LOGINShare
แต่งงานกันนะ
Last Updated:
2025-03-19 17:08:54
Related chapters
กลรติรส แจ้งความ!
ภูเบศมองลึกเข้าไปในดวงตาของเธอ เงาของความเย็นชาเด็ดเดี่ยวเข้ามาปกคลุมนัยน์ตาคู่งามนั้นจนเขาแอบใจหาย ทำไมนะเขาถึงปากหนักไม่ตอบออกไปในสิ่งที่เธอต้องการแต่แรกแต่เอาเถอะ ขอเวลาเขาได้เคลียร์ความรู้สึกตัวเอง และจัดการปัญหาอื่นๆ ก่อน ถึงตอนนั้นค่อยคุยกับเธออีกหนแล้วกัน วันนี้เธอเจอเรื่องหนักๆ มามากแล้ว ให้เวลาเธอคิดอีกหน่อยแล้วกัน“มันไม่ใช่อย่างที่คุณคิดนะ ผมแค่...” ยังไม่ทันได้เอ่ยจบ ก็มีเสียงเรียกเข้าจากโทรศัพท์มือถือของเขาดังแทรกขึ้นมาเสียก่อน ภูเบศถอนหายใจหนักๆ เมื่อเหลือบเห็นชื่อที่โชว์บนหน้าจอ“ครับแม่”รุจารินเบือนหน้าไปมองนอกหน้าต่างรถ แต่หูก็แว่วได้ยินเสียงที่ดังปาวๆ ที่ลอดออกมาจากโทรศัพท์ซึ่งบ่งบอกได้ถึงอารมณ์ร้อนแรงของปลายสาย ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าตอนนี้เรื่องที่เกิดขึ้นไปถึงหูคุณมัศยาแล้ว และคงจะไม่จบง่ายๆ“ได้ครับแม่ ผมจะรีบไปที่นั่นเดี๋ยวนี้ แค่นี้นะครับ” ชายหนุ่มกดวางสายด้วยสีหน้าหนักใจ “พ่อแม่ผมรู้เรื่องที่เกิดขึ้นที่บริษัทแล้ว”แน่ล่ะ ถูกต่อยปากเจ่อต่อหน้าคนทั้งบริษัทแบบนั้น สลิลดาคงไม่อยู่นิ่งแน่ นี่คงรีบแจ้นไปฟ้องมารดาของภูเบศจนหมด เธอก็คงไม่แคล้วเป็นตัวร้ายอีกจนได้“งั้นคุณ
Last Updated : 2025-03-19กลรติรส รักคนที่ไม่มีหัวใจ!
“หนูก็เหมือนกันดาด้า เรื่องนี้หนูก็มีส่วนผิดที่ใจร้อน ทำอะไรไม่ปรึกษาใครก่อน แต่แม่รู้ว่าที่หนูทำไปไม่ได้มีเจตนาร้าย ก็แค่ทำเพราะไม่อยากเสียคู่หมั้นไปให้คนอื่นเท่านั้นจริงไหมลูก” คุณราณีปรายตามองคนที่อยู่ในอ้อมแขนภูเบศแล้วก็จำได้ว่าเคยพบอีกฝ่ายที่ร้านอาหารพร้อมภูเบศ“เอ๊ะ นี่เธอ...”ดูแล้วก็ไม่ได้มีอะไรดีกว่าลูกสาวเธอ แต่การที่ภูเบศออกโรงปกป้องขนาดนี้แสดงว่าสถานะของอีกฝ่ายต้องไม่ธรรมดา“คุณว่ายังไง อยากจะเอาเรื่องหรือแจ้งความกลับไหม” รุจารินมองฝ่ายตรงข้าม เธอไม่ได้โกรธอะไรสลิลดา อันที่จริงก็เข้าใจสิ่งที่อีกฝ่ายทำลงไป มันก็คือการหึงหวงคนอันเป็นที่รัก“ถ้าคุณสลิลดาถอนแจ้งความและสำนึกผิด ยอมขอโทษอย่างจริงใจ จ๋าก็ไม่ได้ติดใจเอาความอะไรค่ะ”“ว่าไงครับ พวกคุณยังอยากจะแจ้งความอยู่หรือเปล่า”ร้อยเวรหันไปถามต้นเรื่องที่ยืนหน้าง้ำฮึดฮัด ทำไมเธอจะไม่อยากเอาเรื่องล่ะ แต่ในเมื่อภูเบศเป็นฝ่ายออกหน้า เธอจะท้าชนกับเขาก็ใช่ที่ ดูเถอะตั้งแต่มาเขายังโอบไหล่แม่นั่นไม่ปล่อยเลยด้วยซ้ำ เห็นแล้วมันยิ่งทำให้ช้ำใจ“ว่ายังไงครับดาด้า” สลิลดาฟังแล้วอยากจะกรี๊ดใส่คนถาม เธอจะว่าอะไรได้เล่า ขอโทษอย่างจริงใจงั้นเหรอ
