เช้าวันใหม่...ทันทีที่ฉันลืมตาขึ้น มองไปข้างๆ ก็เจอกับคุณป๋าที่นอนฟุบหน้าลงตรงมือของฉัน ภาพนี้ทำให้ฉันเผยยิ้มออกมาอย่างไม่อาจกลั้นไว้ได้ เมื่อคืนคุณป๋าไม่ยอมนอน เพราะกลัวว่าฉันจะนอนดิ้น บอกว่าจะรอดูให้แน่ใจก่อน เมื่อรู้ว่าตัวเองกำลังจะเป็นพ่อคน ทำให้คุณป๋าใจเย็นขึ้นมากกว่าเดิมเยอะเลย ไม่อารมณ์ร้อน
หนึ่งอาทิตย์ผ่านไป...สภาวะเสียงที่จะแท้งของฉันในตอนนี้ ได้รับข่าวดีแล้ว หลังจากที่นอนติดเตียงมาเป็นเวลาอาทิตย์กว่าๆ ในตอนนี้ลูกแข็งแรงปลอดภัยดี และหมออนุญาตให้กลับได้แล้ว ทั้งฉันและคุณป๋าต่างดีใจจนพูดไม่ออก แต่คุณป๋าท่าจะอาการหนักกว่าเพราะแอบไปร้องไห้ในห้องน้ำด้วย ที่ฉันรู้ก็เพราะว่าเห็นคุณป๋าเดิน
จะว่านี่คือครั้งแรกที่ฉันได้สัมผัสและเห็นมันเต็มๆ ตาเลยก็ว่าได้ มันนนุ่มนิ่มมาก แต่เมื่อฉันใช้มือรูดขึ้นลงสักพักขนาดของมันก็ใหญ่ขึ้นจนฉันตกใจ แถมยังแข็งทื่อ ทั้งที่เมื่อครู่มันนิ่มๆ “ทำไมมัน ยะ ใหญ่แบบนี้นะ...” ฉันลอบกลืนน้ำลายลงคอ สายตามองไปที่ปลายหัวสีชมพูที่ชวนสัมผัส แต่ขนาดของมันกลับทำให้ฉันเร
ไม่รู้ว่าคุณป๋ากำลังคิดบ้าอะไรอยู่ จู่ๆ ถึงได้ควักท่อนเอ็นออกมาแล้วจับขาฉันถ่างออกจากกัน “คะ...คุณป๋า ไม่ได้นะคะ หมอบอกว่าต้องงดก่อน” “ขอเข้าไปแค่หัว ได้มั้ย” ไม่พูดเปล่า คุณป๋าเอาท่อนเอ็นมาจ่อตรงร่องสวาทแล้วถูส่วนหัวให้สัมผัสกับติ่งเกสรของฉัน “อื้อ อ๊ะ~ ละ ลูกจะไม่เป็นอันตรายใช่มั้ยคะ” “ไม่
เวลาผ่านไปเกือบสองเดือน...กำหนดงานแต่งของฉันกับคุณป๋าคืออีกสามเดือนข้างหน้า ในตอนนั้นท้องของฉันมันคงจะโตมากแล้ว ส่วนเรื่องชุดและสถานที่จัดงานแต่ง คุณป๋าได้จัดการไว้เรียบร้อยแล้ว วันนี้ฉันออดอ้อนขอตามคุณป๋ามาที่บริษัทด้วย เพราะเบื่อห้อง ที่ผ่านมาคุณป๋าสั่งให้ฉันอยู่แต่ห้องทุกวัน ๆ วันนี้ฉันเลยแสร
เมื่อกลับมาโรงแรมเปิดประตูเข้ามาในห้องได้ สิ่งแรกที่คุณป๋าทำคืออุ้มฉันเข้าไปในห้องนอน แล้ววางลงบนเตียง “คุณป๋า เลิกหื่นก่อนได้มั้ยคะ” ฉันลุกขึ้นนั่งแล้วพูดกับคุณป๋าอย่างตำหนิ จะไม่พูดคุยอะไรกันก่อนหรือไง “ทำเหมือนข้าวใหม่ปลามันไปได้” “นั่นสิ ทำไมอยู่กับเธอทีไรฉันถึงมีอารมณ์ได้มากขนาดนี้” คุณป๋
