LOGINShare
บทที่ 1567
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1568
ไม่ว่าจะเป็นรถครอบครัวธรรมดา ๆ หรือรถหรู ถ้าความเร็วรอบเครื่องยนต์ต่ำกว่า 2,500 รอบต่อนาที ก็จะไม่ส่งเสียงอะไรมากมาย แต่ถ้าความเร็วรถเพิ่มขึ้นเป็นสามหรือสี่พันรอบต่อนาที หรือแม้แต่สี่ถึงห้าพันรอบต่อนาที เสียงเครื่องยนต์ก็เพิ่มขึ้นอีกหลายเท่าทันทีดังนั้นในฐานะคนขับรถ… คุณก็จะต้องเหยียบคันเร่งอย่างนุ่มนวลในเวลานี้เหล่าผู้คุ้มกันได้ขับรถคันอื่น ๆ เข้าไปในลานจอดรถที่อยู่ด้านข้างประตูแล้วเหลือเพียงรถโรลส์-รอยซ์สีดำจอดอยู่บริเวณหน้าประตูในเวลานี้ ชาร์ลีขับรถคันข้างหน้า ส่วนคันหลังนั้นขับโดยคนขับอีกคนหนึ่งที่ทำงานให้กับตระกูลโกลดิ้งประตูไฟฟ้าเปิดออกทั้งสองด้าน ในขณะที่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทำท่าทางเชื้อเชิญพวกเขาเข้ามาข้างใน ชาร์ลีเหยียบคันเร่งเบา ๆ ในขณะที่เขาขับผ่านประตูเข้าไปในอาคารอย่างช้า ๆในขณะที่ชาร์ลีขับรถไปตามถนนที่คดเคี้ยวของภูเขาวินทรี่ เขาก็รู้สึกชื่นชมในตัวปรมาจารย์ทางด้านฮวงจุ้ยมากขึ้นเรื่อย ๆ ที่เลือกใช้ดินแดนมหาสมบัติทางด้านฮวงจุ้ยแห่งนี้มีภูเขาจำนวนมากมายนับไม่ถ้วนตั้งอยู่บนภูเขายีโอ เขาจะต้องเป็นคนที่มีความสามารถเป็นอย่างมาก ที่สามารถค้นพบภูเขาวินทรี่ท่ามกลา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1569
การรักษาความปลอดภัยในบริเวณหลุมฝังศพบรรพบุรุษของตระกูลเวดนั้น มีความเข้มงวดอย่างมากมาโดยตลอด ตามข้อบังคับของตระกูลเวดนั้น นอกเหนือจากสมาชิกในครอบครัวตระกูลเวดแล้ว ญาติคนอื่น ๆ ที่ต้องการมาแสดงความเคารพที่หลุมฝังศพบรรพบุรุษแห่งนี้ ก็ต้องได้รับอนุญาตจากครอบครัวเวดด้วยดังนั้นข้อกำหนดสำหรับบุคคลภายนอกจึงมีความเข้มงวดมากขึ้นเฉพาะสมาชิกในครอบครัว หรือบุคคลที่มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับตระกูลเวดเท่านั้น ที่จะได้รับอนุญาตให้เข้าไปในบริเวณหลุมฝังศพบรรพบุรุษได้เนื่องจากยูลและเคอร์ติสเป็นเหมือนพี่น้องกันเมื่อตอนที่เคอร์ติสยังมีชีวิตอยู่ ครอบครัวเวดจึงมักอนุญาตให้ครอบครัวทั้งสามคนเข้าไปในบริเวณหลุมฝังศพบรรพบุรุษได้เสมอแต่ผู้ติดตาม หรือลูกน้องของยูลไม่มีคุณสมบัติในการเข้าไปในบริเวณหลุมฝังศพบรรพบุรุษของตระกูลเวดได้เลยด้วยเหตุผลเพียงสองคำง่าย ๆ คือ… ไม่คู่ควรสมาชิกของตระกูลเวดถูกฝังอยู่ที่นี่ ซึ่งหนึ่งในนั้นอาจจะเป็นบุคคลที่ยิ่งใหญ่และมีชื่อเสียงกว่าบุคคลธรรมดาทั่วไป แล้วจะมีคนขับรถ ผู้ช่วย หรือผู้ใต้บังคับบัญชาคนไหน ที่มีคุณสมบัติในการเข้าไปแสดงความเคารพพวกเขาได้ล่ะ?ไม่ต้องพูดถึงคนรับใช
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1570
