"Fvck!" isang malutong na mura ang pinakawalan ni Valjerome nang itinulak ko siya at binigyan nang malakas na sampal.
Asta akong aalis sa kanyang hita nang mabilis niya akong hulihin at ipirmi sa p'westo.
"You will never get away from me," umiigting na panga niyang sabi.
I laughed sarcastically and glared at him. "Fvck.You." Nagsimulang mag-init ang sulok ng mga mata ko kaya naman iniiwas ko ang tingin sa kanya.
"Should we try?" he said coldly.
Mabilis kong ibinalik ang paningin ko sa kanya at asta siyang sasampalin muli, ngunit agad niyang nahuli ang kamay ko sa ere bago pa man iyon dumapo sa pisngi niya.
"I won't let you hurt me a
"Valjerome, let me go! Ano ba? Saan mo ba ako dadalahin?" Pilit kong hinahablot ang braso ko mula sa pagkakahawak niya.Kalalabas lang namin ng kotse at agad niya akong kinaladkad papasok ng bahay. Ramdam ko ang gigil niya base na rin sa mariin niyang paghawak sa akin.Bahagya niya akong itinulak sa hagdanan at tumuro sa itaas. "Go to your room!" his voice echoed all over the house.Ramdam ko ang takot ng mga katulong at tauhan niya. Sino'ng hindi? Ito ang unang pagkakataon na nagalit siya ng ganito."Ano ba'ng problema mo?!""I said fvcking go to your room, Jazzie! Huwag mong pinapainit ang ulo ko!"I scoffed and laughed sarcastica
I kept blinking as I stared at the ceiling. Hindi ako makapaniwala na nakahiga ngayon sa tabi ko si Valjerome, higit sa lahat ay hindi ko kailanman naisip na magigising ako sa bisig niya.He's freakin' hugging me.Nahigit ko ang aking hininga nang naramdaman ko ang paghigpit ng braso ni Valjerome sa akin at mas lalo akong inilapit sa katawan niya."You wake up early," namamaos na wika niya habang isinisiksik ang mukha sa leeg ko.Pakiramdam ko ay maaalis ang puso ko sa 'king dibdib sa lakas ng kabog niyon. I cleared my throat and tried to speak with my quivering lips."Sikat na ang araw, Val," mahina kong saad.He just humm
"Good morning, Sir," magalang na bati ng mga tauhan ni Valjerome sandaling pumasok kami ng kumpanya.Nakita ko ang panunuri sa mga mata nila nang dumapo sa akin ang kanilang paningin, tila kataka-taka ang presensya ko kasama ng amo nila. May iba rin naman na pasimpleng nagbubulungan, marahil ay nakita nila sa balita ang isyu tungkol sa amin.Valjerome didn't bother to greet back. He just continued walking like he heard nothing from everyone. Tahimik lang naman akong sumunod habang nasa likuran namin sina Jaime at ang ilan sa kanyang mga tauhan.Peke akong ngumiti at tumingin sa nilalakaran ko. Sa ilang segundo, umasa ako. Umasa ako na opisyal niya akong ipapakilala rito sa kumpanya bilang asawa.Sino ba'ng niloloko ko?
