Mag-log inShare
Chapter 24
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Chapter 24
Mara’s POV
“Kami na lang ang ilibre mo ng isaw para hindi sayang effort mo sa paghihintay.” Request ni Aiden.
“Hoy ikaw talaga!” saway sa kaniya ni Fiona. Natawa lang ako sa inasta niya.
“Nagbabaka-sakali lang eh.”
Ganito ba talaga sila maglambingan? Mas mukhang matapang talaga si Fiona kaysa kay Aiden. Haha.
“Sige ba. Libre ko.” Sabi ko na labis na ikinatuwa ni Aiden. Kinutusan lang siya ni Fiona.
Aantayin ko pa din si Zach, baka maalala niya ang usapan namin at bumalik siya.
--
Nagpasundo na ako kay Mang Mando—Driver namin. Hindi naman dumating si Zach eh. Umasa pa naman ako. Masakot pala ang umasa ‘no?
‘Yung tipong akala mo darating siya pero kahit anong hintay mo, wala si
Kaugnay na kabanata
Zombie Apocalypse-Tagalog Chapter 25
Chapter 25Mara’s POVGusto ko nang kainin ng lupa sa mga oras na ito. Gusto ko nang mahimatay o kahit ano man basta mawala ako dito ngayon. Ba’t ba kasi binasa ni Ma’am sa buong klase ‘yun?Grabe ‘yung nararamdaman kong hiya. Pinagsisisihan ko tuloy na isinulat ko pa ‘yung “Soon to be wife” na ‘yun. At bakit ba nawala sa isip ko na nandito pala si Ma’am.Napasulyap ako kay Zach at kitang-kita ko ang malaki niyang ngisi. ‘Yung feeling mo eh nanalo siya sa lotto. Ganun! Ganun eh. Napayuko na lang tuloy ako dahil sa kahihiyan. Dapat kasi, sa simula pa lang, hindi ko na siya sinagot.Sinagot?“Next time, kung magsusulatan kayo, huwag sa klase ko.” Sabi ni Ma’am bago iabot ang sulat kay Zach. Aba! Inabot pa talaga kay Zach huhu.Parang feeling ko, gusto ko na
Zombie Apocalypse-Tagalog Chapter 26
Chapter 26Mara’s POVNakikipagsiksikan kami sa mga estudyante na nandito sa canteen. Ang daming taong gutom na at isa na ako dun. Kanina pa kaya akong hindi kumakain tapos nagtatakbo pa ako.Pero ang mas nakakakuha ng pansin ko—pati na din ng mga estudyante dito ay ang magkahawak naming kamay ni Zach. Girlfriend na daw kasi niya ako kaya kailangan, ganito. Argh!Kitang-kita ko din na naiinis na siya sa pakikipagsiksikan sa mga tao dito. Nakasura naman nga kasi eh! Ikaw ba naman ang makipagsiksikan sa mga tao dito tapos ang iingay pa. Hindi ko na nga mabilang kung ilang beses nang natapakan ang sapatos ko dahil sa pakikipag-unahan nila.Sana huwag nila akong isumpa ‘pag nagkataon. Hindi ko naman sinasadyang matapakan ang mga sapatos nilang mas makintab pa sa nga mukha nila.Ramdam ko ang inis ni Zach. Mas hinigpitan kasi
Zombie Apocalypse-Tagalog Chapter 27
Chapter 27Mara’s POVTahimik lang akong naghihintay sa sundo ko nang biglang may tumabi sa akin. Kunot ang noo kong tiningnan kung sino ‘yun at bumungad sa akin si Caleb.“Hey you there,” bati niya. “Ba’t andito ka pa?” tanong niya at inayos ang suot niyang salamin.‘Yung salamin niya ang kaagad na kumuha ng pansin ko. “Nagsasalamin ka na? Kailan pa?” tanong ko.“Well, kailan lang. Hindi naman malabo ang mata ko kagaya ng iniisip mo. Pero, tinry ko lang kung bagay ba. What do you think?”“Hmm,” hinawakan ko ‘yung salamin niya at inayos pa ng konti, “Bagay naman sa’yo ang may salamin eh. Bumagay sa aura mo.”Ngumiti siya, “Really?” tanong nito na parang hindi makapaniwala sa sinasabi ko. “Akala
