แชร์

บทที่ 1186

ผู้แต่ง: ลอร์ด ลีฟ
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-10-29 19:42:56
เมื่อชาร์ลีเห็นจัสมิน ก็อดรู้สึกตกตะลึงในความสวยของเธอไม่ได้

เขารู้สึกมานานแล้วว่ารูปร่างหน้าตาของจัสมินนั้น ไม่ได้ด้อยไปกว่าแคลร์… ภรรยาของเขาเลย

แม้แต่อารมณ์ของชนชั้นสูงที่จัสมินถูกปลูกฝังมาตั้งแต่เด็ก ก็ไม่อาจเทียบได้กับภรรยาของเขา

ท้ายที่สุดแล้ว จัสมินเป็นหลานสาวคนโตของตระกูลใหญ่ และมีอำนาจที่สุดในท้องถิ่น นับตั้งแต่เธอยังเป็นเด็ก เธอก็ได้รับการสั่งสอนเรื่องมารยาทของชนชั้นสูง และเมื่อเทียบกับผู้หญิงคนอื่น ๆ แล้ว เธอช่างดูแตกต่างเสียเหลือเกิน

เมื่อจัสมินเห็นชาร์ลี เธอก็รู้สึกตื่นเต้นมาก แล้วรีบรุดเข้าไปหาในขณะที่พูดอย่างเหนียมอายว่า "ปรมาจารย์เวด มาถึงแล้วเหรอคะ"

ชาร์ลียิ้มเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า "จัสมิน ทำไมคุณไม่บอกผมล่วงหน้าล่ะว่าวันนี้เป็นวันเกิดของคุณ"

จัสมินตอบเป็นเชิงขอโทษว่า "ปรมาจารย์เวดคะ อย่าโกรธฉันเลยนะคะ เหตุผลที่ฉันไม่ได้บอกคุณก็เพราะฉันกลัวว่าคุณจะต้องเสียเงินซื้อของขวัญมาให้"

ชาร์ลียิ้มก่อนจะพูดว่า "อันที่จริงผมก็ไม่ได้ใช้เงินมากมายอะไรเลย เราเป็นเพื่อนกันไม่ใช่เหรอ? ผมก็ต้องเตรียมของขวัญวันเกิดให้คุณอย่างแน่นอน ถึงแม้คุณจะไม่ได้บอกผมก็ตาม ผมได้เตรียมของขวัญวันเ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1187

    ในช่วงเวลานี้ แขกทั้งหมดที่มาร่วมงานเลี้ยงวันเกิดของจัสมินในวันนี้ ต่างก็กำลังรอชาร์ลีอยู่ทุก ๆ คนต่างรู้ว่าโดนัลด์จากตระกูลเว็บบ์ได้มาที่โอลรัส ฮิลล์พร้อมกับลูกชายเมื่อนานมาแล้ว และได้มีปัญหาขัดแย้งกันนอกจากนี้ ชาร์ลียังได้หักมือของฌอนต่อหน้าสาธารณชนในระหว่างงานเลี้ยงวันเกิดของคุณท่านมัวร์อีกด้วยหลังจากนั้น ไอแซคก็ก้าวออกมา แล้วหักขาพวกเขาแต่ละคน ก่อนจะปล่อยสองพ่อลูกจากตระกูลเว็บบ์กลับไปซัดเบอรี่ด้วยความอับอายตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ทุก ๆ คนต่างก็รู้สึกว่าชาร์ลีไม่มีความกลัวเกรงอะไรเลย เขาไม่แม้แต่กังวลหรือให้ความสนใจกับตระกูลชั้นนำและทรงอิทธิพลมากที่สุดในแถบภาคใต้เลยด้วยซ้ำในเวลานั้น หลายคนยังกังวลว่า ชาร์ลีจะไม่เหมาะกับตระกูลเว็บบ์ ซึ่งมีทรัพย์สินมากมายและมีภูมิหลังที่แข็งแกร่งซึ่งไม่มีใครคาดคิดว่า ตระกูลเว็บบ์จะหล่นจากตำแหน่งสูงสุดในฐานะตระกูลชั้นนำ และมีอิทธิพลมากที่สุดทางภาคใต้ในระยะเวลาสั้น ๆยิ่งไปกว่านั้น มีหลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้นกับตระกูลเว็บบ์ในช่วงเวลานี้ประการแรกเลยก็คือ ชื่อเสียงของพวกเขาต้องมัวหมองจากองค์กรขอทานประการที่สองคือ พวกเขาส่งนักรบไปยังภูเขากอลม

