“Ikaw ang tahanan ko,” sabi ni Michael habang pinapansin ang mga mata ni Jasmine na nagsisilbing ilaw sa dilim ng kanyang buhay. “At sa kahit anong bagyo o pagsubok, hindi kita iiwan.”Si Jasmine, na may isang malalim na ngiti sa kanyang labi, ay tumugon, “Ikaw ang pangarap kong natupad, Michael. At ngayon, hawak ko na ang buong mundo sa pamamagitan ng pagmamahal mo.”“Ang love ko for you is beyond words, Jasmine. Walang katapusan.”Napaluha si Jasmine, ngunit ito ay luha ng labis na kasiyahan.“Ikaw ang pangarap kong natupad,” sagot niya, may bahagyang panginginig sa boses. “Ikaw ang liwanag sa buhay ko, ang dahilan kung bakit ko gustong bumangon araw-araw. Wala nang ibang hihigit pa sa pag-ibig ko sa’yo. Mamahalin kita sa bawat segundo ng buhay ko.”Maraming sa kanilang mga bisita ang napaluha sa ganda ng kanilang panata.“Sa ngalan ng pag-ibig na pinagtibay ng Diyos, ngayo’y ipinahahayag ko kayong mag-asawa,” malakas at puno ng kasiguraduhan na sabi ng pari. Pinatnubayan sila ng p
Napangiti si Jasmine. “Oo. Masaya lang ako. Kasi ngayon, hindi lang ikaw ang nakuha ko… kundi isang buong pamilya na nagmamahal sa atin.”Hinalikan ni Michael ang noo ng kanyang asawa. “At simula ngayon, wala nang iwanan. Tayo na habambuhay.”Napuno ng tawanan at kasiyahan ang buong bulwagan habang nagsasayaw sina Michael at Jasmine sa gitna ng dance floor. Ang malambing na tunog ng musika ay lumulutang sa ere, sinasabayan ng marahang tapik ng mga paa sa sahig. Lahat ng mata ay nakatuon sa bagong kasal, kitang-kita ang wagas na pagmamahalan sa kanilang titig at ngiti."Parang panaginip," bulong ni Jasmine habang nakasandal sa dibdib ni Michael."Hindi ito panaginip, mahal. Totoo ito. Ikaw at ako, sa wakas," sagot ni Michael habang hinihigpitan ang yakap sa kanyang asawa.Isa-isa nang lumapit ang kanilang pamilya at kaibigan upang magsabit ng pera sa kanilang kasuotan, isang tradisyong sumisimbolo sa magandang buhay na kanilang pagsasama. Tuwang-tuwa ang mga bisita sa paglalagay ng per
Sa loob ng maraming taon, akala ni Michael Luna ay perpekto ang kanyang mundo. Ang kanyang tagumpay, kayamanan, at pagmamahal kay Isabella Lopez—ang kaisa-isa niyang kababata at kasintahan—ay tila sapat na upang buuin ang kanyang pangarap na pamilya. Simula elementarya hanggang kolehiyo, silang dalawa ay magkasama, parang tadhana mismo ang nagtulak sa kanilang dalawa upang magpatuloy ang kanilang kwento. Ngunit dalawang araw bago ang kanilang kasal, ang ilusyon ni Michael ay tuluyang nabasag sa pinaka-masakit na paraan. Sabik siyang makita si Isabella, kaya't pumunta siya sa condo nito nang hindi nagpaparamdam. Alam niya ang passcode ng pinto, at alam niyang hindi na ito magugulat na naroon siya. Pero nang buksan niya ang pinto, may kakaibang naramdaman siya—isang malamig na kaba. Sa doorstep, may nakitang sapatos ng lalaki, hindi kanya. Ang kanyang mga mata ay sumilay ng galit, ngunit sinikap niyang huminga nang malalim.“Baka naman may kaibigan siyang bumisita,” pabulong niyang pina
Tatlong taon ang nakalipas simula nang tuluyang mabasag ang puso ni Michael Luna. Mula sa araw na iyon sa simbahan, dala-dala niya ang sakit at ang pangakong hindi na muling magpapaloko. Ang dating nerd at tahimik na si Michael ay ngayon isa nang tanyag na abogado, hinahangaan hindi lamang sa kanyang husay sa korte kundi pati na rin sa kanyang mala-yelo at mapanuyang pag-uugali. Kung dati’y binibigyan niya ng tiwala ang bawat nakikilala, ngayon ay nag-iingat na siya, lalong-lalo na pagdating sa mga kababaihan.Ang kanyang dating kalmadong personalidad ay napalitan ng pagiging prangka at malamig. Sa bawat kasong hinahawakan niya, walang puwang ang emosyon, tanging katwiran at ebidensya lamang ang mahalaga. Minsan na siyang pinagtaksilan, kaya't tinuldukan na niya ang kanyang pangarap na magmahal muli. Para sa kanya, ang pagmamahal ay isang ilusyon lamang—isang pangarap na kayang basagin ng kasinungalingan.Naging mailap siya sa mga babae, at bagaman marami ang sumusubok makuha ang kany
Dumating ang pangalawang araw ng trial ni Mr. Tan, ang kliyenteng kanyang ipinagtatanggol laban sa kasong rape. Sa harapan ng hukom, hindi man lang nagdalawang-isip si Michael sa bawat salitang kanyang binitiwan puno ng mga tao ang courtroom. Tahimik ang lahat, at ang bawat isa ay nakatutok sa kaso ni Mr. Tan. Naroon din ang biktima—si Mara, isang batang babae na nagtrabaho bilang empleyada ni Mr. Tan sa loob ng ilang taon. Lumapit siya sa witness stand, ang kanyang mukha’y bakas ang takot, ngunit may natatagong tapang sa kanyang mga mata. Hawak ng kanyang mga kamay ang gilid ng stand habang humihinga nang malalim, at ang mga mata niya’y hindi umaalis sa direksyon ni Michael, ang abogadong kanyang kinaiinisan at kinatatakutan.Si Michael naman ay may kalmadong ekspresyon, ngunit ang mga mata niya’y malamig. Tumayo siya, nag-aayos ng kanyang kurbata, bago humarap sa witness stand."Ms. Mara, maaari bang ipaliwanag mo sa hukuman kung bakit ka narito ngayon?" tanong ni Michael, ang tini
Sa ikatlong araw ng paglilitis, dumating si Michael sa courtroom na may kumpiyansang hindi natitinag. Ngunit sa oras na umupo siya, naramdaman niyang may kakaibang tensyon sa silid. Naroon na si Jasmine Estrada, ang kilalang prosecutor na may reputasyong hindi nagpapatalo, lalo na pagdating sa mga kasong may kaugnayan sa mga karapatang pantao. Si Jasmine ang tipo ng abogado na hinahangaan at kinakatakutan; siya ang ‘Diyosa ng Katarungan,’ hindi lang dahil sa ganda kundi sa galing niya sa pagbabara ng mga kalabang abogado.Pag-upo niya, kinindatan siya ni Jasmine, na para bang may gustong iparating. Ngunit bago pa man makapag-react si Michael, nagsimula na ang paglilitis, at ang galit na tinig ni Jasmine ang narinig ng lahat.“Ladies and gentlemen of the court, alam natin na walang sinuman ang dapat makaligtas sa mata ng batas. Higit lalo kung ang krimen ay kinasasangkutan ng pananakit at panggagahasa sa isang inosenteng tao,” panimula ni Jasmine, mahigpit ang tingin kay Michael.Bilan
Para kay Michael Luna, malinaw ang bawat hakbang sa kanyang landas. Hindi siya narito para sa mga idealistang konsepto ng hustisya o moralidad; narito siya para sa mga kliyenteng handang magbayad ng malaking halaga, handang magbayad upang patahimikin ang mga biktima at ikubli ang katotohanan. Sa kanyang pananaw, ang batas ay laro lamang ng kapangyarihan at pera—isang larong siya ang master.Ngunit si Jasmine Estrada, ang kilalang prosecutor na walang inuurungan lalo na sa mga kasong may kaugnayan sa karapatang pantao, ay nagngingitngit sa galit. Matagal na niyang nasusubaybayan ang mga galaw ni Michael sa korte, at ngayon, nasaksihan niya ang pagbaluktot ng hustisya sa ilalim ng mga makapangyarihang salita ng taong kanyang kinasusuklaman.Nang siya ang tawagin upang magbigay ng pahayag para sa biktima, tumayo si Jasmine nang may mabigat na determinasyon. Naglakad siya patungo kay Michael, bitbit ang isang sobre na naglalaman ng mga ebidensya at pahayag na sumusuporta sa katotohanan ng
Huling sesyon ng paglilitis. Mataas ang tensyon sa loob ng korte habang si Michael Luna ay nakatayo sa harap ng saksi, si Mara, ang biktima. Tumitig siya ng matalim kay Mara, na bagamat puno ng takot, ay matatag na nakaupo sa witness stand.“Ms. Mara,” nagsimulang magtanong si Michael, kalmado ngunit mapanlinlang ang tono. “Sabi mo’y nasaktan ka sa sinasabing insidente. Ngunit, wala ka bang nakitang paraan upang makaiwas o makatakas?”Bahagyang nanginig si Mara, bakas sa kanyang mukha ang takot at sakit na bumabalik sa kanyang alaala. “Sinubukan ko, ngunit masyadong—” Napahinto siya, tila nabubulunan ng damdamin, pero ipinagpatuloy niya ang sagot. “Masyado siyang malakas, at hindi ko siya kayang labanan.”Ngumiti si Michael, at muli niyang pinindot ang kahinaan ng biktima, halatang may layuning ilihis ang atensyon ng hukuman. “At sa palagay mo, ito bang akusasyon ay hindi maaaring nadala lamang ng galit o hinanakit?”Hindi nakapagsalita si Mara. Ang luha ay pumatak sa kanyang mga mata
Napangiti si Jasmine. “Oo. Masaya lang ako. Kasi ngayon, hindi lang ikaw ang nakuha ko… kundi isang buong pamilya na nagmamahal sa atin.”Hinalikan ni Michael ang noo ng kanyang asawa. “At simula ngayon, wala nang iwanan. Tayo na habambuhay.”Napuno ng tawanan at kasiyahan ang buong bulwagan habang nagsasayaw sina Michael at Jasmine sa gitna ng dance floor. Ang malambing na tunog ng musika ay lumulutang sa ere, sinasabayan ng marahang tapik ng mga paa sa sahig. Lahat ng mata ay nakatuon sa bagong kasal, kitang-kita ang wagas na pagmamahalan sa kanilang titig at ngiti."Parang panaginip," bulong ni Jasmine habang nakasandal sa dibdib ni Michael."Hindi ito panaginip, mahal. Totoo ito. Ikaw at ako, sa wakas," sagot ni Michael habang hinihigpitan ang yakap sa kanyang asawa.Isa-isa nang lumapit ang kanilang pamilya at kaibigan upang magsabit ng pera sa kanilang kasuotan, isang tradisyong sumisimbolo sa magandang buhay na kanilang pagsasama. Tuwang-tuwa ang mga bisita sa paglalagay ng per
“Ikaw ang tahanan ko,” sabi ni Michael habang pinapansin ang mga mata ni Jasmine na nagsisilbing ilaw sa dilim ng kanyang buhay. “At sa kahit anong bagyo o pagsubok, hindi kita iiwan.”Si Jasmine, na may isang malalim na ngiti sa kanyang labi, ay tumugon, “Ikaw ang pangarap kong natupad, Michael. At ngayon, hawak ko na ang buong mundo sa pamamagitan ng pagmamahal mo.”“Ang love ko for you is beyond words, Jasmine. Walang katapusan.”Napaluha si Jasmine, ngunit ito ay luha ng labis na kasiyahan.“Ikaw ang pangarap kong natupad,” sagot niya, may bahagyang panginginig sa boses. “Ikaw ang liwanag sa buhay ko, ang dahilan kung bakit ko gustong bumangon araw-araw. Wala nang ibang hihigit pa sa pag-ibig ko sa’yo. Mamahalin kita sa bawat segundo ng buhay ko.”Maraming sa kanilang mga bisita ang napaluha sa ganda ng kanilang panata.“Sa ngalan ng pag-ibig na pinagtibay ng Diyos, ngayo’y ipinahahayag ko kayong mag-asawa,” malakas at puno ng kasiguraduhan na sabi ng pari. Pinatnubayan sila ng p
Dumating na ang araw na matagal nang inaabangan—ang kasal ni Michael at Jasmine. Sa loob ng marangyang simbahan, ang lahat ay abala sa paghahanda. Ang mga mahal sa buhay, mga kaibigan, at mga kasamahan sa trabaho ay naroroon, puno ng saya at emosyon.Nakatayo si Michael sa harap ng altar, suot ang isang itim na tuxedo na pino at elegante. Ngunit sa kabila ng hitsura niyang kalmado, kitang-kita ang kaba sa kanyang mga mata. Ang mga kamay niyang bahagyang nanginginig, at hindi maiwasang mag-alala tungkol sa kung anong mangyayari.Naramdaman ito ng kanyang best man, si Ruben, kaya’t tinapik siya nito sa balikat. “Relax lang, pare. Sigurado ka na diyan?”Ngumiti si Michael, kahit na ramdam niya ang panginginig ng kanyang mga kamay. “Walang kahit anong makakapigil sa akin na pakasalan siya.”Napangiti si Romeo. “Maganda ‘yan. Kasi kung sakali, tataliin ka namin sa altar.”Tumawa si Michael, ngunit hindi maikakaila ang tensyon sa kanyang boses. “Matagal ko nang alam na siya lang ang gusto k
At sa gabing iyon, sa kabila ng kilig, saya, at pang-aasar ng kanyang mga kapatid, ramdam ni Jasmine ang isang bagay—hindi lang pagmamahal ni Michael kundi ang pagmamahal at suporta ng kanyang pamilya.Bukas, magsisimula na ang bagong yugto ng kanyang buhay. At handa na siya.Natawa si Jasmine sa biro ng kanyang mga kapatid, sabay yakap sa tatlo. "Salamat, mga kuya ko. Hindi ko alam ang gagawin ko kung wala kayo."Ngunit sa yakap niyang iyon, naramdaman niya ang bigat ng kanilang pag-aalala. Hindi lang simpleng pang-aasar ang ginagawa ng kanyang mga kuya—tunay silang nagmamahal at nag-aalala sa kanya.Si Romeo, ang panganay, ang unang bumitaw sa yakap at tiningnan siya nang seryoso. "Jas, alam mo namang hindi ka na namin baby girl, ‘di ba?""Pero kahit kailan, hindi rin namin hahayaan na mag-isa ka," dugtong ni Roel, halatang pinipigil ang emosyon.Si Ruben naman ay pasimpleng huminga nang malalim bago nagsalita. "Ate, gusto lang naming siguraduhin na kahit ikinasal ka na, hindi ka ma
Lahat ng wedding invitations ay handa na—maingat na nakalagay sa mamahaling sobre na may eleganteng embossing ng pangalan nina Atty. Jasmine at Atty. Michael. Ang bawat detalyeng pinili nila ay sumasalamin sa kanilang pagmamahal—mula sa engrandeng disenyo ng imbitasyon hanggang sa maselang pagkakayari ng wedding gown ni Jasmine, isang obra maestra na idinisenyo upang mapanatili ang kanyang kagandahan at pagiging elegante sa araw na iyon.Ang reception venue ay hindi rin basta-basta. Pinili nilang mabuti ang lugar na magiging saksi sa simula ng kanilang buhay bilang mag-asawa. Isang malawak at eleganteng garden venue na napapaligiran ng makukulay na bulaklak at ilaw na magbibigay ng mahiwagang ambiance sa gabi ng kanilang pag-iisang dibdib.Sa opisina ni Michael, maingay ang kulitan at pagbati ng mga kasamahan niya.“Pare, hindi ko akalaing may makakapagpaamo sa ‘yo!” natatawang biro ni Atty. Ramirez habang tinapik siya sa balikat. “Akala namin, ikakasal ka na lang sa trabaho mo!”Napa
Ang pagbibigay ng oral ay hindi isang gawain; ito ay isang bagay na mahal na mahal niyang gawin. Gusto niyang pasayahin si Michael sa ganitong paraan ng maraming oras, pinapaligaya siya nang paulit-ulit.Labanan ni Michael ang pagnanais na kontrolin ang sitwasyon; inubos nito ang lahat ng kanyang sariling kalooban upang hindi ipasok ang kanyang ari sa matamis na bibig ni Jasmine. Bawat dila, o sipsip, o halik na ibinigay niya sa kanyang ari ay parang kuryente. "Putang ina!" sigaw niya nang suck-an niya ang ulo ng kanyang titi, "ang galing mo!"Jasmine ay ngumiti sa loob sa kanyang kasigasigan; ginamit niya ang kanyang dila sa sensitibong ilalim habang maayos na sinipsip ang makapal na ulo ng kanyang ari. Pumasok siya sa isang lugar kung saan lahat ay tumigil sa pag-iral maliban sa kanyang pangangailangan na mapasaya.Nahihirapan siyang kontrolin ang panginginig sa kanyang mga binti. Hindi niya kailanman naisip na si Jasmine ay nasa kanyang mga tuhod, sinususo ang kanyang ari. Hindi, n
Ang dalawang magkasintahan na ngayon ay engaged na ay nagdikit sa isa't isa, tinatamasa ang pagiging malapit ng kanilang mga katawan. Ang mga kamay ni Michael ay nag-explore sa katawan ni Jasmine mula sa kanyang matigas at masikip na puwit hanggang sa kanyang makinis na puki at pataas sa kanyang maliliit na suso. Jasmine binuka ang kanyang mga binti, at ang titi ni Michael ay tumayo nang mataas sa kanyang mga binti, na nagpapahintulot sa kanya na himasin ito sa tubig. Ang laki ng titi ni Michael ay ikinabahala siya, at sa isip niya ay nagtataka siya kung tama bang ialok niya ang kanyang puwit sa kanya.Pareho silang napatalon nang muling umawit ang loon sa kanila. Walang nakapansin sa tahimik na pagbalik ng ibon habang lumulutang ito sa kanal at huminto ilang talampakan sa harap nila."Parang may tagahanga tayo," tawang sabi ni Jasmine, "siguro akala niya pinapasok natin ang kanyang teritoryo.""Either that or gusto niyang manood," tawa ni Michael."Hmm, dapat ba tayong pumunta sa da
Nagpasya sina Michael at Jasmine na gumugol ng tahimik ngunit makabuluhang weekend sa lawa upang i-celebrate ang tagumpay ni Michael sa kaso. Habang papunta sa lugar, ang stereo ng sasakyan ay tumutugtog ng malalambing na kanta, at ang bawat minuto ng biyahe ay parang isang panibagong simula. Tumigil sila sa isang tahimik na bahagi ng lawa kung saan ang kalikasan ay tila kumakanta rin ng kanilang tagumpay—ang banayad na alon, ang mahinang ihip ng hangin, at ang magiliw na liwanag ng araw.Habang naglalakad sila sa gilid ng lawa, isang ski boat ang dumaan, na puno ng masasayang tao. Ang tunog ng lumang kanta ng Iron Butterfly, In-A-Gadda-Da-Vida, ay umalingawngaw sa paligid. Napatingin si Michael sa bangka, at may ngiti sa kanyang mukha. “Alam mo ba, Jasmine, natatandaan ko pa ang kantang 'yan. Noong bata pa ako, naririnig ko 'yan sa radyo ng lolo ko habang nagkakape kami sa likod ng bahay. Parang kailan lang.”Napangiti si Jasmine habang nakatingin sa kanya. “Lagi kang may magandang k
Paglabas ni Venus Thania mula sa trial court, sinalubong siya ng malalakas na palakpak at masigabong sigawan mula sa kanyang mga supporters. Hawak nila ang mga banner na may nakasulat na, "Justice for Venus!" at "Truth Prevails!" Ang bawat camera flash ay parang kidlat na tumatama sa paligid, ngunit ang buong atensyon ng mga tao ay nasa kanya lamang. Kitang-kita sa kanyang mukha ang magkahalong emosyon—pag-asa, pasasalamat, at hindi maipaliwanag na saya. Sa gilid niya, si Atty. Luna ay nakatayo, kalmado ngunit may bahid ng tagumpay sa kanyang mga mata.Isang grupo ng mga reporter ang nagmamadaling lumapit sa kanila, bitbit ang kanilang mga mikropono. Isa sa kanila ang mabilis na nauna, isang babaeng nasa edad trenta, at inilapit ang mikropono kay Venus.“Miss Thania,” sabi nito nang may tensyon sa boses, “ngayon na napatunayan na ang Kabogue Coconut ang may sala, magpapatuloy ka pa rin ba sa pag-endorso ng mga produkto? At ano ang pinakamalaking aral na natutunan mo sa pagkakadawit mo