เขาได้ห่างหายจากพ่อแม่ไปเป็นเวลาสิบแปดปี!ชาร์ลีรู้สึกเป็นกังวลมากในเวลานี้อันที่จริงเขาไม่ได้รู้สึกตื่นตระหนกและกระตือรือร้นอย่างนี้มานานแล้วนับตั้งแต่เขาได้คัมภีร์วันสิ้นโลกมาพ่อแม่ของเขาถูกฝังอยู่ในฮวงซุ้ยอันสวยงามซึ่งอยู่ไม่ไกลจากตัวเขาในเวลานี้มากนัก ทันทีที่เขาเดินขึ้นบันไดไปหนึ่งร้อยขั้น เขาก็จะสามารถแสดงความเคารพต่อพ่อแม่ของเขาได้เสียที แล้วในที่สุดความฝันที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขาตลอดเวลาสิบแปดปีที่ผ่านมาก็จะเป็นจริงแต่ถ้าคนพวกนี้ปฏิเสธที่จะให้เขาเดินขึ้นบันไดไป เขาก็ไม่สามารถไปถึงที่นั่นได้ใช่ไหม?หรือเขาควรจะเปิดเผยตัวตัวต่อตระกูลเวดดี?ถ้าเป็นอย่างนั้นเขาจะสามารถแสดงความเคารพต่อพ่อแม่ของเขาได้ในวันนี้ แต่หลังจากนั้นก็จะมีปัญหาและหายนะมากมายรอเขาอยู่ทันใดนั้นก็มีเสียงที่ดังชัดเจนของใครคนหนึ่งว่า “ให้เขาขึ้นไป!”ทุกคนหันไปมองตามเสียง ในเวลานี้พวกเขาเห็นชายชราคนหนึ่งที่ดูเหมือนจะผอมลงตามอายุ เส้นผม หนวดเครา และขนคิ้วของเขาดูขาวโพลนไปหมด และเขากำลังใช้ไม้เท้าเดินเข้ามาหาพวกเขาอย่างช้า ๆเมื่อชาร์ลีมองเห็นชายชรา เขาก็รู้สึกว่าชายชราคนนั้นน่าจะมีอายุเกินร้อยปีแล้ว ถึงแม
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1571
ชาร์ลีรู้สึกงุนงงสับสนมากเขาไม่เข้าใจจริง ๆ ว่า ทำไมชายชราคนนี้ถึงมองเขาออกด้วยการเหลือบมองเพียงแค่ครั้งเดียวแต่อย่างไรก็ตาม ชายชราคนนี้ก็ช่วยแก้ปัญหาเฉพาะหน้าให้เขาได้แล้ว สิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับเขาในตอนนี้ก็คือ การไปแสดงความเคารพพ่อแม่ของเขาก่อน ส่วนเรื่องอื่น ๆ ก็ควรพักเอาไว้ก่อนชาร์ลีจึงประสานมือแสดงความเคารพในขณะที่พูดกับชายชราว่า “ขอบคุณครับท่าน”พอพูดจบเขาก็แสร้งช่วยพยุงยูลในขณะเริ่มเดินขึ้นบันไดไปพร้อมราเชลและควินน์ไม่มีใครเดินตามพวกเขาขึ้นไป รวมทั้งท่านปรมาจารย์อาวุโสที่ยืนเงียบ ๆ อยู่บริเวณเชิงบันไดในเวลานี้ เขาแค่จ้องมองไปที่แผ่นหลังของชาร์ลีในขณะที่ระงับความรู้สึกตื่นเต้นเอาไว้ภายในใจฮวงซุ้ยของตระกูลเวดแบ่งออกเป็นเก้าแถวที่แตกต่างกันแถวบนสุดเป็นของบรรพบุรุษคนแรกของตระกูลเวดที่ได้จากโลกนี้ไปแล้วแถวที่ต่ำลงมาก็จะมีความอาวุโสน้อยลงเรื่อย ๆ พ่อแม่ของชาร์ลีถูกฝังอยู่ในแถวก่อนแถวสุดท้ายมีหลุมศพในขนาดใกล้เคียงกันรวมทั้งหมดยี่สิบหลุมในแถวนี้ แต่มีเพียงหลุมเดียวที่มีป้ายหลุมศพตั้งไว้ข้างหน้ายูลหยุดอยู่ตรงแถวนี้แล้วชี้ไปที่ป้ายหลุมศพเพียงป้ายเดียวที่ตั้งอยู่ในแถ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1572