Last Updated : 2025-03-20กลรติรส แก้แค้น
“ตาเบส เรื่องนี้แม่ว่าเราค่อยคุยกันอีกทีดีกว่านะลูก” คุณมัศยาพยายามไกล่เกลี่ย“ครับแม่ ผมต้องเรียนให้พ่อและคุณพ่อของดาด้าทราบอีกที แต่เรื่องแต่งงานกับคุณจ๋า ผมพูดจริง และไม่เปลี่ยนใจ”วงแขนแข็งแรงโอบกระชับไหล่ของหญิงสาวเข้ามาใกล้จนเธอเกรงว่าเขาอาจได้ยินเสียงหัวใจเธอที่ต้องนี้เต้นแทบไม่เป็นจังหวะ“ที่พูดมานี่คิดดีแล้วใช่ไหม” คุณราณีถามหน้าตึง“คิดดีแล้วครับ ผมกับดาด้าเราคงไปกันไม่ได้ และผมเอ็นดูน้องแบบน้องสาวไม่ใช่แบบคนรัก”“ตาเบสพอแล้วลูก คุณราณี พี่ว่า...”“ไปเถอะลูก กลับบ้าน” คุณมัศยาอ้าปากค้างมองคุณราณีที่คว้าแขนลูกสาวลากออกไปอย่างหัวเสีย พลางหันกลับไปมองลูกชายตัวดีแล้วอยากจะหยิกให้เนื้อเขียว“ลูกพูดแบบนี้ได้ยังไงกัน เห็นไหมว่าคุณน้าราณีโกรธแค่ไหน แล้วนี่แม่กับพ่อจะมองหน้าเขาติดไหม ลูกหนอลูก”“แม่ครับ ช้าเร็วผมก็ต้องพูด ดาด้าทำแบบนี้กับคุณจ๋ามาสามครั้งแล้ว ครั้งต่อไปหากผมไม่อยู่ ใครจะรู้ว่าดาด้าจะทำอะไรรุนแรงกว่านี้หรือเปล่า”คุณมัศยาหายใจฟึดฟัดแต่เถียงไม่ออก หันไปมองหน้าหญิงสาวที่ยืนเงียบมาตลอด เห็นรอยแผลบนใบหน้าสวยก็แอบเห็นใจอีกฝ่ายขึ้นมานิดๆ“เรื่องถอนหมั้นเรื่องแต่งงานเราค่อยกล
Last Updated : 2025-03-20กลรติรส คุณต้องไม่เป็นอะไรนะ
“ตาเบส!” คุณมัศยาซึ่งออกมาก่อนและเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดพอดีจึงรีบวิ่งมาหาลูกชายด้วยความตกใจและเป็นห่วง “เป็นยังไงบ้างลูก เจ็บตรงไหนบ้าง”“ผมไม่เป็นไรครับ แต่คุณจ๋า...” ชายหนุ่มขบกรามแน่น เมื่อเห็นสภาพของหญิงสาวที่นอนหมดสติ ที่ศีรษะมีรอยเลือดซึมจากบาดแผลฉกรรจ์ที่ได้จากการล้มกระแทกขอบฟุตบาท ตามตัวมีรอยแผลถลอก ภาพนั้นทำให้เขาปวดใจ โกรธตัวเองที่มาช่วยเธอไม่ทันการณ์“จ๋า คุณต้องไม่เป็นอะไรนะ อย่าเป็นอะไรนะ”“แม่ว่าเรียกรถพยาบาลก่อนเถอะลูก”คุณมัศยารีบเอ่ยปากคอสั่น แต่ยังพอมีสติ เมื่อเห็นสภาพของหญิงสาวตรงหน้าเธอเองก็อดตกใจไม่ได้ ถ้าไม่เห็นเหตุการณ์ทุกอย่างกับตา ก็ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าหญิงสาวที่ตนหมายตาจะกล้าทำถึงขนาดนี้“ผมจะพาเธอไปเองครับ”ภูเบศรีบช้อนร่างอันไร้สติตรงไปที่รถของเขาด้วยความเป็นห่วง ยิ่งเห็นสภาพสะบักสะบอมของหญิงสาวหัวใจเขาก็ร้อนรนอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เรื่องนี้เขาจะไม่ยอมปล่อยให้คนผิดลอยนวลไปง่ายๆ หากรุจารินเป็นอะไรไป เขาจะเอาเรื่องตัวต้นเหตุให้ถึงที่สุด!รุจารินถูกนำตัวส่งโรงพยาบาลในเวลาต่อมา ภูเบศและคุณมัศยานั่งรออยู่หน้าห้องฉุกเฉินด้วยใจที่ร้อนรนกระวนกระวาย คนเป็นแม่หันไป
