ASHLEY
NANG magising siya kinaumagahan wala na uli si Eya. Nagsabi ito na may kailangan lang ito puntahan kasama si Ebo at Eda. Kaya siya na naman ang naiwan mag-isa sa malaking mansyon. Pagkababa nakarinig siya ng may mag-doorbell. Mabilis niyang tinungo ang pinto. Nabungaran niya si Nathan, napasulyap siya sa likod nito. May nakita siyang tow truck na nakaparada sa harap ng mansyon at ang kotse niya.
Oo nga pala, naiwan niya ang kotse niya sa burger shop.
"Hi, Ashley! How are you? Hinanap ko ang address mo at nalaman kong ikaw pala ang asawa ng bagong may ari ng Glendridge Hospital. Kaya ako na mismo nagdala ng kotse mo rito," magiliw na sabi ni Nathan.
Biglang siyang nahiya kay Nathan.
"Oh, I'm sorry. Nakalimutan ko ipakuha ang kotse ko. Naabala tuloy kita, pasensya kana at salamat na rin," nahihiyang ngumiti siya."No, it's okay. Inisip ko rin na baka masama pa rin ang pakiramdam mo kaya nagmagandang loob na ako ihatid
EYA "DOPPELGANGER..." Bigkas ni Eda nang ikuwento niya rito at kay Ebo ang sinabi ni Master sa kanya. Sinabi kasi ni Master na may pumasok na kamukhang-kamukha raw ni Ebo. Kaya labis tuloy siyang nabahala. Pinag-krus ni Ebo ang mga hita nang makaupo ito. Seryoso ang anyo nito."Obvious naman na si Niran lang ang may kakahayan nang ganoon. Ibig lang sabihin, alam na niya ang tungkol sa pinagbubuntis ng asawa mo. Bakit hindi pa natin payatin ang magiging anak niyo para matapos na ito?" nang-uuyam na suhestiyon ni Ebo. Dumilim ang anyo niya at nagtiim ang bagang niya. "Baka gusto mo mauna?" nangagalaiting banat niya kay Ebo. Para na rin nito sinabi na saktan ang asawa niya. Hindi siya papayag na mangyari iyon, at mas lalong hindi siya papayag na patayin ang magiging anak nila. Pagak na natawa si Ebo."Kung kaya mo..." pang-asar na sabi nito. Akma sana niya susugurin ito nang humarang si Eda sa harapan
ASHLEY NAMIMILIPIT na naman siya sa sobrang sakit ng tiyan niya, mabuti na lang at kasama niya si Eda. Kumuha ito ng suwero at ilan bag ng dugo para maisalin sa kanya. "Kailangan mo nang maraming dugo sa katawan, Ashley. Nagugutom ang batang nasa tiyan mo kaya nakakaramdam ka nang sobrang sakit." Paliwanag ni Eda sa kanya habang sinasalinan siya ng dugo. Napapaigik siya dahil sa kirot ng tiyan at sa kirot na dumadaloy sa ugat niya sa tuwing nararamdaman niya ang pagpasok ng dugo sa katawan niya. Huminga siya nang malalim habang kagat-kagat ang pang-ibabang labi. Hindi pa siya nagla-labor pero daig pa niya ang nanganganak dahil sa matinding sakit na nararamdaman. Mayamaya pa ay sumulpot si Ebo at naguguluhan nakatingin sa kanila ni Eda. "Wala ka naman siguro balak na ipaubos kay Ashley ang lahat dugo di'ba?" kunot noong tanong nito kay Eda. Humarap si Eda kay Ebo. "Huwag kang mag-alala, hindi ka mauubusan.
ASHLEY LUMIPAS ang mga araw at linggo bigo siyang makasagap ng balita tungkol kay Nathan. Napahinga siya nang malalim. Marahan siyang bumaba sa kama habang ang isang kamay niya ay nakaalalay sa malaking umbok ng tiyan niya. Mabilis ang naging paglaki ng tiyan niya, apat na buwan pa lang pero parang pitong buwan na sa laki. Nahihirapan na rin siya sa paghinga lalo na sa gabi at ang pangangatawan niya ang sobrang laki na nang pinagbago. Pumayat na siya nang husto hindi na nga niya makilala ang sarili pag humaharap siya sa salamin. "Tulungan kitang bumaba, Asawa ko," malambing na sabi ni Eya sa kanya. Inalalayan naman siya nito pababa sa hagdan kung minsan ay binubuhat na lang siya nito para hindi siya mahirapan. Nang makababa siya naabutan niya sa salas si Eda at Ebo. Napatingin ang mga ito sa kanya. May bahid na pag-aalala sa mga mata ni Eda nang pagmasdan siya nito. Mukha na kasi talaga siyang nakakaawa sa itsura niya.
EYA HINDI niya alam kung paano niya kakayanin tanggapin ang pagkawala ni Ashley. Nawalan ito ng buhay matapos ipanganak ang anak nila. Pakiramdam niya parang tumigil din sa pagtibok ang puso niya. Bakit ganoon ang nangyari? Nagtatangis ang bagang na sumulyap siya kay Eda. Hawak-hawak nito ang anak niya na si Baby Adaline. "B-Bakit hindi pa gumigising ang asawa ko?" naiinis na tanong niya. Sinubukan niyang painumin ng sariling dugo ang asawa niya. Umaasang muli ito mabubuhay at magiging immortal na katulad nila. Ngunit bakit hindi gumagana? "S-Sinabi ko na sa'yo, Eya. Walang kasiguraduhan 'yon," sagot ni Eda sa kanya. Inis na pinahid niya ang luha sa kanyang pisngi. Paulit-ulit niya pinainom ng sariling dugo ang asawa niya. Hindi siya makakapayag na hindi ito mabuhay muli. "Hindi pa naman lumilipas ang isang araw, mag-antay pa tayo," seryosong wika ni Ebo. Malungkot na tumingin siya kay Ebo."H-
ASHLEYNANG magmulat siya ng mga mata nasa isang hindi pamilyar na lugar siya. Napabalikwas siya nang bangon at sinipat ang sarili. Nakasuot siya ng hospital dress. Nasaan ba siya talaga? May kung anong nararamdaman din siyang kakaiba sa sarili na hindi niya mawari. Pakiramdam niya naging sensitibo ang lahat ng kanyang pandama.Ilan minuto pa siyang natulala nang may pumasok sa silid na kinaroroonan niya. Isang matangkad at may edad na lalaki. Kumunot ang noo niya. Parang pamilyar sa kanya ang lalaki pero hindi siya sigurado kung ano pangalan at kung saan niya ito nakilala.Nginitian siya nito nang makalapit sa kanya."Mabuti na lang at gising ka na..." malamyos nito sabi.Malalim ang baritono boses nito na akma lang sa anyo nito. Masyadong maskulado ito at matikas."Sino ka? Anong nangyari? Nasaan ba ako?" Sunod-sunod na tanong niya sa lalaki na nakatitig lang sa kanya.Tumikhim muna ito at naupo sa sil
EYA10 YEARS AFTER...MALAKAS siyang napasinghap sabay balikwas ng upo. Hindi niya akalain na mapupuruhan siya ni Niran dahil sa pagtarak nito sa dibdib niya. Bumungad agad sa kanya ang mukha ni Ebo na seryosong nakatunghay sa kanya."Mabuti at nabuhay ka pa uli, muntik na kitang gawin panggatong e," sarkastikong saad nito. Subalit hindi niya pinansin ang sinabi nito, mas nakaagaw nang pansin niya ang isang magandang bata na may mahabang buhok, berdeng mata at may hawak na malaking taong manika.Nakita niyang nagtago ito sa likod ni Ebo na para bang natakot bigla sa kanya. Nagtaka siya kung sino ang batang iyon? Tumikhim si Ebo at hinawakan sa balikat ang batang babae."Hindi mo naman siguro nakalimutan may anak ka di'ba? o, gusto mo ipaalala ko pa sa'yo?" pagsusungit na sambit ni Ebo.Nanlaki ang mga mata niya. Nagtatakang napatingin siya kay Ebo. Nagtatanong ang kanyang mga tingin."Sa
EYA "SAAN kayo pupunta?" puno nang pagdududang tanong ni Ebo sa kanya habang hawak niya sa kamay si Adaline. "Ipapasyal ko si Adaline," diretsong sagot niya. Nagpupumilit kasi lumabas si Adaline at maghanap ng mapapasyalan. Tumaas ang kilay ni Ebo at matiim siyang tinignan. "Anong alam mo sa lugar? E, sampung taon kang namatay baka maligaw pa kayo," giit nito na halatang ayaw ni Ebo ilabas niya si Adaline. "Hindi kami maliligaw, Dada. You can come with us if you like," walang kangiti-ngiting sabi ni Adaline. Nakita niyang umingos si Ebo at napabuga ng hangin. Gusto niyang matawa dahil alam niyang nag-aalala ito para kay Adaline. "Ayoko sumama! Sige na, lumabas na kayo kung lalabas kayo." Pagtataboy nito. Parehas naman silang napangiti ni Adaline. Naisipan nilang mamasyal sa isang theme park sa kabilang bayan. Kaya kinailangan nila sumakay ng bus. "Unang beses mo ba ito sa pagpunta sa theme park?" tanon
ASHLEY KAHIT anong pilit niya sa sarili na tanggapin si Nathan bilang asawa niya ay hindi niya magawa. Sa loob ng limang taon nalagi siya sa poder nito, wala ito ginawa kun'di pilitin siyang makipagtalik dito subalit malakas ang pagtanggi niya. Hindi niya alam pero wala siyang kahit anong damdamin para kay Nathan. Huminga siya nang malalim. Kaya naman matapos ang limang taon sa poder nito ay nagpasya siyang tumakas at lumayo. Ginawa niya ang lahat para hindi siya masundan at mahanap ni Nathan. Halos limang taon na rin siyang nagtatago. Pasadlak siyang nahiga sa isang damuhan sa gitna ng gubat dito sa Arizona Forest. Kung saan-saan na siya napadpad at kadalasan sa mga bundok siya nagtatago. Naroon na kasi lahat, mga hayop na maaari niyang kainin at tahimik na lugar. Sampung taon na rin pala ang lumipas, hanggang ngayon hindi pa rin niya kilala ang totoong sarili. Kailanman hindi siya naging komportable sa pangalan na Somsak. Pakiramdam niya ibang tao talaga it
ASHLEY MABILIS ang naging pagtakbo nila ni Eya kasing bilis ng ihip ng hangin ang pagkilos nila upang hindi sila maabutan ni Adaline. Hindi pa niya mawari kung bakit gano'n ang nangyari sa anak nila subalit saka na muna niya iisipin iyon pagnakalayo na talaga sila ni Eya. Ilan kilometro pa ang tinahak nila ng biglang mapahinto si Eya, napatigil siya at nanlaki ang mga mata nang makitang tumutulo ng dugo ang mga mata nito. "E-Eya?" nag-aalalang sambit niya. "Si--Adaline. N-Nasa malapit na siya..." garalgal na tugon nito sabay napaluhod sa lupa. Kaagad naman niya hinawakan si Eya. "Bubuhatin kita." Suhestiyon niya subalit umiling si Eya. "Just go. Ako ng bahala sa anak natin," pagtaboy nito. Mariin siyang umiling. Alam niyang hindi nito kakayanin si Adaline, sadyang malakas ang anak nila na para bang hindi ito titigil hangga't hindi nakikitil si Eya. Hindi niya hahayaan mangyari iyon, mas l
ASHLEY MABILIS ang naging pagtakbo nila ni Eya kasing bilis ng ihip ng hangin ang pagkilos nila upang hindi sila maabutan ni Adaline. Hindi pa niya mawari kung bakit gano'n ang nangyari sa anak nila subalit saka na muna niya iisipin iyon pagnakalayo na talaga sila ni Eya. Ilan kilometro pa ang tinahak nila ng biglang mapahinto si Eya, napatigil siya at nanlaki ang mga mata nang makitang tumutulo ng dugo ang mga mata nito. "E-Eya?" nag-aalalang sambit niya. "Si--Adaline. N-Nasa malapit na siya..." garalgal na tugon nito sabay napaluhod sa lupa. Kaagad naman niya hinawakan si Eya. "Bubuhatin kita." Suhestiyon niya subalit umiling si Eya. "Just go. Ako ng bahala sa anak natin," pagtaboy nito. Mariin siyang umiling. Alam niyang hindi nito kakayanin si Adaline, sadyang malakas ang anak nila na para bang hindi ito titigil hangga't hindi nakikitil si Eya. Hindi niya hahayaan mangyari iyon, mas l
EYAHABANG papasok sa Police department kaagad na inihiwalay sa kanya si Adaline at ang asawa niya. Pero imbes na dalhin siya sa isang interrogation room, may matulis na bagay ang sumaksak sa leeg niya. Damn! Syringe again, the f*ck!Segundo lang at nawalan siya ng malay. Nang magising siya nakatali na siya sa isang bakal na upuan na may kung ano-ano nakakabit na kable sa buong katawan niya.Huminga siya nang malalim. Hindi siya nag-panic. Blanko lang ang pinakita niyang mukha. Nasa loob siya ng isang puting silid na pinalilibutan ng tinted na salamin. Alam niyang maraming tao ang nakatingin sa kanya. Naririnig niya ang mga tibok ng puso ng mga ito."Can someone explain me, what this is for? Where's my wife and my daughter? Hello? I know there's a lot of you watching me right now and I know you can hear me," kalmadong sabi niya.Mayamaya pa may narinig siyang boses."We already know what you are. We'd better put you there for our safety."
ASHLEY PAGDATING ng mga sheriff sa labas ng mansyon. Kaagad na naglabas ng mga baril ang mga sheriff at tinutukan sila. Mabilis na nagtaas ng dalawang kamay si Eya. "Raise your hand! Come with us quietly so there is no trouble." Malakas na wika ng isang sheriff. Lumingon naman sa kanya si Eya at hinalikan siya sa labi saka humarap sa mga ito. "I'll go with you then. Just me and not with my wife and daughter," malamig na sagot ni Eya sa mga ito. "We also need to talk to your daughter. Don't worry, we won't do anything with you and your family. Your wife can also come," dugtong naman ng isa pang sheriff. Huminga siya nang malalim at nagkatinginan sila ni Eya. Bahagya lang siya tumango, tanda ng pang sang-ayon niya. Ayaw niya ng kahit anong gulo, kaya sasama sila nang tahimik. Tinawag niya si Adaline. Bumaba naman ito at para bang naguguluhan sa nangyayari. "Bakit may mga pulis, Mama?" "Kakausapin lang nila ang Pap
ASHLEYBAHAGYANG lumalim ang paghinga niya nang maramdaman na may humahaplos sa mga binti at hita niya. Naramdaman din niya ang pagdampi nang mainit na bibig sa kanyang kaselanan na tila inaamoy at nilalasahan. Napaugol siya habang nakapikit pa rin. Si Eya ba 'yon? Napangiti pa siya, parang walang kapaguran ito. Naramdaman niya ang pagbuka nito sa mga hita niya, napaliyad siya nang tuluyan halik-halikan nito ang kanyang pagkababae.Kagat labing napahawak siya sa buhok nito ng sipsipin ni Eya ang kanyang pagkababae. Kaya mas tinodo niya ang pagbuka sa mga hita upang bigyan laya ito na angkinin siya."Oh, E-Eya...Hindi mo talaga ako titigilan," paanas na daing niya habang nakasabunot sa buhok nito at dahan-dahan pinagduduldulan pa lalo ang ulo nito sa pagkababae niya."Is this what you want? Hmm..."Hindi niya alam kung bakit parang may kakaiba kay Eya, napilitan siyang idilat ang mga mata. Nakita niya si Eya na nasa pa
EYA MAINGAT niyang inihiga ang asawa sa kama ni Adaline. Sakto naman na bumangon na si Adaline at tumingin kay Master sabay tingin din sa kanya. "Anong ginawa mo kay Mama?" blanko ang mukhang tanong ng anak niya sa kanya. Umiiling-iling siya. "W-Wala," mabilis na tugon niya. Ngumuso lang ito at inirapan siya. Halatang hindi naniwala si Adaline. Bumaba ito ng kama saka nagsuot ito ng jacket at puting sumbrero nito. "Nagugutom ako, Papa. Gusto ko ng spaghetti at fries. Bili na rin tayo ng damit ni Mama, kasi suot niya ang damit mo tapos ikaw wala kang tshirt." Pagak siyang natawa at marahan ito kinurot sa pisngi. "Sige. Labas tayo saglit, habang nagpapahinga ang Mama mo." Ngumisi siya. Pinagod niya kasi si Master. Sa ilan taon na hindi niya ito nakasama, hinanap-hanap talaga ng katawan niya ang ganoon bagay. Pakiramdam niya nakapag-recharge siya gamit ang katawan ni Master Ash. Iginiya niya pababa si Adalin
ASHLEY ANG MABAGAL na paggalaw ng daliri nito sa pagkababae niya ay biglang bumilis nang bumilis hanggang sa napuno nang malakas niyang ungol ang buong salas. Mariin siyang napapikit at wala sa sariling kinagat niya ang leeg ni Eya nang marahan upang ilabas ang panggigigil na nararamdaman niya habang nilalaro ng daliri nito ang pagkababae niya. Her moans turns into small screams when he pumped his fingers in and out fast and hard. Sa bilis at diin nag paglabas-pasok ng daliri nito sa loob niya ay lumilikha iyon nang ingay na mas nagpapahibang at nagpapalakas ng ungol niya. "Oh! Oh! Oh!" Halos mapasigaw na siya sa kakaungol, hindi na niya alintana ang ingay na ginagawa niya. Namamaos na siya sa lakas ng mga daing na lumalabas sa mga labi niya. Nabigla siya nang mabilis siyang buhatin ni Eya patungo sa likuran bahagi ng mansyon at malakas siyang isinandal sa pader, wala ng pakialam kung nasaktan man siya sa pagtama ng lik
ASHLEYNATULOG siyang katabi uli si Adaline. Sa kalaliman ng kanyang pagtulog dama niya ang init na gumigising sa bawat himaymay ng balat niya lalo na sa maselang bahagi ng katawan niya. Napamulat siya at nagulat siya nang mapagtanto na nasa pagitan ng kanyang mga hita si Eya. Muntik na niyang masita ito nang malakas kun'di lang sumenyas ito na baka magising si Adaline.Napalunok siya ng laway dahil sa binabalak nito gawin."A-Anong binabalak mong gawin?" kabadong tanong niya. Although, may ideya na siya sa balak nito. Hindi pa rin niya maiwasan ang kabahan at mailang. Binigyan lang siya ni Eya ng isang matamis na ngiti saka kinubabawan siya at sabay taklob nang makapal na kumot sa kalahati ng katawan nila.Walang sabi-sabing sinakop ng labi nito ang labi niya. Parang umaapoy sa init ang katawan niya dahil sa mapusok na halik na pinagsasaluhan nila. Nawala na ang anuman inhibisyon sa katawan niya habang lumalaban siya ng halikan kay Ey
ASHLEYMALAYA niyang pinagmasdan si Adaline na mahimbing nang natutulog."Dito ka na lang matulog sa tabi ni Adaline, sa baba lang ako," malamyos na saad ni Eya. Ngumiti lang siya at maingat na nahiga sa tabi ng anak niya.Ang sarap lang isipin na buhay pala ang anak niya. Hinaplos niya ang noo nito. Hindi man niya maalala ang lahat, nararamdaman naman niya totoo ang sinasabi ni Eya. Ang ikinatatakot lang niya ay si Nathan. Paano kung may gawin itong masama kay Adaline? Paano kung patayin na naman nito si Eya? Isang malalim na paghinga ang pinakawalan niya.Kinaumagahan, napansin niyang gising na si Adaline at nakatunghay ito sa kanya. Nginitian niya ito."Hey--morning. Sorry kung tumabi ako sa kama mo," mahinang sabi niya."It's okay. Ikaw ang Mama ko?"Paano nga ba niya sasabihin? Kagat labing tumango siya. "Sorry, kung hindi ko kayo maalala. Kaya ang tagal kong nawala. Sana hindi ka galit sa'kin..."