนหรือหน้าไม่อายกันล่ะ?” มิแรนด้าพูดพลางยิ้มอย่างชั่วร้าย“น่าเสียดายนะ ที่เซนิออสโดนจับได้ซะก่อน ไม่ว่าแกจะพยายามอธิบายยังไง ก็ไม่มีใครเชื่อแกหรอก”ชาร์ล็อตไม่เข้าใจว่ามิแรนด้าพูดถึงเรื่องอะไร “ฉันพยายามรักษาระยะห่างระหว่างเซนิออสแล้ว แล้วนี่เธอกำลังพูดบ้าอะไรอยู่เนี่ย?”“ฮ่าฮ่าฮ่า! ชาร์ล็อต ซิมมอนส์ ฉันขอบอกเลยนะว่าแกตีบทไร้เดียงสาได้แตกจริง ๆ ถ้าฉันไม่ได้เห็นมันกับตา ฉันคงเชื่อแกไปแล้วล่ะ แซคที่น่าสงสาร สีหน้าแบบนี้สินะที่หลอกให้เขาเชื่อว่าแกไร้เดียงสาน่ะ”มิแรนด้าหันกลับไป เธอไม่อยากมองใบหน้าที่ “ปลิ้นปล้อน” ของชาร์ล็อต “ถ้าแกยังจะงี่เง่าแบบนี้ต่อไป งั้นเราคงไม่มีอะไรที่ต้องคุยกันแล้ว พี่ชายของฉันคลั่งรักแกมาก ไม่ว่าเราจะตีเขาแรงแค่ไหน เขาก็ไม่ยอมหย่ากับแก กฏของตระกูลเราเป็นอันเด็ดขาด ถ้าเขายังไม่เปลี่ยนใจอีก เขาอาจตายได้”นิ้วมือของชาร์ล็อตสั่นเทาสัญญาแต่งงานระหว่างเธอกับแซคคารี เขาสามารถไปจากเธอได้โดยที่เขาไม่ต้องบอกเลิก แต่เขายอมโดนทุบตีให
บทล่าสุด
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 300 คำเชิญของแอนนาลิต้า
"บาดแผลทางอารมณ์ของนายท่านรองในวันนี้ค่อนข้างแย่ การดื่มน้ำอุ่นเพียงอย่างเดียวอาจไม่เพียงพอที่จะบรรเทาอาการของเขาได้ เขาต้องการความสงบและเงียบ"ชาร์ล็อตดูเหมือนจะคิดได้ในทันที "ฉันไม่คิดว่าเขาจะเจ็บปวดขนาดนั้น เพียงเพราะเขาได้เจอกับแกริสันในวันนี้และทำให้นึกถึงลอร์เรน วันนี้เขาได้เจอกับลอร์เรนแล้วหรือยัง?""ลอร์เรน? ฮ่า!" ลูคัสยิ้มอย่างมีเลศนัย"นายหญิง ถ้าคุณสนุกกับการแต่งเติมความคิดแบบนี้ ทำไมไม่ลองขยายจินตนาการของคุณดูล่ะ?"ชาร์ล็อตเกือบจะสติหลุด"นายกำลังพูดอะไร?"ลูคัสหันกลับมา ส่งยิ้ม และขยิบตาให้เธอ "เอาล่ะ มีหลายคนเคยได้ยินข่าวลือว่านายท่านรองเป็นเกย์จริง ๆ ทำไมคุณไม่พิจารณาถึงความเป็นไปได้ที่แกริสันจะมีความรักที่แท้จริงกับนายท่านรองล่ะ? บางทีบาดแผลของเขาอาจจะถูกรบกวนอย่างมากเพราะเขารู้ว่าแกริสันหลงใหลในตัวคุณแค่ไหน?""นั่น... เป็นไปได้ยังไงกัน!?" ดวงตาของชาร์ล็อตเต็มไปด้วยความตกใจลูคัสยิ้มอย่างลึกลับ "ผมไม่รู้ คุณสามารถถามนายท่านรองได้เสมอ บางทีเขาอาจจะให้คำตอบกับคุณได้... โอ้!"เขาตะโกนขณะที่ชาร์ล็อตตบเข้าที่หัวของเขาเวลาไม่นานนัก ชาร์ล็อตก็กลับมาถึงเขตวิหารศักดิ์
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 299 ชาร์ล็อต เธอนี่มันหมอดูชัด ๆ