Last Updated : 2025-03-20กลรติรส อย่าเพิ่งทิ้งผมไป
“ผมขอโทษนะ คุณอย่าเป็นอะไรนะจ๋า อย่าเพิ่งทิ้งผมไป...” เสียงที่เอ่ยสั่นสะท้านมาจากความรู้สึกก้นบึ้งหัวใจของเขา จู่ๆ คำถามหนึ่งโผล่ขึ้นมาในสมองแล้วถ้าเธอเป็นอะไรขึ้นมาหรือไม่รอดเล่า เขาจะทำยังไง เพียงคิดหัวใจเขาก็วูบไหวขึ้นมาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ดวงตาเข้มคมร้อนผ่าว ความรู้สึกบางอย่างที่ตั้งเค้ามาได้พักใหญ่แต่ไม่ชัดเจน ค่อยๆ เผยตัวตนออกมาในหัวใจ คุณมัศยาที่เดินตามหลังเข้ามามองภาพตรงหน้าแอบถอนหายใจเบาๆ เธอไม่เคยเห็นมุมนี้ของลูกชายมาก่อน ความอ่อนโยนที่เขาแสดงออกมากับหญิงสาวที่เขาบอกจะแต่งงานด้วยทำให้หัวใจคนเป็นแม่อ่อนยวบหรือสิ่งที่เธอหวังดีคิดว่าคู่ควรกับลูกมันจะผิดไปนะ สิ่งที่สลิลดาทำลงไป ทำให้คุณมัศยารับไม่ได้เช่นกัน นี่ขนาดยังไม่ได้หมั้นหมายเป็นเรื่องเป็นราว ฝ่ายนั้นยังกล้าทำถึงขนาดนี้โดยไม่คิดถึงผลเสียที่จะตามมา แล้วหากต้องแต่งงานกันขึ้นมาจริงๆ เกิดว่าสลิลดาโมโหขัดใจขึ้นมา ลูกชายเธอหรือแม้แต่ตัวเธอเองจะโดนอะไรบ้าง ไม่คิดเลยว่าแม่สาวคนโปรดที่เธอมองว่าเรียบร้อยน่ารักจะใจร้ายได้ขนาดนี้เห็นทีว่าเธอและสามีคงต้องลองทบทวนเรื่องการแต่งงานของลูกชายเสียใหม่แล้ว ตัวเต็งในตำแหน่งลูกสะใภ้ขอ
Last Updated : 2025-03-20กลรติรส ตัดใจทั้งๆ ที่รักเขาไปแล้ว!
“ปล่อยฉันและคุณสลิลดาไปเถอะนะคะ คุณก็จะได้อิสรภาพที่คุณต้องการมาตลอด ฉันว่ามันก็ดีกับทุกฝ่ายไม่ใช่เหรอคะ”ภูเบศนิ่งงัน รู้สึกราวกับถูกเธอแทงเข้าที่กลางหัวใจจนจุก สิ่งที่เธอพูดมาถูกต้องทุกอย่างจนเขาไม่อาจจะโต้แย้งได้ แต่ทำไมนะหัวใจเขากลับไม่ยินยอมเชื่อฟัง เขาไม่อยากปล่อยเธอไปเลย ทำไมนะ“พอเถอะ คุณเพิ่งฟื้น ไว้เราค่อยคุยเรื่องนี้กันอีกทีละกัน คุณพักผ่อนเถอะ ผมจะอยู่เป็นเพื่อนรอจนกว่าคุณจะหลับ”หญิงสาวมองใบหน้าอันหล่อเหลาที่วันนี้แต้มความอ่อนโยนมากกว่าที่เคย แววตาอบอุ่นคู่นั้นก็ด้วย มันเหมือนมีอะไรบางอย่างที่เปลี่ยนไปจากเดิม แต่มันคืออะไรกันเล่าช่างเถอะ รู้ไปก็แค่นั้น สู้ไม่ต้องรับรู้อะไรให้ปวดใจไปกว่าเดิมคงดีเสียกว่า คิดได้ดังนั้นคนเจ็บจึงหลับตาลงแต่โดยดีภูเบศรอจนมั่นใจว่าอีกฝ่ายหลับสนิท ร่างสูงสง่าจึงลุกขึ้น ดวงตาคมทอดมองใบหน้าอันซีดเซียวของคนเจ็บ พลางถอนหายใจเบาๆ อะไรบางอย่างในหัวใจสั่งให้เขาโน้มตัวลงและประทับริมฝีปากที่หน้าผากมนอย่างแผ่วเบา ก่อนที่จะตัดใจเดินออกไปจากห้อง โดยหารู้ไม่ว่าทันทีที่ได้ยินเสียงปิดประตู คนที่แสร้งนอนหลับก็ลืมตาขึ้นอีกครั้งรอยอุ่นซ่านที่หน้าผากยังไม่จางหาย
Last Updated : 2025-03-20กลรติรส แม้จะไม่ได้รักแบบคนรัก
“ส่วนเรื่องหมั้น ผมได้เรียนคุณน้าราณีไปแล้วเมื่อวานว่าขอให้ทางนี้เป็นฝ่ายขอยกเลิกสัญญาหมั้นเพื่อที่ดาด้าจะได้ไม่เสียชื่อเสียงเพราะเป็นฝ่ายขอถอนหมั้น ไม่ใช่ฝ่ายถูกถอนหมั้น หวังว่าคุณน้าจะเข้าใจและไม่โกรธนะครับ”สองสามีภรรยาหันมาสบตากันอย่างลำบากใจ ไม่อยากจะยอมรับหรอก แต่ตอนนี้ไม่มีทางเลือกที่ดีกว่านี้ เพราะเรื่องที่บุตรสาวก่อนั้นร้ายแรงอยู่ไม่น้อย หากอีกฝ่ายจะเอาเรื่องข้อหาพยายามฆ่าก็สามารถทำได้“ตกลงตามนั้น แต่น้าหวังว่าเรื่องนี้จะจบที่นี่ไม่แพร่งพรายออกไปนะ คุณสัญญาได้หรือเปล่า”ภูเบศพอรู้เรื่องที่คุณสรไกรกำลังถูกทาบทามให้ลงเล่นการเมืองมาบ้างจึงเข้าใจเรื่องที่อีกฝ่ายต้องการรักษาชื่อเสียงตัวเองไม่ให้ด่างพร้อยกระทบต่องานใหญ่ที่กำลังจะทำ“ถ้าดาด้ายอมรับผิด ไปขอโทษคุณจ๋า และสัญญาว่าจะไม่ทำร้ายเธออีก ผมก็สัญญาว่าเรื่องนี้จะจบลงตรงนี้เหมือนกันครับ” ชายหนุ่มยื่นข้อต่อรอง “แล้วนี่ดาด้าไปไหนล่ะครับ...”ยังไม่ทันที่จะตอบคำถาม จู่ๆ ก็มีเสียงร้องดังขึ้นมาจากชั้นบนของบ้าน“กรี๊ดดดด คุณหนู!”ทุกคนหันขวับไปที่ต้นตอของเสียงทันที“ยัยหนู!” คุณราณีหันไปสบตาสามีอย่างสังหรณ์ใจ ก่อนที่ทั้งหมดจะรีบวิ่งไปท
Last Updated : 2025-03-20กลรติรส ทำร้ายตัวเอง
ภูเบศหันไปมองใบหน้าซีดเซียวของคนเจ็บอีกครั้ง ยามหลับแบบนี้สลิลดาก็ดูเหมือนเด็กไร้เดียงสาที่ไม่มีพิษมีภัยอะไร คำว่ารักที่หลุดจากปากของเธอน่าเสียดายที่เขาไม่อาจรับไว้ได้ เพราะตอนนี้มีใครอีกคนที่เขาต้องรับผิดชอบชีวิตรออยู่ แม้ตอนนี้เขายังไม่มั่นใจความรู้สึกที่มีต่อเธอเต็มร้อย แต่อีกไม่นานหรอก เขาคงได้คำตอบกับตัวเอง รวมถึงเธอผู้นั้นจนกว่าจะถึงวันนั้นซึ่งคงอยู่ไม่ไกล เขาหวังว่าเธอจะรอ...คำว่ารักที่มาจากหัวใจที่แท้จริงของเขาได้นะพูดแล้วก็ชักจะคิดถึง ดึกป่านนี้เธอจะนอนหลับไปแล้วหรือยังนะ หรือว่าจะยังรอเขาอยู่ ตอนออกมาก็ไม่ได้บอกเสียด้วยว่าจะไปไหน อยากรู้จังว่าเธอจะเป็นห่วงเขาบ้างไหม อยากรู้ก็ต้องไปหาสินะชายหนุ่มยิ้มกับตัวเองที่คิดเองเออเอง หากทว่าเขายังไม่ทันได้ทำอย่างที่ใจคิด จู่ๆ ก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขัดจังหวะเสียก่อนเบอร์ที่ขึ้นหน้าจอทำให้คิ้วเข้มขมวดแน่น ก่อนกดรับสายอย่างรวดเร็ว“มีอะไรว่ามา”“เป้าหมายของเรามีการเคลื่อนไหวแล้วครับท่าน” คำนั้นทำให้ใบหน้าหล่อเหลาตึงเครียดขึ้นมาทันที“ตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน โอเค พวกคุณจับตาดูเขาไว้ให้ดี ผมจะรีบไปเดี๋ยวนี้”ชายหนุ่มกดตัดสาย พร้อมกับถอนหายใจแ
Last Updated : 2025-03-20
Latest chapter
กลรติรส วันที่มีกันและกันตลอดไป... (ตอนจบ)
“จะเป็นไรไปคะ เราก็อยู่ด้วยกันทุกวันอยู่แล้ว แต่จ๋าอยากเก็บความทรงจำดีๆ กับครอบครัวของเราไว้มากๆ นี่คะ อีกอย่างตอนนี้จ๋าไม่ได้ตัวคนเดียวแล้วด้วย นั่งเครื่องบินคงลำบาก”ประโยคนั้นทำให้คนฟังแอบกลืนน้ำลายฝืดคอ“แต่น่าแปลกนะคะ ถึงเดี๋ยวนี้จ๋าไม่เห็นมีอาการแพ้ท้องเลย พี่เบสไม่เห็นว่ามันแปลกเหรอคะ”“อะ อ๋อ จ๋าคงแข็งแรงไงคะ พี่ว่าลูกเราคงไม่อยากให้แม่ต้องเหนื่อยแพ้ท้องละมั้ง”“จริงเหรอคะ” จู่ๆ สายตาหญิงสาวก็เปลี่ยนไปจนภูเบศแอบเสียววูบ “พี่เบสว่าอย่างนั้นเหรอคะ”“จ๋ามีอะไรหรือเปล่า ทำไมทำเสียงแบบนี้ พี่ชักจะกลัวแล้วนะที่รัก”“จ๋าจะให้โอกาสพี่เบสอีกที มีอะไรที่พี่ยังบอกจ๋าไม่หมดหรือเปล่าคะ ถ้าบอกตอนนี้จ๋ารับปากว่าจะไม่โกรธ แต่ถ้าไม่บอกแล้วจ๋ามารู้ทีหลังอันนี้ไม่รับประกันสวัสดิภาพนะคะ”ภูเบศนิ่วหน้ามองว่าที่เจ้าสาวอย่างชั่งใจ ก่อนที่จะสุดลมหายใจเข้าลึกๆ“สัญญามาก่อนว่าถ้าพี่บอกอะไรไป งานแต่งของเราจะไม่ล้มเลิกและจ๋าจะไม่หนีพี่ไปไหน”รุจารินมองสบตาชายหนุ่ม ก่อนพยักหน้ารับ“ค่ะ จ๋าสัญญา”คนฟังมีสีหน้าโล่งใจ ก่อนที่เขาจะตัดสินใจเผยความจริงออกมา“ที่จริงจ๋าไม่ได้ท้อง...” แทนที่หญิงสาวจะตกใจแต่เป็นภู
กลรติรส กรรมใดใครก่อ เขาก็ต้องได้รับกรรมนั้นไม่ช้าก็เร็ว
ข่าวด่วน! ตำรวจบุกทลายบ่อนการพนันและซ่องเถื่อนใจกลางกรุงครั้งใหญ่ พบเหยื่อถูกทารุณทางเพศอย่างน่าอนาถ มากกว่าครึ่งเป็นเยาวชนอายุต่ำกว่า 18 ปีที่ถูกกักขังและบังคับให้ค้าประเวณีอย่างป่าเถื่อน มีบางรายถูกพบเป็นศพหลังโดนทารุณกรรมจนเสียชีวิตคาซ่อง ส่วนเจ้าของบ่อนถูกตำรวจวิสามัญฆาตกรรมพร้อมลูกสมุนหลังพบกำลังจะหลบหนี!ข่าวใหญ่และรูปที่ลงว่อนในสื่อโซเชียลรวมถึงในโทรทัศน์ทุกช่องตลอดทั้งวันสร้างความสะเทือนขวัญรุจารินปิดปากอย่างตกตะลึง เมื่อมองเห็นภาพเด็กสาวที่ถูกพบเป็นศพในข่าวอย่างจำได้ แม้จะพบกันเพียงไม่กี่ครั้ง แต่เธอก็จำได้ว่าเด็กคนนั้นก็คือน้องสาวต่างมารดาที่บิดาบอกว่าถูกจับตัวไปนั่นเอง เด็กสาววัยใสที่ควรใช้ชีวิตอยู่ในโรงเรียนอย่างมีความสุข ต้องมารับกรรมจากการกระทำของบุพการีจนพบจุดจบที่น่าอนาถตัวเธอเองหากไม่ได้ภูเบศช่วยไว้วันนั้นก็อาจจะเป็นหนึ่งในเหยื่อเคราะห์ร้ายไปแล้ว แม้เวลาจะผ่านไปนานพักใหญ่ แต่เธอก็ยังฝันร้ายถึงคืนนั้น ภาพเด็กสาวที่ถูกทารุณจนตายไปต่อหน้าต่อตายังคงหลอนเธออยู่ เพียงคิดถึงใจก็สั่นรัวหญิงสาวมองผ่านรูปในข่าวก่อนจะไปสะดุดตากับรูปของบ่อจระเข้ที่เสี่ยอำพลผู้เป็นเจ้าของเลี้ยง
กลรติรส ใครก็ตามที่คิดร้ายต่อผู้หญิงที่เขารัก พวกมันต้องชดใช้!!