ในเวลานี้มีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองสามคนยืนอยู่ตรงเชิงบันไดท่านปรมาจารย์อาวุโสกุมไม้เท้าหัวงูเหลือมด้วยมือทั้งสองข้าง พร้อมกับมองดูชาร์ลีด้วยสายตาหวาดหวั่นและชื่นชมชาร์ลีไม่ได้พูดอะไร เขาเพียงแต่เดินไปหาท่านปรมาจารย์อาวุโสพร้อมกับโค้งคำนับให้เขาอย่างซาบซึ้งท่านปรมาจารย์อาวุโสรีบวางไม้เท้าไว้ข้าง ๆ ในขณะที่พูดด้วยความเคารพและความอ่อนน้อมถ่อมตนอย่างสุดซึ้ง “นี่เป็นสิ่งที่ยอมรับไม่ได้… ยอมรับไม่ได้…”เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหลายคนต่างรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยเวลาที่หัวหน้าตระกูลเวดโค้งคำนับให้ท่านปรมาจารย์อาวุโสนั้น ท่านปรมาจารย์อาวุโสไม่แม้แต่จะสบตาเขาด้วยซ้ำไป แล้วทำไมเขาถึงสุภาพและมีมารยาทนัก ในเมื่อตอนนี้มีแค่คนขับรถมาโค้งคำนับให้เขาเท่านั้น?ในเวลานี้ท่านปรมาจารย์อาวุโสเปิดปากถามชาร์ลีว่า “พ่อหนุ่ม… ฉันขอคุยกับเธอเป็นการส่วนตัวหน่อยได้ไหม?”ชาร์ลีพยักหน้าแล้วพูดว่า “ได้สิครับ”ท่านปรมาจารย์อาวุโสหันกลับมาบอกกับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยว่า “อย่าให้ใครเดินตามเรามา”ทุกคนรีบพยักหน้าชาร์ลีพยักหน้าให้ยูลในขณะที่เขาเดินไปยังอีกฟากหนึ่งของไหล่เขาพร้อมกับท่านปรมาจารย์
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1573
ในการเดินทางมาอีสต์คลิฟฟ์ครั้งนี้ ชาร์ลีได้นำยาวิเศษมามากกว่าหนึ่งเม็ดถึงแม้ว่าเขาจะแน่ใจว่า ยาเพียงเม็ดเดียวก็เพียงพอที่จะรักษาอาการป่วยของยูลได้ แต่เพื่อความไม่ประมาท เขาก็ได้นำยามาเผื่อเอาไว้ด้วย ดูจากรูปการณ์แล้ว การทำนายดวงชะตาที่ชายชราบอกกับเขานั้น หนทางเดียวที่จะออกจากทางตันได้ก็คือยาวิเศษของเขาในขณะเดียวกันเขาก็อดไม่ได้ที่จะคิดใคร่ครวญในคำพูดของชายชราดูเหมือนว่า สถานการณ์มังกรเกยตื้นจะปรากฏขึ้นในช่วงที่เขาแต่งงานกับแคลร์ในโอลรัสฮิลล์ปรมาจารย์อาวุโสบอกว่า เหตุผลที่เขาตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบากนั้น ก็เพราะเขาเริ่มสร้างครอบครัวอยู่ในบริเวณริมแม่น้ำ โอลรัสฮิลล์ตั้งอยู่ติดกับแม่น้ำย๊าค ซึ่งสอดคล้องกับคำพูดของเขาก่อนหน้านี้ยิ่งไปกว่านั้น เขายังต้องเผชิญกับชีวิตที่ยากลำบาก จนกระทั่งสตีเฟน ทอมป์สันปรากฏตัวขึ้นแบบปุบปับในช่วงฤดูใบไม้ผลิที่ผ่านมา ซึ่งทำให้เขามีโชคชะตาที่ดีขึ้นแต่ของขวัญที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่เขาได้รับนั้น ไม่ใช่การที่ตระกูลเวดหาเขาเจอ แต่คือคัมภีร์วันสิ้นโลกที่เขาได้มาโดยบังเอิญ การค้นพบคัมภีร์สุดพิเศษเล่มนี้เกิดขึ้นในช่วงฤดูใบไม้ผลิที่ผ่านมาเช่นกันดังนั้น
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1574
ชาร์ลีพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า "ท่านได้ช่วยผมเอาไว้ ผมก็ต้องตอบแทนบุญคุณท่าน เมื่อกินยาเม็ดนี้เข้าไปแล้ว มันจะช่วยยืดอายุขัยของท่านไปได้อีกสิบปี"ถึงแม้ว่าปรมาจารย์อาวุโสจะไม่รู้ว่ายาวิเศษคืออะไร แต่เขาก็พยักหน้าด้วยความตื่นเต้นซ้ำ ๆ เขาโยนไม้เท้าทิ้งไป และคุกเข่าลงช้า ๆ ก่อนจะยกมือขึ้นเหนือศีรษะชาร์ลีวางเม็ดยาเอาไว้ในมือเขา จากนั้นช่วยพยุงเขาลุกขึ้นแล้วพูดว่า "ท่านครับ กินเข้าไปเดี๋ยวนี้เลยนะครับ ในคนที่อายุเท่าท่านสภาพร่างกายอาจจะดูไม่แตกต่างอะไรจากเดิมหลังกินยานี้เข้าไป แต่ผู้มีสติปัญญาดีอย่างคุณน่ารู้สึกได้ถึงผลที่แท้จริงของยาเม็ดนี้"ปรมาจารย์อาวุโสรู้สึกขอบคุณเป็นอย่างมากจนโพล่งออกมาว่า "ขอบคุณนะครับคุณเวด!”