ชาร์ล็อตตกตะลึง "ไม่ใช่ว่าฉันจะมีพลังวิเศษนะ ฉันจะรู้ได้ยังไงว่าจะเกิดอะไรขึ้นในอีกสี่ปีข้างหน้า?" เธอและแกริสันมีสัญญาสิบปีระหว่างกัน ตอนนี้ก็หกปีแล้ว สัญญาจะครบกำหนดในอีกสี่ปี เธอจะแต่งงานกับเขาอย่างที่เธอพูดไว้หรือเปล่า?" แซคคารีถามด้วยสีหน้าจริงจังมาก"เฮอะ!" ชาร์ล็อตหัวเราะออกมาราวกับว่าเธอได้ยินเรื่องที่ตลกที่ใหญ่ที่สุดในโลก"ถ้านายกำลังจะพยายามเล่นตลก ก็ไม่จำเป็นต้องดูจริงจังขนาดนั้นก็ได้ จริง ๆ แล้วนายดูดีมากเลยนะเวลายิ้ม มาเถอะ ยิ้มหน่อย!"แซคคารีดูบูดบึ้งยิ่งกว่าที่เคย รูม่านตาน้ำแข็งของเขาที่จ้องมาที่เธอดูน่ากลัวยิ่งกว่าเดิมชาร์ล็อตเข้าใจทันทีว่าแซคคารีไม่ได้พูดเล่น ๆ กับเธอเลย!'พอได้แล้ว! เราแต่งงานกันมาเกือบสามเดือนแล้ว และฉันไม่เคยได้ยินแซคคารีพูดเรื่องตลกมาก่อน ฉันเริ่มสงสัยแล้วว่าก้อนน้ำแข็งที่อยู่ในร่างกายของเขาเริ่มหลอมละลายตอนไหนกัน!'เธอส่ายศีรษะอย่างงุ่มง่าม"ถึงแม้ว่าแกริสันจะโง่เขลาพอที่จะรออยู่ที่สะพานนั้นเป็นเวลาสิบปี ฉันก็ไม่มีวันแต่งงานกับเขา ฉันบอกเรื่องนี้กับเขานับครั้งไม่ถ้วนตลอดหกปีที่ผ่านมา รวมทั้งวันนี้ด้วย แต่เขาก็ปฏิเสธที่จะฟัง มันเป็นเรื่อ
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 298 ความฝันหรือว่าเป็นบ้า
เป็นเวลาหนึ่งปีแล้วที่แซคคารีไม่เคยพบหรือติดต่อกับเขาเลย เขาคิดว่าความเย่อหยิ่งและถือตัวของแซคคารีนั้น จะทำให้แซคคารีไม่มีวันที่จะติดต่อกับเขาอีกเว้นแต่เขาจะเป็นคนเริ่มทำเช่นนั้นเอง มันทำให้เขาประหลาดใจที่แซคคารีเป็นคนทำลายกำแพงระหว่างพวกเขาเพราะเห็นแก่ชาร์ล็อต!แซคคารีช่วยพยุงแกริสันออกจากสะพานชาร์ล็อตรู้ดีถึงความสัมพันธ์ของแกริสันและแซคคารี ดังนั้นเธอจึงไม่แปลกใจที่พวกเขารู้จักกัน แต่สิ่งที่น่าแปลกใจนั้นก็คือ ในช่วงห้านาทีที่ผ่านมาตั้งแต่ที่แซคคารีช่วยพยุงแกริสันลงมาจากสะพานแล้วเดินไปยังรถของเจมส์สัน พวกเขาไม่พูดอะไรกันเลย แท้ที่จริงแล้วพวกเขาไม่แม้แต่จะมองหน้ากันด้วยซ้ำ...ดังนั้นพวกเขาจริงเดินไปด้วยกันด้วยใบหน้าที่เย็นชาในลักษณะที่แปลกประหลาดไปตลอดทาง ราวกับภูเขาน้ำแข็งสองลูกที่มาบรรจบกันที่ด้านหนึ่งชาร์ล็อตที่ยืนอยู่ข้างพวกเขา รู้สึกราวกับว่าเธอเสี่ยงที่จะถูกแช่แข็งตายเพราะพวกเขา ดังนั้น เมื่อพวกเขาลงมาจากสะพานแล้ว เธอจึงไม่เดินไปกับพวกเขาต่อ เธอหันหลังและมุ่งหน้าไปที่รถจองแซคคารีแทน"อ่า! คุณคอนเนอร์ ผมคิดว่าคุณจะไม่มาเจอคุณลาร์สันอีกแล้ว ช่างน่าประหลาดใจเสียนี่กระไร..." เ
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 297 ความใจดีของแซคคารี
