Habang tumatakbo, palaging nauuna si Michael, ngunit hihintayin niya si Jasmine sa mga kurbada. "Ang bagal mo, Jasmine!" sigaw niya mula sa unahan, sabay lingon at ngiti. "Hindi naman ‘to marathon, Michael! Jogging lang ‘to, remember?" sagot ni Jasmine habang pinupunasan ang pawis sa kanyang noo. Sa isang bahagi ng park, huminto si Michael at tumayo sa lilim ng puno. Nang makalapit si Jasmine, iniabot niya ang isang bote ng tubig na dala niya. "Para sa’yo," sabi niya habang nakangiti. "Mukhang kailangan mo ng dagdag na enerhiya.""Thanks," sagot ni Jasmine, bahagyang hinihingal. "Pero alam mo, kahit hindi ako mabilis, mas maganda naman ako sa'yo."Tumawa si Michael at umiling. "Sige na nga, panalo ka diyan. Pero next time, baka puwede mong seryosohin nang kaunti. Para hindi ako nagmumukhang hinihintay lang kita palagi." "Grabe ka! Sige, pagbibigyan kita sa susunod. Pero sa ngayon, enjoyin natin 'to, okay?"Nagpatuloy sila sa kanilang takbo, mas dahan-dahan na, habang nagku
Pagkatapos ng masayang weekend na puno ng tawa, pagmamahalan, at mga plano para sa hinaharap, nagbalik sina Michael at Jasmine sa kani-kanilang abalang mundo. Si Jasmine ay bumalik sa kanyang opisina bilang abogado, agad na sinalubong ng mga bagong kaso at mga papeles na kailangang tapusin. Si Michael naman ay bumalik sa kanyang legal consultancy firm, kung saan naghihintay ang tambak na proyekto at mga kliyenteng umaasa sa kanyang expertise.Habang nasa opisina, hindi maiwasang balikan ni Jasmine ang mga nangyari noong weekend. Sa tuwing makakakita siya ng maliit na detalye na nagpapaalala kay Michael—tulad ng iniwan nitong sticky note sa kanyang laptop na may nakasulat na "Good luck today, my love!"—ay napapangiti siya."Ma'am Jasmine," tawag ng kanyang legal assistant. "Nasa meeting room na po ang mga kliyente para sa bagong kaso."Tumango si Jasmine at tumayo, mabilis na ibinalik ang focus sa trabaho. Ngunit sa kabila ng pagiging abala, isang text mula kay Michael ang palaging nag
Si Isabella ay napakunot ang noo, ngunit hindi nagpatinag. "I know... I know I made a huge mistake," sinimulan niyang magpaliwanag. "Pero, Michael, sana mabigyan mo ako ng pagkakataon na makabawi. Gusto ko lang sana maging maayos ang lahat."Michael ay tumahimik saglit, nag-iisip kung paano ba niya sisimulan ang pagsagot. Ngunit bago pa siya makapagsalita, pumasok si Jasmine sa opisina, nagulat nang makita si Isabella na nakatayo sa harap ni Michael."Michael?" tanong ni Jasmine, ang boses niya ay puno ng pagtataka at hindi maipaliwanag na emosyon. Tinutok niya ang kanyang mata kay Isabella, at agad niyang nakuha ang kabuuan ng sitwasyon—si Isabella na nakatayo, at si Michael na tila naguguluhan."Jasmine..." tinawag ni Michael, ang tono ng kanyang boses ay nagpapakita ng pag-aalala. "Ito si Isabella, ex-fiancee ko. Isabella, ito si Jasmine, ang... ang girlfriend ko."Nag-angat si Isabella ng kilay, at isang malamig na ngiti ang sumungaw sa kanyang labi. "So... siya pala ang gf at ang
Habang nanonood sina Michael at Jasmine ng balita sa kanilang living room, tumama sa kanila ang isang nakakagulat na istorya. Ang sikat na actress na si Heather Love, na kilala sa kanyang mga pambihirang pagganap at pagiging masayahin, ay biglaang na-admit sa ospital dahil sa isang mild stroke. Habang ipinapakita ang mga larawan ni Heather sa ospital, na nasa mahina at malungkot na kondisyon, sumunod ang mga pahayag mula sa kanyang kaibigan na si Melody."Ayon sa kaibigan ni Heather, si Melody, binubugbog daw siya ng kanyang manager," sabi ng news anchor, "at hindi binibigyan ng sapat na pahinga, pilit siyang pinagtatrabaho kahit na hindi na kaya ng katawan ng aktres."Nagulat si Jasmine sa narinig, at tumingin siya kay Michael, na kitang-kita ang pagbabago ng ekspresyon sa kanyang mukha. Ang mga alegasyon ay hindi pa nakumpirma, ngunit ang mga screenshots ng mga usapan at mga larawan ni Heather na nagpapakita ng mga senyales ng kanyang pinagdadaanan ay nagbigay ng lakas ng loob sa mg
Nagulat si Michael sa sinabi ni Jasmine. Hindi lang basta ito tungkol kay Heather, kundi sa mas malalim na labang moral at patas. Si Jasmine, na palaging nagsisilbing matatag na guro, ay tila nakadama ng parehong sakit at pangarap ng mga hindi kayang magsalita."Oo," sagot ni Jasmine, ang kanyang mga mata ay puno ng emosyon. "Para kay Heather at para sa mga tulad niyang hindi nasasabihan ng kanilang mga kwento.""Una, kailangan ng temporary restraining order laban sa manager," sabi ni Michael. "Ito ay para hindi na siya makalapit kay Heather at hindi na siya magpatuloy sa pang-aabuso. Kasunod nito, kailangan mag-imbestiga at mag-gather ng mga testimonya—hindi lang mula kay Melody, kundi pati na rin mula sa mga tao sa paligid ni Heather.""Tama ka," sagot ni Jasmine. "Hindi lang siya ang biktima. Kung totoo nga ito, marami pang ibang tao sa industriya ang nagsasakripisyo ng kanilang kalusugan at kapakanan para sa trabaho."Nakita ni Michael ang puntos ni Jasmine. Kung magkakaroon sila
"Mr. Pan," sabi ni Michael, na ipinakita ang kanyang matatag na postura. "I appreciate your confidence in my services, but I must respectfully decline representing you. Given the situation, it’s best that you consult with another attorney who might be better suited for this case.""Ano? Bakit?" nagulat si Tommy. "Hindi ba’t legal expert kayo? Bakit hindi nyo ako matutulungan?""I understand your concerns, Mr. Pan," sagot ni Michael, ang tono ay kalmado ngunit matatag. "However, I believe that the nature of this case might bring unwanted attention, and I would prefer not to be involved in such controversy. I am sure there are other legal experts who can assist you.""Puwede bang mag-refer ka sa akin ng ibang abogado?" tanong ni Tommy, na tila hindi matanggap ang desisyon ni Michael."Of course, I’ll refer you to someone else," sagot ni Michael. "I’ll make sure you’re in good hands."Pagkatapos ng tawag, nag-pause si Michael saglit at tinignan ang kanyang telepono. Alam niyang tama ang
Habang umaabot sa press conference ang mga pahayag ni Tommy Pan, nag-umpisa nang magkalat ang mga alegasyon at katanungan mula sa media. Sa harap ng maraming reporters at mga camera, tumayo si Tommy at nagsalita ng may matinding kumpiyansa. Ang mga mata ng bawat isa ay nakatutok sa kanya habang ipinagpapaliban ang kanilang mga tanong."Walang katotohanan ang mga paratang laban sa akin!" sigaw ni Tommy, ang boses niya’y puno ng galit at pagtatanggol. "Ang mga akusasyon na ito ay walang basehan. Ang relasyon namin ni Heather ay maganda at walang kahit anong pang-aabuso na nagaganap. Kung may sinuman ang nagsasabi na ako’y may ginagawang mali, sila ang may kasalanan."Habang nag-iistambay ang mga reporters, isang matinding tensyon ang bumalot sa buong press conference. Ang mga tanong ay nag-umpisang magtangis at mag-umapaw."Bakit po kayo hindi nagbigay ng pahayag na ito noong una?" tanong ng isang reporter mula sa isang malaking news outlet. "Bakit po ngayon lang kayo nagsalita?""Hindi
Habang nakahiga siya sa ospital, napansin ni Heather ang maraming mensahe mula sa mga kaibigan, pamilya, at mga tagahanga na sumusuporta sa kanya. Ngunit sa kabila ng lahat ng ito, hindi maiwasan ni Heather na mag-alinlangan. Paano kung hindi siya paniwalaan ng lahat? Paano kung ang mga bintang ni Tommy ang magtagumpay at mapagbintangan siya na siya lang ang may kasalanan sa lahat ng nangyari?"Bakit nila ako tinatrato ng ganito?" bulong ni Heather sa sarili habang pinagmamasdan ang mga larawan ng kanyang sarili sa ospital. "Wala akong ginagawang masama. Bakit ako pinipilit magtrabaho kahit na hindi ko na kaya?"Dahil sa mga paratang ni Tommy, hindi na nakayanan ni Melody na manatili sa dilim. Tumawag siya kay Heather, at kahit may mga agos ng luha sa mata, nagpasya siyang magbigay ng pahayag."Heather, hindi kita iiwan," sabi ni Melody sa telepono, ang boses niya'y puno ng pagkabahala at tapang. "Kailangan mong magsalita. Hindi pwedeng magpatuloy na ganito lang. May mga tao na nakaki