Zombie Apocalypse-Tagalog Chapter 28
Chapter 28Mara's POV"You what?" nagtatakang tanong ko kay Zach habang diretsong nakatingin sa mga mata niya. "Niloloko mo ba ako?"Hindi niyo ako masisisi dahil hindi ko na din alam ang nangyayari sa aming dalawa ngayon. Masyadong masakit para sa akin ang nalaman ko kanina."Bakit mo ba pinagdududahan ang pagmamahal ko sayo, Mara?" tanong niya at nakita ko ang lungkot na lumukob sa mga mata niya.Hindi ko siya gustong makitang maging ganito. Hindi ko siya gustong makitang nasasaktan kasi kung mahal mo ang isang tao, hindi mo gugustuhing makitang nasasaktan siya, lalo na ang mga mata niya na nakatingin sa akin.I think, i am gonna regret this one, ang makitang nasasaktan siya sa harap ko. Pero paano din naman ako? Paano din ang nararamdaman ko?"Naguguluhan ako, Zach." ngayon ay mahinahon na ang pagkakabanggit ko ng mga salitang lumabas
Zombie Apocalypse-Tagalog Chapter 29
Chapter 29Mara's POVSabay-sabay kaming napalingon sa paparating na dalawang tao, si Klarence at si Bella na magka-holding hands."Potek, saan ba kayo galing at na-late kayo?" tanong ni Lukas.Tiningnan siya ng masama ni Klarence saka naupo sa tapat namin. Agad akong binati ni Bella at bumati din naman ako pabalik.Nakasuot siya ng simpleng yellow floral dress at saka itim na doll shoes at may dala-dalang bag."Hi Mara," bati niya sa akin at bumati din naman ako pabalik. "Hello," wika ko at saka ngumiti sa kaniya.Naupo na siya sa tabi ni Klarence."May pinuntahan lang kami kaya kami nagtagal," wika ni Klarence. "Wow, you are here." ani nito kay Caleb na busy sa pag-inom. "Akala ko busy ka eh."Lahat kami ay napatingin kay Caleb. "Natapos ko na ang projects na ibinigay sa akin ng presidente
Zombie Apocalypse-Tagalog Chapter 30
Chapter 30Mara’s POV“Saan ba kasi tayo pupunta, Zach?” tanong ko kay Zach habang naglalagay ng seatbelt.Hindi siya sumagot at saka inistart ang engine ng sasakyan at nagsimulang magmaneho. Hindi ko maiwasang magtaka o kabahan sa mga inaasta niya.“Zach! Magsalita ka naman, saan mo ba ako dadalhin?” tanong ko. “Lasing ka na ba?”Nainis ako nang hindi siya magsalita. Baka mamaya, kung saan na niya ako dalhin. Humalukipkip na lang ako at saka tumingin na lang sa bintana. Nang mapansin kong normal naman ang takbo ng sasakyan ay medyo huminahon na ako.“Saan mo ako dadalhin?” malamig kong tanong. Hindi ko gustong maging malamig sa kaniya pero sinasagad niya ang pasensya ko eh. Nakakainis.“Magmo-mall.” Sagot niya.Naiinis ko siyang hinarap. “Magmo-m
Zombie Apocalypse-Tagalog Chapter 31-Caleb
Chapter 31Caleb's POVMasuri kong tinitingnan ang mga gadgets sa harapan ko. I need to complete this one until tommorow. Kaunti na lang at matatapos ko na din naman ito.Kinuha ko ang ilang turnilyo hanggang sa matapos ko ang panibagong gadget na ito, Gadget na kayang makapag-detect ng mga bombang nakaplanta.“Damn,” bulong ko habang maingat na inilalagay ang huling turnilyo. And yes! Finally, nabuo ko na din ito."Yes! Yes! Yes!" sigaw ko dahil sa tuwa.Ibinalot ko na ito sa bubble wrap at saka maingat na inilagay sa kahon. Halos walang kain ako ngayong araw para lang matapos ko ito.Itinabi ko ito. Bukas ko na ito dadalhin sa office ng presidente dahil nakapag-email na sila sa akin at sumagot ako na matatapos ko ang imbensyon ko ngayong araw.From Klarence:Damn, Dude. Nagwawala s
Zombie Apocalypse-Tagalog Chapter 32
Chapter 31Caleb’s POV“Bakit ba kasi ayaw mo akong magka-boyfriend ulit? At isa pa, malaki na ako, Caleb. Kaibigan mo din naman siya ah, i’m sure, may tiwala ka sa kaniya kasi malalim na din anh pinagsamahan ninyong dalawa.” Pagpupumilit ni Sasha sa akin.Pana’y lamang ang pag-iling ko sa mga sinasabi niya. Sabihin nang masyado akong istrikto pero nagiging maingat lang ako para kay Sasha. Hindi rin sa wala akong tiwala kay Lukas kundi baka masaktan na naman si Sasha.Namatay ang mga magulang niya noong may Zombie Apocalypse. Namayay ang mga ito para makaligtas si Sasha. Sina mama na ang kumupkop sa kaniya kaya paminsan-minsan ay nasa amin siya.Pinakamadalas ay noong mga unang buwan pagkatapos ng zombie apocalypse, hindi pa kasi siya nakaka-adjust noon.“It’s not like that, Sasha. Nag-aalala lang ako na baka ma
Pinakabagong kabanata
Zombie Apocalypse-Tagalog Epilogue
A/N: HI! THIS IS ME, THE AUTHOR OF THIS STORY. SALAMAT SA INYO, SA PAGBABASA NITONG STORY KONG ITO. I REALLY TREASURED THIS STORY DAHIL ITO ANG PINAKAMAHABA KONG STORY AS OF NOW AT SOBRANG TUWANG-TUWA AKO NA NATAPOS KO NA ITO AT SALAMAT NG MARAMI SA MGA MAGAGANDA NIYONG FEEDBACKS. NAGPAPASALAMAT AKO SA SUPORTA NG PINSAN KO, HAHA, SHOUT SA'YO AT SA MGA KAIBIGAN KO NA ANDIYAN SA TABI KO KAPAG NAHIHIRAPAN AKO KASI WALANG IDEA MINSAN. NGAYONG NATAPOS KO NA ITO, SANA AY MATUWA KAYO KASABAY NG PAGIGING MASAYA KO DAHIL SA WAKAS, MAY NAIBAHAGI NA NAMAN AKONG PANIBAGONG ISTORYA. MARAMING SALAMAT SA INYO, MAHAL KO KAYO!!💜 -Iamawriter Epilogue Catherine's POV When they say ‘Love’, ang unang pumapasok sa isip ko ay ang salitang ‘Sweetness’ at ‘Pain’. Bakit sweetness? Kasi kapag nagmam
Zombie Apocalypse-Tagalog Chapter 54
Chapter 54Catherine's POV“Isa pa. Oh pak!” saad ng photographer.Ngayon ang photoshoot namin ni Lukas para sa kasal namin. Damn, i can’t wait. It feels like the best day of my life. Hindi na ako makapaghintay na maikasal sa kaniya at mapag-isa ang puso naming dalawa.Hinawakan ni Lukas ang bewang ko. Kaagad na kumalabog ang puso ko dahil sa mga hawak niya. Suot ko ngayon ang kulay pulang gown na napakahaba habang siya ay naka tuxedo. Argh! He’s so hot. Hindi ko akalaing magiging hot siya kagaya nito.“Okay, one more. One more. Oh, pak! Good shot!” sabi ng baklang photographer sa amin.Nakailang shot na din kami. Mula sa garden, sa pond at kung saan-saan pa. Akala ko nung una, madali at mabilis lang pero hindi pala. Ang dami kong susuotin.“Okay, this is enough for today. Ang gaganda ng mga kuha. Grabe, excited na ako para sa kasal ninyo.” Wika ni Bading.&nbs
Zombie Apocalypse-Tagalog Chapter 53
Chapter 53Catherine's POV“Sinabi ko naman sa’yo, ako na ang maglilinis nitong kalat namin.” Sabi ni Lukas habang pinupulot ang mga bote.Kanina pang umalis ang mga kaibigan niya. Si Fiona ang nagmaneho ng van. Hindi naman sila gaanong nalasing dahil alam nilang may pupuntahan sila bukas.“Hindi, ayos lang. Ikaw, magpahinga ka na kaya? May pupuntahan ka pa bukas kasama sila, di’ba?” saad ko habang pinupunasan ang lamesa.“Tayo, Catherine. Tayo. Kasama ka bukas. Ayokong mag-isa dun dahil siguradong kasama din nila ang mga shota nila eh. Ikaw, sasama ka sa akin. Shita kita eh.” Saad pa niya.Agad na namula ang pisngi ko nang tawagin niya akong shota niya. Bakit ba ako kinikilig? Hayst.“S-Sige. Tapos na din ‘to, maglilinis lang ako ng katawan tas matutulog na tayo.”“Hindi ka ba gutom?” tanong niya at umiling naman ako. &nbs
Zombie Apocalypse-Tagalog Chapter 52
Chapter 52Catherine's POVIsang linggo na ang lumipas simula nang sabihin sa akin na nakatakda akong ikasal kay Lukas. Jusko Lord, oo nga po at gwapo, mayaman, ‘di ko lang sure kung mabait, si Lukas pero ba’t naman kasal kaagad?Sinabi din nila sa akin na sa bahay ni Lukas ako mamamalagi at titira. In fairness, ang laki ng bahay NIYA. Yes, yes, yes! Niya, sa kaniya. Gara, may pabagay kaagad. Well, mayaman naman di Lukas eh.“Hey honeybunch. Anong gusto mong kainin para mamaya?” tanong sa akin ni Lukas. Simula nang maging kami ay honeybunch na ang tawag niya sa akin. Kairita ‘tong lalaking ‘to.“Anong honeybunch? Sapakin kita eh.” Sabi ko sa kaniya bago siya pandilatan ng mga mata. Naupo naman siya sa tabi ko.“Hindi mo pa ako sinasagot, nasa sapak ka na kaagad. May gusto ka bang kainin?”“Para sa hapunan?” tanong ko at tumango naman si
Zombie Apocalypse-Tagalog Chapter 51
Chapter 51Catherine's POVHalos iisang oras pa lang ata akong nakakaidlip nang biglang may kumatok sa pinto ng kwarto ko. Sino naman kaya ang kakatok? Bakit may kakatok sa pinto ng kwarto ko eh—teka, tapos na ba ang party sa baba?Tumingin ako sa sarili ko, ganun pa din ang suot ko habang yakap-yakap ang blazer ni Lukas. Kaagad ko itong inilayo sa akin. Damn, bakit ko ba ‘yun yakap-yakap? Sino bang naglagay nito sa akin at yakap ko ‘to?“Sino ‘yan?” tanong ko saka mabilis na inayos at sinuklay ang buhok kong saburang dahil sa pagtulog ko. Bwisit. Bakit ba kasi ako nakatulog? Hindi ko man lang ‘yun napansin.“Hey, Catherine. Bilisan mo diyan, may ipapakilala kami ng papa mo, mahalaga ‘to.” Sigaw ni mama.“Inaantok na ako ma, hindi ba pwedeng bukas na lang?” tanong ko para makalusot.
Zombie Apocalypse-Tagalog Chapter 50- Lukas
Chapter 50Catherine's POVIsinara ko ang libro ko bago ito ilagay sa lalagyan.“Hannah? Andiyan na ang mga bisita sa labas. Tama na muna ‘yang pagbabasa mo. Ipagpabukas mo na ‘yan.” Sabi ni mama mula sa labas ng pintuan ko.“Opo ma, papariyan na po.” Wika ko. “Nag-aayos lang po.” Dagdag ko pa.Guminhawa ang pakiramdam ko nang marinig ko ang mga yabag ng sapatos niya pababa ng hagdan. Pumunta na ako sa tapat ng salamin para tingnan ang sarili ko. Nang masiguro kong ayos na ang lahat, pati na din ang gown na supt ko ay lumabas na ako.Bumungad sa akin ang mga ilaw at ang mga mayayamang kaibigan ng mga kaibigan ko. Andito din ang mga kamag-anak namin na galing pa sa ibang bansa.“Oh, andiyan na pala si Catharina. Dalaga ka na, hija.” Wika ni ninang saka ako hinalikan sa pisngi.
Zombie Apocalypse-Tagalog Chapter 49
Chapter 49Jenivah's POV"Aalis na po kami," paalam ni Dan kina Tata Dodong at Papa habang tumatayo. Lumapit siya sa akin at saka umakbay. "May pupuntahan pa po kasi kami eh." wika niya sabay kindat sa akin. Kaagad naman na nangunot ang noo ko sa inasta niya.Anong meron?Biglang nagtawanan ang mga tao dito kaya mas lalo akong nagtaka. May ihinagis si Ray kay Dan na maliit na bagay at hindi ko naman kaagad 'yun napagtanto kung ano.Kahon?"Sige na. Ang anak ko ha," wika ni Papa kay Dan. "Opo, ako pong bahala sa kaniya." saad naman ni Dan saka ngumiti ng napaka-pakalapad.Okay, this is awkward.Nakaakbay lang sa akin si Dan hanggang sa makarating kami sa kotse niya. Ibinigay ko kay Papa kanina ang susi ng kotse at siya na lang daw ang magmamaneho nun kaya hindi na ako umalma pa.“Hey, Bakit b
Zombie Apocalypse-Tagalog Chapter 48
Chapter 48Jenivah's POVMabuti na lang at andito ako sa Batangas, hindi masyadong traffic. Mama gave me the adress, malapit lang naman pala dahil sa Anilao lang yun. Andun kasi si Tata Dodong.I smiled when I realized I was close to Anilao. I could already see the beautiful trees as I got closer and closer. I winced when the car I was using suddenly went crazy."What the fuck?" I tried to start the car again because the engine might have just moved but no, I think there was something wrong!I've tried this many times but it really doesn't want to work. I got out of the car and looked at the engine. Smoke immediately greeted me, luckily I was able to get away before the smoke ate me."Gago ngayon pa talaga nasiraan?" napatampal ako sa noo ko at saka napailing. Malapit na ako eh, tapos biglang nangyari 'to? "How lucky i am?" i murmured.Me
Zombie Apocalypse-Tagalog Chapter 47
Chapter 47Jenivah's POVAgad akong napabangon nang wala akong Dan na nadatnan sa tabi ko. Sisikat pa lang ang araw. Tiningnan ko ang paligid at wala pa din siya sa kwarto ko. Nagtungo na lamang ako sa banyo at nagsimulang mag-toothbrush.Nang makalabas ako ay nakahinga ako ng maluwag nang madatnan sa terrace ng bahay si Dan at si Papa. Nagkakape sila habang nag-uusap. They look so happy, aren't they?Nasa kusina si mama at busy sa cellphone niya. Mabuti na lamang at nakapagpakabit kami ng wifi nung isang buwan para hindi na sila mahirapan ni papa na mag free data. Palagi na lang sila nagtitiis at pana'y din ang gastos ng mga ito sa pagpapa-load.