ชาร์ล็อตหันกลับมาและเห็นแกริสันนั่งคุกเข่าบนสะพานโดยมีมือทั้งสองข้างของเขาพยุงตัวเองไว้กับพื้น ใบหน้าของเขาซีดเผือดและหน้าผากเปียกโชกไปด้วยเหงื่อ แขนและขาของเขากำลังสั่น"ดูฉันตอนนี้สิ แค่เจ็บป่วยเล็กน้อยยังทำให้ฉันดูไร้ประโยชน์ขนาดนี้เลย ฉันยังเดินตรงไม่ได้ด้วยซ้ำ อย่าช่วยฉันนะ ฉันลุกขึ้นเองได้"เขาบังคับตัวเองให้ยืนขึ้น แต่เพราะเขาเจ็บป่วยและอ่อนแอมาก เขาจึงไม่สามารถยืนขึ้นได้เลยชาร์ล็อตเม้มริมฝีปากของเธอแกริสันคือความภาคภูมิใจของโรงเรียนมัธยมของพวกเขาในอดีต ไม่เพียงแต่เขาจะเป็นนักปราชญ์ที่ไม่มีใครกล้าแตะต้องเท่านั้น แต่เขายังเป็นความภาคภูมิใจและความสุขของคุณครูสอนพละอีกด้วย และเขาเคยทำลายสถิติการวิ่งระยะไกลอีกสองสามรายงานไม่น่าแปลกใจเลยที่เจมส์สันมาขอร้องเธอให้ช่วยพูดกับเขา แกริสัน แชมป์นักวิ่งที่ตอนนี้ป่วยจนแทบจะเดินไม่ได้!"หยุดฝืนตัวเองได้แล้ว มาเถอะ"ชาร์ล็อตเดิยมาอยู่เคียงข้างเขาและยื่นมือออกมาหาเขาแกริสันประหลาดใจกับการแสดงความรู้สึกที่กระทันหันจนน่าสับสนนี้ จากนั้นเขาก็คว้ามือของชาร์ล็อตไว้อย่างรวดเร็ว"ขอบคุณ!"แกริสันที่สุขภาพดีและแข็งแรงในตอนนี้ดูเหมือนชายชรา
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 296 สะพานสายรุ้ง
เนื่องจากเขาไม่ได้รับการตอบรับใด ๆ จากแซคคารี ลูคัสจึงดึงโทรศัพท์ออกมา เปิดข้อมูลมี่เขาพบ และยื่นให้แซคคารีดู"ฟังนะครับ แกริสันมอบช่อดอกไม้ให้นายหญิงคอนเนอร์ 237 ช่อ เขียนจดหมายรัก 698 ฉบับ และสารภาพความรักที่เขามีต่อเธอ 1,966 ครั้งในช่วงหนึ่งภาคการศึกษา และอาจจะมากกว่านั้นหากเราพิจารณาถึงช่วงเวลาที่ไม่มีใครรู้หรือช่วงเวลาที่ไม่สามารถติดตามได้"แซคคารียังคงอยู่ในภาวะตึงเครียด ดวงตาของเขามืดลงจนน่ากลัวลูคัสทำได้เพียงพยายามปลอบเขา"แต่ถึงอย่างนั้น นายหญิงคอนเนอร์ก็ยังไม่ไปไหน เธอเคยล้อเล่นกับเขาด้วย... โดยการขอให้เขารอเธออยู่ที่สะพาน นั่นหมายความว่าแกริสันเป็นเพียงของเล่นที่ขาดไม่ได้สำหรับเธอ" "นายพูดอะไร?" ในที่สุดแซคคารีก็พูดขึ้นลูคัสจดจ่ออยู่กับข้อมูลในโทรศัพท์ของเขาอย่างเต็มที่ เขาไม่ได้สังเกตว่าการจ้องมองของแซคคารีนั้นลดลงกลายเป็นแสงสะท้อนสันทรายที่เยือกเย็น เขายังคงอธิบายต่อไป "เอ่อ พูดตามตรงนะครับ สำหรับนายหญิงคอนเนอร์แล้ว แกริสันเป็นเหมือนพี่ชายที่คอยดูแลเธอที่มีสถานะเดียวกับทิฟฟานี่ มิลเลอร์นายหญิงคอนเนอร์ไม่สนใจเขาเลยจริง ๆ เมื่อเธอเล่นกับเขาเสร็จแล้ว เธอจะ... แอ๊ะ!"
