Pamilyar si David sa lugar dahil madalas niyang kasama si Lucian sa pag-aaral. Marahan niyang tinawag sa may pintuan, "Madam Calista, nahanap mo na ba ang records?"Ngayon lang niya narinig ang lahat at alam niyang walang rekord sa kalusugan. Itinaas ni Calista ang kanyang ulo; ang kanyang mga mata ay namumula, at ang kanyang mukha ay maputla.Tumingin siya kay David na may malayo at walang laman na tingin. Nakatuon man ang mga mata nito sa kanya ay tila hindi ito nakatingin sa kanya."Ayos ka lang?"Kinuha ni Calista ang painting sa drawer. Hindi niya naiwasan ang naguguluhang tingin ni David habang naglalakad siya papunta sa pinto.Sa halip, iniabot nito sa kanya ang larawan at sinabing, "Okay lang ako. Nagustuhan mo ba? Balak ko itong iuwi at isabit sa dingding ng kwarto."Natahimik si David at napalunok. Ang pagpipinta ay may napakadilim at nakakatakot na tono. Pwedeng mas angkop na isabit ito sa isang lugar na maingat.Masasabi ni Calista kung ano ang iniisip niya sa kanyan
Nang marinig ito, bahagyang napahinga si Lily, at ang kanyang mga labi ay kusang pumulupot pataas, pero mabilis niyang pinigilan iyon.Alam niyang inaalagaan pa rin siya ni Lucian. Siguradong naging malamig siya sa kanya kamakailan dahil galit pa rin siya na iniwan siya nito para mag-aral sa ibang bansa ilang taon na ang nakararaan. Ikinuyom ni Calista ang kanyang mga daliri at nagtaas baba sa pagmamalaki.Nginitian siya nito at iniluwa, “In your dreams! Hinding-hindi ako hihingi ng tawad kay Lily." Kumulo sa galit si Lucian. Pulang-pula ang mukha niya na parang rumaragasang bagyo, gustong punitin si Calista.“Hindi kita hinihingi na humingi ng tawad kay Lily. Humingi ng tawad sa bata." Manghihimasok na sana si Lily at magiliw na pigilin ang sitwasyon, pero hindi siya nakaimik nang marinig ang mga salita ni Lucian. Calista mocked, "I can't believe you're such a good father." Hindi pinansin ni Lucian ang sarkastikong komento nito at tumayo. Siya ay maganda ang pangangatawan
Naghiwalay silang dalawa ng malungkot. Pagkaalis na pagkaalis ni Calista ay tinawagan niya si Harvey."Gusto kong mag-file ng divorce." Sinuri na ni Harvey ang mga pakinabang at kawalan ng paghahain ng divorce para sa kanya noon. Kaya naman, hindi na siya masyadong nagsalita at pinayuhan siya sa mga dokumentong kailangan niyang ihanda. Pagkababa ng telepono ay nagpakawala siya ng mahabang buntong-hininga. Hindi binalak ni Calista na gawin itong malaking bagay. Gusto niyang matapos ang kanyang kasal nang tahimik, tulad ng kung paano ito nagsimula.Binabantayan ng media ang pamilya Northwood dahil sa kanilang mataas na katayuan sa lipunan. Ang anumang kaganapan ay isapubliko.Ayaw niyang ilantad sa publiko ang magulong pag-aasawa na ito, na isinailalim ang sarili sa tsismis, pakikiramay, at sarkastikong pananalita.Pero hindi niya inaasahan na sa huli ay mapupunta siya sa isang courtroom kasama si Lucian. Nakahanap siya ng coffee shop, nag-order ng simpleng pagkain, at nakipa