Nagulat siya sa tanong niya, at nag-atubili bago sumagot. Masakit. Napaka-energetiko niya at puno ng sigla.Biglang napuno ng pagsisisi, itinaas ni Michael ang kanyang ulo upang tumingin sa kanyang mga mata. "Pasensya na. Ayaw kitang saktan! Na carried away lang ako! Ako - - - "Naantig si Jasmine sa pagkabahala sa kanyang mga mata. Ipinatong niya ang kanyang mga daliri sa kanyang mga labi upang pigilan ang kanyang masiglang paghingi ng tawad. Huminto siya at hinalikan ang kanyang mga daliri.Sa wakas, tinanong niya siya, "Gaano kalala ang nasaktan kita?"Mga salitang binigkas sa galit o pagkabigo ay maaaring makasakit nang labis, lalo na tungkol sa isang sensitibong bagay tulad ng sex. Pinili niya nang maingat ang kanyang mga salita."Sakit talaga kasi pinasok mo ako nang mas malalim at mabilis ngayon," tapat niyang sagot. "Pero hindi ito masyadong masakit gaya ng inaasahan ko." Bilang karagdagan, sinabi niya, "Pero sa tingin ko hindi ito magiging masakit sa susunod na pagkakataon pe
Patuloy niyang hinalikan ang kanyang pubis habang dahan-dahan niyang ibinababa ang panty at inaalis ito sa kanyang paa. Patuloy pa rin siyang humahalikan sa kanya, inusli niya ang kanyang katawan sa pagitan ng mga binti nito. Michael ay nakaramdam ng kahihiyan at hindi komportable na nararamdaman ni Jasmine habang sinubukan niyang hilahin pataas ang kanyang mukha gamit ang kanyang mga kamay. Ginamit niya ang kanyang pagka-abala upang mahubad ang kanyang boxers.Pagkatapos, pinayagan niyang hilahin siya pataas. Hinalikan niya ang bawat pulgada ng balat sa daan, hanggang ang kanyang mga labi ay umabot na sa kanya. Hinalikan siya nang masidhi. Bumalik siya sa kanyang mga halik at patuloy na umakyat hanggang sa maramdaman ang kanyang haplos sa kanyang mga labi.Nagtaka siya nang mapagtanto ang lapit ng kanyang pagkalalaki sa kanyang pagkalalaki. Nararamdaman niyang dumulas ang kanyang mga tuhod sa ilalim ng kanya, itinaas ang kanyang mga tuhod at naramdaman niyang unti-unti siyang bumubuk
Alam ang kanyang kahihiyan at kababaang-loob, lumipat si Michael kasama si Jasmine sa gilid ng kama nang hindi binibitawan ang yakap. Habang hawak pa rin siya na nakadikit sa kanya, inabot niya ang mga kumot at itinaas ito upang makapasok si Jasmine sa ilalim ng kumot. Makikita niya ang pasasalamat sa mga mata ni Jasmine habang tinatakpan niya ang sarili ng kumot.Ibinaba niya ang kanyang pantalon sa sahig. Nakasalampak sa kama.Hinayaan ni Michael na dumaan ang kanyang kamay sa kanyang dibdib at itulak pababa ang kumot, na nahayag ang maliit na mga suso ng kanyang asawa. Nakahiga siya sa kanyang likod, ang kanyang mga suso ay lumapat nang husto, na nagpagmukha sa mga ito na mas maliit pa. Pero maganda pa rin ang mga ito. Ang kanyang malalaking kamay ay nagsimula sa paggalugad ng kanyang maliit na katawan. Hinaplos niya ang kanyang mga suso, dahan-dahang pinipisil at pinapaikot ang kanyang mga utong.Sa kama kasama ang kanyang asawa, si Michael ay nag-aalangan nang alisin niya ang tak