"M-Mr. Montevardo, pwede po ba na medyo... igitna niyo po si Ms. Zamora?" nag-aalangan at nangangambang wika ng photographer."Misis," mariin na bulong ni Valjerome at ginawa ang kabaligtaran na utos ng photographer.He pulled me closer to his body. Wala sa sarili akong napabuntonghininga dahilan para tingnan niya ako."Val, this is a triple shoot. Ang pose natin for this ay pinanggigitnaan niyo ako ni Chaos, hindi sinosolo," I simply murmured.Naramdaman ko ang paghigpit ng hawak ni Valjerome sa balakang ko. Bahagya siyang yumuko sa tainga ko para bumulong."I will kill him before he touch you," nagngingitngit niyang anas.Marahan
Mag-a-alas dose na ng gabi ngunit wala pa rin si Valjerome. Umalis siya kanina pagkatapos niyang magwala sa salas. Madalas siyang nagagalit noon pero ito ang unang beses na umakto siya ng ganito kaya naman hindi ko maiwasan na mag-alala para sa kanya.Sa hindi mabilang na pagkakataon, muli akong kumilos sa aking pagkakahiga. Napabuntonghininga ako habang nakikitig sa kisame, hindi ko alam kung sa pag-aalala ko ba kaya hindi ako makatulog o dahil masyado ko nang nakasanayan na katabi siya.Sa loob nang mahigit isang buwan na nagkakalapit kaming dalawa ay sa kwarto ko na siya natutulog. Gustuhin ko mang kwestyuhin ay ipinagsawalang bahala ko na lang iyon at naging masaya na lamang sa mga ginagawa niya.Maybe he's trying to fix our marriage, but he doesn't have
"Ang unfair din pala," bulong ni Azy likuran habang plinaplantsa ng stylist ang buhok ko.Tiningnan ko siya at pinagtaasan ng kilay mula sa repleksyon ng salamin."Kapag kami stress, mukhang pangbardagulan ang mukha namin. Pero kapag tulad mong maganda, isang pahid lang ng foundation, kaboom! Dyosa na ulit," he stated.Inirapan ko siya at hindi na pinansin. Isa na naman ito sa mga araw kung saan pupunahin niya ako nang pupunahin."Okay ka lang?" usisa niya, naroon ang pag-aalala at kaseryosohan sa kanyang tono habang nakatitig sa akin mula sa salamin.I forced a smile.Okay ba ako?"Yeah," tipid kong sagot.It's been two weeks since that argument.Mukha namang hindi siya naniwala roon, ngunit hindi na rin nang-usisa pa."Ahmm. Will he... pick you up?" tanong niya kapagkuwan.I didn't speak for a second. Dalawang linggo na akong parang hangin kay Valjerome. Hindi na niya ako sinusundo o pinup
"Chill ka lang, Jazzie," I talked to myself.Ilang beses akong nagpakawala ng hininga habang nakatitig sa parisukat na pregnancy test. Kasalukuyan akong nasa loob ng banyo at hinihintay na lumabas ang resulta sa aking hawak na gamit.Nakagat ko ang ibaba kong labi nang lumitaw na ang pulang marka. Wala sa sarili akong napatukod sa lababo at napatitig sa repleksyon ko sa salamin.What should I do?Hindi ko alam kung ano ba ang dapat kong maramdaman sa mga oras na ito. Nalilito ako, naguguluhan at kinakabahan."Hindi ka pa ba tapos diyan?" rinig kong wika ni Valjerome sa labas ng cr.Mariin kong hinahawakan ang pregnancy test at saka naglakad patungo sa pintuan. Mabagal kong pinihit ang hawakan ng pinto hanggang sa nagtama ang paningin namin ng asawa ko nang buksan ko iyon. He's sitting on my bed. Magkakrus ang braso habang walang emosyon na nakatingin sa akin.Nakaramdam ako ng kirot sa aking dibdib dahil hindi ko man lang siy
Naalimpungatan ako sa isang marahan na haplos sa aking pisngi. Nanatili man akong nakapikit ay alam kong presensya ni Valjerome ang nasa gilid ko base pa lang sa pinaghalong amoy ng alak at pabango na mula sa kanya.He didn't speak. He just kept stroking my face as if he's memorizing every part of it.Gustuhin ko man na magalit sa kanya ay mas kinakain ako ng panghihina.Ano ba'ng magagawa ng galit ko?I stiffened when I felt him crouched on my belly. Ipinatong niya ang kanyang ulo ro'n saka marahan na hinaplos ang aking tiyan. Pasimple kong kinagat ang dila ko at pilit na pinigilan ang nagbabadya kong luha.Gusto kong maniwala na nakukunsensya siya. Gusto kong maniwala sa ikinikilos niya ngayon.Pero alam ko na sarili ko lang ang niloloko ko.Nanatili si Valjerome sa kanyang posisyon sa loob ng ilang minuto hanggang sa mabagal siyang lumayo sa akin. Naramdaman ko ang kanyang pagtayo at saka niya ako maingat na kinarga
"Gift for your wife?" Jaime, one of my trusted men, casually spoke while driving the car.Tipid akong tumango at muling tumitig sa hawak kong kwintas. "For our wedding anniversary," I said lowly and forced a smile.And she'll never know..."You will confess?" he asked again.I chuckled emptily and put back the infinity necklace on its box. "Alam mong hindi ko magagawa iyan sa ngayon," saad ko.Hindi na naman siya umimik pa at itinuon na lang ang atensyon sa pagmamaneho. I looked outside the car window and smiled sadly.A day from now, it's already our third year anniversary, my wife.***IT'S almost 12midnight when we reached my parents' party. I automatically snaked my arms around her, marking my wife at everyone's eyes as we took our way in.She's mine.I am always thankful every time we need to show up at my parents'. It's the only moment I could freely touch her, the split
"You are wasting your time by calling him in your mind, Jazzie. Nalinlang ko na ang grupo ng dati mong asawa sa ibang lugar. Kung sakali man na mahanap niya kayo rito, isa na lamang kayong mga bangkay," Chaos spoke coldly."Why?" namamaos kong tanong at saka tumingin sa kanya. "I trusted you, Chaos," I said weakly.He smirked. "That's the plan, Jazzie. Ang pagkatiwalaan mo ako," aniya.Marahan akong umiling at pagak na nagpakawala ng tawa. "Is this necessary, Chaos? Kailangan ba talagang idamay ang anak ko sa paghihiganting gusto mo? Niyo ng pamilya mo?""My sister died in front of me, Jazzie. She shot herself," he stated."She killed herself. Your sister was the one who took her life, Chaos. Not me, not my son, not Valjerome either!" I snapped out of frustration.Chaos clenched his jaw. Hindi rin nakaligtas sa aking paningin ang muling pag-angat ng baril ng matandang Hevion patungo sa direksyon ko. Pinigilan lang iyon ng asawa niya at sinen
Valjerome's men couldn't do anything when the van took me. Hindi sila makabaril ng basta dahil na rin nasa loob ako ng sasakyan."Dala na po namin siya," ani ng isa sa mga nakasakay habang hawak ang isang telepono.Nasisiguradong kong si Chaos ang kinakausap niya. Tahimik na lang ako na bumuntonghininga at saka sumandal sa upuan. Hindi ako nanlaban o gumawa ng kahit anong gulo. Bukod sa wala akong lakas para doon ay alam kong walang silbi kung gagawin ko pa ang mga iyon. In the first place, I chose this.Ramdam ko ang pagmamasid ng mga lalaking kasama ko, kung mabantayan nila ako ay para bang may kaya pa akong gawin sa mga oras na ito. I mentally shook my head and forced a smile.Isa lang naman ang kaya kong gawin ngayon, iyon ay ang ipaalam ang lokasyon ko kay Valjerome.I bit my lower lip when I felt my phone vibrated on my thigh. Nakatago iyon at sinigurado kong hindi mahahalata ng kung sinuman. Sa mga oras na ito, alam kong alam na ni Valjerome
"V-Val..." nanghihina at garalgal na tawag ko kay Valjerome nang pumasok ako sa mansyon.Agad niya naman akong sinalubong at niyakap. "It's okay, everything will be okay," pang-aalo niya habang hinahaplos nang marahan ang buhok ko.I shook my head. "Kasalanan ko... kasalanan ko," paulit-ulit kong sambit at sumubsob sa dibdib niya dulot nang panghihina.Tuluyan nang lumandas ang mga luha ko. Hindi ko mawari kung paano iyon nagawa ni Chaos sa akin, sa amin ng anak ko—sa batang itinuring siyang tunay na ama."D-Dapat ay hindi ko iniwan si Erom tulad nang nakasanayan ko," bulong na anas ko sa pagitan ng aking mga hikbi."Ssshh. Don't blame yourself, Jazzie," usal ni Valjerome.Muli akong umiling at saka mabagal kumalas mula sa yakap niya. Gamit ang nag-uulap kong paningin ay tinitigan ko siya."Hindi ko na kaya, Val. Hindi ko na kayang mawalan ulit ng anak," puno ng hinagpis kong wika.He looked at me softly and then pulled m
"Papa!" galak na pagtawag ni Erom kay Chaos pagkapasok namin ng opisina niya.He ran into Chaos and gave him a hug. Natawa naman si Chaos at yumakap pabalik kay Erom. Napangiti na lang din ako saka mabagal na naglakad palapit sa kanila.Damn, it hurts.That insatiable Mafia Boss!"Did you miss me?" tanong ni Chaos habang karga si Erom sa hita niya.Mabilis namang tumango si Erom bilang tugon at saka siya pinatakan ng isang halik sa pisngi."How are you po, Papa?" pangangamusta ng anak ko.I sat on the visitor's chair and watched them talked. Wala sa sarili akong napatitig kay Chaos nang naalala ko ang sinabi ni Valjerome kaninang madaling araw.Anak siya sa labas?Sa anim na taon na nagkasama kami ni Chaos, hindi niya kailanman nabanggit ang tungkol doon. Maski ang pamilya niya ay hindi niya rin palaging nakukwento sa akin. Minsan ko silang nakaharap noong nagkaroon ng salu-salo sa condo ni Cha
Alas tres na ng madaling araw pero gising pa rin kami ni Valjerome. Nakahiga ako sa balikat niya habang nakayapos naman ang kamay niya sa akin. Pareho kaming nakatitig sa kisame; nag-iisip, nakikiramdam."Hindi ka ba... nagsisisi?" aniya sa mahinang boses.Kunot-noo ko naman siyang tiningala. "Nagsisisi? Saan?"Malamlam siyang tumingin sa akin at saka banayad na pinalis ang aking takas na buhok gamit ang isa niyang kamay. "Sa nangyari sa atin... ngayon," tugon niya.Hindi ko naiwasan na irapan siya. "You already took me six times, Valjerome. Kung nagsisisi ako, sana sa pangalawang beses pa lang umayaw na ako."His lips curled up. "You counted it?" manghang tanong niya.Nag-init ang aking pisngi sa kahihiyan. "H-hindi ko binilang. Natatandaan ko lang," ani ko.He let out a soft chuckle and hugged me closer. "I love you," he said sincerely."I... love you too," nahihiyang pag-amin ko."I love you," ulit niya at hinalikan a
After scooping me from my seat, he carried me towards his room. Maingat niya akong inihiga sa kanyang kama saka namumungay na tinitigan."Are you sure about this?" he asked, voice in controlled.Pakiramdam ko ay nanuyo ang lalamunan ko para sumagot, hindi dahil sa kaba kundi dahil sa init na nararamdaman ko ngayon habang nakikita siyang nakatitig sa akin."Why? You don't want me anymore?" I did the reverse card.I saw him gritted his teeth. "You're manipulating me." He then slowly crouched on my top.Marahan akong napapikit nang palandasin ni Valjerome ang kanyang daliri sa pisngi ko, paibaba sa 'king leeg hanggang sa tuntunin niyon ang aking dibdib."Are you... coming back into my life?" namamaos na tanong niya at sinimulang tanggalin ang unang tipay ng suot kong pantulog.I groaned when the tip of his finger brushed on my skin. "Valjerome..." I called desperately, eyes closed.Daig ko pa ang sinusunog sa nararamdaman kong ini
It's already 11pm, yet I am still awake. Magdamag akong tulala, nagkukulong sa 'king silid. Nakatulog na ang anak ko sa paulit-ulit na pagtatanong sa akin kung maayos lang ako. I kept saying that I'm okay, but who am I fooling? Hindi ko rin hinarap si Valjerome nang minsan niya akong katukin sa silid para kumain, si Erom lang ang pinalabas ko para sumunod sa kanya.My mind was messy. I don't know what to think anymore. Daig ko pa ang nagpa-flashback ng mga memorya sa isip ko.Why, Valjerome?Isang buntonghininga ang pinakawalan ko saka nagdesisyong bumangon upang uminom ng alak sa ibaba. Walang nakakalat na tauhan sa paligid, ngunit gano'n pa man ay alam ko na palihim silang nagbabantay. Nagtungo ako sa mini bar at kumuha ng alak doon. Sunod akong pumunta sa ref para kumuha ng yelo, nang nakuha ko na ang lahat ng kailangan ko ay muli akong bumalik at naupo sa bar stool chair. Nagsimula akong magsalin ng alak at diretyo itong nilagok. Gumuhit ang pait sa
It's been an hour since we got home. Gano'n rin katagal na palihim kong pinanunuod si Valjerome at 'yong babae sa ibaba mula sa ikalawang palapag kung saan ako nakatayo. Jaime was also there. Kung pagbabasehan ang nakikita ko ay para bang malapit sa kanila ang babae.I bit my lower lip when Valjerome smiled at her, then lowered his gaze to her tummy. Malayo man ako ay kita ko ang banayad niyang paninitig doon. Pakiramdam ko ay may kung anong guwang iyong idinulot sa tiyan ko.Elle...That's her name. Noong ipinakilala siya sa akin ni Valjerome kanina ay hindi na agad ako mapakali. Aaminin kong naghintay ako ng iba niya pang sasabihin; kung kaibigan niya ba ito, katrabaho, karelasyon o... ina ng magiging anak niya. But that didn't come. Hindi rin ako sigurado kung makakaya ko bang marinig sakaling kumpirmahin niya ang hinala ko kaya naman namaalam agad ako na iaakyat ko si Erom sa kwarto para makapagpahinga.I let out a deep sigh and decided to go