“คุณรับปากผมได้ไหม ชะ...ช่วยลูกจ๋าด้วย อย่าให้ลูกผมเป็นอะไร”“คุณอย่าเพิ่งพูดดีกว่า เดี๋ยวรถพยาบาลก็มาแล้ว”“ไม่! ผมไม่มีเวลาแล้ว แฮ่กๆ” คนเจ็บหอบหายใจ รู้ชะตากรรมตัวเองดี“พี่ยะ!”จู่ๆ เสียงกรีดร้องก็ดังมาจากกลุ่มไทยมุง นางดารินที่เพิ่งเดินลงมาจากตึกตะโกนลั่นอย่างตกใจแทบสิ้นสติ เมื่อเห็นอดีตสามีนอนจมกองเลือด แล้วพอหันไปเห็นร่างลูกสาวในอ้อมแขนของภูเบศ นางก็รีบวิ่งเข้าไปหาทันที“ลูกจ๋า! ลูกแม่เป็นอะไรไป”“แม่คะ...”“คุณจ๋าไม่เป็นอะไรครับแม่ เธอปลอดภัยดี แต่ว่า...” ภูเบศปรายตามองไปที่บิดาของรุจาริน “พ่อของคุณจ๋าเอาตัวเองบังกระสุนให้ เขาเลยถูกยิงบาดเจ็บสาหัสครับ”นางดารินฟังแล้วแทบล้มพับทั้งยืน นางทรุดกายลงแล้วประคองศีรษะอดีตสามีมาวางไว้ที่ตักตัวเองด้วยมืออันสั่นเทา“ดา...ริน พะ...พี่ขอโทษ”“พี่ยะ นี่มันเกิดอะไรขึ้น ทำไมเป็นแบบนี้” นางเอ่ยถาม น้ำตานองหน้าเมื่อเห็นสภาพอดีตสามีที่นอนหายใจรวยริน“พี่ผิดเอง ผิดที่ทำร้ายเธอกับลูกจ๋า พี่สมควรตายแล้ว”“ไม่นะพี่ ฉันไม่ได้อยากให้พี่ตายแบบนี้ แข็งใจไว้นะพี่” คำนั้นจากปากคนที่เคยรักกันทำให้คนเจ็บน้ำตาไหลออกมา นายปิยะมองใบหน้าของอดีตภรรยาที่เขาเคยทำ
กลรติรส กรรมตามสนอง
‘พ่อคะ จ๋ารักพ่อที่สุดในโลกเลย’“เดี๋ยว!”“อะไรของมึงอีกวะ เดี๋ยวกูไปช้า เสี่ยก็ได้ฆ่ากูพอดี”“เสี่ยจะไม่เอาลูกสาวฉันถึงตายใช่ไหม”“ใครจะไปรู้วะ ทางที่ดีมึงปล่อยมือนังนี่เสียทีก่อนที่ใครจะมาเห็นเข้าแล้วจะพาพวกกูซวยกันหมด”“ฉันไปด้วย” จู่ๆ อะไรบางอย่างก็ดลใจให้นายปิยะเอ่ยออกมา“มึงจะไปทำไมให้เกะกะ กลับไปรอลูกเมียมึงที่บ้านดีกว่า ถอยไป เสียเวลากูชิบหาย”“ไม่ๆ ฉันเปลี่ยนใจแล้ว ฉันขอคุยกับเสี่ยก่อน”“ไอ้เวรนี่วอนตายเสียแล้ว ปล่อยกู!”นายปิยะรีบยื้อตัวลูกสาวไว้แน่น“ฉันเปลี่ยนใจแล้ว!”“ไอ้เวรนี่ไม่รู้จักที่ตายเสียแล้ว ปล่อยกู”แล้วความชุลมุนก็เกิดขึ้นเมื่อต่างฝ่ายต่างยื้อยุดร่างของหญิงสาวที่เกือบจะสิ้นไร้สติอย่างไม่มีใครยอมกัน โดยทั้งสองฝ่ายไม่ทันเห็นรถคันหนึ่งที่ขับปราดเข้ามาจอดภูเบศที่ย้อนกลับมาเพื่อเอาโทรศัพท์มือถือที่หญิงสาวลืมไว้ในรถมาคืน ต้องหรี่ตามองภาพความชุลมุนตรงหน้าอย่างแปลกใจ แต่แล้วเขาต้องใจหายวาบ ตกใจแทบสิ้นสติเมื่อได้เห็นหญิงสาวที่คุ้นตาอยู่กลางวงนั้น“จ๋า!”ไวเท่าใจคิด ชายหนุ่มรีบเหยียบคันเร่งรถพุ่งเข้าไปที่กลางจุดเกิดเหตุทันที“เฮ้ย!” ได้ผล กลุ่มคนที่กำลังยื้อแย่งหญิงสาวว
กลรติรส หัวใจคนเป็นพ่อ