Nanatiling tahimik si Lucian at sumandal sa upuan habang nakapikit na parang nagkukunwaring naidlip. Mukha siyang pagod na pagod, na may kapansin-pansing madilim na bilog sa ilalim ng kanyang mga mata. Unang nagsalita si Timothy, na kumakatawan sa kanya bilang kanyang abogado. "Miss Calista, umaasa ang korte na maaayos ninyo ni Mr. Northwood ang bagay na ito nang pribado. Ang kasal ay sinadya na magtagal magpakailanman. Hindi makabubuti para sa inyo ni Mr. Northwood na ilabas ito sa korte." Ipinaalam sa kanya ni Harvey na ito ay pamantayan bago ang isang kaso ng divorce ay napunta sa korte. Ito ay bahagi ng legal na pamamaraan.Kadalasan, mangyayari ito ilang araw bago ang pagdinig sa korte, pero ipinagpaliban ito hanggang ngayon dahil sa abalang iskedyul ni Lucian, ipinagpaliban ito hanggang ngayon. Sagot ni Calista, "Kung mapapayag mo siya sa divorce, babawiin ko agad ang demanda ko." Si Timothy ay nanatiling tahimik at walang kibo. Ang kanyang nakaraang pahayag ay tila is
Si Calista ay hindi pa nakakita ng ganitong walanghiyang lalaki!Tinulak niya ito palayo at napabulalas, "Nag-aalala ako na baka magkaroon ako ng sakit mula sa iyo!" Bahagyang nakahinga siya nang maluwag nang panatiliin ni Lucian ang isang ligtas na distansya mula sa kanya at ibinalik ang kanyang pahayag mula kanina, "Ano ang ibig mong sabihin ng isa pa? Wala akong hinabol na kahit sinong lalaki." Tumaas ang isang kilay ni Lucian at nanunuya, "Never? Hindi ba ako isa sa kanila? Milyon-milyon na ang nagastos ko sa iyo, at humihingi ka ng divorce bago pa mainit ang kama. ?" Hindi nakaimik si Calista. Mas malisyoso pa si Lucian kaysa sa lason. " Mas mabuting talikuran mo na ang ideya na maghanap ng isa pang paumanhin upang pasanin ang bigat. Ewan ko sa kanya, pero pagsisisihan kita kung mahuli kitang nakikipaglokohan sa ibang lalaki." Isinara niya ang pinto ng kotse at nagbilin, "Pauwiin mo siya, Johnathan." Gustong magpaliwanag pa ni Calista, pero pinigilan niya ang kanyang
Napakagat labi si Calista at nanatiling tahimik.Nang maisip ni Lucian na sa wakas ay nakilala na niya kung sino siya pagkatapos na mabawi ang kanyang katinuan, muli niyang inabot ang mukha niya para itulak ang mukha niya, inis, at sinabing, "Lumayo ka sa akin; ang pagtingin lang sa iyo ay iniinis na ako." Si Johnathan, na nakatayo sa malapit, ay nanonood nang may tumitibok na puso. Bagama't hindi palaging banayad si Calista, hindi siya naging kasing-away gaya ngayon. Natatakot siyang magalit si Lucian sa kanya at iwan siya sa tabi ng kalsada. Pinilit ni Lucian na pigilan ang kanyang iritasyon. Binuksan niya ang pinto ng kotse at tinulak siya papasok.Pagkatapos, inutusan, "Pumunta sa Everglade Manor." "Hindi ako pupunta sa Everglade Manor. Gusto kong bumalik sa The Oasis. Dalhin mo ako doon!"Kahit na sa kanyang estado ng lasing, tumanggi si Calista na bumalik sa Everglade Manor. Ang Oasis ang pangalan ng apartment na kasalukuyang tinitirhan niya. Naisip agad ni Lucian ang
Inaasahan ni Lucian ang reaksyon ni Calista nang abutin niya ang telepono. Hindi siya kumibo at pinayagan siyang kunin ang phone niya. Napatingin si Calista sa screen. Ito ay naka-lock, na ang lahat ng kanyang mga abiso ay hindi nabuksan. Hindi ba niya dinaanan ang phone niya? Hindi ba iyon ang dahilan kung bakit siya nakatitig sa screen sa lahat ng oras? displeased na tanong ni Calista, "Anong ginagawa mo dito?" "Kinuha mo ang aking kama. Saan pa ba dapat? O dismayado ka na hindi kita tinabihan?"Tila nagpuyat si Lucian buong gabi. Ang kanyang mga mata ay duguan, at ang kanyang amerikana ay kaswal na itinapon sa isang tabi. Napakasungit niyang tingnan, nakasuot ng sando na may ilang butones na nakahubad at pantalon. Hindi makapaniwalang tumingin sa kanya si Calista, "Paano mo nagagawang walanghiya kung may straight face?" Ipinapahiwatig niya kung bakit sa sopa siya natulog sa halip na sa ibang kwarto. Sino ang nakakaalam kung ano ang pwedeng naisip niya habang nakatitig sa
Ang katok ay parang apurahan, at ang tunog ay nakakabingi. Napakaingay nito na malamang na hindi lamang ang kanyang mga kapitbahay ang nakaistorbo nito kundi pati na rin ang iba na nakatira sa isang palapag sa itaas at ibaba. Gumulong si Calista sa kama at mabilis na naglakad papunta sa pinto. Inis niyang binuksan ang pinto. Sa labas ay panay ang takip ni Nikolette kaya kahit ang kanyang ina ay malamang na hindi siya makilala. "Anong gusto mo?" tanong ni Calista.Nagtataka siya kung paano nakapasok si Nikolette, pero ngayon, naiintindihan na niya. Nakasuot ng janitor's uniform si Nikolette, at kahit si Calista ay halos hindi na siya makilala. Inunderestimate niya talaga ito. "Sis, pwede bang humingi ng tulong kay Lucian? Hindi makatwiran ang mga taong iyon. May nakita silang mga random na video at pinost sila online."Sinubukan niyang itulak ang pintuan ni Calista at pumasok, pero pagkatapos ng ilang pagtatangka, sumuko siya. Hinintay ni Calista na matapos siya sa pagsasa
Nagpadala siya sa kanya ng mga liham sa loob ng isang buwan ngunit walang tugon. Noong panahong iyon, hindi siya gusto ni Paul, kaya't makatuwiran na itinapon niya ang kanyang mga sulat. Agad na natigilan si Lucian. Gayunpaman, kaswal na tanong lamang ni Calista. Hindi niya inaasahan ang isang tugon at hindi niya namalayan na nanigas si Lucian. Hindi niya alam na pinag-iisipan niya kung sasabihin sa kanya ang totoo. Bagama't maaaring maging katanggap-tanggap ang ilang paraan na ginagamit upang ituloy ang mga babae, niloko na niya ito tungkol sa insidente sa relo.Makakahanap pa siya ng mga dahilan noon. Pero pagdating sa love letters, ibang usapan. Bago niya ito maisip, inabot ni Calista at iniligpit ang credit cards, itinulak ang mga ito patungo kay Lucian."Sige, ingatan mo sila." Nakaupo sila sa tabi ng bintana sa unang palapag, at masyadong kitang-kita ang mga credit cards. Nakikita ni Calista ang ilang dumadaan na sumulyap sa kanilang pwesto.Ayaw niyang mawalan ng mala
"Kailan ako … "Nakalimutan na ni Calista ang ganoong maliit na insidente.Bigla niyang naalala at nagpaliwanag, " Noon ay tinutulungan ko ang isang direktor na maghanap ng artista para sa kanyang bagong drama. Agad ko siyang binlock pagkatapos kong ibigay sa direktor ang contact niya." Lumiwanag ang mga mata ni Lucian, ngunit tumahimik siya at walang tigil na tumugon."Hmm." Ang kanyang sumunod na sinabi ay nakapukaw ng atensyon ni Lucian, "Naka-blind date mo si Ms. Turner noon." Mukhang naguguluhan si Lucian, "Ms. Turner? Sino iyon?" Pinanlakihan siya ng mata ni Calista."Nakipag-date ka sa kanya at hindi mo na matandaan ang pangalan niya. Nadamay pa niya ang negosyo ng kanyang ama dahil sa iyo." Nang marinig ito, naalala ni Lucian ang pangyayari.Kumunot ang noo niya at nagtanong, "Yung hindi sinasadyang mapaso ang kamay mo ng kumukulong tubig?" Puno pa rin ng galit ang tono nito kahit na matagal na, at nakalimutan na niya ang hitsura nito. ... Nagpareserba si D
Sabi ni Calista, "May isang beses ka lang para magsalita, kaya pagbutihin mo. Marami rin akong natuklasan sa mga taon na ito. Huwag mo ng subukan mag sinungaling pa. Isipin mo ang ginawa ni Nikolette ngayon. Baka kailanganin ko kumuha ng doktor para tingnan ang mga natamo ko. Pagkatapos non, tsaka ka lang pwede bumalik sa iyong anak na babae." Ipinakita pa nito sa kanya ang isang larawang kuha ng mga nanonood sa restaurant, na kinukunan nang hilahin ni Nikolette ang kanyang buhok.Sa larawan, lumitaw si Calista na mahina, nakakaawa, at walang magawa. Ito ay maliwanag na siya ay tinatakot. Hindi nakaimik si Zachary. Naisip ni Zachary na si Nikolette ay hindi nag-iisip na ibigay sa kanya ang ebidensya ng ganon kadali, ngunit naramdaman din niya na dapat ay mas pahirapan niya si Calista, tinitingnan ang kanyang mapagmataas na kilos. "May lumapit sa akin noon, humihingi ng tulong sa nanay mo sa pagpapanumbalik ng isang painting. Akala ko wala lang, kaya pumayag ako." Nilaktawan ni
Mabilis na sinagot ni Calista ang telepono na bahagyang nagpawi ng galit sa puso ni Lucian. "Nagpareserve ako sa isang restaurant. Mag dinner tayong dalawa ngayong gabi. Asan ka? Susunduin kita." Kung narinig ito ni David, iikutin niya lang ang kanyang mga mata. Si Lucian ang nagpumilit na hindi niya pallaambutin ang kanyang puso. Akala niya ay tumigas na puso ng kanyang amo, ngunit hindi iyon totoo. Ang malumanay na tono ni Lucian ay wala sa lahat ng kumpiyansa niya noong kausap niya si David kanina. “Sige, ibigay mo sakin ang address ng restaurant, at magta-taxi ako papunta doon,” tuwang tugon ni Calista. Nakahinga si Lucian, at may ngiti sa labi. Alam niyang, sa pagitan niya at ng matanda, mas pinili siya ni Calista. Marahil ay dahil sa kawalan niya ng karanasan sa pakikipag-date kaya nagkaroon ng pagkakataon ang isang may karanasang nakatatandang lalaki. Walang ideya si Calista tungkol sa kaguluhan sa kanyang puso ngayon. Nakaupo siya sa harap ng kulungan, nag-sketch.
Kakapasok lang ni Calista sa pinto ng pumasok si Liam. Sinalubong niya ito ng bahagyang pagtagilid ng ulo bago mabilis na nilapitan si Hugo."Napagmasdan ko ito, Mr. Jacquez. Kamakailan ay kumunsulta si Nikolette sa isang abogado. Tinitingnan niya kung ang pera na ginastos sa isang bata ay maaaring bawiin o hindi pagkatapos na mapatunayang hindi sila bahagi ng pamilya. Inamin niya na kaya niyang hinila ang buhok ni Ms.Calista ay dahil inutusan siya ni Zachary. Ayaw ni Zachary na makulong. Ayaw niyang susundan siya ng mga loan shark kapag nakalaya na rin siya. Kaya, naisip niya na pilitin si Ms. Calista na tulungan siya sa ganitong paraan."Nagiging awkward na ito. Gayunpaman, mabilis na inamin ni Calista ang kanyang mga pagkakamali. Lumingon siya at nag-alok ng isang pilit ngunit humihingi ng tawad na ngiti."I'm sorry. Mukhang mali ang pagkakakilala ko sainyo ni Vivian. Gabi na rin. Maghahanda ako ng regalo sa ibang pagkakataon bilang paghingi ng tawad.""Maliit na hindi hindi pag
Napansin ni David ang nakakatakot na ekspresyon sa mukha ni Lucian nang lumabas siya ng police station. Parang may namumuong gulo.Sa katunayan, nang ilibot ni Lucian ang lugar ngunit walang nakitang palatandaan ni Calista, mas lalong nagdilim ang kanyang ekspresyon."Nasaan si Calista?""Nakatanggap ng tawag si Madam Calista at..." Itinuro ni David ang direksyon kung saan siya umalis. "Pumara siya ng taxi at umalis.""Bakit hindi mo siya pinigilan?" tanong ni Lucian na nagngangalit ang mga ngipin."Pinigilan ko. Pero, hindi siya nagpatinag." Sinubukan ni David na ipaliwanag ang sarili. "Susundan ko sana siya pero sinabi ni Madam Calista na kung susubukan ko, babalikin lang niya ako sayo. Nagbanta pa siya na paalisin ako para mag manual labor.""Sino ang tumawag sa kanya?" Tanong ni Lucian pero hindi niya inaasahan na malalaman ni David ang sagot.Mukhang naiipit ang assistant. Pinagsalubong niya ang kanyang mga kilay. Kahit hindi siya nagsasalita, sumisigaw ang buong pagkatao n
Sinamaan sila ni Nikolette ng mapang-asar na titig."Kayo ang may balak. Pareho kayo ni Calista. Mapanlinlang ka..."Agad na pinasok ni Yara ang tuwalya na ginamit niya sa pagpunas ng kanyang mga kamay sa bibig ni Nikolette .Nagpupunas siya ng kamay bago siya lumabas. Sa sobrang pagmamadali niya, hindi niya sinasadyang nailabas niya ito.Ilang sandali pa, iniisip niya kung saan niya maaaring ilagay ang tuwalya. Ngayon, nakita niyang medyo madali pala ito dalhin.Napatitig siya kay Calista na nakaluhod sa sahig na para bang may hinahanap."Anong ginagawa mo? Anong hinahanap mo dyan sa tapat ng cr?""Naghahanap ako ng buhok," sagot ni Calista.Nagkaroon ng biglaang naisip si Calista. Ngunit hindi siya lubos na sigurado kung tama ang kanyang hula.Si Vivian ay nagpunta sa Everglade Manor noong upang manipulahin siya at si Hugo na sumailalim sa isang paternity test.Base sa reaksyon niya, siya ay tunay na umaasa na anak siya ng Jacquez family.Dahil sa kanyang ugali, tiyak na h
Hindi naman gaanong maaabala si Calista kung hindi niya ito pinansin. Ngunit napagtanto niya na wala siyang nakitang anumang mga pagbabago sa kabila ng kanyang mahabang pagsisiyasat.Si Julia ay tila naglaho sa hangin pagkatapos ng kanilang minamadaling pagkikita pabalik sa Apthon . Maging ang pribadong detective na binayaran niya sa mataas na halaga ay hindi niya natunton kung nasaan siya.Pinasadahan ni Calista ng daliri ang buhok niya sa inis."Natanong mo na ba si Zachary tungkol dito?" tanong ni Yara."Oo. Pero, nag maang-maangan siya na parang wala siyang alam.""Wala kang ebidensya. Pero sa diary ng nanay mo, hindi maikakaila ang pagkakasangkot niya. Kung makonsensya siya, makakahanap ka ng butas sakanya."Ipinatong ni Calista ang kanyang baba sa kanyang kamay at mahinang sinabi, "Si Zachary ay nasa detensyon at naghihintay ng paglilitis. Walang sinuman maliban sa kanyang abogado ang pinapayagang makipagkita sa kanya.""Puntahan mo si Lucian. Sabi mo bawal makipagkita sa
Hindi na kailangang i-rehash ang mga nalalaman na nila. Kaya naman umiling si Calista."Mga bagay na may kinalaman sa trabaho. Tara na."Hinaplos niya ang kanyang tiyan. Sasabihin pa lang niya na nagugutom siya pero pinigilan niya ang sarili bago umalis ang mga salita sa kanya.Sa halip ay sinabi niya, "Hindi pa tayo naghahapunan."Para sa isang tulad ni Lucian, na ang isip ay napuno ng mga maling kaisipan, ang pariralang "Nagugutom ako" ay may nagpapahiwatig na kahulugan.Si Elizabeth ay kumikilos nang palihim kaya't isinantabi niya si Calista para lamang makausap ito. Wala itong kinalaman sa trabaho.Pero si Calista ay tila hindi interesadong magbahagi. Sa kabila ng sama ng loob ni Lucian, hindi siya nagpilit ng mga sagot. Boyfriend pa rin siya sa trial run. Wala siyang karapatang makialam sa mga gawain nito."Tara na. Ano ang gusto mong kainin?"Wala siyang pakialam sa pagkain. Nakatuon lang siya sa kamay ni Calista na nakalaylay sa gilid niya. Hindi niya maiwasang hawakan a