Chapter 9

DALARY'S POV

"What are you doing here in my room? Who gave you the permission to come here?" Napa balik ako sa katinuan ng marinig ko ang boses na yun. It's a man's voice I'm sure of that.

"Can you stop crying? It's very annoying you know." He said then come near me. Patuloy lang ako sa pag iyak at pag hingi ng saklolo pero ni isa walang dumating.

"Aisshh you really won't stop huh!" Nabigla ako sa ginawa niya. Nilukumos niya ako ng halik na di ko inaasahan.

"Stop please," pero di siya nakinig sa akin at patuloy lang sa  paghalik.

"Is this your new way to get my attention?" He ask and I shove my head. Nag simulang maglakbay ang mga kamay niya sa katawan ko. Habang ako patuloy sa pag waksi nang kamay niya at pag tulak sa kanya palayo.

"You're pretty huh! And you have a slender body I like it." he said then kiss me again torridly.

Hindi ko maaninag ang mukha niya dahil sa dilim ng kwarto at naka tungo lang din ako  dahil sa kahihiyan na natatamo ko.

I don't know what happened namalayan ko nalang ang sarili ko na malakas na humihikbi  dahil sa sakit ng pag ka babae ko dahil sa agaran niyang pag pasok sa akin.

"Didn't know you're virgin. I'm such a lucky guy having a virgin woman for the first time. Sana pala minadali ko nalang ang pag uwi dito sa Pinas kong ganito pala kainit ang magiging gabi ko. But I doubt kung paano mo napangalagaan ang puri mo gayong hindi lingid sa akin na halos wala ng matinong babae ngayon. But even you are a virgin you are still a whore for giving your virginity to a stranger like me maybe hindi lang din ako ang makakatikim sayo," Sabi niya at nag simula nang bumayo. Gusto kong umiyak  because I got insulted but  a part of me says na wag dahil nasasrapan din ako sa ginagawa niya.

We had four rounds before he let me rest at don ko lang naalala ang lahat. How stupid of me to let him get my virginity. The virginity I had taken care of but in just a blink nawala at sa taking di ko pa kilala di ko nalang nakita Ang mukha niya na nasa leeg ko.

Patuloy sa pag agos ang mga luha ko at dina namalayan na nakatulog na pala ako.

Nagising ako mg maaga I don't know kung ilang oras lang ang naitulog ko dahil sa nangyari kagabi na sariwa parin sa isipang ko.

Masakit parin ang pagkababae ko dahil halos hindi niya na ako pinag pahinga kagabi at madaling araw na rin nang hinugot niya ang ari niya sa akin.

Nang hinugot niya iyon ay ibinalik niya pa ulit  at mas lalong idiniin. Nakadapa siya at nasa tiyan ko yung isang braso niya.

Natumba pa ako sa pag tayo ko dahil sa sobrang sakit ng pagkababae ko. Ang laki Kasi ng ano niya at ang haba pa na halos matress na ang sinusundot.

Paika ika akong nag bihis at lumabas sa kwartong iyon na wala ng tingin tingin.

Pag dating ko sa bahay walang tao at walang bakas na may tao roon. Agad akong naligo at natagalan pa ako dahil halos di ako makalakad lalo na nung umihi ako kanina halos sumigaw na ako sa sakit.

Pagkatapos na makapag handa ay umalis na ako at pumunta na sa school kahit pa ika ika ako.

Malapit na ang graduation namin kaya busy ang lahat sa pag comply ng mga projects nila.

Since I'm done and wala na akong problema sa grades ko ay nag punta lang ako sa rooftop at nagpahangin habang binabalikan ang nangyari kagabi.

Napaluha ako ng maala iyon dahil kahit ganito ako I did promise to my self na sa mapapangasawa ko lang ibinigay iyon but look what happened.

And this won't happen if hindi dahil kay Sir Nash, if he didn't locked me to that room buo pa sana ako ngayon wala sanang nawala sa akin.

Nag lalakad ako patungo sa library ng napansin ako ng isang Professor namin.

"Miss Conception are you okay? Bakit pa ika ika ka mag lakad? Nadulas kana?" Tanong niya biglang namula yung pisngi ko sa kahihiyan.

"Ahmm di po nabanga lang po kanina sa doorjamb sa pagmamadali ko," pag sisinungaling ko sa kanya. Hayyss ano ba ito masyado na ba akong halata?

Pag kapasok ko walang proof ang naroon at sabi ng iba na pede na daw dina pumasok ang wala ng problem sa grades nila at mga projects basta present lang daw sa practice ng graduation.

Napatulala lang ako at napa upo ako ng  ma maayos nang mapaisip ang pedeng kahahantungan ng pinasukan kong  problema.

