Pagkagaling sa kuwarto ni Ethan, kaagad nagmadaling magtungo si Zea sa hagdanan bago pa ma-activate ang mga CCTV na kanina pa mina-manipulate ni Kaito. Mabilis siyang lumakad sa hallway ngunit mabilis din na napahinto nang may mahagip ang kanyang mga mata.
It was a familiar face. A face she hasn't seen for a long time.
Kaagad nanlamig ang mga palad niya at unti-unting gumapang ang kaba sa kanyang dibdib.
Habang marahang sinusundan ang lalaking nakita niya sa kahabaan ng dim lit na hallway. Parang biglang natuyo ang lalamunan niya at halos mabingi na siya sa lakas ng kabog ng dibdib niya.Siya nga ba? Siya nga ba yun?
Isang matangkad at matipunong lalaki. Hindi niya gaanong makita ang mukha nito dahil bahagya itong nakatalikod sa kanya.
Pero paano? Bakit naman siya mapupunta rito sa Macau?
Halos bumaon na ang kuko ni Zea sa pader sa tindi ng pagkakakapit niya rito hab
Dylan seats comfortably on a luxurious chair as he enjoys a glass of whisky while watching Cheyne moves around the cage."Why don't you take a seat?" tanong ni Dylan sa lalaking katabi niya na nakatayo sa malapit sa kanya.Isa itong matipuno at matikas na lalaki. His arms were covered with intricate tattoos and he got a long scar on his forehead. With the looks of him, for sure he was Dylan's personal bodyguard."I rather not Sir..." seryosong sabi nito.Napatingin si Dylan sa kanya."Why don't you relax Marco? Madali lang naman matatapos ang Laban na to," Dylan confidently said.Pero Hindi umiimik si Marco. His jaw tightened as his sweat dripped on his forehead.Dylan chuckled when he saw his nervous face. "Why are you so worried?""Hindi pa ako sigurado... pero sana nagkakamali lang ako sa Iniisip ko."Dylan looks at the ice on his glass, as it slowly melts on his whiskey. "You're thinking too much..."
"Sir Dylan..." Marco looked at him pleading.Tinignan muli ni Dylan ang kanyang kapatid. This time, he saw fear in Cheyne's eyes. Hirap na itong itaas ang dalawang kamay at hindi na gaanong makakita dahil sa patuloy na pag-agos ng dugo mula sa malalim niyang sugat sa kilay.But Dylan is a businessman. He doesn't like to lose. Lalo na kung pera ang usapan. He bet a huge amount of money for this fight, but it's also hard for him as a brother to look at Cheyne like that.Mabilis na kumilos si Ethan. Habang pilit na hinahanda ni Cheyne ang sarili sa susunod na pag-atake niya.He blazed towards Cheyne. He swung his body in full force, then gave Cheyne a devastating elbow right into his chest.Nagulat si Ethan ng masalag ito ni Cheyne. He might be in fear, but giving up is not in Cheyne's dictionary. Pero hindi naging sapat ang pagsalag nito. Ethan's sharp elbow still managed to get through his defense.Next, Ethan did an upward strike
Hindi na nagkaroon ng pagkakataon si Zea na maka-usap si Ethan. Lumipad ito kaagad kasama si Yohan pauwi ng Pilipinas pagkatapos ng laban.Zea already has changed her appearance to someone else and used a different passport on her way home. Naghiwalay sila ni Kaito sa airport at ngayon ay kasalukuyan na siyang nakasakay sa eroplano. Ni-review niya lahat ng data na nakolekta niya sa pagpunta sa Macau. Pero hindi siya nakapag-concentrate. Hindi siya mapakali. Kanina pa niya naiisip si Ethan.She looked at her phone but felt hesitant to call him.Maybe he needs some time alone...Pagkalapag ng eroplano sa Pilipinas ay kaagad siyang sumakay ng cab at nagtungo diretso sa kanyang apartment. Mag-gagabi na nang makauwi siya roon. Bumaba siya sa taxi at kinuha ang gamit sa compartment."Saan ka galing?"Halos mapatalon sa gulat si Zea nang marinig ang tinig ni Yohan. Kanina pa pala ito nasa likuran niya at hindi niya napansin."