ณ ประเทศไทย มาถึงสิ่งแรกที่ฉันทำคือรายงานคุณป๋าก่อน ไม่งั้นจะถูกงอนเอา หลังจากคุยกับคุณป๋าเสร็จก็จะเข้าไปที่บ้าน ก่อนจะไปหาอาเพทายกับมายที่บริษัท ณ บริษัท มาถึงไม่เห็นว่ามีเลขานั่งอยู่ด้านหน้า ฉันเลยถือวิสาสะเปิดประตูเข้าไปในห้องโดยที่ไม่ได้เคาะก่อน แต่!!แล้วก็ต้องตาค้างให้กับภาพที่เห็น เพราะ
ฉันพยายามโทรศัพท์ไปหาคุณป๋าตั้งแต่สองทุ่มยันตอนนี้เป็นเวลาสี่ทุ่มแล้ว ก็ไร้วี่แววของคุณป๋ารับสาย “โกรธมากขนาดนั้นเลยงั้นหรอเนี่ย...” ฉันมองดูหน้าจอโทรศัพท์ก่อนจะบอกมายว่าขอตัวกลับไปที่ห้องก่อน “มายฉันกลับห้องแล้วนะ” “อื้อๆ” จากนั้นก็ลุกขึ้นเดินออกจากห้องมาย ห้องฉันกับมายก็อยู่ตรงข้ามกันนี่แหละ
คุณป๋ายืนกอดอกทำหน้ายักษ์ไม่รับมุกที่ฉันส่งไปให้ ใจคอจะตีฉันด้วยไม้เรียวนี่จริงๆ หรือไง “เลือกได้หรือยัง” คุณป๋าถามเสียงเข้ม สมองของฉันคิดอะไรไม่ได้นอกจากเรื่องอย่างว่า ฉันค่อยๆ ลุกขึ้นจากเตียงเดินมาหยุดตรงหน้าของคุณป๋า “เลือกได้แล้วค่ะ” “เลือกอันไหนก็หยิบขึ้นมา” ฉันวางมือลงบนแผงอกแกร่ง แล้วค
ผมค่อยๆ หันมองทางเมียตัวดีของตัวเองที่ในตอนนี้แทบจะยืนไม่อยู่ “ออกไปให้หมด” สิ้นสุดคำสั่งของผม พวกลูกน้องก็รีบพากันออกไปในทันที เหลือเพียงไอ้กล้าที่เป็นลูกน้องคนสนิท “นายอย่าดุคุณหนูเลยนะครับ คุณหนูคงอยากจะออกไปดื่มกับเพื่อนบ้าง” “มึงเลิกให้ท้ายเมียกูสักที” ผมขบกรามแน่นระงับอารมณ์โกรธของตัวเอง
3 ปีผ่านไปไวเหมือนโกหก ฉันแต่งงานกับคุณป๋าแล้ว แต่งแบบงงๆ ในตอนนั้นที่คุณป๋าคุกเข่าขอฉันแต่งงาน หลังจากนั้นสองอาทิตย์เราทั้งคู่ก็จูงมือกันเข้าหอ จดทะเบียนสมรสเป็นสามีภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย ที่ผ่านมสฉันไม่สามารถปฏิเสธได้ว่าคุณป๋าดูแลฉันดีมาก และซื่อสัตย์กับฉันอย่างที่เคยสัญญาเอาไว้ว่าจะไม่ทำให้ฉ