I don't know why I am feeling like this, actually I don't know what's the exact words to explain this feeling I feel. 

I feel like I'm getting crazy, I'm excited because at last I am graduating and I can now focus on my career and the path that I want. But now I also feel so scared, I don't  know why, is this because of what happened last week? About having a one night stand?

I already ironed the dress I will wear for tomorrow at na hanger ko na, I can't stop but stare until I dozed off.

Bukas na talaga. Hindi yata ako maka tulog ngayon dahil sa excitement. 

Nagising ako ng hating gabi dahil sa ingay na narinig ko sa ibaba kaya bumaba ako para tinignan ito.

Nakita ko si sina sir Nash at yung magulang niya na nag sasagutan. 

"Paano ba kasi naka pasok yung kalaban natin at bakit di natin ito napansin?" Sabi ni sir Nash.

"I don't know maybe isa sa mga employee natin ang kinunsaba nila. That's we are going to investigate." Sabi naman ni Mr. Conception.

Umupo silang tatlo sa couch at nag iisip ng mga paraan.

Pumunta ako sa kinaroroan  nila at tatanungin sana sila kung gusto ba nilang mag kape.

Pero hindi pa ako naka lapit ay masamang tingin na ang nakuha ko kay sir Nash.

"What the hell are you doing here? Huh!?" Singhal niya.

"I just want to ask you if you want coffee?" Sagot ko kahit takot na takot na ako.

"No! Kaya bumalik kana sa kwarto mo kung ayaw mong patayin kita ngayon!" Singhal niya ulit sa akin.

"Ahhhm graduation na pala namin bukas baka gusto niyong pumunta." Sabi ko ulit at humihiling na na sana dumalo sila.

"Ayaw mo talaga tumigil ha? Alam mo ang ingay ingay mo?" Sabat ni ma'am Thearize.

Bigla niya akong sinampal nang napaka lakas dahilan kung bakit napabaling ang mukha ko sa kabilang gilid.

Napa iyak ako sa sakit. Matagal na akong ganito lang palagi nilang pinag kakaisahan but now I felt the courage to voice out my pain.

"In my 19th year existence kahit kailan di ko naranasan na trinato niyo akong anak. Lumaki ako na laging sakit lang ang binibigay niyo sa akin. Pero hindi ako nag salita dahil nirerespeto ko kayo at may utang na loob ako sa inyo kahit ginaganito niyo ako. Kahit ang sakit na ng damdamin at kawatawan ko wala kayong salita na narinig mula sa akin. But now I can't stop my self from telling to all of you here na pagod na ako huhuhuh pagod na pagod na po ako sa ganitong buhay may roon ako. Every day akong nag dadasal sana kahit ilang araw lang tratuhin niyo ako bilang kapamilya niyo! Walang araw na humihingi ako sa panginoon nang isang himala. My classmate envies me for having a good looking face and being intelligent sabi nila that im so lucky that I have a family like you dahil bukod sa mabait daw ay mayaman daw. They didn't know na hindi madali ang nasa ganitong sitwasyon that's why I envy them because even though hindi sila ganun ka ganda, katalino at kayaman masaya sila because they have a family na laging nandyan sa kanila, but me, I don't know how to explain my situation but despite of all those treatment you gave me tinanggap ko and I always prayed na sana mag bago na yung trato niyo but don't worry po di ko na po uulitin di ko na ipag siksikan yung sarili ko because honestly I dreamed to have a mother who will take care of me and support me in everything I do, I dreamed to have a father who will protect me in times of danger, I dreamed to have a brother who will not judge me and cheer me in every battle I win I thought na unti unti na yung natutupad because sir Nash treated me well but I didn't know na may hangganan pala iyon but still I'm thankful dahil kahit sandali naranasan ko iyon at ngayon di na ako makikihati pa sa inyo dahil tapos na ako, that hope is gone." Sabi ko at staka aalais na sana nang di ko na pansin na nandon pala si sir Nash sa likod ko at dahil sa pag ka taranta di ko inaasahan ang ma out balance at ma subsub sa glass table.

"Oh my god! Not my table! Galing pang Australia ito!" At di ko inaasahan ang sunod niyang ginawa sinubsob niya ako sa mesa na basag na at may mga bubug na naka pasok sa mata ko kaya ang daming dugo ang kumawala.

"Mom! Stop it hayaan niyo na siya kailangan natin umalis dahil nasa airport na daw sina tita Frayah." Sabi nito at umalis na sila.

Wala akong makita at sakit lang ang naramdaman ko, sobrang hapdi ng mata ko.

"Let's go tapos kana dito you don't deserve to be treated this way." I don't know him pero tumango nalang ako bago nawalan ng malay.