"Sobrang excited na talaga ako mapanood sila sa concert!" sigaw ng isa sa mga kaibigan ni Selene habang nasa loob ng van."I know right! Premium tix kaya ang nakuha natin. Thanks to Selene's father, we're able to get some of these! Woooooooo!"Napangiti lang si Selene sa tinuran ng kaibigan."Kaya sana naman wag na tayong mag-away away ha," pangaral ng isa pang babae sa likod habang tinititigan ang isa pa nilang kasama na naka-away ni Selene pero umismid lang ito.Ibinaling na lang tuloy ni Selene ang tingin sa labas ng bintana. Pero biglang naningkit ang mga mata nito nang may makitang pamilyar na mukha sa labas."Oh my God! Si Yohan at Astrid yan diba?" bulong ng katabi ni Selene.Mabilis na nagkumpulan ang mga babae sa bintana para silipin ang dalawa. Tahimik na naglalakad ang dalawa sa kahabaan ng sidewalk habang bitbit ni Yohan and dalang regalo at bouquet ng rosas."Aww... ang sweet naman! Wala siguro ginawa yang dalawa na yan k
Pumasok si Ethan diretso sa living room at isinara naman kaagad ni Zea ang pintuan at sumunod sa kanya."Anong gusto mo? Kape?" alok niya sa binata.Pero hindi ito umimik. Sa halip ay nakatingin lang ito sa kanya. Hindi malaman ni Zea ang gagawin kaya hinawakan nito ang kamay ni Ethan dala ng labis na pag-aalala."Kumain ka na ba? Tignan mo nga yang sarili mo? Gusto mo bang magpahinga muna? Doon ka muna sa isang kwarto kung gusto mo... "Tumitig ng mabuti sa kanya si Ethan at unti-unting inilapit ang mukha nito sa dalaga."Basta ba tabi tayo, walang problema," he naughtily grinned sabay tawa.Umarko ang kilay ni Zea at walang sabi-sabing dinibdiban si Etan na madali din nitong nailagan."Ang sweet... may payakap-yakap pa ang Z ko. Come... come to Papa!""Alam mo ang lakas ng trip mo eh... alalang-alala kaya ako sayo!""Oh come on... do you really think magmumukmok ako dahil na forfeit yung laban ko?"Kaagad inilat
Ang tagal kong hinintay na makita ka... Kung saan-saan kita hinanap. Walang araw o minuto na hindi ka sumagi sa isip ko. Halos mabaliw na nga ako kaiisip sayo.Kung kamusta ka na?Nasa maayos ka ba?Kung anong na nangyari sayo?Kahit alam kong sobrang delikado, panatag ang loob ko noong sumama si Dad sa Hexagon mission.Kasi alam kong kasama ka.Na proprotektahan mo ang nag-iisang taong mahalaga sa buhay ko, maliban sayo. Katulad ng pag-protekta mo sa akin noon.Pero nang mapatay si Dad sa engkwentrong yun, hindi kita sinisi. Bagkus, nag-alala pa nga ako sayo noong bigla kang nawala. Kahit halos lahat ay nagsasabing may kinalaman ka sa nangyari. Naghintay pa rin ako...Na marinig ang kuwento mo. Dahil naniniwala ako sayo. Naniniwala ako sa kung anong meron tayo.
Kael pushed her against the wall. He yanked his tie off and started to unbutton his shirt. Zea glowered at him. Oh no, Kael— that's not going to happen... Mabilis niyang nilapitan si Zea na ngayon ay halatang natataranta na sa pinag-gagawa ni Kael. Kung gaano siya kaagresibo kay Yohan, ay para naman siyang maamong tupa na handa nang kainin ni Kael. "H-Huwag po kayong lalapit..." banta ni Zea. "Bakit? Anong gagawin mo sa akin? Hmm...?" Tinaasan siya ng kilay ni Kael, hanggang sa tuluyan nang mahubad ni Kael ang pang-itaas nito. He leaned towards her and look into her eyes. "Katawan ko na lang ang makikipag-usap sayo. Baka sakaling mag-sabi ka pa ng totoo..." He moved closer to Zea and grabbed her nape. He leaned towards her and lowered his lips to hers. Ngunit isang malakas at sunod-sunod na katok sa pinto ang kanilang narinig. Bigla nabunutan ng tinik sa lalamunan si Zea nang
Malapit nang mapuno ang Arena dahil sa unti-unting pagdami ang estudyanteng gustong manood ng tryouts. Mabilis kasing kumalat ang balita na dumating si Yanna sa campus. "Kakaiba ata tryouts ngayon?" "Bakit? Anong meron? Si Yanna ang lalaban?" "Ewan ko? Basta ang alam ko gusto kong manood." Bulong-bulungan ng mga estudyante. Lumapit ang Marshall kay Yanna para ipaliwanag ang mga panuntunan ng laban. Matapos nito ay tinipon niya ang dalawa sa gitna ng steel cage. Nagka-tinginan pa ang dalawa ng magkaharap ito. Kanina pa kating-kati si Yanna lumaban. Itinaas ng marshall ang kamay sa ere at lahat ay naka-abang sa hudyat nito para mag-umpisa ng laban. "FIGHT!" Rinig na rinig ang malakas na boses ng Marshall sa buong warehouse. Halos mapatayo si Yohan nang mag-umpisa ang laban. Leche talaga... Mag-iingat ka Astrid. bulong ni Yohan sa sarili.
MAKALIPAS ANG ISANG TAON."Wow! Ang ganda naman ni baby Hanna! Manang-mana sa Ninang!""Hoy, mahiya ka naman sa adam's apple mo, Yanna. Baka mausog mo 'tong bata."Sumimangot ang dalaga sabay hampas sa braso ni Ethan na ikinatawa naman ng binata."Ikaw talaga, inaano mo na naman 'tong si Yanna. Bisita natin yan," saway ni Zea kay Ethan na di matigil sa pangaasar kay Yanna."Uy, thank you ha. Alam ko sobrang busy mo sa SIBS ngayon. Pero lumuwas ka pa rin dito sa Baguio para kay Baby Hanna.""Aba, siyempre naman. Palalampasin ko ba naman ang binyag ng inaanak ko?" sambit ni Yanna saka pinangigilan ang inaanak na karga ni Zea. "Sus! Sabihin mo si Hadrian ang di mo mapalampas kaya nandito ka!" kantyaw ni Ethan sa dalaga.Sasagot pa sana si Yanna nang biglang pumarada ang isang itim na kotse sa driveway at bumaba si Hadrian mula roon. "Uy! Mabuti nakarating ka!" bati ni Zea. Ngunit kaagad silang napatigil nang muling bumukas ang pinto ng passenger seat ng kotse. Unti-unting nanlaki ang m
1 WEEK LATER "Buksan mo ang mga mata mo. Dahan-dahan ha." Unti-unting sumilip ang liwanag mula sa kanyang paningin. Lahat malabo at labis na nakakasilaw. Her forehead creased as she tried to focus her eyes on something. Until someone familiar came into shape. "H-Harry?" "Ako nga," masayang bati sa kanya ng binata. "Kamusta ang paningin mo, Yanna?" "M-Medyo lumilinaw na. Pero mahapdi ng konti." "Ganon talaga. It'll take time to heal." "N-Nasaan sila?" Nilingon niya ang buong paligid at pilit pinagmasdan ang silid. "Si Kael? Si Ethan at Zea, si Kaito? Nasaan sila?" Hindi nakaimik si Harry at napatingin lang sa mga mata ng dalaga. "Hoy, bakit di ka sumasagot?" buong ngiti niyang tinapik ang braso nito. Pero unti-unting din nawala ang ngiting iyon, nang hindi pa rin magawang sumagot ng kausap. "Harry, sagutin mo ko. May nangyari ba?" Mapait itong napangiti. "Wala na si Kaito, Yanna..." "A-Ano?" Gustong tumawa ni Yanna sa kalokohang narinig. "Si Kaito, mamatay? Eh ang tinik non!"
"Take that old man to secret vault," utos ni Kein sa tauhan saka pinagmasdan si Kael habang pinapalibutan ng kanyang mga tauhan. "Kill him. I want his fucking head on top my desk!" "Ninong Kael!" iyak ni Kaizer na kaagad din kinaladkad ni Kein palabas ng silid. Kasama ang ilan sa mga tauhan nito na sapilitan din bitbit si Uncle Ram. Men quickly gathered around Kael. There was complete utter silence. Waiting for each other's next move.Ipinasok ni Kael ang kamay sa kanyang bulsa at kitang-kita pa niya ang pagtalas ng mga mata nito."I'm really on a tight schedule," he coldly whispered as he pulled out a credit card from his pocket.Asar na dumura ang isa. "That ain't gonna help you, asshole!"Mabilis itong sumugod kay Kael. With one swift move, the guy skillfully flipped his knife and swung it viciously down on Kael's face.Ngunit laking gulat niya nang saluhin ng credit card ang patalim niya at sadyang pinahati ito ni Kael sa dalawa.Even before he could blink, Kael ripped his neck
Zea clenched her fist.Sa dinami-dami ng makakasalubong niya. Ito pa talagang animal na pumatay sa tatay niya. It shouldn't be a problem. She wanted to kill him anyway, in the most brutal way possible.She's been waiting for this moment for so long. To finally get the chance to avenge his father. But the thing is... she's pregnant. Mas mahalaga pa ba ang paghihiganti kaysa sa pagtiyak ng kaligtasan ng bata sa sinapupunan niya?Marahang tumulo ang pawis sa kanyang noo habang pinagmamasdan si Knight na nakaharang sa daraanan niya. Fuck, wala akong lulusutan... Kailangan kong lumaban, kundi siguradong mamatay kami ng anak ko dito... Matiim niyang tiningnan si Knight.Anak, kapit kang maigi. May itutumba lang si Mommy sandali. Akmang humakbang si Zea. Pero bago pa lumapat ang paa niya sa sahig ay isang mabilis na patalim ang numipis sa kanyang pisngi. Hindi nakakilos si Zea matapos bumaon ang kutsilyo sa pader. Ga-hibla lang ang pagitan sa pisngi niya. "Kunin mo na," buyo ni Knigh
VICTORIA CITY, Raven Seal's Underground Facility. Tahimik na pinagmasdan ni Kaito si Yanna at tanging tunog lang ng heart rate machine ang kaniyang naririnig habang abalang inooperahan ito ng mga doktor, sa pamumuno ni Harry.Halos madurog ang puso niya habang pinagmamasdan ang pagbebenda sa mga mata ng dalaga. Ang naka-semento nitong mga balikat at isang katutak na tahi sa katawan.Eight broken bones, dislocated shoulders, nine stab wounds... Mariing naikuyom ni Kaito ang kanyang kamay at nagtagis ang kanyang panga."Demonyo ka Kein. Hindi ka na nakuntento... dinukot mo pa pati mata ni Yanna."His eyes burned in tears out of extreme rage. He q took a firm step backward and gave Yanna a dignified salute."Undercover Agent Black Vixen. I relieve you from your mission."Ilang minuto pa ay natapos na ang operasyon. Kaagad lumabas si Harry mula sa ICU unit at sinalubong si Kaito hawak ang isang pirasong papel."Ano 'to? Bakit may ganito? Sigurado ka ba rito?" tanong ni Harry sa kaibigan.
20 minutes earlier... Kasama ang ilang tauhan ng Red Group, lumakad si Kein palabas ng opisina ng founder. Kaagad nahawi ang mga tao sa hallway. Walang gustong humarang sa daraanan ng buong grupo. Marahang gumilid ang kanyang tingin sa pintuan ng opisina ni Kael. Ngunit bahagyang kumibot ang kanyang kilay nang mapansing walang ilaw sa ilalim ng pinto."The CEO haven't arrived yet?" "Not yet, Sir."Unti-unting tumalas ang tingin ni Kein. Sa pagkakaalala niya ay umalis ito kasama si Zea kanina.The fact that Zea went out with Kael so willingly after what happened in the Shareholder's meeting, doesn't sit well with him.Mabilis siyang lumiko papuntang control room at pinagmasdan ang CCTV footages sa buong tower."Sir, kaliliko lang po ng kotse ng CEO sa driveway."Kaagad nilingon ni Kein ang screen kung saan nakita niya ang itim na Maserati na huminto sa harap ng tower.Bumababa roon si Kael at binuhat ang walang malay na dalaga papasok sa lobby. Pinagmasdan niyang maigi ang dalawa. H
I told you... I'll make you the happiest girl in the world... The deep sound of his voice... and those words. It echoed through her ears and through her mind. She looked up and met Kael's gaze and a soft, heartfelt smile deepened on the corners of his lips —and it slowly pierced her heart like warm arrows. Looking at this man. The man who meant the whole world to her —the one she used to love. Kael looked at her, and got lost in her misty eyes...11 years ago... "Bakit ka ganyang makatingin?" nakangiting tanong sa kanya ni Zea habang nakaupo sa veranda ng mansion. "Wala..." matipid na sagot ni Kael saka umiwas ng tingin sa dalaga. Huminga siya ng malalim at tahimik na pinagmasdan ang mumunting mga bituin na nagkalat sa madilim na kalangitan. Hindi niya alam kung bakit siya nalulungkot? Kung dahil ba sa malamig na hangin o dahil sa nalalapit nilang mission... Pakiramdam niya kasi ay magkakahiwalay na sila ni Zea. "Naisip ko lang..." Napalingon si Zea kay Kael nang bigla itong
"Umupo ka." Mariing nagtagis ang panga ni Ethan habang pinagmamasdan ang pagkakaarko ng ngiti sa mga labi ni Kael habang tinitingnan ang kasintahan."Sasama ako sa kanya. Eth..." Pero bago pa matapos ni Zea ang sasabihin ay kaagad siyang hinatak ni Ethan palabas ng conference room."No... Let them be," awat ni Kael sa ilang miyembro ng Red group na hahabol sana sa dalawa palabas. "Walang magagawa si Zea kundi sumama sa akin." "At bakit ka sasama?" "Para matapos na lahat ng 'to!" kumbinsi ni Zea sa kasintahan. "May tiwala ako kay Kael. Pero doon sa Kein na yun, wala! Siguradong hindi non papalagpasin si Kaizer!""Tingin mo hahayaan namin mangyari ni Kaito yun?" singhal ni Ethan na kaagad din kinalma ang sarili saka masuyong hinawakan ang mukha ni Zea. "Buong buhay ko pinrotektahan kita... Handa kong itaya ang buhay ko para sayo... Sa tingin mo hahayaan kitang pumunta doon? Mas may tiwala ka ba kay Kael kaysa sa akin?"Huminga ng malalim si Zea saka h******n ang mga labi ni Ethan."Kun
Napangiti si Zea habang pinagmasdan si Kaizer habang abala itong kumain ng ice cream. Sino ba naman ang mag-aakala na may anak na pala ang kaibigan niyang si Kaito?Gayong wala itong kahilig-hilig sa babae at noon pa man ay seryoso ito pagdating sa trabaho. Kaya naman hindi na siya nagtaka kung siya ang napili ng kanyang ama bilang maging leader ng Raven Seals. Napatingin sa kanya ang bata at kaagad siya nitong sinimangutan. Natawa tuloy si Zea."Hindi nga ako girlfriend ng Papa mo.""Alam ko. Mas maganda kaya sayo Mama ko." Lalong natawa si Zea. "Nasaan ba Mama mo?""Nasa heaven."Nawala bigla ang ngiti sa mga labi ni Zea. Tahimik siyang tumabi rito saka marahang hinaplos ang buhok nito."Oo naman. Mas maganda ang Mama mo. Huwag kang mag-alala, di ko naman siya papalitan. Ako, saka si Papa mo. Matagal na kami magkaibigan. Magkatrabaho kami.""Agent ka rin po?" Buong atensyon siyang tiningnan ng bata. "Magaling ang Papa ko sa baril. Sharp shooter! Marunong ka rin po ba non?"Ngumiti