5

EP5 - กลสวาท คุณชายมาเฟีย (แบล็ค)

“จะโวยวายอีกมั้ย”

“ปล่อยวาเลยนะ เดี๋ยวมีคนมาเห็นเข้า”

มาเฟียหนุ่มกดยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนที่จะจูบลงบนริมฝีปากของเธออีกครั้งแล้วเดินออกจากห้องลองชุดนั้นไป

“เฮีย ซื้อชุดนี้ให้หน่อยค่ะ”

“เอาซิครับ เลือกมาอีกก็ได้ถ้าหนูชอบ ไหนๆเอวาก็อุตส่าห์มาเป็นเพื่อนหนูแล้ว เดี๋ยวเฮียซื้อให้ด้วย ซื้อให้ทั้งคู่เลย”

“เฮียใจดีที่สุดเลยค่ะ อ๊ะ! วามาพอดี เฮียบอกเฮียจะซื้อให้ วาไปลองชุดพวกนี้มาเหรอ ชอบมั้ย งั้นเฮียคะ เอาไปจ่ายเงินหมดนี่เลยค่ะ”

“โอเคครับ” แบล็คเอ่ยตกลงก่อนให้พนักงานรับชุดจากพิงค์ไปแล้วเดินตามไปจ่ายเงิน

“พิงค์ ขัดมันแพง ไม่ต้องซื้อให้วาหรอก”

“เฮียเขาเสนอจะซื้อให้ รับเถอะวา”

“แต่…”

“ไม่มีแต่ เอาไว้ใส่มางานวันเกิดพิงค์นะ”

“ก็ได้”

เอวาที่เดินดูเท้าก้มๆเงยๆรอแบล็คไปจ่ายเงินและพิงค์ก็แยกไปเดินดูกระเป๋า

สายตาคู่นึงจดจ้องไปที่ขาเรียวขาวของเอวาที่ก้มๆเงยและใส่กระโปรงอย่างลวนลาม

เอวาไม่รู้ตัวว่ามีผู้ชายคนนึงที่กำลังลวนลามร่างกายของเธอด้วยสายตา

ท่าทางที่น่าเกลียดนั่น เอวาไม่รู้ตัวสักนิด เขาลากสายตาไปจนถึงขอบกระโปรงที่ใต้ขาอ่อนของเธอ

มาเฟียหนุ่มเดินเข้าไปนิ่งๆก่อนยกถุงกระดาษหลายใบที่ใส่เสื้อผ้าที่ได้มาจากเคาท์เตอร์ขึ้นบังขาของเอวาพร้อมกับตัวเองที่ยืนข้างๆ

“อะไรคะ?”

“ยืนดีๆหน่อย”

เอวาที่ไม่ได้เข้าใจนักก็ยืนรอจนพิงค์ดูกระเป๋าเสร็จ สองสาวพากันเดินนำหน้ามาเฟียหนุ่มไปเข้าช้อปต่อไป

“หนูเลือกของไปก่อน เดี๋ยวเฮียมา ถ้าเลือกเสร็จก่อนเฮียมาหนูเอาบัตรเฮียรูดนะ” แบล็คเอ่ยพรางยัดบัตรเครดิตสุดหรูใส่มือน้องสาวแล้วมองหน้าเอวาชั่วครู่ก่อนเดินออกไป

ขาแกร่งก้าวเดินอย่างทรงพลังมั่งหน้าไปยังจุดหมาย ก่อนที่มือถือสุดหรูจะถูกหยิบออกมาแล้วโทรออก

(ดักมันไว้)

ไม่นาน ชายคนเดียวกันกับที่แอบมองขาอ่อนเอวาก็ยืนมองซ้ายมองขวาที่ลานจอดรถเพราะไม่เข้าใจว่าลูกน้องของมาเฟียหนุ่มไปดักหน้าเขาทำไม

“พวกมึงเป็นใคร”

“เป็นใครเหรอ เดี๋ยวมึงจะได้รู้!”

“อื้อออออ”

ชายคนดังกล่าวถูกลากเข้าไปยังบันไดหนีไฟก่อนจะถูกเหวี่ยงลงกับพื้นบันได

“พวกมึงจะทำอะไร”

“จริงๆมึงเกิดและมีชีวิตรอดมาจนอายุป่านนี้ ไม่น่าต้องมาอายุสั้นเพราะความลามกของมึงเลย! กูจะบอกมึงให้ ใครที่มันกล้าคิดเลวๆกับคนของกู ไม่มีเหตุผลอะไรที่กูต้องปล่อยให้มีชีวิตรอดไว้”

“มะ….มึงหมายความว่ายังไง กูไปทำอะไรคนของมึง” ชายคนดังกล่าวเอ่ยติดๆขัดๆเพราะมีมีดคมกริบปลายแหลมแกว่างไปบริเวณใบหน้าจนน่ากลัว

“เพลินมากซินะ ยืนลนลามผู้หญิงด้วยสายตา แต่วันนี้มึงดวงซวยหน่อย ที่มาทำกับคนของกู”

“โอ๊ยยยย!!!!!!!”

แบล็คเอ่ยจบก่อนตะหวัดปลายมีดบาดเข้าที่แก้มของชายคนดังกล่าวจนเลือดอาบและปักมีดลงกับต้นขาใกล้ๆเป้าจนเลือดนองสู้พื้น

“ถ้ารอบหน้ากูเห็นมึงอีกละก็ ชีวิตมึง ก็จะเก็บไว้ไม่ได้!”

หลังจากสั่งสอนผู้ชายคนนั้นเสร็จ แบล็คเดินกลับไปหาน้องสาวและเอวาราวกับไม่มีอะๆรเกิดขึ้นก็ยิ้มบางๆ

“เฮียมาไวจัง”

“พอดีธุระเฮียมันจะตายก่อน ไม่ใช่ซิ ต้องบอกว่ามันเคลียร์เร็ว เลนเสร็จเร็วครับ”

“อ่อ ดีเลย หนูหิวแล้วด้วยค่ะ เฮียพาไปเลี้ยงข้าวหน่อย”

“ไปซิครับ เดินนำหน้าเลย หนูอยากกินร้านไหน”

“โอเคคร่าาา” พิงค์เป็นคนแรกที่เดินนำหน้า

“หลังมือพี่เปื้อนเลือดด้วยค่ะ”

“…………”

“ธุระพี่น่ากลัวจังนะคะ”

“ถ้าเธอระวังมากกว่านี้ ธุระฉันก็คงจะไม่น่ากลัวขนาดนี้นะ”

“!!!!!!!!!”