"Hoy, Kara malapit na birthday mo. Magpapa-party ba ulit sina tita?"
Napalingon ako kay Alise dahil nakalimutan ko ngang malapit na ang birthday ko. Nabalot na ata ni Ismael ang utak ko. Nandito kami sa NBS at naghahanap ng kung anong libro. Bored ako at pagod. Sa buong week na may pasok, andaming ini-comply. Ang hirap kapag graduating. Di pa nga natatapos ang isang gawain, may idadagdag na naman.
This weekend, wala si Ismael. Sinamahan niya ang Daddy niya sa Palawan para sa isang business gathering daw. Wala tuloy kaming date.
"Oo nga pala, ewan ko sa kanila."
Naglibot na lang ulit ako at tumingin ng kung ano-anong libro. Wala naman akong nagugustuhan. Si Alise naman nakasunod lang sa akin. May napili na siya kaya pasunod-sunod na lang.
"Sana meron," dagdag pa niya.
"Gusto mo lang makasama 'yong kuya ko."
Agad siyang namula kaya napahalakhak ako. Marupok ka bes.
"Happppyyyyy Graduation beshies!"Sumigaw-sigaw pa si Jay habang tumatalon. Time flies so fast. Parang kahapon lang, mga neneng at totoy pa lang kami. Tapos ngayon road to college na."Dali, picture na tayo."Pumwesto na kaming magkakaibigan at si kuya ang photographer. Muntik na akong humagalpak sa tawa dahil nanginig pa talaga siya. Ano, nahihiya siya kay Alise?"Kayong dalawa mag-usap nga kayo!"Tinulak ko si Alise papunta kay kuya matapos niya kaming makunan ng picture. Mga torpe! Sarap pag-untugin.Lumapit sina Daddy sa amin at mabilis akong yumakap sa kanila."Ate, akalain mo magkacollege ka na pero bruha ka pa rin. Di ko alam bakit pumatol si Kuya Ismael sayo."Muntik ko nang sipain si Llianne dahil sa sinabi niya. Kapal ng mukha. Napatawa na lang sina Mommy sa gilid. Di ko nga inexpect na nauna na palang magpakilala si Ismael sa kanila. Kaya pala may pa 4 AM surprise pa silang nalalaman
"Babe, 'yong mid ano ba!"Stress na stress ako kay Ismael habang naglalaro kami ng ML. Tumanda sa mundo na hindi namulat sa paglalaro nito. Muntik ko na ngang itapon ang cellphone ko sa kanya dahil dinadaanan lang niya ang mga kalaban."Hindi nga ako marunong!"Inis na sabi niya sa akin. Napilitan lang naman kasi siyang mag install kanina dahil bored na ko. Hindi naman siya makaangal dahil nga gusto ko. Kaso parang walang kwenta din. Nagkakalat lang siya."Tangna! Babe, tinawag akong bobo!"Napatawa ko sa reaksiyon niya. Siguro naiinis na 'yong mga kasama namin. Kami yung nakikipagbakbakan pero siya naglilibot lang."Alis ka na lang sa laro. Walang kwenta kasi 'yong ginagawa mo," natatawa kong sabi.Nawala ang inis ko dahil siguradong badtrip siya ngayon. Nasabihan ba naman ng bobo. Umalis na nga siya sa laro. Focus pa rin ako sa pag atake. Naramdaman kong tumayo si Ismael at umalis sa tabi ko.
"Bakit ganyan ang itsura mo,may nangyari ba?"Bungad na tanong sa akin ni Llianne. Siguradong magang-maga ang mga mata ko ngayon. Hanggang pauwi ay iyak ako ng iyak. Naabutan pa ako ng ulan sa labas kaya basang-basa pa ako."Wala," mahinang sagot ko.Dumiretso na ako paakyat sa hagdan. Ang mga kasambahay na nakakasalubong ko ay nagtataka sa itsura ko pero wala din naman silang sinabi.Humiga na agad ako sa kama pagkapasok ko ng kwarto kahit na alam kong basa pa ako. Di maalis sa utak ko ang mga nangyari ngayong araw.Parang di katanggap-tanggap.Sa sobrang pagod ay di ko na namalayang nakatulog ako. Nagising na lamang ako nang makaramdam ako ng lamig. Kinapa ko ang damit ko at na realize na basa pa rin ako.Nanghihina akong pumunta sa walk in closet at nagbihis ng pantulog. Di ko alam kung bakit sobrang lamig ngayon. Hininaan ko na ang aircon pero gano'n pa rin.Basa pa ang kama ko dulot na rin
"Ate kunan mo ako ng picture dali!"Mabilis na ibinigay ni Llianne ang cellphone niya sa akin at nag pose sa harap ko habang nakaupo. Nasa Flock kami ngayon, isang cafe' dito sa Soho. Kakarating lang namin pero agad akong hinila ni Llianne papunta dito.Kinuhanan ko na rin siya ng picture. Ilang pose pa ang ginawa niya bago nagsawa. Hindi naman ako nagsising sumama sa kanya dito kahit ramdam ko pa rin ang pagod. Si kuya nagpaiwan pa sa Westminster. 'Yong mismong city ng Soho. Area lang naman kasi 'to ng Westminster.Trip daw ni kuya maglibot muna doon kaya hinayaan na rin nina mommy. Ilang minuto lang din naman ang travel papunta doon galing dito.Naglibot pa kami ni Llianne. Kung ano-ano ang mga pinanggagawa niya. Hinayaan ko na lang. Nag-eenjoy eh. Nakailang picture na rin kami. Siguradong baha na naman ang instagram nito.The streets were crowded. The view around Soho can make me feel t
"Come here."Napalingon ako kay Ismael nang marinig ko ang boses niya sa likod ko. Nasa Westminster kami ngayon. Nakipagkita kami dito kay kuya kanina pero sina Mommy ay naiwan pa rin sa Soho.Lumapit ako sa kanya. Pinatalikod niya ako and he hugged me from behind."I'm happy. So damn happy," marahang bulong niya sa akin.I smiled and hold his both hands encircled around my waist. I still can't believe that he came all the way here just to settle things between us."Me too Ismael. I love you."He stiffened after hearing that. It's my first time saying those words. I'm not really that vocal and he knew that, but maybe this time, I just want to tell him what I really feel."I love you more," he whispered.Nasa parliament square kami ngayon. We took a lot of pictures and enjoyed the view. Ni hindi ko inisip na Ismael will be here with me while explor
"Anak, kamusta kayo ni Ismael?"Napatingin ako kay Daddy nang itanong niya iyon. Nasa hapag kami ngayong lahat. It's been 5 months since the class started. Sa loob ng limang buwan, hindi masyadong umuuwi sina Mommy. Napaghahalataan ko na iyon. Di lang ako nagtanong dahil tuwing umuuwi sila, halatang pagod."We're fine, Dad," nakangiting sagot ko sa kanya."Mabuti naman," malumanay na pagkakasabi niya.Tumingin ako kay mommy. Naabutan ko itong tulala. I really don't know what's happening. Gano'n ba siya ka pagod sa trabaho? Si kuya naman ay tahimik lang na kumakain. Si Llianne ay gano'n din. Ako lang ba ang nakakahalata?There's something wrong, I'm sure.It's already dinner when Ismael called and asked me if I can go with him. I refused dahil kailangan kong makausap sina mommy. Naninibago ako sa kanila. I need to know what's wrong."Mom," tawag ko sa kanya.Nasa sala kami ngayon at nanonood ng kung anong p
"Kailan kayo magbabakasyon, Kara?" tanong ni Alise sa akin habang nagla-lunch kami sa cafeteria.She decided to change her schedule. Perks of being a daughter of one of the investors of the school. Kung alam lang daw niya na may mga nangyayari sa akin na gano'n, matagal na niya itong ginawa."I don't know. Walang plano ngayon," mahinang sagot ko.She looked at me as if she's trying to understand things just by looking into my eyes. Napabuntong hininga siya nang mahalata ang lungkot sa mga mata ko. Everyday seems to be like this. December na ngayon at hindi na naulit ang ginawa nina Zy sa akin pero bumabagabag pa rin sa isip ko ang nangyayari sa magulang ko."Alam mo, may nahahalata ako sa'yo. Parang di galing sa pambu-bully 'yang lungkot mo," nag
"Ang iba diyan, chill lang dahil may jowa."Nagtawanan kami nang magreklamo si Alise. Nasa isang coffee shop kami ngayon ng mga kaibigan ko. Medyo maluwag na ang schedule dahil patapos na rin ang school year. Funny how time flies so fast. Para bang minamadali nito ang lahat."Binitawan mo kasi," natatawang sabi ni Jay."For your information, babalikan ko naman sana.""Oh ngayon, may babalikan ka pa ba?" dagdag pa ni Veronica."Nananadya ba kayo? Nakakainis na. Si Kara dapat ang inaaway dito." Alise pouted.Natawa ako sa reaksiyon ni Alise. Di ata maka move on 'to. Sobrang tagal ko na rin binabantayan si kuya pero wala naman akong makita. Gu
I've been into a lot of struggles just to be with her. Everytime I see her, my heart will beat faster. Hindi ko inakalang darating ang araw na mamahalin ko siya ng lubusan.It all started that day."Pre, susunduin mo na naman ang kapatid mo sa SEU?" I heard Alden's voice from behind.I was busy aiming for the target board when he came. Nasa practice room ako ngayon ng archery. I focused again on the board until I hit the center spot."Sana all, sharpshooter." I heard him again."Susunduin ko, malamang," sagot ko sa kanya habang inaayos ang bow at arrow."Ang tanda na ni Andrei, sinusundo pa." He hissed and crossed his arms.I raised a brow and let him rant. Sanay na ako sa kanya. Kapag nagkaroon ka ba naman ng kaibigan na baliw, magtataka ka pa?Sabay kaming lumabas ng CCAM. Naghiwalay lang kami ng landas nang nasa parking lot na. Nagpaala
"Saan mo gustong pumunta ngayong umaga?"I sat beside him. He's currently watching some cartoons. Mas nauna siyang nagising sa akin kaya nauna din siyang bumaba. Kinusot ko ang mata ko, halatang inaantok pa."Let's visit my friends, please," I asked him with my puppy eyes.Ginulo niya ang buhok ko at tumawa ng mahina. I pouted and crossed my arms trying to act like I'm mad."Kung saan mo gusto," he said softly.I excitedly went back to my room, nagmamadaling mag-ayos. I badly missed my friends. I'll surprise them this time.After a quick shower, I blow dried my hair and wore a white, pintuck mini dress paired with my black Roadster heeled boots. Hinayaan kong nakalugay ang mahaba kong buhok. Naglagay lang ako ng clip sa left side, just to pin my baby hairs.When I went downstairs, I saw Ismael comfortably sitting on the sofa, still watching another cartoon
" Sunbae, nasa labas po si Dr. Santiago."I urgently faced Erika when she said those words. She smiled awkwardly at me when she noticed that I was totally shocked. After we talked last time, we never had the chance to talk again. I rarely saw him these days. I don't know if he's just avoiding me or he's really busy.Despite of the awkwardness, I chose to go out and face him. I sighed heavily when I saw him leaning on the wall, just behind the door of the laboratory. His hands were on the pockets of his white coat, slightly bowing his head."Eikel," I called him.He swiftly moved and looked at me with his tired eyes. He faked a smile and came closer."Can we talk?" he suddenly asked.I seriously don't have enough reasons to turn down his request so I nodded and followed him.After a few minutes, I found myself sitting in front of him. We're on a café
"Nagbibiro ka ba?"I asked Ismael after he said those words about marrying me. I can't deny that my heart pounded after he said those words. I'm open enough to understand marriage pero di ko inisip na sasabihin niya nga."I'm not. I'm always serious when it comes to you, Kara. I want to marry you," he seriously said."Baka naman naiinggit ka lang sa kapatid mo." I mocked him.He smirked and leaned closer. Parang balewala ata ang lamesang humaharang sa pagitan namin."Why would I?I have the best girl in the world. In short, I have you," he said and chuckled.My face heated upon hearing that. Gosh, I'm not a teenager anymore but his words can really bring butterflies to my stomach. Umiwas ako ng tingin sa kanya kaya mas lalo kong narinig ang mahihina niyang tawa. Bumalik na din siya sa pwesto niya kaya ibinalik ko ang tingin sa pagkain ko."Kumain ka na. Bak
"Pose ka rin dito, Kara!"Nasa dalampasigan kami at trip ni Alise mag pictorial kaya nakisabay na rin kami ni Taine. Ilang beses na niya akong pinipilit mag-pose ng kung ano-ano. Some tourist were actually looking and that made me felt awkward.We're wearing a two piece. Napilitan akong hubarin ang ipinatong ko dito kanina dahil sa kakulitan ni Alise. I was about to walk away when she pulled me."I don't want this, Alise. Marami na ang nakatingin," I awkwardly told her."Natural! Maganda tayo at sexy!" she said and rolled her eyes.Sa huli, wala rin akong nagawa dahil mapilit siya. Si Taine nga ay ginawa niya pang model. Nakikisakay naman ang isa kaya natutuwa si Alise. Kahit kailan talaga, pahamak siya.I was already enjoying while watching them when someone sat beside me. It was a couple of seconds when I realized that it was Ismael. He looked so grumpy and pissed off.
"Nasa'n na ang maleta mo?"Parang tanga ako habang wala sa sariling naglalakad papalapit kina Alise at Taine. They looked at me with confusion. Tinanong agad ako ni Alise nang nasa harapan na nila ako."Kay Ismael," I said.They both laughed and giggled. Eikel turned his gaze to our spot. Maybe he's wondering why did Alise and Taine laugh out of the blue. I sighed heavily and tried to forget about what happened in the bus."Come back na ba?" nakangising tanong ulit ni Alise."Hoy! 'Yong kuya ko pa!" mabilis na sagot ni Taine.Parang kanina lang halos ipagtulakan niya rin ako kay Ismael tapos ngayon, ipapaalala na naman niya sa akin na nandiyan pa ang kuya niya. I was about to say something nang dumating si Ismael habang bitbit ang maleta ko. Nakasunod na rin si Alden sa kanya na nakatingin sa akin ng nakakaloko."Maleta mo," Ismael said and gave me my lugg
"Sasama ka ba sa outing?"Alise asked me while I'm busy sorting the results of the five CT scans I performed two hours ago. The director asked all of us to have an outing this coming friday. Three days din 'yon kaya nag-aalinlangan ako.We're too busy actually but he assured us that the second team including the second shifters will be left here. Kumbaga, mauuna kami sa outing this weekend and pagkatapos namin, sila naman. Salitan lang."Ewan." I shrugged and continued my work."Ano ba naman 'yan! Dapat sasama ka! Bawal kang maiwan." She rolled her eyes and left."Nagtanong ka pa kung ikaw din naman ang masusunod," I whispered to myself.
"Bakit tulala ka,sunbae?"I unconsciously looked at Erika who's now confused with my sudden change of attitude. I'm still thinking about what happened the other day with Ismael. Hindi ko yata ma absorb lahat."Wala, nabigay mo na ba kay Dr. Gonzaludo ang result ng X-ray ni Mrs. Lusioni?" pag-iiba ko ng usapan."Yes,sunbae." She smiled.Buong araw yata akong tulala at wala sa sarili. No'ng mag lunch ay di rin ako sumabay kina Alise. Parang tanga ako habang wala sa sariling kumikilos. Buti na lang at nandito si Erika."Hey, are you okay?" Eikel asked when he noticed that I'm silent the whole time.Nasa office kami ngayon. It's 8 PM and wala masyadong nagpapa-scan kaya nagpahinga na muna ako. Erika will call me if anyone will come."Yes, sorry." I smiled at him and apologized."Okay lang. Pahinga ka na," sabay tu
"Okay ka na ba?"I made a face and looked at my brother who's still looking worried. It's been a week since the accident. Nakawala daw ang baliw na 'yon sa ward nina Ismael. Maybe it's not a good thing na iisang floor lang kaming lahat.The director was very worried because his niece got attacked and one of his employees got hurt that's why he decided to move the Psychiatry Department to the 5th floor. They will occupy the whole floor para wala wala ng manyari na ganito sa susunod.After Ismael's last visit, di na rin siya nagpakita. I sighed heavily when I remembered him. Eikel never said a word so I guess he's trying to weigh things first."Magpapahinga naman ako sa bahay, kuya," I finally said and stand up.Medyo okay na rin ang sugat ko kaso di pa ako nakakagalaw ng maayos. Nasa business meeting din si mommy sa Iloilo kaya si kuya ang nagsundo sa akin. Llianne was also busy with her st