เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1033
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1034
ไอแซคตกใจเมื่อได้ยินคำพูดของชาร์ลี เขาไม่คิดว่าวิธีการของนายน้อยจะโหดร้ายขนาดนี้อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาก็ตระหนักได้ว่า คนเหล่านี้ได้ทำสิ่งที่ไร้สามัญสำนึกอย่างแท้จริงอยู่แล้ว ดังนั้น วิธีการตายนี้จึงเป็นการลงโทษที่ยุติธรรมสำหรับการกระทำของพวกเขาถ้าพวกคนชั่วเหล่านี้อยู่ในสมัยโบราณ เขาจะถูกประหารชีวิตโดยตัดชิ้นส่วนร่างกายออกเป็นชิ้น ๆไอแซคไม่ลังเลอีกต่อไป เขารีบสั่งชายสวมชุดดำสองคนที่อยู่ข้าง ๆ เขาว่า “ไป! อย่าลืมกรีดบาดแผลพวกนั้นให้เยอะ ๆ ด้วย!”ชายสองคนนี้เป็นสุดยอดนักฆ่าที่ฆ่าคนมาแล้วนับไม่ถ้วนแล้ว ดังนั้นพวกเขาจึงคุ้นเคยกับสถานการณ์เช่นนี้ ทั้งคู่หยิบมีดที่พกในกระเป๋าออกมาทันทีก่อนจะเดินไปหาเนลสันด้วยสีหน้าที่แสดงออกถึงอารมณ์ที่ตรงไปตรงมาเนลสันซึ่งเคยแสดงความกล้าหาญมากก่อนหน้านี้ เริ่มตัวสั่นด้วยความตกใจ เขาเริ่มร้องไห้เสียงดังก่อนจะพูดว่า “พี่ใหญ่ ผมผิดไปแล้ว! พี่ใหญ่ ผมผิดไปแล้วจริง ๆ! ผมจะพูดอะไรก็ตามที่คุณอยากให้พูด ผมจะไม่ทำตัวแบบนั้นอีกแล้ว! ได้โปรดอย่าทรมานผมเลย!”ชาร์ลีหัวเราะเยาะก่อนจะพูดว่า “อะไรนะ? นายกลัว ตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่มเลยเหรอ? ความ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1035
ชาร์ลียื่นโทรศัพท์ไปทางเนลสันก่อนจะถามว่า “คุณชื่ออะไร และอาชีพของคุณคืออะไร?”เนลสันตัวสั่นด้วยความกลัวขณะกล่าวว่า “ผมชื่อเนลสัน บิชอป ผมเป็นหัวหน้าขององค์กรขอทาน”ชาร์ลีถามอีกครั้ง “องค์กรขอทานมีอาชีพอะไร?”เนลสันตอบตามความจริงว่า “ธุรกิจหลักขององค์กรขอทานคือการแสร้งทำเป็นขอทานในที่ต่าง ๆ”ชาร์ลีถามว่า “พวกคุณทุกคนต่างใส่ทองและมีเงิน ทำไมถึงแสร้งทำเป็นขอทาน?”เนลสันตอบว่า “เพราะนี่เป็นวิธีที่เร็วที่สุดในการทำเงิน เพียงแค่ส่งคนออกไปนอนขอทานในที่ที่มีผู้คนพลุกพล่าน เราก็จะสามารถสร้างรายได้สูง ๆ ได้แล้ว”ชาร์ลีถามว่า “แล้วทำไมคุณจึงลักพาตัวเด็กจำนวนมาก?”เนลสันกล่าวว่า “เพราะเราพบว่าเวลาเราขอทานตามท้องถนน แล้วถ้าเราพาเด็กไปด้วย เราสามารถทำกำไรได้มากกว่าเดิมหลายเท่า …”ชาร์ลียังคงถามต่อไปว่า “แล้วทำไมคุณถึงทำให้เด็ก ๆ ที่แข็งแรงเหล่านี้กลายเป็นเด็กพิการ?”เนลสันตัวสั่นก่อนจะพูดว่า “เด็กพิการสามารถปลุกเร้าความเห็นอกเห็นใจจากผู้คนได้มากกว่าเดิม จากประสบการณ์ของเรา เมื่อเราส่งเด็กพิการออกไปขอทาน เราจะทำเงินและได้ผลกำไรง่ายที่สุด ยิ่งเด็กอนาถาและน่าสงสารมากเท่าไร เราก็ยิ่งหาเงินได้ม
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1036
ดังนั้น ตระกูลเว็บบ์ต้องเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดด้วยอย่างแน่นอนชาร์ลีเชื่อว่าโดนัลด์จะรู้สึกอึดอัดมาก ทันทีที่เขาปล่อยวิดีโอนี้ไม่ใช่ว่าโดนัลด์กำลังพยายามที่จะต่อสู้กับชาร์ลีอยู่เหรอ?ไม่ใช่ว่าโดนัลด์กำลังแอบรวบรวมศัตรูของชาร์ลีเพื่อมาโจมตีชาร์ลีอยู่เหรอ?'ขอโทษด้วย นายน้อยเริ่มเบื่อกับการรอคอยแล้ว ดังนั้นเขาจะจัดการกับน้องภรรยาของโดนัลด์ก่อน!จากนั้น ชาร์ลีจึงบอกไอแซคทันทีว่า “เอาสมาชิกทั้งหมดขององค์กรขอทานไปที่รถบรรทุกคันนั้น หลังจากนั้น ให้คนของเรา เชื่อมเหล็กเส้นที่มือของพวกมันติดไว้กับรถนั่น!”"ครับผม!"ไอแซคออกคำสั่งอย่างรวดเร็ว ชายชุดดำหลายคนรีบเข้าไปทันที เหล่าชายชุดดำจับคู่กันและลากเหล่าสมาชิกแก๊งแต่ละคนไปที่รถบรรทุกคันนั้น คันที่มีแต่ตัวรถ ไม่มีส่วนพ่วงเพราะเฮลิคอปเตอร์ยกส่วนพ่วงรถบรรทุกที่มีเด็ก ๆ ทุกคนอยู่ข้างในไปแล้ว และเด็ก ๆ ทุกคนยังคงหลับสนิทอยู่ภายในนั้นกลุ่มสมาชิกต่างร้องไห้โหยหวน แต่เหล่าชายชุดดำไม่ได้แสดงความเมตตาหรือเห็นใจแต่อย่างใดเลยจากนั้น เครื่องเชื่อมไฟฟ้าก็เริ่มทำงานอีกครั้ง กลุ่มสมาชิกเดิมที่มีเหล็กเส้นผูกข้อมืออยู่แล้ว แต่คราวนี้ เหล็กเส้นบนข้อมือ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1037
"อะไรนะ?"แม็กซ์มีชีวิตอยู่มานานกว่ายี่สิบปีแล้ว นี่เป็นประโยคที่น่าตกใจที่สุดที่เขาเคยได้ยินจากชาร์ลีแม็กซ์จ้องชาร์ลีด้วยดวงตาแดงก่ำก่อนจะพึมพำ “เป็นไปไม่ได้ จะเป็นไปได้ยังไง? ฉันรู้ว่านายเป็นใคร ฉันรู้จักนายมาตั้งแต่นายยังเด็ก ชื่อของนายคือ ชาร์ลี เวด นายเป็นเด็กกำพร้า คุณนายลูอิสเป็นคนพานายกลับมาที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าตอนนายอายุแปดขวบ นายเป็นคนงี่เง่าที่น่าสมเพช ไม่มีใครคอยช่วยเหลือ ไม่มีพ่อแม่ ไม่มีสังคม นายจะเป็นนายน้อยของตระกูลเวดได้ยังไง?”ชาร์ลียิ้มเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “ฉันรู้ว่ามันยากสำหรับนาย ที่จะเชื่อ แต่มันคือความจริง ไม่อย่างนั้นนายคิดว่าฉันจะระดมคนจำนวนมากเพื่อไล่ล่าพวกนายอย่างไม่เป็นทางการได้ยังไง? ดูเฮลิคอปเตอร์ทั้งหมดพวกนั้นสิ ดูชายพวกนี้สวมชุดดำพร้อมกระสุนจริงนี่สิ ถ้าฉันไม่ใช่นายน้อยของตระกูลเวด นายก็คงจะประสบความสำเร็จในการปล้นครั้งนี้ไปแล้ว”“แต่… แต่…” แม็กซ์ถามอย่างไม่เชื่อ “ถ้านายเป็นนายน้อยของตระกูลเวด แล้วทำไมนายถึงเติบโตในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า? ทำไมพวกเขาไม่มาพานายไป? ทำไมพวกเขาถึงยอมให้นายน้อยของพวกเขาอยู่กับคนน่าสมเพชอย่างพวกเราในวัยเด็กล่ะ?”ชาร์ลียิ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1038
สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดในโลกนี้ คือการได้รับรู้ว่า พวกเขาไม่สามารถเลยที่จะตามล่าศัตรูของพวกเขา ต่อให้พวกเขาจะมีเวลาหลายชั่วอายุคนก็ตามในเวลานี้ แม็กซ์รู้สึกละอายใจในตัวเองอย่างยิ่ง!เขามองชาร์ลีด้วยน้ำตาคลอเบ้าในขณะที่เขาสำลักและพูดว่า “ชาร์ลี ฉันยอมรับ ฉันยอมแล้วจริง ๆ นายฆ่าฉันได้เลย ฉันเบื่อโลกนี้และเบื่อตัวฉันแล้ว… ช่วยปลดปล่อยฉันให้เป็นอิสระที…”ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะมองมาที่แม็กซ์และพูดอย่างจริงจังว่า “แม็กซ์ สิ่งที่นายทำนั้นเบาที่สุดในบรรดาคนที่กำลังจะตายในวันนี้ อย่างไรก็ตาม ทุกคนที่กำลังจะตายที่นี่ ล้วนแล้วแต่รวมกันก่ออาชญากรรมร้ายแรง นั่นรวมถึงนายด้วย ดังนั้น ฉันหวังว่านายจะกลับชาติมาเกิดอย่างมีชาติหน้าที่ดี!”แม็กซ์ยิ้มอย่างเศร้าสร้อยก่อนจะพูดว่า “หลังจากได้ยินเรื่องราวของนายแล้ว… ฉันก็รู้สึกว่าชาติหน้าของคนอย่างฉันก็คงเกิดมามีชีวิตที่ยากลำบาก ต่อให้จะได้เกิดใหม่ก็เถอะ ฉันก็คงอาจจะยังเป็นเด็กกำพร้าและคงยังเป็นไอ้งี่เง่าน่าสมเพชในสายตาของคนอื่นต่อไป…”ชาร์ลีพยักหน้าด้วยสีหน้าตรงไปตรงมาและพูดว่า “ถ้าเป็นอย่างนั้น ฉันแค่หวังว่านายจะเป็นคนดีในชาติหน้าของนาย”แม็กซ์พยักหน้าอย่า
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1039
หลังจากที่แม็กซ์เสียชีวิต ชาร์ลีก็รู้สึกเศร้าเล็กน้อยเขาไม่ได้เศร้าเพราะเขาเห็นใจแม็กซ์ แต่เขารู้สึกว่ามันน่าผิดหวังจริง ๆ ที่คน ๆ หนึ่งจะกลายเป็นคนประเภทที่เขารังเกียจที่สุดแม็กซ์ยังหนุ่ม ถ้าเขาไม่หลงทาง เขาจะมีโอกาสเปลี่ยนชะตากรรมของเขาเองได้ บางทีในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า เขาจะมีโอกาสได้แต่งงานกับสาวสวยและร่ำรวย เขาอาจจะได้เป็น CEO และก้าวไปสู่จุดสูงสุดในชีวิตของเขาอย่างไรก็ตาม ชีวิตก็เป็นเช่นนี้ หากบางคนที่ติดอยู่ในหลุมก็สามารถปีนกลับขึ้นได้ แต่บางคนก็ไม่สามารถออกจากหลุมนั้นได้ ขณะที่เขามองดูแม่น้ำที่ไหลเชี่ยว ชาร์ลีหงุดหงิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดกับไอแซกว่า “โอเค ช่วยพาเด็ก ๆ ไปโรงพยาบาลเพื่อตรวจดูว่ามีอะไรผิดปกติไหม? หลังจากนั้นก็ค่อยแจ้งใครสักคนจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าให้มารับพวกเขา”ไอแซคพยักหน้าก่อนจะถามว่า “นายน้อย แล้วเราจะทำอย่างไรกับคนอื่น ๆ ในองค์กรขอทานครับ?”ชาร์ลีถอนหายใจ “มีพวกมันเป็นหมื่นในองค์กรขอทานนี้ และเราไม่สามารถฆ่าพวกมันทั้งหมดได้ เราได้แต่หวังว่าให้พวกมันรู้ตัวและหยุดทำเรื่องชั่วร้ายแบบนี้ต่อไป หลังจากที่ได้เห็นการตายของพวกผู้นำพวกมัน”หลังจากนั้น ชาร์ล
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1040
ในเวลานี้ โดนัลด์และอลิซภรรยาของเขากำลังปลอบโยนเคียน ที่เพิ่งเพลิดเพลินกับอาหารมื้อพิเศษของเขาเสร็จฌอนที่เป็นหลานชายคนโต กำลังนำอาหารเย็นที่คนใช้เตรียมไว้ เข้ามาที่ห้องปู่ของเขาเมื่อเขาผลักประตูห้องนอนออกไป เขาเห็นปู่นอนชักกระตุกอยู่บนพรม ใบหน้าของเขาซีดมากและมีน้ำลายฟูมปากปาก!ฌอนตกตะลึงและรีบเข้าไปตรวจสอบปู่ของเขา เขารู้ว่าปู่เป็นโรคหลอดเลือดอุดตัน เขามองไปที่มือของปู่และเห็นว่ากำลังกำโทรศัพท์แน่นอยู่ในมือที่สั่นเทา เขากำลังดูวิดีโอบนโทรศัพท์ของเขา ทำไมคนในวิดีโอถึงดูเหมือนน้าของเขา?เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูวิดีโอโดยไม่รู้ตัว ในเวลานี้ เขาเห็นน้าของเขากำลังเสียสติและคว้าคอภรรยาของตนมาบีบ…ฌอนตัวสั่นก่อนจะโยนโทรศัพท์ทิ้งไปเขายังตกใจจากเนื้อหาในวิดีโอ ชายชราที่อยู่ข้าง ๆ เขาก็เริ่มหายใจไม่ออกแล้วฌอนตกใจมาก เขารีบวิ่งออกจากประตูและตะโกนเรียกคนใช้กับหมอหมอมาถึงอย่างรวดเร็วและเริ่มปฐมพยาบาลปู่ของเขาไม่นาน โดนัลด์และภรรยาของเขาก็รีบเข้ามาทันทีหลังจากได้ยินเสียง"เกิดอะไรขึ้น? ทำไมอาการปู่ถึงกำเริบอย่างกะทันหันแบบนี้?”ทันทีที่เขาเข้ามา โดนัลด์ก็เริ่มซักถามหมอประจำตระกูลทันท
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1041
โดนัลด์และอลิซใกล้ชิดกันอย่างแนบแน่น ขณะที่จ้องมองบนโทรศัพท์ หลังจากดูวิดีโออันสยดสยองนี้ พวกเขาเขวี้ยงทำลายโทรศัพท์จนพังยับเยินเธอตื่นตระหนกทันที เมื่อเห็นน้องชายบีบคอน้องสะใภ้จนตาย เธอเห็นน้องชายของเธอถูกเชื่อมติดกับตัวรถที่ถูกโยนลงแม่น้ำให้จมน้ำตาย เธอทรุดทันที ขาของเธออ่อนแรงและล้มพับลงกับพื้นหลังจากนั้น เธอก็ร้องออกมาอย่างสิ้นหวัง “เนลสัน! น้องชายของฉัน! นายตายอย่างน่าสงสารเหลือเกิน! ตอนนี้นายตายแล้ว ตระกูลบิชอปของพวกเราจะสูญสิ้นแล้ว! นายจะให้ฉันสู้หน้ากับพ่อแม่ของเราในอนาคตได้ยังไง? ฉันจะสู้หน้ากับเหล่าบรรพบุรุษของตระกูลบิชอปได้ยังไงกัน?”หลังจากที่เธอพูด อลิซก็เริ่มทุบพื้นด้วยกำปั้นของเธออย่างแรง ก่อนที่เธอจะตะโกนอย่างบ้าคลั่ง “น้องชายที่แสนดีของฉัน บอกฉันมาสิ ว่าใครฆ่านาย! ฉันจะฉีกมันเป็นชิ้น ๆ เพื่อแก้แค้นให้กับนาย! ไอ้บ้านั่นช่างโหดร้ายจริง ๆ!”เมื่อฌอนเห็นว่าผิวหนังที่กำปั้นของแม่ฉีกขาดและมีเลือดไหลจากการทุบพื้น เขาจึงรีบก้าวไปข้างหน้าเพื่อจับมือแม่ของเขาก่อนจะเกลี้ยกล่อม “แม่ครับ น้าไปแล้ว อย่าเป็นแบบนี้เลย…”ขณะนี้อลิซกำลังบ้าคลั่ง เธอคว้าคอเสื้อสามีของเธอ ก่อนที่เธ
บทล่าสุด
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1600
“โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1599
เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1598
"หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1597
หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1596
ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1595
เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1594
สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1593
เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1592
ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล