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1188

    โดยปกติแล้ว เขาจะไม่ไปที่เอ็มแกรนด์ กรุ๊ปเลย เขาแค่ถามถึงเอ็มแกรนด์ กรุ๊ป แล้วมอบทุกสิ่งทุกอย่างให้ดอริสจัดการโดยตรงจากสิ่งที่ดอริสเพิ่งพูดออกไป ดูเหมือนว่าเธอกำลังตั้งความหวังให้เขาสามารถไปที่เอ็มแกรนด์กรุ๊ปได้บ่อยขึ้นในขณะที่เขากำลังคิดถึงเรื่องนี้ ชาร์ลีก็ยิ้มก่อนจะบอกกับดอริสว่า "ในเมื่อรองประธานคนสวยอยู่ที่นั่น ผมก็จะไปรบกวนคุณที่เอ็มแกรนด์ กรุ๊ปให้บ่อยขึ้นหน่อยก็แล้วกัน!”เมื่อดอริสได้ยินคำพูดนี้ ใบหน้าสวย ๆ และมีเสน่ห์ของเธอก็เปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อในเวลานี้ แอนโธนีก็พาไซล่ามาด้วยไซล่ามองชาร์ลีด้วยสายตาที่อ่อนโยนในเวลาเดียวกัน ภายในใจของเธอก็อดที่จะรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อยไม่ได้ เธอรู้สึกว่าช่วงนี้ปรมาจารย์เวดดูเหมือนจะให้ความสนใจเธอและคุณปู่น้อยลงนี่อาจเพราะช่วงนี้เธอไม่เห็นปรมาจารย์เวดมาที่ซีรีน เวิลด์ คลินิกอีกเลย ถึงแม้เธอจะเฝ้าคิดถึงเขา แต่เธอก็ไม่มีโอกาสได้พบเขาเลย แอนโธนีไม่ได้คิดมากเหมือนหลานสาว เขารู้สึกเพียงว่า เขาไม่ได้เห็นปรมาจารย์เวดมาเป็นเวลานาน หลังจากที่ได้กินยาอายุวัฒนะเข้าไป แอนโธนีก็รู้สึกถึงความสำคัญในการกลับมาอ่อนเยาว์อีกครั้ง ดังนั้นเขาจึงรู้สึก

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1189

    ใบหน้าของออโรร่าแดงก่ำด้วยความเขินอาย เมื่อชาร์ลีมองมาที่เธอออโรร่าเป็นผู้หญิงที่ชอบคุยโวมาโดยตลอด ยิ่งไปกว่านั้น เธอยังไม่ใช่คนอ่อนแอหรือขี้อาย เนื่องจากเธอมีพื้นฐานการต่อสู้มาก่อนแต่อย่างไรก็ตาม หัวใจของเธอมีความเขินอายและความตื่นเต้นของเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ อยู่อย่างเต็มเปี่ยม เนื่องจากจู่ ๆ เธอก็ได้พบกับยอดดวงใจของเธอ ดูเหมือนว่าเธอจะกลายเป็นผู้หญิงขี้อายและแสนน่ารักขึ้นมาในบัดดลชาร์ลียิ้มให้เธอเล็กน้อย "ออโรร่า คุณก็อยู่ที่นี่ด้วย เป็นยังไงบ้างครับ?”ออโรร่าหน้าแดง "ช่วงนี้… ฉันสบายดีค่ะ ขอบคุณสำหรับความห่วงใยนะคะ ปรมาจารย์เวด...”ชาร์ลีพยักหน้าเบา ๆ และพูดกับทุกคน "ในเมื่อทุกคนไม่ได้เจอกันนานพอสมควร และเนื่องจากวันนี้เป็นวันเกิดของคุณมัวร์ด้วย เรามาดื่มไวน์อีกแก้วสองแก้วกันเถอะครับ"ทุก ๆ คนรีบตอบว่า "แน่นอน! แน่นอน! คืนนี้เราต้องดื่มไวน์เพิ่มอีกสองสามแก้วแน่นอน!”ในเวลานี้ จัสมินได้กล่าวในเชิงขอโทษขึ้นมา "ปรมาจารย์เวดคะ รอสักครู่นะคะ ฉันต้องไปทักทายแขกท่านอื่น ๆ ก่อน"ชาร์ลีพยักหน้าเบา ๆ "เชิญตามสบายครับ คุณไม่ต้องห่วงทางนี้เลย"จัสมินกล่าวคำอำลากับทุกคนก่อนจากไป หลัง

