Chapter 5 : Hired

"Kanina ka pa tahimik diyan, baby?" napatingin ako kay Enrico na palapit sa pwesto ko. Nandito kasi ako sa garden sa likod ng bahay and I am sitting here.

"Wala lang," sagot ko sa kanya pero nakatingin lang siya sa akin.

"May iniisip ka ba? Sabihin mo lang sa akin para malaman ko." Napangiti ako sa sinabi niya.

"Ano kasi...medyo kabado lang ako...dahil ngayon lang ako nagka-boyfriend." I said to him.

Hinawakan niya ang kamay ko at bigla niyang piniga ng unti. He was looking at me this time. Yung puso ko kabog ng kabog! Yung titig niya parang binabasa niya ang utak ko.

"Kung ano ang alam mong gawin sa ating dalawa, gawin mo lang. Naiintindihan ko naman baby ko." Nakangiti niyang sabi at tumango lang ako.

Sa totoo lang hindi ko alam paano siya asikasuhin bilang boyfriend. Kumbaga parang ignorante ako sa relasyon.

"I love you," bigla niyang sabi habang nakatingin pa rin siya sa akin.

"I love you too." I said.

Bigla niyang hinawakan ang pisngi ko at hinalikan ako sa labi. Hindi gumagalaw ang labi niya sa labi ko. Nakadikit lang 'yon ng matagal kaya napapikit ako.

"Pasok na tayo? Gabi na at maraming lamok." Paalala niya kaya pumasok na kami sa bahay.

Nakahawak lang siya sa bewang ko habang papasok sa bahay. At biglang bumuhos ang napakalakas na ulan! Sakto nasa loob na kami ng bahay. Napatakip pa ako sa dalawa kong tainga dahil sa kulog.

Nanginginig ako habang nakaupo dito sa sala. Si Enrico chineck ang mga gamit baka may mabasa sa labas. I was trembling! Takot na takot ako sa kulog at kidlat. Simula noong bata ako may phobia na ako sa kulog at kidlat. Kaya si Daddy lagi niya akong niyayakap.

"Baby? Bakit ka nanginginig?" nagtatakang tanong ni Enrico at lumapit sa akin. He suddenly hugging me!

"May phobia ka sa kulog at kidlat?" tumango agad ako dahil tuloy-tuloy ang pag kulog sa labas.

Wala namang bagyo pero bakit ang lakas ng ulan. Rinig pa dito sa loob ng bahay ang tunog ng hangin! Mas lalo akong natatakot.

"Relax lang. Nandito lang ako." Ramdam ko na pilit ako pinapakalma ni Enrico. Nakayakap lang siya sa akin habang tuloy ang pagbuhos ng ulan.

Sa sobrang lakas ng ulan bigla pang nawalan ng kuryente!

"Kukunin ko lang sa kwarto yung cellphone ko, baby." Hindi ako umimik dahil sobrang dilim dito sa bahay!

"Pangako, baby ko. Saglit lang ako." Sabi niya at hindi ko rin siya maanig dahil sobrang dilim dito.

"Okay," sagot ko at bigla siyang tumakbo dahil rinig ko ang pagtakbo niya. Pinikit ko ang mata ko at hinintay siya.

Ilang segundo ay narinig ko na ang pagtakbo niya palapit sa akin. At nakita kong naka-flashlight na ang kanyang cellphone. Lumapit siya sa akin at yumakap ulit.

"Inaatok ka na ba?" tanong niya.

"Medyo." Sagot ko.

"Halika na sa kwarto mo. Doon muna ako at kapag nagkaroon ng kuryente lilipat ako sa kwarto ko." Tumango ako dahil nakikita niya ako dahil sa flashlight ng cellphone niya.

Pumasok na kami sa kwarto ko at umupo siya sa dulo ng higaan ko. Sinindi ko ang scented candle ko para magsilbing ilaw namin.

Pagkatapos humiga na ako at nakatingin lang sa akin si Enrico. He is watching me! Kaya ang hirap matulog dahil feel ko kahit nakapikit ako ay nakatingin siya sa akin.

"Wag kang mag-alala, baby. Dito lang ako." Hinaplos niya ang legs ko at tumango ako.

Until I sleep.

*

When I woke up, nagulat ako sa mabigat na nakadagan sa legs ko. I was so shocked na katabi ko na si Enrico but I smiled. Ang sarap ng tulog niya habang nakapatong ang legs niya sa legs ko! Nakadagan lang 'yon habang nakayakap sa akin.

Napatingin ako sa mukha niya habang tulog siya. Sobrang amo ng mukha niya tapos yung labi niyang mas mapula kaysa sa akin. Ang sarap halikan.

"Anak! Alex!" I was so shocked when I heard Manang Rissa's voice! My eyes went round!

"Baby! Wake up! Nandito na si Manang Rissa!" sabi ko sa kanya kaya bumangon siya at hindi pa siya nakakamuta ay tumayo na agad para lumabas.

Hindi ako lumabas at pinakinggan ko muna si Manang Rissa na nagsasalita sa labas.

"Ang aga niyo po, manang?" Enrico said.

"Asan si Alex?" malumanay niyang tanong kay Enrico.

"Tulog pa po, manang." He answered.

"Ay ganoon ba? Kamusta naman siya?" muling tanong ni Manang Rissa.

"Okay lang naman po, manang. Minsan lang din siya lumabas ng kwarto niya." Nagulat ako sa sagot niya. Enrico knows how to hide our relationship, huh.

"O'sige, kung inaantok ka pa matulog ka muna at ako'y magluluto ng umagahan natin." Sabi ni Manang kaya nag-toothbrush na ako para lumabas na.

Isininop ko na rin yung hinigan namin ni Enrico. Hindi ako makapaniwalang magkatabi kami natulog kagabi. Hindi ko naramdaman kagabi na katabi ko siya.

"Good morning, manang!" bati ko sa kanya at nagulat siya na nakita niya ako.

" 'Nak mayroon akong tupig na dala. Bagong luto 'yan." Natuwa naman ako sa sinabi ni Manang at inabot sa akin ang tupig.

"Salamat po," sabi ko at ngumiti siya.

Kumain na agad ako at sobrang namiss ko ito kainim! Sa tuwing umuuwi lang siya ako nakakakain ng ganito.

"Kamusta naman anak?" tanong niya habang nagluluto ng umagahan.

"Ayos lang naman, manang." Sagot ko sa kanya.

"Saan ba natulog si Enrico? Nakita ko kasi na nagmumuta pa siya tapos sarado 'yong pinto sa kusina." Bigla akong kinabahan!

Kasi ang kwarto niya katabi ng laundry area. Kumbaga hiwalay ang kwarto niya kaya madadaanan ang main kitchen tapos may pinto pagpasok sa main kitchen. Nakita pa ni Manang na sarado ang pinto sa kusina! Hindi ko tuloy alam sasabihin ko.

"B-Baka dito po sala? Kasi ang lakas ng ulan kagabi dito, manang." Nauutal ako bigla!

"Ay baka. Doon sa amin ambon lang 'nak." Sabi niya kaya tumango ako.

Buti na lang may ideya agad ako nasasabihin. Hindi ko tuloy alam ang sasabihin ko at sobrang kabado pa ako!

"Anak, sino nagluluto kapag kumakain kayo ni Enrico?" muli akong napalunok.

"Minsan nagpapa-deliver kami, manang." Sagot ko at tumango siya.

"Ayos na 'yon para hindi na kayo magluto at maghugas." Nakangiting sabi ni Manang.

"Kamusta naman kayo ni Enrico?" nagulat ako sa tanong ni Manang!

S***a.

"Kamusta naman kayo ni Enrico?" bigla akong natahimik sa tanong ni Manang Rissa.

"Ay mali. Kamusta si Enrico dito? Hindi naman siya mahiyain?" bigla akong nakahinga ng maayos! Pakiramdam ko kanina parang iba! Akala ko kung ano na ang itatanong niya.

"Okay naman, manang. Kinakausap din niya ako minsan." I said to her.

"Manang, pasok po muna ako sa kwarto saglit." Paalam ko at bigla siyang tumango.

Pagdating ko sa kwarto ay humiga agad ako at huminga ng malalim. Si manang palang kaharap ko pero yung kaba ko iba na! I was sweating while she's asking.

Hindi muna ako lalabas dahil hanggang ngayon kinakabahan pa rin ako! Asan na kaya si Enrico? Baka naman itinuloy niya pa ang tulog niya sa kwarto niya.

Naisipan ko buksan ang laptop ko para icheck ang mga email at para mawala na rin ang kaba ko. While I was scrolling bigla ko nakita ang isang email at napangiti agad ako! Dali kong binuksan 'yon at binasa.

'Good day, Ms. Alexi! Can you please go to our coffee shop at 10 AM in the morning for your interview.'

Then I read the address.

Sobrang saya ko dahil may pumansin na rin sa akin! Kaya agad aki naligo para makapaghanda na. I am so excited, right now!

Pagkatapos ko naligo nagsuot lang ako ng black slack at white polo tapos tinuck-in ko lang sa slacks ko. Lumabas na ako at nakita ko na kumakain na si Manang Rissa.

"Bakit nakabihis ka anak? Halika na at kumain na. Si Enrico kasi naliligo pa." Sabi ni Manang.

"Natanggap po kasi ako sa trabaho, manang!" masayang sabi ko sa kanya at tumayo siya para yakapin ako.

"Congats, anak!" she said while smiling.

"Ayan na pala si Enrico." He is looking at me at gulat na gulat dahil nakabihis ako.

"S-Saan po kayo pupunta?" he asked and I was controlling may laugh. Masiyado siyang magalang.

"Ihatid mo ako, bilis." I said to him.

"Manang, babalik rin po ako agad." Sabi ko at tumango naman siya.

I went to the car para hintayin si Enrico. 9 AM na kaya okay lang na maaga ako para naman hindi badshot sa mag i-interview sa akin.

Pagkasakay namin sa kotse bigla akong tinignan ni Enrico.

"Saan lakad mo, baby?" he asked in curiosity.

"May tumanggap sa akin na trabaho tapos interview ngayon, baby." Masayang sabi ko sa kanya.

"Talaga, baby? Congrats!" Enrico was smiling at me then he grab my left legs to hold that.

Nabigla ako sa ginawa niya.

Pagdating namin sa isang coffee shop napatingin siya sa akin. He was starring at me and my heart was bitting so fast!

"Hihintayin kita." He said then I nod my head. He kissed my forehead.

"Good luck sa interview mo, baby." Ngumiti ako at bumaba na ako.

Kinakabahan ako habang papasok ako. Naghahanap kasi sila ng pastry chef then sakto may certificate at diploma ako na maipapakita. I took bread and pastry course then I have my certificates. Hindi madali mag-aral ng bread and pastry. Kahit ako lagi akong nag fa-failed sa mga ginagawa ko na cakes dati.

Pagpasok ko yung mga staff na nakakita sa akin ay nginingitian ako. So I smiled too. May biglang nagtaas ng kamay sa gilid at mukhang siya ang mag i-interview sa akin.

"Good morning! Ikaw ba si Alexi Cervantez?" I guess she is the manager here.

"Good morning, ma'am. I'm Alexi Cervantez and I am here for the interview, ma'am." I said then she was smiling at me.

"Can I see you documents?" agad ko namang binigay sa kanya lahat ng certificates ko na magpapatunay na may diploma at nakapagtapos ako.

While she was checking my documents I was nervous. Pasmado na rin ang kamay ko dahil sa kaba ko. I saw her smiling while checking my documents. Sana matanggap ako!

"Is this your first job?" I nodded.

"Yes, ma'am. And also I am fresh graduate." I answered.

"Alam mo naman ang magiging trabaho mo dito. Wala na kasi yung dating baker namin dito dahil nag ibang bansa na. Buti na lang at nagpasa ka ng resume mo tru online." Nakangiting sabi niya sa akin.

"Come back tomorrow and you may start work here. You are hired, Ms. Alexi. Congratulations." Inilahad niya ang kamay niya at tinanggap ko agad 'yon.

I was too stunned to speak! Speachless.

"T-Thank you, ma'am." Nauutal ako magsalita at nakangiti lang siya sa akin.

May trabaho na rin ako sa wakas! And this is my first job! I am happy! Lumabas ako na may ngiti sa labi. Pagsakay ko tumingin agad sa akin si Enrico.

"Tanggap na ako then I will start tomorrow." I said then he suddenly hug me!

"Congrats baby ko!" Enrico was happy too!

Nagchat ako kay Luisa na may trabaho na ako. Gusto ko pumarty mamaya! I am proud to my self na may trabaho na ako.

[Hindi ako pwedi, girl! Grounded ako for 2 days. Nahuli kasi akong tumakas kagabi. HAHA]

Nagulat ako sa chat ni Luisa. Kaya dalawa na lang kami ni Enrico. Nag-isip agad ako ng palusot kay Manang para makaalis kami ni Enrico.

I chat Luisa to know my plan. Baka hanapin ako sa kanila at alam niya na sasabihin niya.

"Baby? Party tayo tonight?" Napalingon siya sa akin pero binalik rin niya ang tingin niya sa kalsada.

"Paano naman, baby? Si Manang nasa bahay na." He said, worried.

"Ako bahala." I smiled to him.

Hanggang gumabi na ay nagpaalam ako kay Manang Rissa na pupunta ako kay Luisa. Kaya pumayag naman siya. Nakasuot lang ako ng pambahay at tsinelas pero inilihim ko na magpasok na nang gamit ko sa kotse. Para hindi halata ni Manang na pa-party kami ngayon.

I saw Enrico wearing a pambahay too. Natawa tuloy ako ng patago dahil sa suot niya. I guess his stuff is in the car same as me.

We went to the car together then suddenly we laughed. Natatawa kami sa suot namin. Buti hindi na nagtanong si Manang.

While we are on our way nagbihis na agad ako. Hindi makapag-focus mag drive si Enrico. I saw him bitting his lip while looking at me. Tumambad ang boobs ko kaya agad niya 'yon hinawakan.

"Stop it! Later na lang." I said then he smirked! Nag init tuloy ang katawan ko.

---