Sophia's POV
"Welcome to the Prince's Palace, Baron Klein, and Lady Sophia," bungad sa 'min ng head butler.
Tumabi ako kay Klein habang nasa likuran ko naman si Mileya na bitbit ang bagahe ko.
"His Highness is waiting at his office. This way, please." Umuna ito sa paglalakad upang gabayan kami patungo sa nasabing opisina. Nagkatinginan kami ni Klein sa isa't isa saka sumunod dito.
Habang tinatahak namin ang daan, pasimple kong tinawag si Zero Two sa aking isipan.
"Yes, master?" he answered back.
"Bring ten soldiers with you, then investigate this Palace."
"Copy."
Madali silang nagsilabasan mula sa anino ko at saka nagsipag takbuhan sa iba't ibang direksyon. Some soldiers attached themselves to the shadows of servants and employees of the Palace.
"Zero One," I called for my General rank sha
Sophia's POVI am wearing a white long gown with a white cloak over my shoulders. Mileya fixed my hair, nakalugay lang ito habang nakakulot ang dulo. I didn't wear any makeup because it is required that I look simple and natural."A carriage sent by Holy Temple has arrived, milady," paalala sa 'kin ng head butler.Today is the day that I've been waiting for. Naglakad kami ni Mileya patungo sa kinaroroonan ng nasabing karwahe. Ang kulay nito ay nakapintura ng puti maging ang gulong at tali na kumukonekta sa dalawang puting kabayo. Sa bubong naman ay may nakapalibot na mga puting rosas."Sophia, I will wait for you at the temple," paalam ni Klein habang nakasakay sa itim na kabayo."Hiwalay ang sasakyan nating karwahe, Lady Sophia. Nakasunod lamang iyon sa likuran ninyo," sabi ni Mileya habang nakaturo sa direksyon ng karwaheng tinutukoy nito.
Third Person's POVHalos lahat ng mga nakasaksi ay nagtakip ng kanilang bibig. May mga noble ang napatayo mula sa kanilang pagkakaupo. Naistatwa si Duke White habang tulala na nakatitig sa holographic screen. Napanood nila ang buong pangyayari … simula ng inatake ni Sophia ang Prinsipe hanggang sa magbago ang kasuotan nito."The Dark Priestess has returned to rule the darkness! She must be killed immediately before the demons learn about her existence!" pasigaw na sabi ng High Priest. Katabi lang nito ng upuan si Emperor William.Napayukom ng kamao ang Emperor, nakakapit naman sa balikat niya ang kaniyang Empress. Nilingon niya ang commander-in-chief ng mga Royal Guard para magbigay ng utos. "Hulihin si Lady Sophia pati ang ama niyang si Baron Klein! Huwag hayaang makatakas ang appointed maid nito na nagngangalang Mileya!""I received your royal command," sagot nito pabalik saka mad
Sophia's POV"Killian..." mahinang tawag ko.Bagsak ang aking balikat at napayuko. Siguradong iinit na naman ang ulo no'n dahil hindi niya ako naabutan."Hmm?" May mga nakakalat na patay na damo sa lupa.Inangat ko ang aking mukha para suriin ang kapaligiran. Mula sa aking kinatatayuan, natanaw ko ang isang palasyo na hindi nabibigyan ng atensyon. Ang exterior nito ay may mga bitak, ang puting pintura ay kupas, at ang mga puno't halaman sa paligid ay tuyot.I tilted my head. "Where am I? Is this the Cold Palace?" I mumbled at myself.Humakbang ako patungo sa direksyon ng palasyo. Dito ako dinala ng eternal scroll na natanggap ko mula sa Prinsipe. Hindi ako sigurado kung saang parte ng bansa ang lokasyon na 'to.I noticed that the entrance is widely open. Naglakad ako papasok doon saka nilibot ang aking paningin. Ang mga kagamitan ay luma a
Sophia's POVNakatalikod ito sa aking direksyon. "You're here to get this?" Inangat nito ang kamay na may hawak na gintong dagger.Sandali ko 'yon pinaki ramdaman. Doon nga nagmumula ang enerhiya na katulad sa kapangyarihan ko. "Yes," I replied. "Why are you here, Felixander?"Naglakad ito palapit saka inabot sa 'kin ang bagay na kailangan ko. "I expected you would find this place, but not so soon," he said. "That thing was obtained by our Father from his last war."He is referring to a war that Duke White contributed to, last year. It was when Elizabeth committed suicide, and I awoke using her body."Did the Emperor chose this place to secure this thing?" tanong ko rito habang sinusuri ang dagger.He nodded. "Yes."I sense similar energy but this artifact isn't the same as the ones I've got. Walang parte ng kapangyarihan ko ang naka-seal
Third Person's POV"Kil—""D*mn!" Hindi naabutan ni Killian si Sophia. Nawala ito ng tuluyan sa paningin niya.He stomped his right front paw against the ground, at naglikha 'yon ng malaking lamat sa sahig. Makikita sa ekspresyon niya ang hindi pagkatuwa sa nangyari.Nanlilisik ang mga matang nilingon niya ang direksyon ni Lawrence. "Siguraduhin mo lang na nasa ligtas na lugar ang destinasyon ng eternal scroll na 'yon." Tukoy niya sa bagay na tinanggap ni Sophia mula sa Prinsipe.Walang makikitang emosyon sa mukha ni Lawrence, he's just standing there silently while staring back at him. Mas lalong nagngingitngit sa galit si Killian dahil dito. Hindi niya mabatid ang tumatakbo sa isipan nito, at wala rin siyang balak na alamin pa.Umaalingawngaw sa silid ang ingay ng pagtama ng mga sandata, gano'n din ang sigawan ng mga naglalaban. Hindi matukoy kung
Third Person's POVMadaling narating ni Killian ang lokasyon kung saan matatagpuan ang Cold Palace. He used his mana to transport himself there without using a teleportation scroll."Are they the ones that she unsealed in the Cup of Life?" he asked himself as he observed the shadows around the area.Shadow elf servants are currently cleaning the front yard of the palace. May mga iilan na naka-focus sa muling pagbuhay ng mga namatay na puno't halaman, at mayroon ding mga naglilinis ng kalat sa paligid.Killian walked towards the entrance, there he saw some maids tidying up the interiors. "Why does she have to bestow them an order to clear this place? Is she planning to stay here? Seriously? This location isn't too far from Imperial Palace, hindi safe para rito siya magtago.""Killian Shou Adir..."Napalingon sa kanan ang binata para bigyang atensyon ang nil
Third Person's POV"Sinasabi mo bang … paniwalaan ko 'yang rason mo?"Sophia felt chills, down her spine. Malamig ang boses, titig, at ekspresyon na makikita sa mukha ng binata. Ang kaninang puno ng emosyon, tuluyan na naging blangko. Hindi niya malaman ang tumatakbo sa isipan ni Killian, nakakaramdam tuloy siya ng pagkabalisa dahil dito. It's like she wants to hide and run away from his sight."I thought you knew me well..." He looks to his side, to avert his attention. "I've believed, and always thought of that."Killian walks towards her, slowly. Huminto siya sa harapan ng dalaga, at saka inilapit ang ulo sa gilid ng mukha nito. "...but I was mistaken," he whispered to her ear.Napaawang ang ibabang labi ni Sophia. Bumagal ang tibok ng puso nito, sinabayan pa ng parang tinusukan ng libo-libong karayom.Nagkaroon ng panandaliang katahimikan sa pal
Sophia's POVI felt something warm that rubbing onto my skin. Sa tuwing nailalayo ito sa balat ko, I heeded sounds of water drops. Unti-unti kong minulat ang mga mata ko upang alamin kung ano ang mayroon sa aking tabi.Bumungad sa paningin ko ang isang babae. Nakasuot siya ng armor suit, at ang buhok niya ay kulay pula at gupit panlalaki. She is currently squeezing a white cloth after soaking it from the water.I guess she felt my stares kaya madali itong lumingon sa direksyon ko. "Milady—"Tatayo sana siya para magbigay galang pero kaagad ko itong pinigilan. Bumaba ang tingin niya sa kamay kong nakakapit sa kaniyang braso. Tila ba'y may katanungan sa mga mata niya. Marahil hindi nito maintindihan ang ibig kong iparating."You don't have to pay respect to me," I said. Sinuri ko ang paligid, hindi pamilyar sa 'kin ang silid na ito. "Just tell, where is this place? Who
Sophia's POV Panahong wala pa akong ideya na ako pala ay nagbalik sa kung saan talaga ako nabibilang. Tandang-tanda ko ang unang araw ng ma-transmigrate ako sa mundong ito. Sobra akong nasurpresa nang magising sa katawan ng isa sa mga importanteng tauhan ng nobelang nabasa ko. Sa kasamaang palad, ako ay naging si Elizabeth White, ang kontrabidang nakatakdang mamatay para sa progreso ng kwento na binibidahan ni Beatrice. Hindi na mabilang sa daliri ang mga pagkakataong nakaramdam ako ng ilang sa pakikitungo ng mga nakapaligid sa 'kin. Hindi naging madali sa una, lalo pa't marami ang takot kay Elizabeth. Karamihan sa kanila ay mga may mabababang posisyon sa lipunan. Takot ang mga itong makagawa ng kahit konting pagkakamali sa harap niya dahil baka mapagbuntungan sila ng inis ng dalaga. Marami ang naging biktima sa hagupit niya. Lalo na ang mga babaeng hindi niya pinalampas gawa ng selos, at pagka-paranoid
Sophia's POV Matalas makiramdam si Killian kung may ibang presensya ang malapit sa lokasyon niya. Ngunit sa pagkakataong ito … tila ba ay wala siyang pakialam sa paligid. May sarili silang mundo na nililikha na para lamang sa kanilang dalawa. Niyukom ko ang pareho kong kamao at napakagat ng madiin sa ibabang labi. Hindi ko mapigilang makaramdam ng kuryusidad. Idagdag pa ang unti-unting pag-init ng ulo ko at pagkulo ng dugo sa tuwing naririnig ko ang kanilang hagikhikan. Naramdaman ko ang panginginig ng aking kalamnan. Nanlalabo rin ang paningin ko dahil sa nagbabadyang luha. Dinadaan ko na lang talaga sa inis itong nararamdaman ko ngayon. While staring at them intently, I sharpened my sense of hearing to learn what their conversation is about. "Hindi ko alam no'n kung saan ako magsisimula...buti na lang ay tinulungan mo ko't nanatili ka sa tabi ko," kamot sa batok na
Sophia's POVI am currently hanging around here in His Majesty's main office, watching them struggling with their businesses while sipping my cup of tea. Ang mga vassal at iba pang opisyal ay hindi magkandaugaga sa dami ng kanilang ginagawa. Bukod sa pagmo-monitor ng resulta sa pagsasagawa ng mga nasirang istruktura sa Asterin—dulot ng nakaraang kaguluhan—inaasikaso rin nila ang mga hinaing at pangangailangan ng mamamayan."Your Majesty, here is the final report prepared by the Finance department. These are the documents that indicate the estimated budget for rebuilding the middle-class area," bungad ni Trisha. She is now working as a secretary of Emperor White.To my surprise, I didn't know she was capable of fulfilling that job. Hindi ko akalaing may knowledge siya sa ganiyang posisyon. Wala rin kasi sa nakuha kong background information niya ang tungkol sa bagay na 'yan kaya wala akong ideya
Sophia's POVTahimik sana ang buhay ko ngayon kung hindi lang ikinalat ni Felixander sa buong sambayanan ang tungkol sa naging buhay ko bilang Eliz Sofie."High Priestess! Pakinggan mo ang aming hiling! Ikaw po ang nararapat na mamuno sa Holy Temple!"Hindi ko mapigilang sumimangot sa mga naririnig ko. Nagpakawala ako ng mabigat na buntong hininga at hinilot ang aking sintido."Pakinggan mo ang aming hiling!" sabay-sabay nilang sigaw.Simula ng tanggapin at kilalanin akong muli ng mga tao bilang deity ng bansang ito. Walang araw na hindi nila ako dinumog dito sa mansyon.Gusto nila ako ang mamuno sa templo tapos doon ko ilaan ang buong buhay ko? No way!"Priestess Sophia, pakinggan mo ang hiling ng iyong mga anak!"Kunot noo kong nilingon ang direksyon ng pintuan. Anong mga anak? Argh! Nakaka-stress na talaga silang lahat!
Third Person POV"Alam mong hindi tatalab sa 'kin 'yang binabalak mo," wika ng dalaga habang sinasalubong ang titig ni Zero Three.He chuckled and shrugged his shoulders. "But how about them?"Naalerto ang lahat nang maramdaman ang killing intent na nagmula rito. Kinilabutan sila sa tingkad ng pagpula ng mga mata niya. Knowing how his ability works, they started to tremble in fear of losing their life.Umaksyon naman kaagad ang mga Shadow General upang agapan ang mga posibleng mangyari. Tinungo nila ang kinatatayuan ni Zero Three para palibutan ito, and positioned themselves to prepare for a fight. If he ever tries to make a wrong move, they will put an end to him without hesitation."That won't work. Everyone here in this room is currently under my protection." Huminto si Sophia sa kaniyang harapan. "Accept your loss, Zero Three."Umalingawngaw sa silid a
Third Person's POVMADALI para sa mga elf na paslangin ang demon beasts, kaso dehado naman sila sa shadow soldiers and mages. Bawat wasiwas ng kanilang sandata sa mga anino, tila ba ay hangin lamang ang kanilang natatamaan. Paano nga naman nila malalabanan ang hindi masugat-sugatang kalaban? Hindi sapat ang kanilang lebel ng kapangyarihan para matalo ang mga ito."Growl!" Umalingawngaw ang ingay na likha ng dragon."Aaah!" Nagsipag talunan palayo ang mga elf upang hindi matamaan sa pagbuga niyon ng itim na apoy.Ang mga demon beast na hindi makaiwas sa atake na pinakawalan ni Zero ay instant na nagiging abo.Habang tumatagal ang panonood ni Sophia sa senaryo na nagaganap sa harapan, bumabagal din ang tibok ng puso dahilan niya para mahirapan siyang makahinga ng maayos. Sa bawat kakamping namamatay, may init na bumubuo sa dibdib niya na parang gustong kumawala.
Sophia's POVI remained silent while he's carrying me on his shoulder. Hindi ko nakikita ng maayos ang nadadaanan namin dahil nakaharap ang mukha ko sa likod niya.Teka? Umaalingasaw ang amoy ng dugo. Why is that?Lumingon ako sa kaliwa, sandali akong natulala sa aking nasaksihan."Put me down," sabi ko saka mahinang hinampas si Killian sa bewang niya."Bakit?" tanong niya habang patuloy pa rin sa paglalakad. Wala yata itong balak na sundin ang nais ko."I said, put me down!" Naglikot-likot ako para makawala sa kapit niya.Walang salitang maingat niya akong ibinaba, dahilan para ako ay makaramdam ng konting hiya.Madali ko siyang tinalikuran para suriin ang paligid. "Ugh!" Hindi kinaya ng sikmura ko ang nakikita kong senaryo, lakad-takbo akong tumungo sa poste saka sumuka ng sumuka."A-ano ang nangyari rit
Third Person's POVAng dating kaaya-ayang pagmasdan dahil sa linis ng kapaligiran na hindi nakikita ang alikabok, at makinang na mga bagay na nagpapaganda at mas nagpapaliwanag ng lugar. Ngayon ay magulo na't parang dinaanan ng bagyo. Basag ang mga babasaging gamit, at may marka na likha ng matalas na kuko ang sumira sa mamahaling paintings na nakasabit sa dingding ng palasyo."Ugh!" Nagbabadyang bumaliktad ang sikmura ng mga ilang kabalyero. Hindi makapag-focus ang karamihan sa pakikipaglaban, dahil sa karumal dumal na senaryo na nakapaligid sa kanila.Nagkalat sa sahig ang mga bangkay, maging ang dugo at laman loob, at parte ng katawan—biktima sa biglaang pag-atake ng mga kalaban."Patatagin ang sikmura ninyo!" sigaw ng isa sa mga commander ng Imperial Knights. "Don't stain any further your pride and honor as Knights of Asterin!""Yes, sir!" they shouted in unison
Third Person's POV"Aaaaah!" Maririnig ang malakas na sigawan ng mga mamamayan ng Asterin."What's happening?" pagtataka ng isang noble na wala pang ideya sa nangyayari sa labas ng palasyo. Hindi lang siya kundi maging ang karamihan ay pare-pareho ng tanong na nasa isipan.Sa ikalawang palapag, naroon nakapwesto ang mag-asawang namumuno sa bansa. Sina Emperor William at si Empress Ivory."Aking mahal na Emperor, kahit ako ay nakararamdam na ng pagkabalisa sa mga tangis na 'yon." Ipinatong ng Empress ang kamay niya sa likod ng palad ng katabing asawa."Don't fret, I'll stay by your side," he said.Mula sa kinauupuan, si Emperor William ay tumayo at saka inangat ang kaliwang palad upang senyasan ang orkestra na ihinto ang pagtugtog ng musika. Madali naman siyang napansin ng Conductor, at sumunod kaagad ang mga musikero sa kaniyang nais."Det