“ที่พูดแบบนี้ พี่เบสไม่ได้ทำอะไรผิดมาใช่ไหมคะ” คนมีชนักติดหลังแอบเสียวสันหลังวาบ“พี่ก็แค่พูดรวมๆ น่ะ เผื่อๆ ไว้ก่อนไง”“อันนี้ก็ต้องดูตามความผิดก่อนค่ะ แต่...” รุจารินพลิกฝ่ามือกุมมือใหญ่ไว้ “ถ้าพี่เบสไม่ปล่อยมือจ๋าก่อน จ๋าก็จะไม่ปล่อยมือพี่เหมือนกันค่ะ”สองหนุ่มสาวประสานสายตากันด้วยความเข้าใจหลังจากทานอาหารเสร็จ ภูเบศก็ขับรถมาส่งว่าที่เจ้าสาวถึงที่พัก“ขอบคุณที่มาส่งจ๋านะคะ กลับบ้านดีๆ นะคะพี่เบส”“เดี๋ยวสิ อย่าเพิ่งไป จ๋าลืมอะไรหรือเปล่า”“ลืมอะไรคะ” หญิงสาวงุนงง แต่ก็มาถึงบางอ้อ เมื่ออีกฝ่ายยื่นใบหน้าหล่อๆ เข้ามาใกล้“Good Night Kiss”ใบหน้าใสแดงเรื่อ ก่อนหันไปมองรอบข้างเมื่อเห็นว่าไม่มีใคร จึงขยับไปใกล้และประทับริมฝีปากที่ข้างแก้มเขาเบาๆ แต่อีกฝ่ายกับทำเสียงในลำคอแบบขัดใจ“ฝันดีนะคะพี่เบส”“จะรีบไปไหน มานี่เลย”“อุ้ย!” เสียงร้องอุทานถูกปิดทับด้วยเรียวปากร้อนระอุที่ทาบทับลงมา จูบที่แสนคุ้นเคยทำให้รุจารินราวกับต้องมนต์สะกดของเขา หัวใจดวงน้อยเต้นแรงเมื่ออีกฝ่ายเพิ่มดีกรีความเร่าร้อนในรอยจูบที่แสนโหยหานั้น จนเขาพอใจจึงถอนริมฝีปากอย่างอ้อยอิ่ง“ชักไม่อยากปล่อยให้จ๋ากลับบ้านแล้วสิ พี่
กลรติรส พี่อยากให้ถึงวันแต่งงานของเราเร็วๆ จัง
“ขอบใจมากนะดาด้า พี่ขอให้เธอได้พบคนที่ดีที่รักเธอและเธอก็รักเขาในเร็ววันนี้นะ”“คงอีกนานค่ะ เพราะดาด้าคงเข็ดจากพี่เบสไปอีกพักใหญ่เลย เธอน่ะก็ระวังด้วยล่ะ พี่เบสน่ะเจ้าชู้มาก...” รุจารินนิ่งอึ้งไปชั่วขณะ ก่อนที่จะเห็นรอยยิ้มขันของสลิลดา“ฉันล้อเล่นน่ะ! ที่มานี่นอกจากจะมาแสดงความยินดี ฉันอยากจะขอโทษเธอในเรื่องที่ผ่านมาด้วย ขอโทษนะ”ใจจริงก็อยากจะโกรธกับสิ่งที่อีกฝ่ายทำลงไป แต่เมื่อมองสบตาของสลิลดาที่วันนี้เปลี่ยนไปมาก ก็ทำให้ความโกรธที่มีก็พลันเลือนหาย“ช่างมันเถอะค่ะ เรื่องมันผ่านไปแล้ว เราลืมๆ มันไปดีกว่านะคะ” หญิงสาวส่งยิ้มให้อีกฝ่ายอย่างจริงใจ “จ๋าก็ต้องขอโทษคุณเหมือนกัน”สองสาวส่งยิ้มให้แก่กัน“งั้นดาด้าไม่กวนดีกว่า ขอให้พวกคุณโชคดีนะคะ ลาก่อน”สลิลดาส่งยิ้มให้คนทั้งสอง หัวใจรู้สึกโล่งเหมือนยกภูเขาออกจากอก ต่อไปนี้เธอจะได้เริ่มต้นชีวิตใหม่โดยไม่มีอะไรติดค้างอีกต่อไปรุจารินหันมามองหน้าชายหนุ่มอย่างแปลกใจ“พี่เบสไปทำอีท่าไหนคะ คุณสลิลดาถึงยอมตัดใจแล้วกลายเป็นแบบนี้”“เปล่านี่ พี่ก็แค่บอกเขาว่าพี่รักจ๋า และจะแต่งงานกับใครไม่ได้นอกจากแม่ของลูกพี่ แค่นี้เอง”วาบ! แก้มสาวร้อนผ่าวกับคำพู
กลรติรส ยอมรับความจริง
“เอ๊ะ นั่นมันอดีตคู่หมั้นเก่าแกไม่ใช่เหรอดาด้า” สลิลดาเม้มปากแน่น มองคนทั้งสองที่เดินควงแขนกันอย่างหวานชื่นเข้ามาอย่างปวดใจ“ได้ข่าวว่าเขาจะแต่งงานกันอีกไม่กี่วันแล้วนี่” คนพูดไม่ทันสังเกตสีหน้าคนฟังที่เปลี่ยนไป “อ้าว แล้วนั่นแกอิ่มแล้วเหรอ”“อืม ฉันอิ่มแล้ว เรากลับกันเถอะ”“นี่ ถามจริงเถอะ แกไม่รู้สึกอะไรบ้างเหรอ ทั้งๆ ที่แกมาก่อนยัยนั่นแท้ๆ”ไม่รู้สึกเหรอ หึ เธอยิ่งกว่ารู้สึกอีก ทั้งผิดหวังเสียใจ แค้นเคือง หรือแม้แต่รู้สึกเกลียดชังหญิงสาวอีกคนจนตัดสินใจทำอะไรบ้าๆ อย่างขับรถพุ่งชนฝ่ายนั้น หรือแม้แต่ทำร้ายตัวเองเพื่อเรียกร้องความสนใจจากภูเบศ แต่ทว่าสิ่งที่ได้รับกลับมาคือความเจ็บปวดใจของครอบครัว พ่อกับแม่ของเธอและคนรอบข้าง แม่เธอต้องร้องไห้เพราะเสียใจกับการกระทำของเธอ ส่วนพ่อนั้นก็รู้สึกไม่ต่างกัน จริงอยู่ที่เธอสามารถทำให้ภูเบศกลับมาดูแลเธอยามป่วยได้ แต่ทว่า...เขาก็มาแต่ตัวตามหน้าที่เท่านั้น ไม่ได้มาเพราะรักใคร่พิศวาสอะไร นานวันเข้าเธอก็จำใจต้องยอมรับความจริงที่ไม่อยากยอมรับว่าสำหรับภูเบศแล้ว เธอไม่อาจพัฒนาความสัมพันธ์นี้ให้ไปถึงฝั่งฝันได้ เพราะหัวใจเขามีคนอื่นที่ไม่ใช่เธอครอบครองแล้ว