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1190

    ออโรร่ารู้สึกเขินอายมาก แล้วเธอก็ไม่รู้จะเริ่มต้นพูดอย่างไรดีชาร์ลียิ้มก่อนจะพูดว่า "คุณยังเป็นออโรร่าที่ผมรู้จักอยู่หรือเปล่า? ออโรร่าที่ผมรู้จักก่อนหน้านี้เป็นคนที่กล้ายกกำปั้นใส่ผมตอนที่อยู่บนแอนทีค สตรีท แล้วทำไมออโรร่าที่ยืนอยู่ตรงหน้าผมตอนนี้ถึงไม่กล้าแม้แต่จะพูดออกมานะ?”ออโรร่ายิ่งรู้สึกเขินอายและประหม่ามากขึ้นเมื่อได้ยินดังนี้ หลังจากนั้นเธอก็ตอบด้วยท่าทีที่ดูขวยเขินและประหม่า "ปรมาจารย์เวดคะ ฉันไม่รู้ว่าในอดีตคุณมีพละกำลังและความสามารถมาก นั่นคือเหตุผลที่ฉันจำความสามารถพิเศษในตอนนั้นของคุณไม่ได้ อย่ามาล้อเล้นกับฉันอีกเลยค่ะ"ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น จู่ ๆ ออโรร่าก็นึกถึงตอนที่ชาร์ลีเตะก้นเธอในวันนั้น ถึงแม้เธอจะได้รับความอับอาย แต่เธอก็มีความสุขมากดุจเดียวกับเด็กสาวตัวน้อย ๆหลังจากนั้น เธอก็รวบรวมความกล้าก่อนจะพูดกับชาร์ลีว่า "ปรมาจารย์เวดคะ จริง ๆ แล้ว ฉันมีแผนจะชวนคุณไปดูการแข่งขันชิงแชมป์การต่อสู้ระดับมหาวิทยาลัยนานาชาติ ที่กำลังจะจัดขึ้นที่โอลรัส ฮิลล์ในปีนี้ค่ะ"ชาร์ลีขมวนคิ้วในขณะที่พูดว่า "การแข่งขันชิงแชมป์การต่อสู้ระดับมหาวิทยาลัยนานาชาติเหรอ?”จู่ ๆ ชาร์ลีก็นึ