“อาเหนือสวัสดีค่ะ ^_^” ฉันกับเพื่อนยกมือไหวอาเหนือ “มึงน่าอิจฉาจริงๆ ว่ะไอ้หิรัญที่มีเมียสวยขนาดนี้” อาเหนือรับไว้แล้วหันหน้าพูดกับคุณป๋า “แล้วผู้หญิงของมึงล่ะ ทำไมไม่พามางานด้วย ?” “ก็แค่ของเล่น กูจะพามาออกงานทำไม” อาเหนือตอบแบบไม่ใส่ใจ นี่ถ้าฉันเป็นผู้หญิงคนนั้นคงจะเสียความรู้สึกมากที่ถูกจำกัดแ
ในตอนนี้ฉันกำลังนั่งทำแผลให้กับคุณป๋าอยู่ คิดแล้วก็ขำ ใครจะไปคิดว่าคุณป๋าจะมีมุมที่อ่อนแอแบบนี้ ความรักมักทำให้คนอ่อนแอเสมอ “ห้ามโดนน้ำนะคะเดี๋ยวแผลจะอักเสบ” “เป็นหมอหรือไง” คุณป๋าทำหน้ามุ่ยใส่ฉัน “เป็นเมียคุณหิรัญค่ะ ^_^” พอฉันพูดแบบนั้นคุณป๋าก็หน้าแดงขึ้นมาเฉียบพลัน ก่อนที่จะคว้ามือมาดึงตั
ถึงจะคิดว่าคุณป๋าไม่ได้อยู่หน้าประตูแล้วแต่ฉันก็ยังโวยวาย เอาแต่ทุบประตูห้องอยู่แบบนั้นเผื่อคุณป๋าจะเห็นใจกลับมาเปิดให้ “อื้อ หนูทุบประตูจนมือแดงหมดแล้วนะคะ” ฉันแสร้งทำเป็นพูด ถ้าคุณป๋าแอบฟังอยู่คงจะเห็นใจ นี่ฉันเป็นเมียเชียวนะ จะใจดำขนาดนั้นหรือไง แต่!!! ไร้สัญญาณใดๆ จากด้านนอก เงียบกริบไม่ได้ย
“ไม่ต้อง!” คุณป๋าห้ามไว้ ทำให้ลูกน้องถึงกับหยุดชะงัก “ถ้ามันอยากจะแดกก็ให้มันไปหาแดกเอง” อื้อหือ! ดูคำพูดของคุณป๋าสิ ตีปากสักทีจะได้มั้ยเนี่ย ทำไมปากร้ายแบบนี้กัน “มาค่ะเดี๋ยวเมเบลชงให้ก็ได้” ฉันยื่นมือจะไปรับแก้วเหล้ามาจากมือของพี่ดิน แต่ พรึบ!! คุณป๋าปัดมือของฉันออก คุณป๋ากระซิบบอก “มาเสนอตัวใ
น้ำเสียงอำมหิตของคุณป๋าทำให้ขนทั้งตัวของฉันมันลุกซู่ คืนนี้คงจะเจอศึกหนักอีกแล้วสินะ ไหนๆ ก็จะเจอศึกหนักแล้วขอแกล้งหน่อยแล้วกัน อยากเห็นจังว่าเวลาคนแก่หึงมากๆ จะเป็นยังไง ไม่ใช่ว่าไม่เคยเห็นหรอกเพราะปกติคุณป๋าก็ขี้หึง แต่ครั้งนี้อยากทำให้หึงสุดๆ ไปเลย แล้วก็ไปจบที่เตียง คืนนี้ฉันคงต้องร้องขอชีวิตก
“ว่าแล้วต้องทะเลาะกัน” เอวาพูดขึ้น “คนแก่ก็แบบนี้แหละ” ฉันพูดเสียงดัง ตั้งใจให้คุณป๋าได้ยิน “ใครแก่ ?” เสียงคุณป๋าถามกลับแล้วมองหน้าฉันอย่างหาเรื่อง “ไม่รู้สิคะ หนูแค่พูดลอยๆ ใครอยากรับก็รับไป” “เมเบลพอได้แล้วเดี๋ยวงานก็กร่อยหรอก” เอวารีบเตือนให้ฉันหยุดพูดหาเรื่อง “ชิ!!” “แล้วนี่ที่พี่ดินจะ