Library
Maghanap
Home / YA / TEEN / YOU'RE STILL THE ONE / Chapter 14

Share

Chapter 14

Author: YISHEN
last update Huling Na-update: 2023-12-02 22:07:24

After that lunch, I stayed in my room at nagpahinga, it was past one in the afternoon at wala naman akong gagawin. Lying on the bed, naalala ko na naman mga kaibigan ko. Sana magkakasama kami ngayon at nag-part time job sa cafe.

I miss my bestfriend Astrid at ang kakulitan nito, si Nathan na pasaway, naku ilang araw pa lang kami nasa Manila pero namimiss ko na buhay sa Batangas. Buti pa don fresh air at tahimik. Di gaya dito sa lungsod, napakaingay ng paligid kahit gabi parang araw.

Kinahapunan, lumabas na ako ng silid para magluto sana ng dinner when I saw a note on the dining table so I looked and read what's written on it.

“I WENT OUT WITH MY FRIENDS, WILL BE HOME LATE!”

Naks! May pa sulat pa, knowing that Jake was out, ang saya ko. I felt relax makakakilos ako ng maayos sa bahay di ako maasiwa dahil wala si Jake na bugnutin.

Naligo na ako tsaka naglaba na din ng aking damit and cook food for myself. Well, I don't need to clean the house naman dahil malinis 'yon at isa pa may ta
Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP
Nakaraang Kabanata Susunod na kabanata

Kaugnay na kabanata

  • YOU'RE STILL THE ONE   Chapter 15

    Jake woke up with Hannah no longer beside him. As far as he can remember Hannah accompanied him last night. Malinis na din ang sala, wala ng naiwang bakas ng paglalasing niya kagabi. Tumayo siya at napatingin sa orasan, it's already four thirty ng madaling araw. He had no intention of going to Hannah's room, but there he was, opening the door, natuwa pa sya dahil pagpihit nya sa seradura di ito nakalock kaya pumasok na siya. He knows what he is doing is not right pero ndi nya mapigil ang sarili, dinala pa din sya ng mga paa nya sa kwartong iyon.He's inside now, nagmasid sya sa paligid and what caught his attention were the books on the study table and the travelling bag where contents had not been removed yet. But one thing caught his attention, a picture of Hannah wearing a school uniform together with her classmates.He slowly picked up the picture frame, carefully caressing it, and he couldn't believed that his Mom told him to take care of her like a younger sister. Sabagay may

    Huling Na-update : 2023-12-03

  • YOU'RE STILL THE ONE   Chapter 16

    Pasaway ang lalaking ito nakakarami na palagi nalang ako hinihila sa kamay. “Jake, ano ba? I can walk on my own, bitawan mo na ako,” sabi ko saka pilit kumawala sa pagkakahawak niya sa kamay ko.”No!”sagot niya tsaka hinigpitan pa lalo pagkakahawak, sumunod na lang ako wala naman ako magagawa. Nakarating na kami sa dining area at andoon na nga mga friends niya, nakaupo na, sabay-sabay na tumayo ang tatlo nang nakalapit na kami sa table.“Guys! Hey listen everyone...This is Hannah, my cousin,” pagpapakilala sa akin ni Jake sa mga kaibigan niya saka binitawan na kamay ko. Cousin? Hala,kelan pa kami naging magpinsan?Nagtatakang tanong ko nalang sa isip ko, pilit akong ngumiti at banati sila. “Hello!”“Hi!” sabay-sabay nilang sagot. “Hello, Steven here,” sabi ng isa sa kanila na mukhang tsinito. “Hi...just call me Lawrence,” aniya ng isa, mestiso at matangkad din pero nakasalamin, in fairness halos lahat sila ang popogi. Tahimik lang si Aaron at di nagpakilala kaya siniko siya ni Stev

    Huling Na-update : 2023-12-03

  • YOU'RE STILL THE ONE   Chapter 17

    I quickly left back to the kitchen baka maabutan niya ako but imbes na bumalik sa kusina I escaped and just went to the terrace. Naglagay ako ng earphone saka kinuha ang hose sa nakasabit sa may gilid ng garahe at nagdilig na lang ng mga halaman. “Hey, Pretty, there you are!” Steve's loud voice echoed pero nagkunwari akong hindi siya narinig, nakatalikod ako at ipinagpatuloy lang ang pagdidilig. “Hannah, come on! Didn't you hear me?” He shouted again habang palapit na siya sa akin. “Something wrong?” I didn't even pay attention to him. Mukhang playboy itong isang ito. Kung si Aaron ay arogante, si Jake ay bossy, etong Steven ay makulit. All of a sudden nasa harap ko at hinila ang hawak kong hose. “Hey, di mo ba ako narinig?” ika niya.“Hindi,” I replied sarcastically saka inalis ang earphone sa tainga ko at ibinulsa. “Give it back to me,” inagaw ko sa kanya ang hose ng tubig at ipinagpatuloy ang pagdidilig. “Oh i see, naka-earphones ka pala kaya di mo ako narinig,” he muttered.

    Huling Na-update : 2023-12-04

  • YOU'RE STILL THE ONE   Chapter 18

    The next day, Jake woke up early. Nagkakape siya sa sala when all of a sudden the doorbell rang, so he went outside to check kung sino dumating. Nagulat pa siya nang bumulaga sa harapan niya ang kaibigang si Steven. Nakabihis ito ng maayos, wearing a printed poloshirt, black pants and white rubber shoes. Napakuno't-noo siya sa hitsura ng kaibigan sabay tanong, “What brought you here? Aga-aga nambubulahaw ka, kahapon lang andito ka din diba?” “Hi, good morning Bro!” masayang bati ni Steven at di pinansin ang pang-susupalpal ni Jake. “It' Sunday Bro, I'd like to bring Hannah out, simba lang kami.” “Simba? Kelan ka pa naging maka-diyos ha?” pang-aasar ni Jake sa kaibigan. Di nya lubos akalain na totohanin pala nito ang sinabi kahapon. Jake know exactly what's going on, if Steven wants something or someone he will do everything to get it.“Ngayon- I mean from now on, Bro! Gising na ba si Hannah?” “She's in the kitchen preparing breakfast. Wait here, I'll call Hannah.” Pinaupo niya si

    Huling Na-update : 2023-12-07

  • YOU'RE STILL THE ONE   Chapter 19

    Kinabukasan, I did my morning routine again, hilamos, sipilyo at nagpalit ng damit. I went outside para magwalis muna bago magkape.Natapos na ako sa pagwawalis, diniligan ko naman mga halaman ni Tita Marie bago bumalik na uli sa loob ng bahay. Ang lungkot naman sa bahay nato, tahimik ang paligid parang walang nakatira. Napatingin ako sa wall clock na nakasabit sa kitchen to check the time, it was already eight in the morning na pala, pero hindi ko pa nakikita si Jake. Buti nalang at tulog pa ito kaya makakagalaw ako ng maayos kapag wala si Jake sa paligid.Minutes later, nagtimpla na ako ng coffee at nag prepare ng sandwich, nilagay ko sa tray at binitbit pabalik sa kwarto para doon nalang mag-almusal. Habang nagkakape, kinuha ko yung mga illustration board ko at colored pencils, nag sketch nalang kasi wala naman gagawin maghapon. Kasalukuyan ako nag do-drawing ng may kumatok sa pinto ng room ko.Tok! Tok! Tok! “Hannah gising kana ba?” boses ni Jake yong nagsasalita.“Bakit?” I answ

    Huling Na-update : 2023-12-14

  • YOU'RE STILL THE ONE   Chapter 20

    I overheard Jake said to Steven that his Mom told him to buy some groceries coz tomorrow we're going to the hospital. Jake then told Steven and his friends to go inside the store. From where I was hiding, I can still hear them chatting while they entered the store.“Is Hannah with you?” Aaron asked Jake while his eyes roam around the store.“Oo”Actually, I was hiding in the corner and decided to sneak out and just as I was about to leave the place, Steven looked at my direction. Lagot na, nakita na niya ako.“Oh, There you are, Cutie!” Steven shouted at kumaway pa sakin. I couldn't believe my luck at all, being with Jake is already a mess and now I was here with these four men. Ngumiti nalang ako tsaka sinenyasan si Steven na lalabas na ako and I'll wait outside the store.“Hannah, wait! Samahan na kita!” Steven said as he ran after me.Meanwhile, Aaron, Lawrence, and Jake watch Steven running after me.“Go ahead, run as fast as you can, Steven Lopez! Chase her until you stumble and f

    Huling Na-update : 2023-12-15

  • YOU'RE STILL THE ONE   Chapter 21

    Jake was left alone in his room, confused. My God! what did he do? Darn it!...Minutes later, he quickly stood up and went to Hannah's room. Knocking, he said, “Hannah, open this door!” He called out but there was no response from Hannah. Nasapo niya ang noo sa katangahan niya, paano nga ba siya pagbubuksan nito dahil sa kagaggawan niya. “I know gising ka pa, can we talk?” he was nervous but still haven't heared any answer so he continued, “I'm sorry!” he said while leaning outside the door. “Sorry? Alam ko sinadya mo talaga iyon, just to make fun of me right?” Hannah answered.“No! Hannah, I didn't mean to, I know I was wrong.” He was about to explain but she just yelled at him. “Forget it, Jake! Matutulog na ako, we're leaving tomorrow, you should go to sleep too.” Oh no! Jake almost forgot! Aalis nga pala sila bukas to visit his Dad at the hospital. Scratching the back of his neck, he said, “Good night Hannah! see you tomorrow.” Hannah didn't answer so he left. He first went to

    Huling Na-update : 2023-12-16

  • YOU'RE STILL THE ONE   Chapter 22

    Hindi na ako kumibo at nagkunwaring tulog. Deep inside I'm already laughing but still trying not to show kasi baka mahalata ni Jake. “Sige, kung yan ang gusto mo, matulog kalang,” bulong ni Jake. I suddenly dropped my left arm on the chair and lowered my head to make him think I was really asleep. I slowly opened my eyes a little and peered at him, magkasalubong na dalawang kilay ni Jake. Natatawa na ako sa ginagawa ko and to pissed him off even more, I snored loudly. I'm holding myself back trying not to laugh coz if not, Jake would find out I was just pretending. Natataw ako sa ginagawa ko and I can see his reaction from the corner of my eyes. Biglang pinaharurot ni Jake ang sasakyan kaya na out of balance ako at napadausdos sa upuan.“Ouch..Ano ba yan? Alam mo namang natutulog yong tao eh?” sabi ko habang inaayos ang aking sarili sa pagkakaupo. “Oops, Sorry! May tumawid na aso!” Ginagantihan nya ba ako? Lokong ito, alam kong wala namang aso sa highway, nagdadahilan pa.“Sige,

    Huling Na-update : 2023-12-21

Pinakabagong kabanata

  • YOU'RE STILL THE ONE   Chapter 59

    Pagkalabas ko ng comfort room, nakasalubong ko si Astrid na papunta sa gawi namin. All of a sudden Jake appeared from behind me, so Astrid gave me that weird kind of stare.Darn this guy! Why did he followed so soon? Jake moved closer to me with a smirk on his lips. “I’ll see you outside,” he said softly in my ear. His manly scent taunting me as he moved away, mabilis na naglakad papalayo. “Where have you been, Beshie?” Astrid asked pero kitang kita ko sa mga ngisi niya na alam naman nya kung saan ako galing lalo na at biglang sumulpot si Jake sa likuran ko. “There,“ sagot ko sabay turo sa washroom at saka nagpatiuna na sa paglakad papunta sa school auditorium while Astrid followed me.My eyes scanned for Jake through the now thick crowd. It seemed like more people had arrived while I was locked in the bathroom with him.“Are you looking for him?” Astrid asked who is beside me now. “Who?”“Your lover.”“No!”“Weh? Would you stop lying to yourself and just go find him? Okay beshie,

  • YOU'RE STILL THE ONE   Chapter 58

    Tinitigan nya na naman ako ng kakaiba yong titig na nakita ko sa kanya noong sumugod siya sa apartment ko. Kinakabahan ako sa mga titig na iyon so I suddenly stood up and isinuot ang tsinelas ko. “Iniiwasan mo ba ako, Hann--?” usal ni Jake at tumayo na din. Hinila ako sa kamay dahilan para mapaatras ako at ma-out of balance muntik na ako matumba buti nalang nasalo niya ako kundi bumagsak ako. We were now so close that I can feel his heartbeat and his warmth body next to mine and that strange feeling whenever his skin touches mine. “No, Jake! Bakit naman kita iiwasan? I followed you here to make peace with you!” “Uh-uh! I know right. Di mo naman talaga ako matitiis diba, Hann-?” Di ko sinagot ang tanong niya. “Can I go home now?” pakiusap ko pero lalo lang niya hinigpitan pagkakayapos niya sakin.“No, you're not! Di ka aalis hanggat di ko naririnig ang gusto kong marinig!”“Okay fine! bitiwan mo muna ako.” I pleaded but he held me more closer to him. I don't like the way he act coz

  • YOU'RE STILL THE ONE   Chapter 57

    Patakbo akong lumabas ng apartment nagbabakasakaling maabutan ko pa siya pero ni anino niya hindi ko na nakita. Parang lantang gulay na napaupo na lamang ako sa harap ng gate. “What have I done?” I whispered to myself. What if di na siya bumalik? What if he'd go back to Abegail? Para na akong sira na kung ano-ano ang iniisip. No way! Kailangan ko gumawa ng paraan, this time I should tell him the truth! Agad agad akong tumayo at mabilis na bumalik sa loob ng bahay, nag-ayos at nag drive papuntang South. Wala na 'tong atrasan, I should make peace with him. Ayoko mawala pa siya ulit sa akin. Di ko siya kayang balewalain, susundin ko na kung ano nasa puso ko. Oo, galit pa din ako sa kanya sa pag-alis niya ng biglaan, pero nawala lahat iyon the moment I saw him. “Where did you go, Jake?” I whispered, biting my lower lip at kinakabahan. Ayoko sa gagawin ko pero kailangan. He needs to know this time that I love him too, kahit nawala siya ng ilang taon it was always him I'm thinking about.

  • YOU'RE STILL THE ONE   Chapter 56

    “Anong ginagawa mo dito?” Kunot noong tanong ni Jake sa akin nang huminto siya sa tapat ko. Hindi rin nakaligtas sa akin ang pagsipat niya sa suot ko bago bumuntong hininga ng malalim at tila may pagkadisgusto sa ayos ko.“I'm here to meet someone,” mahinahong sagot ko at sinulyapan si Abegail na nanatiling nakaupo at nakatingin sa aming dalawa.“At sa ganyang ayos?” Napayuko ako at tiningnan ang aking sarili. Wala naman akong nakikitang masama sa suot ko. Kung ikukumpara ang suot ko sa suot ni Abegail eh mas malala naman ang outfit nito na halos lumuwa na ang mga dibdib sa sobrang hapit ng suot nito.“Ano naman ang mali sa suot ko?” inis na tanong ko at napatitig sa mga mata niya. Kainis, kahit galit eh napakagwapo pa din ng kumag na ito kahit na nagagalit eh lutang na lutang pa rin ang kagwapuhan.“Tara na!” aya niya sa akin, at hinawakan ako sa braso, giniya palabas ng Cafe. Mahigpit ang hawak niya sa braso ko at halos kaladkarin na nga ako palabas.“Jake teka lang!” reklamo ko ha

  • YOU'RE STILL THE ONE   Chapter 55

    I don't know what's happening to me. I missed him but now that he's in front of me naiinis ako na di ko maintindihan. I stood up and was about to leave when Jake grab my hand. I thought he was already sleeping.“Hey.. okay ka lang ba, are you crying?” kunot noong tanong ni Jake at akmang hahawakan niya ako sa pisngi, mabilis kong tinabig ang kamay niya.“Hindi ah, sinisipon lang ako!” taas noong sagot ko at mabilis na tumayo.“Tell me, di mo ba talaga ako na-miss?” “Hindi!” maagap kong sagot.“Weh?---Eyes don't lie, you missed me pero ayaw mo pa umamin!”“Anong aaminin ko, aber?” Naglakad ako papuntang kusina para magtimpla ng juice. Nakasunod naman siya sa akin. Pagkatapos ko magtimpla, I offered him a drink. “Here, have some and after that umalis kana, bumalik ka nalang sa ibang araw may gagawin pa ako ngayon, kelangan ko tapusin ang assignment ko!”“Maybe, I can help you with it?” “No, kaya ko na Jake! Basta pagkatapos mo diyan, you can leave na and please pakisara nalang ng pin

  • YOU'RE STILL THE ONE   Chapter 54

    The next day, Jake came back to Hannah's house pero di na niya naabutan ang dalaga. Ang Mommy ni Hannah ang sumalubong sa kanya and told him na Hannah is staying in an apartment malapit sa workplace nito. Jake asked for her address and Hannah's mom didn't hesitate to give it to him. Right after knowing the address, he immediately drove and went there. Sunud-sunod na doorbell ang narinig ko mula sa pintuan ng apartment na tinitirhan ko. May pagmamadali sa nag do-doorbell, hindi kasi ito tumitigil sa pagpindot sa doorbell. “Sino naman kaya ito ang aga-aga!” bulong ko at nagmamadaling bumangon mula sa pagkakahiga. Sino kaya itong kay aga-agang nang-iistorbo?“Sandali lang!” sigaw ko, dahil sinasabayan na ng malakas na katok ng nasa pintuan ang pag doorbell nito na lalong lumilikha ng ingay, at baka may kapitbahay pang makarinig at magreklamo.“Bakit ba!?” inis na sabi ko nang buksan ang pintuan. Napatigil ako at nanlaki ang mga mata ng makita ang nabungaran ko sa labas ng pinto.“Jake?”

  • YOU'RE STILL THE ONE   Chapter 53

    In a haste, I went straight to the bathroom to freshen up. Afterwards, I went to the dining area for breakfast. With a bright smile on my face, I quickly walked into the kitchen. I was surprised when I saw someone sitting in the dining table together with Mom. Walang iba kundi si-- Jake. Siya pala ang sinasabi ni Mama na bisita ko? Oh noh! What is he doing here? Kelan pa siya nakabalik ng Pinas? Sa loob ng dalawang taon, wala akong ibang ginawa kundi mag-aral at mag trabaho, para makalimutan siya, ang lalaking ito na dalawang taon nawala. Ang lalaking tanging nanakit ng sobra-sobra sa damdamin ko, tapos eto siya biglang susulpot sa harapan ko na parang walang nangyari?“Woohoo! Good morning!” he greeted me without removing his eyes from me. But wait--Oh my Gosh! I felt my heart beats faster than usual. He looks so handsome as he smiles. “What's good in the morning? Bakit ka nandito? Don't you have something to eat in your house?” I asked sarcastically.“Hannah--watch your mouth!” sa

  • YOU'RE STILL THE ONE   Chapter 52

    Namagitan ang tensiyon sa dalawang panig at bigla akong kinabahan. Nagkatitigan ang dalawa samantalang tahimik naman ang babaeng kasama ng nakabangga ko pero masama ang tingin niya sa akin. Pailalim kung makatingin akala mo kakainin ka ng buhay. Kalaunan, nagsalita uli si Steven. “Hannah, this is my cousin Lucas-- the birthday celebrant!” Steven introduced his cousin to me. Bumaling naman siya sa pinsan niya, “Lucas, this is Hannah.” “So, she's the one you're talking about, right cousin?” Lucas smirked then stared at me once again. “I heard a lot about you, nice meeting you then,” siniko nito si Steven ng bahagya.“Keep your mouth shut, my dear cousin,” Steven warned at pinanlakihan ng mata si Lucas.“Okay, let's go inside the party is about to start,” sabi ni Lucas at nauna na pumasok habang nakaakbay sa babaeng kasama niya. Inalalayan naman ako ni Steven papasok sa loob ng party. Napansin ko din ang kakaibang mga tingin niya. Pero malinaw naman na sinabi ko sa kanya noon pa that

  • YOU'RE STILL THE ONE   Chapter 51

    Pagkatapos kong maligo, sumunod sakin si Astrid sa kwarto ko. Naghalungkat ako ng damit sa cabinet para sa party ngayong gabi. Napili ko ang isang plain white blouse at fitted black maong pants at nilabas yon sa cabinet. Napansin ako ni Astrid at pinanlakihan ako ng mata.“Jusme! Party po ang pupuntahan natin hindi camping,” natatawang sabi niya tsaka hinablot ang hawak ko. Binalik niya 'yon sa cabinet at hinalungkat mga naka-hanger ko na formal dresses. Binili ni Mama mga iyon last year pero di ko pa nasusuot kasi ayaw ko. Ilang saglit pa humarap siya akin hawak ang isang kulay fuschia pink na dress na may manipis na mga strap sa balikat. Inabot niya sakin tsaka senenyasan ako na isukat ko sabay nguso sa banyo. Nakangiwi naman akong tumayo at kinuha ang dress saka pumasok na sa banyo para isuot pagkatapos masuot ay halos di ako makahinga dahil hapit ito sakin at bakas ang aking pigura. Ang damit ay medyo maikli above the knee, ngunit litaw na litaw ang aking kurba saktong sakto ang

Maaari mong magustuhan

DMCA.com Protection Status