LOGINShare
บทที่ 1308
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1309
ชาร์ลีสวมผ้ากันเปื้อนก่อนจะเข้าไปในครัวเพื่อเตรียมอาหารเช้าทันใดนั้นโทรศัพท์มือถือของเขาก็ดังขึ้นอีกครั้งหลังจากเหลือบดูชื่อผู้โทรเข้ามาบนจอโทรศัพท์ เขาก็ไม่คาดคิดว่าผู้ที่โทรหาเขานั้นจะเป็นออโรร่า หญิงสาวตัวเล็กจอมซ่าจากตระกูลควินตันชาร์ลีอดรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยไม่ได้เมื่อเห็นดังนี้'ผู้หญิงจอมซ่าคนนี้ไม่ได้โทรหาเขาบ่อย ๆ หรือวันนี้เธอจะเจอปัญหาอะไรเข้าอีกแล้ว?'ในขณะที่เขาคิดได้ดังนี้ ชาร์ลีก็รีบรับโทรศัพท์ก่อนจะถามว่า "ออโรร่า คุณโทรหาผมมีเรื่องอะไรหรือเปล่า?”ออโรร่าตอบอย่างอาย ๆ ว่า "ปรมาจารย์เวด คุณยังจำได้ไหมที่ฉันเคยบอกคุณก่อนหน้านี้ เรื่องที่ฉันจะเข้าร่วมการแข่งขันการต่อสู้ป้องกันตัวระดับมหาวิทยาลัยนานาชาติน่ะค่ะ"ชาร์ลียิ้มในขณะพูดว่า "จำได้สิครับ ผมสัญญาแล้วใช่ไหมว่าจะไปเชียร์และให้การสนับสนุนคุณที่นั่น? ว่าแต่คุณยังไม่ได้บอกผมเลยว่าการแข่งขันจะจัดขึ้นวันไหน"ออโรร่ายิ้มอย่างมีความสุขในขณะที่พูดว่า "คุณจำได้ด้วย ปรมาจารย์เวด! ฉันมีความสุขมากเลยค่ะ"หลังจากนั้นออโรร่าก็รู้สึกอายเล็กน้อยแล้วพูดว่า "ปรมาจารย์เวดคะ ฉันจะลงแข่งขันรอบแรกในช่วงเช้าของวันนี้ เลยแค่สงสั
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1310
ออโรร่าตอบอย่างอาย ๆ ว่า "ฉันไม่ใช่สาวซ่าซะหน่อย...”ชาร์ลียิ้มก่อนจะถามว่า "แล้วคุณเป็นสาวอะไร?”ออโรร่าตอบว่า "ฉัน… ฉัน… ฉันเป็นสาวสวย! ตัวเล็กน่ารัก!”หลังจากพูดจบออโรร่าก็รีบวางสายอย่างเขินอายโดยที่ชาร์ลียังไม่ได้ทันได้โต้ตอบอะไรเมื่อชาร์ลีได้ยินเสียงตัดสายจากปลายสายอีกข้างหนึ่ง เขาก็อดหัวเราะไม่ได้พร้อมกับส่ายหัว สาวซ่าคนนี้น่ารักเสียจริง ๆ***แคลร์มุ่งหน้าไปยังสตูดิโอของเธอหลังรับประทานอาหารเช้าเสร็จเมื่อเร็ว ๆ นี้ เธอได้ขยายสตูดิโอให้ใหญ่ขึ้นกว่าเดิมมาก ดังนั้นเธอจึงรับพนักงานเพิ่มขึ้น มีโครงการปรับปรุงใหม่หลายโครงการที่กำลังดำเนินงานไปพร้อม ๆ กัน และอาจกล่าวได้ว่าธุรกิจของแคลร์กำลังเฟื่องฟูจาค็อบยังหมกมุ่นอยู่ในสมาคมศิลปะการคัดลายมือและจิตรกรรมทุกวัน และเขาก็ยุ่งมากเขารู้สึกร้อนใจที่จะไปสมาคมศิลปะการคัดลายมือและจิตรกรรม หลังรับประทานอาหารเช้าในวันนี้ ซึ่งทำให้ชาร์ลีสงสัยนิดหน่อยชาร์ลีจึงอดถามเขาไม่ได้ว่า "ทำไมเช้าวันนี้พ่อถึงออกจากบ้านเร็วจังครับ?”จาค็อบยิ้มก่อนจะพูดว่า "วันนี้ที่สมาคมศิลปะการคัดลายมือและจิตรกรรมจัดกิจกรรมบางอย่างน่ะ แล้วคณะนักเรียนในวิชาเขียน
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1311
หลังจากที่ชาร์ลีและจาค็อบออกจากบ้านมาด้วยกัน พ่อตาของเขาก็ขับรถไปในขณะที่หัวเราะแล้วพูดว่า "โอ้! ฉันรอเวลานี้มานานแล้ว! ในที่สุดมหาวิทยาลัยการศึกษาผู้ใหญ่ก็มีกิจกรรมแลกเปลี่ยนและทำงานร่วมกันกับสมาคมศิลปะคัดลายมือและจิตรกรรมของเรา!”ชาร์ลียิ้มแล้วถามว่า "พ่อได้ติดต่อกับอาฮอลล์หรือยังครับ?”“ยังเลย" จาค็อบยิ้มก่อนจะพูดว่า "ฉันตั้งใจจะเซอร์ไพรส์เธอน่ะ แต่ฉันไม่ได้เจอเธอมานานมากแล้ว"ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า "แต่พ่อครับ พ่อควรระมัดระวังให้มากกว่านี้อีกหน่อยนะครับ พ่อไม่ควรปล่อยให้แม่รู้ว่า อาฮอลล์กลับมาที่ออสเกียแล้ว อย่าปล่อยให้แม่รู้ว่าพ่อยังติดต่อกับอาฮอลล์อยู่ ไม่อย่างนั้นครอบครัวของเราจะต้องวุ่นวายแน่"ชาร์ลีเข้าใจนิส้ยของเอเลนเป็นอย่างดี ในชีวิตนี้มีอยู่ไม่กี่อย่างหรอกที่ทำให้เอเลนรู้สึกขุ่นเคืองได้ง่าย ๆ อย่างแรกก็คือ เรื่องเงิน และอย่างที่สองก็คือ มาทิลด้าถึงแม้ว่าเอเลนจะโกรธมากที่จาค็อบต้องการหย่ากับเธอ แต่เธอก็ยังควบคุมตัวเองได้ ฉะนั้นถ้าเธอรู้ว่าจาค็อบได้พบกับมาทิลด้า แล้วคนทั้งคู่ก็ยังดูอบอุ่นและสนิทสนมกันดีตอนที่เธอถูกขังอยู่ในศูนย์กักกัน เธอจะต้องโกรธและเดือดดาลมากแน่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1312
ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะเดินเข้าไปในสถามกีฬาพร้อมกับเกรแฮมสนามกีฬาโอลรัสมีอาณาบริเวณกว้างใหญ่มาก ซึ่งไม่เพียงแต่มีสระว่ายน้ำในร่มขนาดมาตรฐานเท่านั้น แต่ยังมีลู่วิ่งและสนามในร่มขนาดมาตรฐาน รวมทั้งสถานที่สำหรับแข่งขันแบดมินตัน เทเบิลเทนนิส และบาสเกตบอลด้วยในเวลานี้นอกจากสระว่ายน้ำแล้ว บริเวณสนามกีฬาทั้งหมดก็ถูกใช้เป็นสถานที่สำหรับการแข่งขันชิงแชมป์การต่อสู้อย่างเดียวเท่านั้นพื้นที่ทั้งหมดถูกแบ่งเป็นรูปทรงสี่เหลี่ยมจัตุรัสจำนวนมาก โดยมีสังเวียนกั้นพื้นที่สี่เหลี่ยมแต่ละจุดนั้นไว้เกรแฮมชี้ไปที่สังเวียนเหล่านี้ก่อนจะอธิบายให้ชาร์ลีฟังว่า "ปรมาจารย์เวด มีสังเวียนอย่างนี้แปดสังเวียนในสนามกีฬา ซึ่งสังเวียนทั้งแปดนี้ใช้เป็นที่แข่งขันสำหรับรุ่นต่าง ๆ กันแปดกลุ่ม การแข่งขันรอบคัดเลือกทั้งหมดแปดกลุ่มนั้นจะทำการแข่งขันอยู่ในสังเวียนทั้งแปดนี้ ผู้ชนะเลิศในรอบคัดเลือกรอบสุดท้ายในสังเวียนเหล่านี้ จะกลายเป็นผู้แข่งขันแปดคนที่ทำคะแนนได้ที่ที่สุดของแต่ละกลุ่ม"หลังจากนั้นเขาก็ชี้ไปที่สังเวียนที่ห้าก่อนจะพูดว่า "ปรมาจารย์เวด ออโรร่าทำการแข่งขันชิงแชมป์การต่อสู้ในสังเวียนที่ห้านี้มาตลอด การแข่งขันของเ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1313
เมื่ออดัมพูดจบ ชาร์ลีก็เห็นออโรร่าเดินเข้ามาจากประตูทางเข้าทันที!วันนี้ออโรร่าสวมสปอร์ตบราและกางเกงขาสั้น เผยให้เห็นหุ่นที่ดูเป๊ะปังของเธอ สิ่งที่ชาร์ลีไม่คาดคิดว่าจะได้เห็นก็คือ มัดกล้ามอันดูน่าทึ่งของออโรร่า รวมทั้งไลน์กล้ามเนื้อหน้าท้องในบริเวณช่วงเอวของเธอด้วยรูปร่างแบบนี้หาไม่ได้ในหมู่เด็กสาวทั่วไป!นอกจากนี้ออโรร่ายังมีผิวขาวราวกับหิมะและเนียนเรียบ ประกอบกับรูปร่างที่งดงามเช่นนี้ ยิ่งทำให้ให้ดูสวยอย่างไร้ที่ติจริง ๆออโรร่ามัดผมยาว ๆ ของเธอเป็นหางม้าที่ดูเป็นระเบียบเรียบร้อยทางด้านหลัง การสวมนวมชกมวยสีแดงอันใหญ่ทำให้เธอดูองอาจและสุขุมมากคนที่เดินออกมาพร้อมกับออโรร่าคือหญิงสาวผิวสีน้ำตาลเข้มอดัมอธิบายให้ชาร์ลีฟังอย่างกระตือรือร้นว่า "ปรมาจารย์เวด น้องสาวผมกำลังเผชิญหน้ากับนักชกสาวไทยในวันนี้ ผมได้ยินมาว่าเธอมีพื้นฐานมวยไทยที่แข็งแกร่ง และเป็นนักกีฬาดาวรุ่งในทีมชาติฟิลิปปินส์!”ชาร์ลีหัวเราะแล้วตอบว่า "นี่เป็นแค่มวยไทยเท่านั้น ไม่เห็นมีอะไรต้องกลัวเลย ทั่วทั้งเมืองไทยมีเพียงมวยไทยเท่านั้นที่ถือว่าเป็นเทคนิคการต่อสู้ได้ ซึ่งเทียบไม่ได้กับศิลปะการต่อสู้ของจีน ผมแน่ใจว่าน้อ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1314
ชาลีสังเกตเห็นนักชกสาวไทยคนนี้ออกหมัดได้เร็วมาก ยิ่งไปกว่านั้นเธอยังเตี้ยกว่าออโรร่าถึง 10 เซนติเมตร ด้วยรูปร่างที่ปราดเปรียวและมีโครงสร้างร่างกายโดยรวมค่อนข้างเล็ก ร่างกายท่อนล่างของเธอจึงมั่นคงกว่าอีกทั้งนักชกสาวไทยคนนี้ก็มีความฉลาดมาก นอกจากเธอจะรู้ว่าร่างกายท่อนล่างของเธอคือข้อได้เปรียบแล้ว เธอยังรู้ด้วยว่าออโรร่ามีข้อได้เปรียบอยู่ที่ร่างกายท่อนบน ด้วยเหตุนี้เธอจึงออกอาวุธโดยใช้ร่างกายท่อนล่างของเธอเนื่องจากคู่ต่อสู้จู่โจมและเปิดการโจมตีอย่างรวดเร็ว ออโรร่าจึงทำได้เพียงตั้งการ์ดกันเอาไว้เท่านั้น และตลอดเกมการแข่งขันก็ดูค่อนข้างน่าอายในรอบแรกนั้นคู่ต่อสู้ออกหมัดได้อย่างมีประสิทธิภาพกว่าออโรร่า หลังจากผ่านไปหนึ่งยกคู่ต่อสู้ก็มีคะแนนนำอยู่ห่าง ๆในช่วงพักสั้น ๆ โค้ชของออโรร่ารีบเข้ามาให้คำแนะนำในการใช้กลยุทธ์ในบริเวณใกล้ ๆ หูของเธอหลังจากได้พักไม่กี่นาที เกมการต่อสู้ก็เข้าสู่รอบที่สองทันทีเมื่อการต่อสู้รอบที่สองเริ่มขึ้น ออโรร่าก็เปลี่ยนกลยุทธ์ใหม่ เธอเริ่มโจมตีคู่ต่อสู้บ้าง ซึ่งหลัก ๆ ก็เป็นการโจมตีร่างกายท่อนล่างของคู่ต่อสู้ ซึ่งในเวลาเดียวกันฝ่ายตรงข้ามก็ยังคงโจมตีร่างกา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1315
หลังจากได้ฟังสิ่งที่ชาร์ลีพูดแล้ว ออโรร่าก็มองเขาด้วยความดีใจ แล้วตะโกนด้วยความรู้สึกท่วมท้นใจ "ปรมาจารย์เวด!”หลังพูดจบเธอก็พูดต่ออย่างเขินอายว่า "ขอโทษด้วยค่ะปรมาจารย์เวดที่ทำให้คุณเห็นเรื่องตลกแบบนี้!”ชาร์ลีปลอบโยนเธอแล้วพูดว่า "ไม่ต้องกังวลครับ เป็นเรื่องปกติที่จะไม่พบจังหวะของคุณในช่วงเริ่มต้น ถ้าคุณวิเคราะห์จุดแข็งและจุดอ่อนของคู่ต่อสู้อย่างรอบคอบ และเลือกใช้กลยุทธ์ที่เหมาะสม คุณก็พลิกกลับมาเอาชนะได้ในที่สุด"ออโรร่าพยักหน้าและพูดด้วยความจริงใจว่า "เข้าใจแล้วค่ะ ปรมาจารย์เวด ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะ!”ในขณะนั้นโค้ชที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ออโรร่ามองชาร์ลีด้วยความไม่พอใจแล้วพูดว่า "นี่นายหลับหูหลับตาสั่งให้เธอทำอะไรอยู่ตรงนี้เหรอ? นายรู้จักศิลปะการต่อสู้ป้องกันตัวของจีนที่เรียกว่า 'ซ่านโฉ่ว' ด้วยเหรอ? ตอนนี้ออโรร่าอยู่ในช่วงที่วิกฤตเป็นอย่างมาก! ถ้าเธอไม่สามารถเอาคืนได้ในยกที่สามนี้ ก็มีความเป็นได้อย่างมากที่เธอจะแพ้! แล้วนายยังมาแนะนำความคิดแย่ ๆ ให้เธอในเวลานี้อีก นายไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายเธอใช่ไหม?!”ชาร์ลีอธิบายอย่างใจเย็นว่า "ผมแค่บอกความจริงกับเธอ มีเพียงคุณเท่านั้นที่มองไม่เห็น!
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1316
ชาร์ลีพยักหน้าแล้วพูดว่า "ถ้าไม่เชื่อก็รอดูสิ"“ดี!” โค้ชซาเวียร์ทำเสียงเย้ยหยันแล้วตอบว่า "มาดูกัน ฉันจะรอดูว่าออโรร่าจะแพ้ในการแข่งขันครั้งนี้ยังไง!”เมื่อพูดจบเขาก็เดินตรงไปยังที่นั่งฝั่งผู้ชม เมื่อเจอที่นั่งว่างก็นั่งลงพร้อมกับเอามือกอดอกและจ้องมองดูความเป็นไป เขาจำออโรร่าได้ขึ้นใจ เธอจะต้องแพ้ในการแข่งขั้นครั้งนี้อย่างแน่นอนชาร์ลีไม่สนใจเขาแล้วพูดกับออโรร่าเบา ๆ ว่า "ไม่ต้องประหม่านะครับ แค่ทำตามที่ผมบอกเอาไว้ ผมเชื่อว่าคุณจะสามารถเอาชนะคู่ต่อสู้คนนี้ได้"ออโรร่าพยักหน้า เธอคร่ำครวญพร้อมกับส่งสายตาที่ดูน่าสงสาร "ปรมาจารย์เวดคะ โค้ชซาเวียร์ทิ้งฉันไปแล้ว ฉันไม่มีโค้ชคอยบอกคอยสอนอีกแล้ว ถ้าฉันชนะในรอบนี้ก็อาจต้องลงแข่งขันอีกสองสามรอบ คุณช่วยเป็นโค้ชให้ฉันหน่อยได้ไหมคะ?”ชาร์ลีพูดโดยไม่ลังเลว่า "ไม่มีปัญหาครับ นับจากนี้ผมจะเป็นโค้ชให้คุณเอง"ออโรร่ามีความรู้สึกท่วมท้นใจจึงร้องอุทานอย่างดีใจว่า "เยี่ยมไปเลยค่ะ! ในระหว่างทำการแข่งขัน ฉันจะเรียกคุณว่าโค้ชเวด!”ชาร์ลีหัวเราะแล้วพูดว่า "คุณจะเรียกผมว่าอะไรก็ได้ครับ"กรรมการลั่นระฆังยกที่สามออโรร่าลุกขึ้นยืนแล้วทำการยืดกล้ามเนื้อ
Latest chapter
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1600
“โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1599
เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1598
"หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1597
หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1596
ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1595
เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1594
สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1593
เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1592
ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล
