CHAPTER SEVEN

Fei's POV

"I can't can't do this! Please, don't!" pakiusap ko nang ihagis niya ako sa kama at hinubad niya ang suot kong silk robe habang pigil ko siya pero parang wala siyang naririnig.

"Nakikiusap ako, h'wag mo 'tong gawin!" pagmamakaawa ko pa at nagpapadyak pero inipit niya lang ang mga binti ko para hindi ako makakilos at makapagpumiglas.

Hinawakan niya ang dalawang kamay ko gamit lang ang isang kamay niya at inilagay sa taas ng ulo ko at hinawakan niya ako sa leeg na ikina-igik ko.

"P-Please..." pinilit kong makabigkas habang sinasalubong ang mga mata niyang walang kasing lamig. "P-Parang awa mo na..."

Sandali niya muna akong pinakatitigan at tumigil ."What's wrong, hmm?" he asked like he doesn't know why I keep refusing. "Don't you have any experience making s*x with someone?"

Umiling ako. "H-Hindi pa... hindi ko pa nararanasan! Kaya nakikiusap ako Mr. Giovanni h'wag mo 'tong gawin sa 'kin." Nagsusumamo ako habang umiiyak.

Natigilan siya at kita kong bahagya siyang nagulat sa nalaman pero agad din niyang tinabunan ng malamig niyang kspresyon.

Napaiwas ako nang dinala niya ang kamay niya sa mukha ko kasabay ng marahang paghaplos sa pisngi ko na mariin kong ikinapikit.

"Alam kong hindi kayo naniniwala... pero oo, kaya nakikiusap po ako sa inyo..." Nangingilid ang luha kong nagmulat at sinalubong ko ang mga mata niyang niyang titig na titig sa akin at sa mukha niya may nababasa akong pagkamangha.

"H'wag niyo itong gawin..." pakiusap ko pa.

Matagal bago siya nakasagot, tumagal ang tingin niya sa akin na tila ba kinabisado ang bawat sulok at parte ng mukha ko.

At ang sunod niyang sinabi ang lalong naghatid ng kaba, takot at kawalan ng pag-asa sa aking makaalis dito.

"Dahil diyan mas lalong walang dahilan para pakawalan pa kita..." Unti-unti inilapit niya ang mukha niya sa akin... at ang sunod niyang ginawa ay hindi ko inaasahan.

H-Hinalikan niya ako...

Dumampi ang malalambot niyang labi sa labi ko na mariin kong ikinapikit, bahagya ko pa siyang itinulak pero hindi niya ako hinayaan.

Sa halip mas naging maingat at mapanuyo ang bawat galaw ng labi niya. Dapat galit ako... pero ba't ganito ang hatid nitong pakiramdam...

Parang kinukuhanan niya ako ng lakas, hindi ko maintindihan kung bakit ganito ang pakiramdam ng pagdampi ng labi niya sa akin.

Gumagalaw ang labi niya sa naaayong ritmo, nakakaengganyo ang bawat galaw ng labi niya. Hindi siya ang unang halik ko kaya masasabi ko na magaling siya manukso kaya kuhang-kuha niya 'ko...

Ayoko man sabihin pero napapasunod ako hanggang nakita ko na lang ang sarili ko na tumutugon na rin sa bawat galaw ng labi niya, naramdaman ko ngumiti siya sa kalagitnaan ng ginagawa niyang paghalik sa akin kaya patuloy lang siya sa ginagawang pagsakop sa bibig ko na may pagtugon ko.

Nagiging malalim na ang bawat halik na may kasama nang dila, pinasok niya ang dila niya sa loob ng bibig ko at ganoon din ako nang ipasok ko rin ang akin sa bibig niya, kahit nga ako nagugulat sa ginagawa kong ito.

Pero nang unti-unti na akong nadadala siya nang unang kumalas sa halik at kita ko ang ngiti sa mga mata niya. "Sleep." Bigla siyang umalis sa ibabaw ko at bumangon kaya napaawang ang bibig ko.

What just happened?

Nasapo ko ang bibig ko at hindi ako makapaniwalang tumugon ako sa mainit at mapusok na halik niyang iyon... and he just stood up like nothing happened? Pulang-pula ang mukha ko kaya napaiwas ako ng tingin.

Did he just test me?

I can't believe I'm making out with the killer!

"Matulog ka na, maaga pa tayo bukas," saad niya batid na palalagpasin niya ang gabing ito na akala ko... sapilitan niya akong...

Nabasa niya naman agad ang nasa isip ko dahil mata ko palang nagtatanong na. "I'll let you rest for now, pero sa susunod, hindi na."

Lumapit siya sa akin at yumuko sabay hinawakan niya ang baba ko at itiningala ang mukha ko sa kanya.

"Sapat na muna sa akin sa ngayon na tumugon ka sa halik ko." Ngumisi pa siya. "You have tasteful lips, very sweet and I like it."

He bit his lower lip and smiled which made me red kaya tinabig ko na may kalakasan ang kamay niya mabuti hindi na niya binigyang pansin ang ginawa ko.

"I'll let you sleep alone tonight because what happened today is too much for you and to show I am still kind and also giving you consideration to what happened." He smiled but the next thing he asked frozed me. "But by the way, do you want to go to your parents funeral?" He suddenly gave me a sinister smirk.

Nanlaki naman ang mga mata ko at nanigas ako sa kinauupuan kong kama at nanumbalik ako sa katinuan at sa kasalukuyan kong sitwasyon... my tears started to form nang maalala ko kung bakit at paano nga pala ako napunta sa sitwasyon kong ito.

Hindi ko naman lubos na maisip nang dahil sa halik na iyon kamuntikan na akong makalimot kaya nagasungot ko ang hawak comforter.

I looked at him very sharp while my eyes watered. He's cruel, and a ruthless monster and he has the guts calling himself kind?

"Wala kang puso at kaluluwa..." nangangalit kong sinabi habang nangingilid ang luha pero natawa lang siya.

Bigla niya akong hinawakan sa panga pero mas mahigpit kumpara kanina na ikinaigik ko kaya napahawak ako sa kamay niya.

"Bakit hindi ka na lang magpasalamat na hanggang ngayon hindi pa kita isinusunod sa kanila, after being disobedient with me and being disrespectful?" he asked in his cold and deep voice.

Makikita sa kanya na kung gugustuhin niya ay kaya niya tapusin din ako pero hindi niya lang ginawa.

Because of what reason? Hindi niya gagawin para may mapaglalaruan siya at magagamit anumang oras niya gustuhin.

Mas iniilapit niya ang mukha niya sa akin. "Can't you see, Feira?" At mas humigpit pa ang hawak niya sa panga ko na ikinainda ko. "I'm doing my very best just to give you the right treatment you deserve on our first night together."

Natawa na lang ako. Right treatment?

Matapang ko na lang na sinalubong ang tingin niya dahil ito lang ang magagawa at masasabi ko sa sitwasyon kong ito.

"Isa lang ang masasabi ko, baliw ka," saad ko na may pagngingitngit. Inaasahan ko magagalit siya pero taliwas sa inaakala ko.

"Kung ikaw lang din naman ang magiging dahilan ng pagkabaliw ko, ayos lang maging baliw," saad niya at ngumiti kaya lalo ko siyang sinamaan ng tingin at nangilid ang luha sa galit.

Hindi ko alam saan pa siya nakakakuha ng kapal ng mukha o ng lakas ng loob laruin ako matapos ng mga ginawa niya.