เขาหยิบยาวิเศษใส่เข้าไปในปากอย่างไม่ลังเลอะไรเลยหลังจากนั้นเขาก็หลับตา และยืนนิ่งราวกับรูปปั้นอยู่ประมาณหนึ่งนาทีหนึ่งนาทีต่อมาเขาก็ค่อย ๆ ลืมตาขึ้นพร้อมกับน้ำตาคลอ เขาหันไปมองชาร์ลี นั่งคุกเข่าลงอีกครั้งแล้วร้องไห้สะอึกสะอื้น "คุณเวด ยาเม็ดนี้เป็นยามหัศจรรย์จริง ๆ ขอบคุณที่ได้ช่วยชีวิตของฉันเอาไว้!”ชาร์ลีรีบพูดว่า "ท่านเป็นผู้อาวุโส ผมไม่สมควรได้รับท่าทางอันทรงเก
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1575
เมื่อได้ยินว่าแชนด์เลอร์เตรียมจะกลับไปใช้ชีวิตหลังเกษียณที่สหรัฐอเมริกา ชาร์ลีก็โค้งคำนับให้เขาแล้วพูดพร้อมกับยิ้มว่า "ถ้าอย่างนั้นผมขออวยพรให้ท่านมีความสุขและสุขภาพแข็งแรงไปตลอดชีวิตเลยนะครับ!”แชนด์เลอร์ตอบกลับด้วยการแสดงความเคารพและพูดอย่างปลาบปลื้มใจว่า "ขอบคุณมากสำหรับคำอวยพรของคุณนะคุณเวด!”จากนั้นเขาก็ลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า "คุณเวด ฉันมีคำแนะนำสำหรับคุณนิดหน่อย หวังว่าคุณจะไม่ว่าอะไร"ชาร์ลีพูดอย่างรวดเร็วว่า "ไม่หรอกครับ เชิญพูดมาได้เลยครับคุณเลนนาร์ด!”แชนด์เลอร์พูดว่า "ถึงแม้ว่าสถานการณ์มังกรเกยตื้นจะพังทลายลงไปแล้ว แต่คุณก็ไม่ควรอยู่แถวแม้น้ำ หรือลำธาร"ชาร์ลีถามว่า "แล้วท่านคิดว่าผมควรจะไปอยู่แถวไหนเหรอครับ?”แชนด์เลอร์ตอบอย่างให้ความเคารพสูงสุดว่า "ผมคิดว่าคุณควรกลับมาที่อีสต์คลิฟฟ์เพราะเป็นเมืองหลวงของประเทศเรา ในแง่ของแผนผังฮวงจุ้ยนั้น อีสต์คลิฟฟ์เป็นเมืองที่มีรูปแบบดีที่สุด และการที่คุณกลับมาที่นี่ก็อาจอธิบายในแง่ของฮวงจุ้ยได้ว่า… มังกรได้กลับเข้าสู่ธรรมชาติแล้ว"ชาร์ลียิ้ม "ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะครับ ผมจะรับไว้พิจารณาครับ"แชนด์เลอร์พยักหน้าและพูดอย่างจร
Latest chapter
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1600
“โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1599
เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1598
"หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1597
หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1596
ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1595
เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1594
สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1593
เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1592
ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล