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1191

    หลังจากให้สัญญาว่าจะไปดูการแข่งขันของออโรร่า ชาร์ลีก็พาเธอกลับเข้าไปภายในงานเลี้ยงตอนนี้มีบรรดาแขกเหรื่อมาที่งานเลี้ยงเพิ่มมากขึ้น และบรรยากาศก็ค่อย ๆ มีชีวิตชีวามากขึ้นเรื่อย ๆ ในตอนที่นายท่านมัวร์ได้ยินว่าชาร์ลีอยู่ที่นี่แล้ว ชายชราก็รีบออกไปต้อนรับเขา แต่เมื่อไปถึง… ชาร์ลีก็ออกไปข้างนอกกับออโรร่าแล้วทันทีที่ชาร์ลีกลับเข้ามาในงานเลี้ยง นายท่านมัวร์ก็รีบไปต้อนรับเขาพร้อมกับพูดด้วยความยินดีว่า "โอ้! ปรมาจารย์เวด เราไม่ได้เจอกันนานเลยนะ"ชาร์ลียิ้มเล็กน้อยในขณะมองไปที่นายท่านมัวร์ แล้วพูดว่า "นายท่านมัวร์ครับ ดูเหมือนคุณจะมีความสุขมากเป็นพิเศษเลยนะครับ ช่วงนี้สบายดีใช่ไหมครับ?”นายท่านมัวร์ตอบด้วยความซาบซึ้งใจว่า "ผมต้องขอขอบคุณปรมาจารย์เวดเป็นอย่างมาก ที่ทำให้ชายชราที่ใกล้จะตายอย่างผมสามารถกลับมาดูอ่อนเยาว์ได้อีกครั้ง"หลังจากนั้นนายท่านมัวร์ก็ถามชาร์ลีว่า "ปรมาจารย์เวด ช่วงนี้คุณเป็นอย่างไรบ้าง?”ชาร์ลีพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะยิ้มแล้วพูดว่า "ผมสบายดีครับ ยังเหมือนเดิมทุกอย่าง"นายท่านมัวร์ตอบอย่างคลุมเครือว่า "ปรมาจารย์เวด ดูเหมือนคุณจะไม่ลงรอยกับตระกูลเว็บบ์ในช่วงงานเลี้ยงวั

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1192

    ไอแซคขมวดคิ้ว "นายน้อยครับ ตระกูลโคชอาจไม่สนใจที่จะทำสัญญาแต่งงานกับตระกูลมัวร์ก็ได้นะครับ"ชาร์ยิ้มในขณะที่พูดว่า "ดังนั้นประเด็นหลักจึงอยู่ที่สถานะของนายน้อยที่ตระกูลโคชส่งมาในวันนี้ ถ้าเป็นหลานชายคนโตของลูกชายคนโตในตระกูลโคช ก็มีความเป็นไปได้น้อยมาก แต่ถ้าผู้ที่มาปรากฏตัวที่นี่ในวันนี้เป็นเพียงผู้สืบสกุลจำนวนมากของตระกูลโคชที่ไม่มีสถานะแข็งแกร่งอะไรมาก ตระกูลโคชจะไม่ยอมสูญเสียอะไรเลยถ้าเขาจะต้องแต่งงานกับจัสมิน… ถูกไหม?”ไอแซคตอบอย่างใช้ความคิดว่า "ตามที่คุณเพิ่งพูดไป ผมเชื่อว่าจะไม่มีการขาดทุนอย่างแน่นอน ตระกูลโคชดูเหมือนจะเจริญรุ่งเรืองมากทีเดียว พวกเขามีทายาทรุ่นเยาว์ที่เป็นผู้ชายประมาณหกเจ็ดคนเลยล่ะครับ"ชาร์ลีตอบว่า "การแต่งงานระหว่างตระกูลใหญ่และมีอำนาจนั้น ก็เหมือนกับการแข่งม้านั่นแหละ ถึงแม้ว่าความแข็งแกร่งโดยรวมของคู่ต่อสู้จะมีมากกว่าคุณ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่า ม้าแต่ละตัวของเขาจะแข็งแรงกว่าม้าตัวที่ดีที่สุดของคุณ บางทีม้าตัวที่ด้อยของเขาอาจไม่ดีเท่าม้าตัวที่เก่งที่สุดของคุณก็ได้"ไอแซคพยักหน้าซ้ำ ๆ ในขณะที่พูดว่า "สิ่งที่นายน้อยพูดฟังดูมีเหตุผลจริง ๆ วันนี้ผมได้เรียนรู้