กลรติรส ห่วงใย
“พี่ว่าจ๋ากับแม่ต้องย้ายที่อยู่แล้วล่ะ อยู่ที่นี่ไม่ปลอดภัยพี่เป็นห่วง” ภูเบศเอ่ยขึ้น เขารู้สึกระแวงคำพูดของบิดาของรุจารินที่เพิ่งปึงปังออกไปอย่างไรก็บอกไม่ถูก“จ๋าเห็นด้วยค่ะ แต่นี่เราก็เพิ่งย้ายมาอยู่ไม่นานเอง จะหาที่อยู่ใหม่ก็คงต้องใช้เวลาอีกอย่างน้อยก็สองสามวัน”“งั้นก็ไปอยู่ที่เพนท์เฮ้าส์พี่ก่อนดีไหมที่นั่นปลอดภัยกว่า มีรปภ.ด้วย พาคุณแม่ไปด้วย จนกว่าจะได้ที่อยู่ใหม่ค่อยว่ากัน”นางดารินมองความห่วงใยที่ว่าที่ลูกเขยแสดงออกมาอย่างซึ้งใจ แต่กระนั้นนางก็ไม่อยากรบกวนเขา ตอนนี้มารดาของภูเบศเพิ่งรู้สึกดีกับลูกสาวของเธอ หากทำตามที่เขาเสนอ ไม่แน่ว่าแม่อีกฝ่ายนั้นอาจแคลงใจว่าไม่ทันไรเธอกับลูกก็คิดจะเกาะลูกเขยกินก็ได้“อย่าลำบากขนาดเลยค่ะคุณเบส แม่ไม่อยากรบกวน ขอเราหาทางกันก่อนดีกว่า”รุจารินหันไปสบตากับชายหนุ่ม เธอเองก็เข้าใจความรู้สึกของแม่ดี และเธอเองก็รู้สึกไม่ต่างกัน“งั้นจ๋าขอเวลาหาที่อยู่ใหม่ดูสักวันสองวันก่อนแล้วกันนะคะ ถ้าหาไม่ได้จริงๆ ก็ค่อยว่ากันอีกที”“งั้นก็ตามใจคุณ แต่ระยะนี้พวกคุณคงต้องระวังตัวให้มากๆ หน่อยแล้วกัน หรือให้ผมมาอยู่ที่นี่เป็นเพื่อนดีกว่ามั้ย” รุจารินฟังแล้วทำตาโต
กลรติรส อย่ามาทำร้ายแม่ของจ๋านะ
“ไม่เอาน่า ก็แค่สิบล้านเอง เธออย่าทำเป็นเรื่องใหญ่ ลูกเขยเราน่ะรวยจะตาย เป็นถึงเจ้าของบริษัทใหญ่ เงินแค่นี้ขนหน้าแข้งเขาไม่ร่วงหรอกจริงไหม” ชายมากวัยพูดคล่อง“เธออย่ามาใจแคบคิดจะฮุบสินสอดลูกคนเดียวสิดาริน พี่กำลังเดือดร้อน แบ่งกันใช้นิดใช้หน่อยอย่าขี้เหนียวเลยนะ ยังไงยัยจ๋ามันก็ลูกพี่เหมือนกัน เขาให้สินสอดเท่าไหร่ล่ะ”“คุณมาทางไหนกลับไปทางนั้นเลยนะ” นางดารินเค้นเสียงเอ่ยอย่างโมโห รุจารินที่รู้สึกไม่ต่างกันต้องรีบเข้ามาประคองมารดาไว้อย่างเป็นห่วง“ว่าไงพ่อลูกเขย เงินนิดๆ หน่อยๆ แค่นี้ คงไม่ขัดข้องใช่ไหม”“นี่!” รุจารินฟังแล้วหน้าม้าน ไม่คิดว่าบิดาจะเห็นแก่ตัวขนาดนี้“ไม่หรอกครับ”“พี่เบสคะ” รุจารินเรียกอย่างตกใจ แต่เมื่อเห็นสีหน้าและแววตาดุๆ ของเขาก็นิ่งไป เขาคงจะสมเพชเธอหรือไม่ก็โกรธที่ต้องมาเจออะไรแบบนี้“เห็นไหมดาริน ลูกเขยเราว่าง่ายจะตายไป งั้นก็โอนสินสอดเข้าบัญชีพ่อตอนนี้เลยก็ได้ใช่ไหมลูก” นายปิยะกระหยิ่มยิ้มย่องไม่คิดว่าทุกอย่างจะง่ายดายแบบนี้“คงไม่ได้ครับ เพราะสินสอดนั่นผมเคยบอกแล้วว่าจะให้กับคนที่คู่ควรจะได้รับเท่านั้น และคนคนนั้นก็คือคุณแม่ของจ๋าที่เลี้ยงดูเธอมา แต่สำหรับคุณท