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 295 แซคคารีอยู่ที่นี่
ดังที่กล่าวไว้ ไม่ว่าชาร์ล็อตจะปฏิเสธแกริสันอย่างโหดร้ายสักกี่ครั้ง เขาก็ไม่เคยยอมแพ้และยังคงไล่ตามเธอด้วยความมุ่งมั่นเมื่อหกปีที่แล้ว โรงเรียนของพวกเขาได้จัดทัศนศึกษามาที่ "สะพานสายรุ้ง" แกริสันได้สารภาพและมอบจดมายรักให้กับชาร์ล็อตที่สะพานสายรุ้งแห่งนี้ต่อหน้านักเรียนจำนวนมากเนื่องจากไม่มีทางเลือกอื่น ชาร์ล็อตจึงชี้ไปที่ "สะพานสายรุ้ง" และพูดว่า "เอาล่ะ แกริสัน คุณบอกว่าคุณจะไม่ยอมแพ้ใช่ไหม? ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป คุณจะต้องมาที่สะพานแห่งนี้ทุกวันและรอฉันสองชั่วโมง ไม่ว่าฝนจะตกหรือแดดออก ถ้าคุณสามารถรักษามันไว้ได้เป็นเวลาสิบปีโดยที่ไม่ล้มเหลว หลังจากผ่านไปสิบปี ฉันจะแต่งงานกับคุณและเป็นภรรยาของคุณ"ชาร์ล็อตเดินจากไปทันทีหลังจากนั้น และเธอก็โยนจดหมายรักที่แกริสันมอบให้เธอลงไปในแม่น้ำด้วยชาร์ล็อตรู้สึกโล่งอกที่แกริสันจะต้องยอมแพ้เมื่อได้ยินสิ่งที่เธอพูดไป เพียงเพราะว่าเธอไม่เคยคาดหวังตั้งแต่แรก แต่แกริสันโดดเรียนทุกวันและมารอเธอที่สะพานสายรุ้ง โดยไม่คำนึงถึงสภาพอากาศ เขาทำแบบนี้มาหกปีแล้ว..."ที่นี่อากาศหนาวและชื้น และเธอค่อนข้างอ่อนแอ แค๊ก... ดังนั้นเธอควรกลับไปเดี๋ยวนี้" เสียงท
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 294 เขาคือพี่ชายของเธอ
ลูคัสตัวสั่นเทาด้วยความกลัวต่อเสียงอันเคร่งขรึมของแซคคารี จากนั้นลูคัสก็สงบสติอารมณ์และยิ้มกว้างให้เขา "เอาล่ะ เอาล่ะ เพื่อความปลอดภัย ได้โปรดจิบน้ำอุ่นในแก้วนี้ไปก่อน นายท่านรอง"น้ำอุ่นหนึ่งแก้วถูกยื่นให้กับแซคคารี แต่เขาปัดมันออกไปอย่างเย็นชา ดวงตาของเขาดูลุ่มลึกราวกับว่าเขาสามารถกลืนกินทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกนี้ได้ในขณะที่เขาคำราม "นายรีบขับรถบ้านี่ไปเดี๋ยวนี้!""ครับ!" ลูคัสตะโกนตอบรับดังลั่น'ดูเถอะ! แม้แต่ชายผู้สูงศักดิ์และมีการศึกษามากที่สุดในรอธเซย์ยังสบถหยาบคาย ทั้งคุณ นายหญิงคอนเนอร์ และคุณแกริสัน ลาร์สัน อย่าทำอะไรโง่ ๆ เลยนะ!""สะพานสายรุ้ง" เป็นสะพานคู่ขนานสองเส้นเหตุผลที่ "สะพานสายรุ้ง" เป็นที่รู้จักในชื่อสะพานสายรุ้งก็เพราะมีหมอกหนาเป็นชั้น ๆ ตลอดเวลาในพื้นกว้างระยะสองเมตรระหว่างสะพานทั้งสองที่สร้างขนานกันเหนือน้ำ เมื่ออากาศไม่ดี คนบนสะพานด้านหนึ่งจะมองไม่เห็นคนที่อยู่อีกฝั่งหนึ่งของสะพาน เพราะฉะนั้นช่วงที่อากาศแจ่มใสและดวงอาทิตย์ขึ้นสูงเท่านั้นที่คนบนสะพานทั้งสองฝั่งจะมองเห็นกัน ในช่วงเวลานั้น รุ้งกินน้ำจะเกิดขึ้นระหว่างสะพานสองเส้นนี้ และคู่รักที่ยืนอยู่บนสะพานทั้ง