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1193

    ไม่นานนัก ชายหนุ่มที่สวมเสื้อผ้าสีสดใสก็เดินเข้ามาในห้องจัดเลี้ยง โดยมีตระกูลมัวร์เดินตามเข้ามารูเบนและและพ่อของเขา...ไทเลอร์ ต่างก็เดินตามติดชายหนุ่มอยู่ข้าง ๆ และทั้งสองก็ดูจะให้ความใส่ใจต่ออีกฝ่ายเป็นอย่างมากนายท่านมัวร์และจัสมินก็เดินตามหลังพวกเขามาด้วยเช่นกัน แต่จัสมินมีสีหน้าค่อนข้างเย็นชาชาร์ลีมองไปที่ชายหนุ่ม แล้วรู้เลยว่าเขามีอายุประมาณยี่สิบเจ็ดหรือยี่สิบแปดปี และยังมีใบหน้าที่ดูหยิ่งยโสมากไอแซคตอบอย่างไม่แยแสว่า "ผมเห็นว่านายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช ดูเหมือนเป็นมังกรที่เข้ามาอยู่ในบ่อปลา เขาต้องไม่คิดแน่ ๆ ว่านายน้อยคือมังกรที่แท้จริงที่อาศัยอยู่ในบ่อปลาเล็ก ๆ ในโอลรัส ฮิลล์แห่งนี้"ชาร์ลียิ้มเล็กน้อยโดยไม่ได้แสดงความคิดเห็นใด ๆ ออกมาพูดตามตรง ชาร์ลีไม่ได้สนใจหรอกว่าใครอยากจะวางท่าใส่เขาหรือไม่ก็ตามไม่ว่าคนคนนั้นจะอยากทำตัวเย่อหยิ่งหรือแกล้งทำทีว่ามีดีกว่าคนอื่นมากขนาดไหน นั่นเป็นเรื่องของเขา ตราบใดที่บุคคลนี้ไม่พยายามมายั่วยุเขาหรือทำตัวว่ามีดีเหนือเขา ชาร์ลีก็จะไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวอะไรกับคนคนนั้นเลยมีเสียงอุทานจากฝูงชนในเวลานี้ ไม่มีใครคาดคิดว่านายน้อยคนที่สา

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1194

    บุคคลที่ถูกเรียกว่าปรมาจารย์เวดนี่ช่างกล้าคิดจริงๆ นะว่า เขาสามารถก้าวขึ้นมาเทียบชั้นกับนายน้อยคนที่สามแห่งโคชได้? เขามีสิทธิ์อะไรไม่ทราบ?ในขณะที่เขากำลังคิดถึงเรื่องนี้ เขาก็ไม่รู้สึกอยากจะคุยกับชาร์ลีอีกต่อไป เขามองไปที่ไอแซคก่อนจะยิ้มแล้วพูดว่า "ผมไม่คิดว่าคุณจะมาอยู่ที่นี่ในวันนี้คุณคาเมรอน อันที่จริงผมกำลังวางแผนว่าจะไปเที่ยวแชงกรีล่าในวันพรุ่งนี้"ไอแซคตอบเบา ๆ ว่า "คุณโคชก็เกรงใจเกินไปแล้ว ผมนี่สิ แปลกใจว่าอะไรทำให้คุณเดินทางมาถึงโอลรัส ฮิลล์ได้ครับ?”นายน้อยคนที่สามของตระกูลโคชชำเลืองมองจัสมินก่อนจะยิ้มแล้วพูดว่า "น้องสาวผมกับคุณจัสมินเป็นเพื่อนเรียนกันมาสมัยที่ไปเรียนต่างประเทศในตอนนั้นน่ะครับ เหตุผลที่ผมมาที่โอลรัส ฮิลล์ก็คือ… ผมอยากจะคุยกับนายท่านมัวร์เกี่ยวกับการเป็นหุ้นส่วนกับตระกูลมัวร์ ตอนแรกก็ตั้งใจจะมาที่นี่ในอีกสองวัน แต่พอดีได้ยินว่าวันนี้เป็นวันเกิดของคุณจัสมิน ผมเลยตัดสินใจมาที่นี่ให้เร็วขึ้น"ด้วยเหตุนี้ เขาจึงหยิบกล่องของขวัญอันสวยงามออกมาจากกระเป๋าเสื้อ หลังจากเปิดกล่องขวัญออกมา ก็มองเห็นประกายวาววับของสร้อยทับทิมที่อยู่ในกล่องนั้น เขาพูดกับจัสมินว่า "คุณจั

บทล่าสุด

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1600

    “โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1599

    เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1598

    "หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1597

    หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1596

    ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1595

    เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1594

    สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1593

    เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1592

    ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล

DMCA.com Protection Status