เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1519
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1520
ถ้าพูดตามเหตุผลแล้ว พี่น้องสามคนนี้ถือหุ้นในบริษัท 51% ซึ่งสอดคล้องกับอัตราส่วนการถือครองโดยสมบูรณ์ ตราบใดที่สามพี่น้องยังทำงานร่วมกัน โกลดิ้งกรุ๊ปก็จะอยู่ภายใต้การควบคุมของครอบครัวอย่างครบถ้วนแต่เอเดรียนและโรแกนต้องการปล้นหุ้นของยูล เพราะเห็นว่าเขากำลังจะตายถึงแม้ว่าแผนการถือครองหุ้นของเอเดรียนในวันนี้จะล้มเหลว แต่เขาก็ได้เตรียมที่จะกดดันให้ยูลยอมสละหุ้นของเขาระหว่างการประชุมคณะกรรมการในวันพรุ่งนี้ถึงแม้ว่ายูลจะไม่ยอมรับเงื่อนไขของเขาในตอนนี้ แต่เขาจะบีบบังคับให้ยูลสละตำแหน่งประธานให้กับเขาในวันพรุ่งนี้อย่างแน่นอน!ดังคำกล่าวที่ว่า… ประเทศจะขาดผู้ปกครองสูงสุดไม่ได้แม้แต่วันเดียวอาณาจักรธุรกิจที่ยิ่งใหญ่และมีความหลากหลายอย่างโกลดิ้งกรุ๊ปจะขาดตำแหน่งประธานบริษัทไม่ได้ถึงแม้ว่ายูลจะยังมีชีวิตอยู่แต่เขาก็ป่วยมาก ถ้าเขาต้องเข้ารับการรักษาตัว เขาก็คงไม่มีเรี่ยวแรงที่จะดำเนินกิจการของบริษัท แต่ถ้าเขาไม่ยอมรักษาตัว เขาก็จะมีชีวิตอยู่อีกได้ไม่นานดังนั้นตอนนี้จึงเป็นเวลาที่ดีที่สุดในการสละตำแหน่งประธานบริษัทไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น พวกเขาจำเป็นต้องใช้ยูลมอบอำนาจและตำแหน่งประธานบริษัท
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1521
เอเดรียนและโรแกนรีบวิ่งหนีออกไปจากบ้านของยูลพร้อมกับเหล่าลูกน้องในเวลานี้สาวใช้วิ่งเข้ามาแล้วพูดว่า "ท่านคะ พนักงานรักษาความปลอดภัยของเราบาดเจ็บไปหลายคนเลยค่ะ ฉันควร...”ยูลรีบพูดสวนขึ้นมาด้วยท่าทีเร่งเร้า "รีบโทรหา 911 เลย! ส่งพวกเขาไปรักษาตัวที่แฟร์วิว ฉันจะรับผิดชอบค่าใช้จ่ายทั้งหมดเอง รวมทั้งให้ค่ารักษาพยาบาลคนละสองล้านด้วย เดี๋ยวฉันจะให้เลขาของฉันไปจัดการเรื่องนี้เอง"สาวใช้พยักหน้าทันที หยิบโทรศัพท์ของเธอออกมา แล้วโทรไปที่ 911จากนั้นพวกเขาก็ไปดูอาการของเหล่าพนักงานรักษาความปลอดภัย พวกนั้นมีสภาพที่น่าเวทนา แต่ไม่ได้รับบาดเจ็บถึงขั้นที่จะเป็นอันตรายต่อชีวิตคนพวกนี้รู้สึกละอายใจตัวเองมาก ถึงขนาดบางคนไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมองยูลด้วยซ้ำไป พวกเขาเอาแต่ก่นด่าตัวเองที่อ่อนแอและทำให้ยูลต้องผิดหวังอยู่ตลอดเวลายูลไม่ได้สนใจในเรื่องนี้เลย เขาปลอบโยนพวกนั้นทีละคนว่า "เรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้เป็นอุบัติเหตุ พวกนั้นวางแผนกันมาก่อนและพวกยอดฝีมือมากับพวกเขาด้วย การที่พวกนายสู้พวกนั้นไม่ได้ก็ถือเป็นเรื่องที่เข้าใจได้"จากนั้นเขาก็สั่งว่า "ตอนนี้อย่าเพิ่งคิดอะไรมาก รีบไปรักษาตัวที่โรงพยาบาลใ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1522
ชาร์ลีสูดหายใจเข้าไปจนเต็มปอดและชำเลืองมองพ่อแม่ลูกสามคน แล้วพูดอย่างจริงจังว่า "อาโกลดิ้ง น้าโกลดิ้ง นานา ตราบใดที่ผมยังมีลมหายใจอยู่ ไม่ว่าผมจะอยู่ที่ไหนผมก็จะไม่ยอมให้ใครมารังแกพวกคุณได้"จากนั้นเข้าก็หันไปหายูลแล้วพูดว่า "อาโกลดิ้งครับ ผมมีวิธีรักษาอาการป่วยให้ลุง ซึ่งจะช่วยให้ลุงกลับมามีสุขภาพดีได้อีกครั้ง!”ถ้าชาร์ลีพูดแบบนี้ในช่วงทานอาหารค่ำด้วยกัน ยูลก็คงไม่เชื่อเพราะเขารู้ดีว่าอาการป่วยของเขานั้นรักษาไม่หายแต่หลังจากที่ได้เห็นชาร์ลีใช้ความแข็งแกร่งเอาชนะจ้าวนักรบและจ้าวดินแดนได้นั้น เขาก็มีความศรัทธาและเชื่อมั่นในตัวชาร์ลีขึ้นมาอย่างมากในทันใด เขารู้สึกว่าชาร์ลีจะต้องเชื่อมั่นในอะไรบางอย่างถึงได้ทำให้เขาพูดออกมาเช่นนั้นเขาถามขึ้นอย่างรวดเร็วว่า "ชาร์ลี… เธอแน่ใจเหรอว่าจะรักษาฉันได้?”ราเชลก็พูดขึ้นพร้อมกับดวงตาสีแดงและบวมเป่ง "ชาร์ลี ตอนนี้อาการของยูลร้ายแรงมาก เราปรึกษาผู้เชี่ยวชาญที่เก่งที่สุดทางด้านนี้แล้ว แต่พวกเขา...”ราเชลไม่อาจฝืนพูดจนจบประโยคได้พวกเขาได้ยินได้ฟังเรื่องนี้มาหลายครั้งแล้วไม่ว่าพวกเขาจะไปพบผู้เชี่ยวชาญคนไหน ทุกคนต่างก็บอกว่าไม่มีทางรักษาโรคมะเ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1523
ประสิทธิภาพของยาอายุวัฒนะนั้นไม่มีอะไรต้องคลางแคลงใจเลยนี่คือสาระสำคัญที่บันทึกไว้ในคัมภีร์วันสิ้นโลก ซึ่งสามารถทำให้ต้นไม้ที่ตายไปแล้วกลับมามีชีวิตอีกครั้งในฤดูใบไม้ผลิ ทำให้คนแก่ชรากลับมาอ่อนเยาว์ได้อีกครั้งและทำให้คนที่กำลังจะตายกลับมามีสุขภาพดีได้ในเวลานั้นผู้คุ้มกันของตระกูลเว็บบ์ทำให้อัลเบิร์ตได้รับบาดเจ็บสาหัส เขาเกือบจะสิ้นลมหายใจอยู่แล้ว แต่รอดมาได้เพียงแค่ลมหายใจเฮือกสุดท้ายเท่านั้นในสถานการณ์แบบนั้น ถึงแม้ว่าแพทย์ที่เก่งที่สุดในโลกจะช่วยชีวิตเขาได้ แต่เขาไม่สามารถช่วยชีวิตสมองของเขาได้ ส่งผลให้เขาอยู่ในสภาพที่ไม่ผิดอะไรกับพืชผักแต่หลังจากกินยาอายุวัฒนะเข้าไปแล้ว อัลเบิร์ตไม่เพียงแต่กลับมาแข็งแร็งอย่างเต็มที่เท่านั้น แต่ร่างกายของเขายังอยู่ในสภาพที่อ่อนเยาว์กว่าเดิมอย่างน้อย ๆ ก็สิบปีเลยด้วยนี่แสดงให้เห็นว่ายาอายุวัฒนะนี้มีมนต์ขลังเพียงใดดังนั้นชาร์ลีจึงเชื่อว่ายาอายุวัฒนะนี้จะช่วยรักษายูลได้ในเวลานี้ยูลได้กินยาอายุวัฒนะต่อหน้าภรรยาของเขา แล้วทันใดนั้นเขาก็รู้สึกสบายตัวอย่างไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน เมื่อยาเม็ดนั้นได้ละลายอยู่ในท้องของเขาก่อนหน้านี้ร่างกายของเขาเป็
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1524
หลังจากล้มป่วยยูลก็คิดถึงตัวเองในอดีตบ่อย ๆในเวลานั้นเขาไม่ยอมรับความพ่ายแพ้ง่าย ๆ ! ถึงแม้ว่าเขาจะมีอายุถึงสี่สิบห้าปีแล้ว แต่เขาก็ยังอยากเป็นเหมือนชายหนุ่มในวัยสามสิบปีในความเป็นจริง… ร่างกายของเขาในเวลานั้นมีรูปร่างที่ดีกว่าคนทั่วไปในวัยเดียวกันอันเนื่องมาจากการเลี้ยงดูที่ดี ถึงแม้ว่าร่างกายจะเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าในการแบกโลงศพ แต่เขาก็ทำได้สำเร็จ!ในเวลานี้ช่วงเวลาที่แข็งแรงสุด ๆ ของเขาได้กลับมาแล้ว!ยูลนั่งบนเก้าอี้แล้วปล่อยโฮออกมาทันที!เขารู้สึกว่าเรื่องราวทั้งหมดนี้เป็นของขวัญจากพระเจ้า! ตอนที่เขาป่วยหนักนั้น เขาหวังเพียงให้ตัวเองมีชีวิตรอด เขาไม่เคยคิดที่จะกลับมามีความแข็งแรงสุด ๆ แบบนี้ได้อีกในชีวิตนี้!แต่ตอนนี้เรื่องราวมหัศจรรย์กำลังเกิดขึ้นกับเขา! ในขณะนี้ปาฏิหาริย์ไม่ได้เกิดขึ้นกับร่างกายของยูลเท่านั้น แต่ยังเกิดขึ้นต่อหน้าต่อตาราเชลและควินน์ด้วย!พวกเขามองเห็นใบหน้าที่ดูดซีดเซียวของยูลเป็นสีแดงก่ำอย่างรวดเร็ว ชนิดที่ไม่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่าเบ้าตาที่กลวงโบ๋และรอยคล้ำรอบดวงตาที่มักเกิดกับผู้ป่วยระยะสุดท้ายก็อันตรธานหายไปอย่างรวดเร็ว ผมขาว ๆ ของเขาก็เปลี่ย
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1525
ในเวลานี้ราเชลและควินน์ต่างก็ร้องไห้อย่างหนักจนไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้ทั้งสองคน… คนหนึ่งอยู่ทางซ้ายและอีกคนอยู่ทางขวา… ต่างกุมมืออันอบอุ่นของยูลเอาไว้ พวกเขารู้สึกตื้นตันมากจนถึงขั้นพูดอะไรไม่ออกยูลไม่เคยทำการทดสอบทางการแพทย์ใด ๆ นอกจากนี้พวกเขาก็ไม่ได้รับรายงานใด ๆ ที่เชื่อถือได้ว่าจะสามารถรักษายูลได้ แต่ถึงแม้จะไม่มีหลักฐานยืนยันเหล่านี้ พวกเขาก็ยังคงเชื่อสายตาและวิจารณญาณของตนเองว่ายูลได้หายเป็นปกติแล้ว!ในฐานะที่เคยสัมผัสกับประสิทธิภาพของยาอายุวัฒนะมาด้วยตัวเอง ยูลจึงรู้ถึงสถานการณ์ของตัวเองได้เป็นอย่างดี เขามีความแน่ใจถึงหนึ่งหมื่นเปอร์เซ็นต์ว่าเขาไม่เพียงแต่หายเป็นปกติแล้วเท่านั้น แต่สภาพร่างกายของเขายังย้อนกลับไปตอนที่เขามีอายุสี่สิบปีด้วย ซึ่งก็ประมาณสิบปีมาแล้วนั่นเองนี่ทำให้เขาปลาบปลื้มยินดีเป็นอย่างยิ่งเขาใช้เวลาอยู่นานในการระงับอารมณ์ความรู้สึกของเขาเอาไว้ จากนั้นก็เงยหน้าขึ้นมองชาร์ลีด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความขอบคุณหลังจากนั้นไม่นานเขาก็ผลักภรรยาและลูกสาวออกไปอย่างนุ่มนวล เขางอขาคุกเข่าอยู่ต่อหน้าชาร์ลี ชาร์ลีไม่เคยคิดเลยว่ายูลจะนั่งคุกเข่าอยู่ต่อหน้าเขา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1526
หลังจากนั้นไม่นานราเชลก็ถือขวดไวน์เหมาไถเดินเข้ามายูลรับขวดไวน์มาถือไว้ เขาพูดในขณะที่เปิดฝาขวดว่า “ชาร์ลี นับตั้งแต่ลูกสาวอาเกิดมานั้น อาใช้เงินมากมายไปกับการซื้อไวน์เหมาไถที่ดีที่สุดในวันเกิดของเธอทุกปี จนถึงตอนนี้ในห้องเก็บของใต้ดินของฉันเต็มไปด้วยเหมาไถระดับสุดยอดเยอะมาก คุ้มค่าแล้วกับการประมูลมา ตอนแรกอาวางแผนจะรอจนถึงวันที่ลูกสาวแต่งงาน แล้วเสิร์ฟไวน์พวกนี้ให้เพื่อนพ้องกับคนในครอบครัว แต่วันนี้เรามาลองดื่มกันก่อนเถอะ!”ราเชลที่ยืนอยู่ข้าง ๆ หัวเราะแล้วพูดเสริมขึ้นมาว่า “ชาร์ลี ไวน์รุ่นนี้นับเป็นสิ่งล้ำค่าสำหรับน้า ห้องเก็บของห้องนี้เป็นเหมือนความฝัน มีแต่คนเข้าได้แต่ออกไม่ได้ ไม่มีใครเคยหยิบขวดไวน์ออกมาดื่มเลย วันนี้นับเป็นครั้งแรกเลยนะ!” ยูลหัวเราะเบา ๆ แล้วพูดว่า “เดิมทีเราเตรียมไวน์นี้ไว้สำหรับงานแต่งงานของชาร์ลีกับลูกสาวของอา การเอามาดื่มตอนนี้ก็เหมือนเป็นการอุ่นเครื่องนั่นแหละ!”ควินน์ที่อยู่ข้าง ๆ หน้าแดงขึ้นทันทีส่วนชาร์ลีก็รู้สึกขวยเขินอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้การแต่งงาน?ตอนนี้เขาเป็นคนที่แต่งงานแล้ว เขาจะแต่งงานกับควินน์ได้อย่างไรกัน? ยูลก็มองเห็นสีหน้าที่ดูขวย
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1527
เมื่อได้ยินคำถามของยูลเกี่ยวกับยาอายุวัฒนะ เขาก็ยิ้มแล้วตอบว่า “ยานี้เรียกว่ายาอายุวัฒนะครับคุณอา ผมไม่กล้าพูดว่านี่คือยาอายุวัฒนะขนานแท้ แต่สามารถพูดได้เต็มปากว่าเป็นของวิเศษ โดยมีหมอชาวออสเกียนโบราณเป็นคนปรุงขึ้นมา แล้วผมก็บังเอิญได้มาน่ะครับ”ยูลไม่ได้สงสัยอะไรในตัวเขาแล้วพูดว่า “ยานี้ช่างวิเศษนัก เป็นอะไรที่ดูไม่เหมือนสิ่งที่มีอยู่บนโลกใบนี้เลย ความรู้สึกตอนที่กินเข้าไปเมื่อกี้นี้เหมือนฝันไปเลย! ดูเหมือนว่ายังมีอีกหลายสิ่งหลายอย่างจากบรรพบุรุษที่เรายังไม่เข้าใจ!”ชาร์ลีพยักหน้าเห็นด้วยถึงแม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าใครเป็นคนเขียนคัมภีร์วันสิ้นโลก แต่ตามอายุของขวดเหล้านั้น มันน่าจะถูกสร้างขึ้นในสมัยราชวงศ์ถังขวดไม่มีร่องรอยการตัดในภายหลัง พูดอีกอย่างหนึ่งก็คือกล่องไม้ที่ใช้เก็บคัมภีร์วันสิ้นโลกนั้นอาจถูกวางเอาไว้ล่วงหน้าตอนที่ทำบ้านดิน ก่อนที่ช่างฝีมือในสมัยราชวงศ์ถังจะทำขวดเหล้านั้นขึ้นมากล่องไม้และวัสดุต่าง ๆ ในคัมภีร์วันสิ้นโลกก็เป็นของวิเศษเช่นกัน แม้จะโดนไฟก็ไม่เป็นอะไรและได้มลายหายไปทันทีหลังเปิดออกมา ชาร์ลีไม่เข้าใจในความลี้ลับนี้ดังนั้นเขาจึงได้เน้นย้ำคำพูดของยูลหลังจากด
บทล่าสุด
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1600
“โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1599
เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1598
"หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1597
หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1596
ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1595
เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1594
สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1593
เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1592
ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล
