Umuulan akong pumasok ng eskuwelahan. Nakahawak ako ng payong ko habang pinapakinggan ang bawat patak ng ulang nahuhulog dito. Natatakot ako. Ikinadagdag lang ng lungkot at poot ang tunog ng pagpatak ng ulan sa payong ko.
Naglakad na lamang ako patungong building namin. Pumasok na ako rito't tiniklop ang sariling payong. Pumunta akong locker room pagkatapos, at nilagay ko ang payong doon sa gilid ng lockers para patuyuin.
Iniwan ko na lamang ang payong ko't dumiretso na ng classroom. Napakalungkot pa rin ng araw ko't ang sikip-sikip pa rin ng dibdib ko. Gusto kong magalit, pero hindi ko alam kung saan ko ito ibubunton itong galit ko. Kung sasaktan ko ang aking sarili, wala naman akong mapapala. Kung sasaktan ko yung ibang taong sangkot dito, baka ako lang yung masasaktan sa huli.
Sa pagpasok ko ng classroom, nakita ko si Aurora na nagsusulat sa notebook niya. Nang map
I texted my dad that I wouldn't be able to go home today. Sinabi kong may tatapusin kaming project kasama ang mga kaibigan ko. Akin na ring na-text si Aurora upang nang sa ganoo'y hindi ako mabuking.Sinamahan ko naman si Asriel papuntang condo unit niya. Nanghihina siya dahil napansin kong matagal-tagal din siyang nakababad sa malakas na ulan.Habang naglalakad ay naisipan kong magtanong sa kaniya. "Oy, yung kanina?""What?" tipid niyang tanong habang nakasuot na ng kaniyang kulay matingkad na kayumangging coat na lagpas baywang. Nakapasok din sa mga bulsa nito ang dalawa niyang mga kamay habang naglalakad kami."Yung sinabi mong accounting equation, ano 'yon? Bakit kailangan mo ako para makumpleto ka?" tanong ko't napatigil siya sa paglalakad at bumuntonghininga.
"Hoy, babae! Sino ka ba para ganiyanin ako, ha?!""Oops, sino kaya yung mangiyak-ngiyak kanina para mailigtas si Asriel? Mangiyak-ngiyak ka pa sa daddy mo, para ikaw magbibihis sa lalaking 'to. Naloloka ka na ba?""Teka lang... anong batuta?" mahinang tanong ni Asriel habang naniningkit pa yung mga mata niya."Hijo, hindi ka pa kumakain? Ba't ang putla mo yata?" tanong ng daddy ni Sarah kay Asriel."Wait, I'll be back. Gonna... change my clothes first." Dahan-dahan siyang tumayo at kunwari pang inaalalayan siya ng bruha na 'yon. Kulang na lang iuntog ko yung ulo sa pader para matauhan.Hindi rin naman pinaalis ni Asriel. Kainis lang kasi hinahayaan pa niya ang bruhang iyon at saka hindi ko aakalaing itatanong pa 'yon sa akin ni
"Why are you here?" diretsong tanong ni Asriel kay Natasha habang nakaupo ito sa kabilang sopa't nakangiting nakatingin sa amin."Gusto ko lang maghatid ng pagkain," she replied and stole a quick and sharp glance at me when Asriel's heed jumped to the food she brought on the table. "Balita ko kasi, nagkasakit ka."Ang bilis naman yata niyang makahagilap ng balita. Sinuri naman ni Asriel pagkatapos kung ano yung pagkain.
Paburak ko itong ibinagsak sa bandang tiyan ni Asriel kaya napadaing siya nang kaunti. Pagkatapos ay pinunasan na rin niya ang sarili, pero hindi na ako tumingin at kung ano pa ang iisipin ko. "At talagang share pa kayo ng towel, ha? Iba!" Ashton uttered with his face about to burst out and laugh. What an asshole. "Sige na, papayag na akong maglaro tayo. Bina-blackmail mo pa kami, ha!" I said. "Payag na rin ako. Saka, Ashton, mag-usap tayo bukas," Asriel said, glaring at him. "So ano ba lalaruin natin?" tanong ko. "Tong-Its!" "How's that?" usisa ni Asriel at tinaasan niya ng kilay si Ashton.
Mula sa kama'y tinamaan ako ng sikat ng araw na sumisilip sa loob ng kuwarto. The warm feeling it gave wanted to make me hug the bed more. Its warmth diverted my mind from the idea that it was already past dawn and that I fucking needed to lift myself up for school.This sucks!Bumangon ako. I slammed my back on the headrest so hard that I had to utter curses when I saw a strong-looking figure beside the bed. "Bakit ka ba nanggugul
No wind dared to touch the leaves and branches when I lifted my gaze at them. Later on, they moved, and I was happy the wind greeted them this morning.Small details became important to me that even the tiniest ants crawling on the ground became evidently visible, as well as the static rocks, and the grasses with the most tenuous stems.Hindi ko alam kung bakit ako naging ganito. Bigla-bigla ko na lamang napapansin ang mga iyon kahit hindi naman dapat pinapansin dahil normal lang naman ang mga ito.Nagpatuloy na lamang ako sa paglalakad papasok ng building namin. Rumors about a tourism student having a sex scandal video with her boyfriend have been going around every corner of the building. Even when I reached our classroom, gossips about the subject are heard. It sucks, para namang bago sa pandinig nila kung pag-usapan ang ganoo
It was at that fucking moment I felt grumbling battalion of butterflies going around in circles inside my stomach.When I kissed him, closing my eyes, it drove me to this feeling: I was in a pitch-black room where even minimal light was no more found, then a second after, I fell downhill and my heart continued to race as quick as how the wheels of the fastest racecar complete its 360 degrees revolution.Nanatili siyang nakatulala't kinuha k
She clapped her hands once, with her jaw dropped like it was her first time seeing a guy with a girl in a restaurant. "Si Kendric ba 'yon? That guy we met inside the music room? Magkakilala pala sila?""What now?" I asked as if I didn't care and continued chewing sushi inside my mouth."Your sister's even smiling." Aurora sighed heavily, and slouched."Mabuti na rin sa kaniya kung ganoon," I murmured. "Akala ko ba wala siyang kaibigan.""Baka nag-away lang sila n'on, malay mo. Hindi ba ni-reject siya ni Asriel, tama?""Aurora..." I picked a chopstick up and used it to make a sound on the plate. Tiningnan ko siya pagkatapos. "Ang daldal mo. Kumain ka na nga lang.""Okay, sorry
OUR COMPANY WAS seated in the heart of Los Angeles. My brother was the one who'd been handling the business for a while now, while I, just finished my studies at UCLA. I made friends while I was there, having so much fun, and end up spoiling it every time I remembered her. Fun was something that had become subjective to me. Whenever I experienced it, at school, or during big annual events here in California, fun always knocked on my door telling me to spoil him first before it did. Even the thought itself was comical. It was actually raining Hollywood stars here in Los Angeles, but I usually didn't mind about their concerts and stuff. Aside from the fact that it was going to offer me fun, it could also be the reason I was gonna start fanboying some of them.
"Hoy! Huwag diyan!" she shouted and blocked my way to her closet. Nakarinig na rin ako ng mga katok sa pinto niya, habang pinipigilan niya pa rin akong pumunta ng closet niya. Malakas ko siyang nahila kaya nadala na rin ako ng sarili kong lakas at natumba kaming dalawa. Napadaing ako dahil ang sakit ng likod ko sa pagkatumba. "Tahiti, ayos ka lang ba?! Ano yung narinig kong nahulog?!" NAISIPAN KONG MALIGO pagkatapos naming umuwi galing La Verga Paradise ni Ashton. Naalala ko bigla yung librong hiniram ko kay Tahiti. Tinapis ko na ang tuwalya ko, leaving myself half-naked. Lumabas ako ng banyo't kinuha ang sariling phone mula sa bedside drawer. Humarap ako sa human-sized mirror kong salamin sa condo. I positioned myself in front of the mirror, ginagaya ang pose ng lalaking wa
We met again afterwards in a kiosk the same day."Aren't you angry at me?" I asked, because of what happened back at the school canteen. That was such quite a scene. Hindi ko alam kung bakit sinabi kong karibal kami ni Khel.Mabuti't nalusutan ko kaagad."Sagutin mo muna tanong ko, kasi kadalasan kapag may bakanteng oras ka raw kasi ay nag-aaral ka, kaya bakit ngayon...?""I want to spend time with you," I expressed. It's what my feelings dictates me to feel.Matapos naming mag-usap doon ay tumayo nang nakapamulsa. Hindi ko mapigilan na ngumiti. Damn, she's making me feel something really weird inside my stomach.NAKITA KO SA loob ng La Verga Paradise na parang nagkabangayan s
"WALA KA BANG ibang ginagawa?" Ashton asked, walking towards the living room of my condo unit. I stopped reading my book, wearing my round eyeglasses. Sinundan ko siya ng tingin hanggang sa makaupo siya sa tabi ko. Dumekwatro rin siya ng upo. "What now, Aston? Gabi na, hindi ka pa ba babalik sa condo mo?" Napakamot siya ng ulo, while smiling awkwardly. "Inutusan ako ng department head natin na gumawa ng narrative report for the upcoming Grand Opening of La Vista Mall, e." "Tapos?" I raised a brow, and it made him flinch a little. "For educational purposes lang daw." Naiilang siyang tumawa nang bahagya. This guy, I can't trust him anymore. Noon, sinama niya ako sa bar just for me to have a girlfriend. Pinakilala niya pa ako
My gut feeling failed to speak verity.Akala ko talaga masamang tao ang inaakala ko noong ina ko. Hindi pala.Dad planted another lie in my head for years.How long will he keep those? Bakit kailangan niyang itago ang lahat ng 'to? Hindi ko alam kung maiiyak ba ako sa lungkot o sa galit. Now I realized, dad has always been lying to me.And the saddest thing, I learned those from other people.Baka mamaya, malaman ko na lang na hindi niya pala ako anak. I don't know what to do. It's troubling my mind so much."Hey, are you okay, darling?""Oo nga, nakatunganga ka na ngayon," giit ni
"K-Kahapon..." I stuttered. "After my debut."Naramdaman ko ang higpit niyang pagyakap sa akin. "Oy, ang saya-saya n'yo pa kahapon. Bakit biglang naging ganito? Sino ba nakipag-break?""S-Siya," I stammered. "Pero pareho kaming nagpasyang bitawan ang isa't isa."Hinahaplos na niya ang aking buhok, at parang umiiyak na rin nang sabay sa akin. "K-Kawawa naman 'tong b-best friend ko. Oy, tahan ka na. Magiging okay d-din ang lahat. Lumilipas ang liwanag, maging ang dilim."Kumawala ako sa yakap niya. Hinawakan niya pagkatapos ang magkabila kong pisngi, pinapahid ang mga luha ko gamit ang mga kamay niya. Tiningnan ko siya sa mga mata. She's also teary-eyed. "Sorry, Aurora. Nadamay pa kita rito—""Ano ka ba?" parang galit niya
Kakaunti lang ang naging tulog ko kagabi. Tila nawalan na ako ng gana sa mga bagay-bagay. Kahit ang mga may kulay na mga bagay sa loob ng kuwarto ko'y naging mapurol na sa aking paningin.All those erotica books I have with dusky auras, my closet being hung open showing my poly-colored dresses, my dark coffee-tinted study table, and everything that has color—they're slowly becoming dull to me like shits.Ganito yata ang pakiramdam ng
When program ended, people are starting to evaporate, especially when the trivia session stopped. May iba ring nagpuntang photo booth para mag-take ng picture. Pumunta na rin ako roon, at ang dami nilang nakipag-picture sa akin. Mga kaklase ko, sina Aurora, Kendric, Khel, Ethan, Ashton, at marami pang iba. Nako, naglalandian pa sina Ashton at Ethan. Mga tang-ina.Nang umunti-unti na ang mga tao'y nahuli ko si Asriel na nakatingin lamang sa akin. "Bakit?" tanong ko sa kaniya.Lumapit siya sa akin. "We don't have any picture together. Picture tayo?" He bitterly smiled again."Asriel, may problema ba?" tanong ko sa kaniya."Kuya, kunan mo nga kami," utos niya roon sa operator ng photo booth. Nagsimula na ang countdown ng camera, pero nanatili kaming nakatingin sa isa't isa, hanggan
"Staff?" sambit niya't natawa, maging ako'y bahagya ring natawa kahit wala namang dahilan para matawa. "Sige na, baka marami pang darating."Lumabas na siya mula sa waiting room. This room's located above the entrance, and can be accessed through walking up the stairs beside it. Doon ako bababa for the grand entrance later.Ilang minuto lang ay naririnig ko na mula sa speakers ang boses ng host, na kung saa'y tinatawag na niya ako. Tumayo n