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 293 แกริสัน ลาร์สัน
แซคคารีเลื่อนกระจกลงชายวัยกลางคนกล่าวอย่างเร่งรีบ น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความกังวล "สวัสดี คุณคอนเนอร์...""ฉันเลิกยุ่งกับเธอแล้ว ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับเธอไม่เกี่ยวอะไรกับฉันเลย" แซคคารีพูดตัดบทชายคนนั้นให้สั้นลง ดวงตาที่เยือกเย็นของเขานั้นไม่มีสิ่งใดเลยนอกจากความแน่วแน่นและไม่แยแส"จำสิ่งที่ฉันจะพูดไว้ มิสเตอร์ฟอสเตอร์ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเธอในอนาคต อย่ามาหาฉันอีก""เกี่ยวกับเรื่องนั้น..." มิสเตอร์ฟอสเตอร์พูดอย่างเชื่องช้า "ผมไม่ได้มาหาคุณ คุณคอนเนอร์ ผมมาหาคุณซิมม่อนส์ต่างหาก!"ใบหน้าที่ปราณีตของแซคคารีมีความประหลาดใจเล็กน้อยลูคัสหันหน้าจากที่นั่งคนขับเพื่อมองชาร์ล็อตมิสเตอร์ฟอสเตอร์เป็นพ่อบ้านของครอบครัวลาร์สัน ในช่วงเวลาที่แซคคารียังคงอยู่กับลอร์เรน มิสเตอร์ฟอสเตอร์มักจะตามลอร์เรนไปด้วยเสมอ'เป็นไปได้ไหมว่าแม่ของแซคคารีและมิสเตอร์ฟอสเตอร์จะเป็นเพื่อนกัน?'ชาร์ล็อตมุ่ยปากอย่างกังวลและพูดว่า "คุณต้องการอะไรจากฉัน?""เป็นเพราะคุณลาร์สัน" มิสเตอร์ฟอสเตอร์ถอนหายใจขณะที่จ้องมองใบหน้าอันบอบบางของชาร์ล็อต "คุณซิมมอนส์ คุณควรรู้ว่าคุณลาร์สันเป็นคนหัวแข็งและหยิ่งเหมือ
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 292 ลางสังหรณ์ที่ไม่ดี
เสียงของแซคคารีดังขึ้นที่ข้างหูของชาร์ล็อต เมื่อเธอจ้องมองไปที่ขี้เถ้าในถังโลหะอย่างเลื่อนลอยรอยยิ้มว่างเปล่าเหยียดตรงริมฝีปากของเธอขณะที่เธอพูดว่า "ไม่ ต่อให้นายไม่ได้เป็นคนเผารูปพวกนี้ให้ฉัน สุดท้ายฉันก็จะเผามันเอง..."บางทีเธออาจจะมีความรู้สึกผิดหรือเหตุผลอื่นที่ตัวเธอเองเท่านั้นที่รู้ ดังนั้นเธอจึงปกปิดมันไว้และพูดเสริมว่า "ฮ่าฮ่า ฉันไม่ได้โกหกนาย ฉันกำลังพูดจากก้นบึ้งหัวใจของฉันเลย... อ๊ะ!"ช่วงครึ่งหลังประโยคของเธอถูกตัดขาดด้วยเสียงร้องของเธอเอง เมื่อแซคคารีใช้แขนของเขาโอบรอบเอวเล็ก ๆ ของเธอราวกับเป็นเครื่องหนีบเหล็ก แล้วดึงเธอเข้าไปกอด บีบรัดร่างที่บอบบางและอ่อนนุ่มกับหน้าอกที่แข็งแกร่งเหมือนแผ่นเหล็กของเขาเมื่อลมหายใจที่เยือกเย็นและเย้ายวนของเขาห้อมล้อมเธอไปทั้งตัว สมองของเธอก็ว่างเปล่า"จำไว้นะ ชาร์ล็อต ซิมม่อนส์ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น อย่าพูดถึงข้อตกลงก่อนสมรส ว่าฉันต้องการไล่เธอออกไปจากบ้าน ฉันห้ามไม่ให้เธอพูดอีกถ้าฉันไม่ได้พูดถึงมัน"น้ำเสียงที่เยือกเย็นและมีเสน่ห์ของเขาแว่วเข้ามาในหูของเธอราวกับท่วงทำนองที่มาจากยอดของภูเขาหิมะชาร์ล็อตใช้เวลานา