Ang paningin ng kanyang asawa ay nagpatigil kay Michael sa paghinga! Walang hindi inaasahan. Alam niyang maliit ang mga suso niya, makitid ang bewang, halos sobrang payat na katawan ng isang late bloomer, at napaka-sexy na mga balakang, pero nang makita niyang halos nakahubad siya, halos mawalan siya ng malay! Siyempre, nakakuha siya ng mabilisang sulyap sa kanyang bra nang bumuka ang kanyang blouse at naipakita ito, at minsan ay nakakita pa siya ng mabilisang sulyap sa mga bahagi ng 'bawal' na laman. Maraming beses na niyang nasilayan ang kanyang utong!Maraming beses silang nagtalik at nahawakan ang kanyang mas malalaking suso sa kanilang mga pantasya tuwing hindi sila magkasama, ngunit ang 'tunay na bagay' ay labis na mas kasiya-siya kaysa sa anumang pantasya o pangarap! Ito ay totoo. Ito si Jasmine! Ang kanyang kasintahan, kasintahang babae at ngayon ay asawa na!Kinuha niya ang kanyang mga kamay at ginabayan ang mga ito sa waistband ng kanyang half-slip, at, sa kanyang paghihikbi,
Jasmine at Michael ay naglakad sa gitna ng mga tao na bumabati habang papunta sila sa pavilion kung saan inihanda ang kasalanan. Ang ikakasal na babae at lalaki ay umupo sa isang maliit na mesa sa harap ng lahat. Malamang ay nag-enjoy sila sa pagkain, bagaman, sa kalaunan, wala sa kanila ang nakakaalala ng marami sa hapon na iyon. Ang hapon ay tila naganap sa isang ulap. Nandiyan sila, pero hindi talaga nila ito na-enjoy. Pagkatapos ng pagkain, nagkaroon ng mga litrato, ang cake, at ang obligadong pakikisalamuha sa lahat. Sa lahat ng ito, naramdaman ni Michael ang presensya ng kanyang minamahal sa kanyang tabi. Wala siyang magawa kundi hawakan ang kanyang kamay, o yakapin siya, o baka bigyan siya ng paminsan-minsan na halik.Sa wakas, nasa kanilang sasakyan na ang dalawang magkasintahan at papunta na.Ipinatong ni Jasmine ang kanyang belo sa kanyang kandungan, at inalis ang mga pin sa kanyang buhok, hinayaan itong malayang bumagsak sa kanyang mga balikat. Isang napakalaking ginhawa an
Napangiti si Jasmine. “Oo. Masaya lang ako. Kasi ngayon, hindi lang ikaw ang nakuha ko… kundi isang buong pamilya na nagmamahal sa atin.”Hinalikan ni Michael ang noo ng kanyang asawa. “At simula ngayon, wala nang iwanan. Tayo na habambuhay.”Napuno ng tawanan at kasiyahan ang buong bulwagan habang nagsasayaw sina Michael at Jasmine sa gitna ng dance floor. Ang malambing na tunog ng musika ay lumulutang sa ere, sinasabayan ng marahang tapik ng mga paa sa sahig. Lahat ng mata ay nakatuon sa bagong kasal, kitang-kita ang wagas na pagmamahalan sa kanilang titig at ngiti."Parang panaginip," bulong ni Jasmine habang nakasandal sa dibdib ni Michael."Hindi ito panaginip, mahal. Totoo ito. Ikaw at ako, sa wakas," sagot ni Michael habang hinihigpitan ang yakap sa kanyang asawa.Isa-isa nang lumapit ang kanilang pamilya at kaibigan upang magsabit ng pera sa kanilang kasuotan, isang tradisyong sumisimbolo sa magandang buhay na kanilang pagsasama. Tuwang-tuwa ang mga bisita sa paglalagay ng per
“Ikaw ang tahanan ko,” sabi ni Michael habang pinapansin ang mga mata ni Jasmine na nagsisilbing ilaw sa dilim ng kanyang buhay. “At sa kahit anong bagyo o pagsubok, hindi kita iiwan.”Si Jasmine, na may isang malalim na ngiti sa kanyang labi, ay tumugon, “Ikaw ang pangarap kong natupad, Michael. At ngayon, hawak ko na ang buong mundo sa pamamagitan ng pagmamahal mo.”“Ang love ko for you is beyond words, Jasmine. Walang katapusan.”Napaluha si Jasmine, ngunit ito ay luha ng labis na kasiyahan.“Ikaw ang pangarap kong natupad,” sagot niya, may bahagyang panginginig sa boses. “Ikaw ang liwanag sa buhay ko, ang dahilan kung bakit ko gustong bumangon araw-araw. Wala nang ibang hihigit pa sa pag-ibig ko sa’yo. Mamahalin kita sa bawat segundo ng buhay ko.”Maraming sa kanilang mga bisita ang napaluha sa ganda ng kanilang panata.“Sa ngalan ng pag-ibig na pinagtibay ng Diyos, ngayo’y ipinahahayag ko kayong mag-asawa,” malakas at puno ng kasiguraduhan na sabi ng pari. Pinatnubayan sila ng p
Dumating na ang araw na matagal nang inaabangan—ang kasal ni Michael at Jasmine. Sa loob ng marangyang simbahan, ang lahat ay abala sa paghahanda. Ang mga mahal sa buhay, mga kaibigan, at mga kasamahan sa trabaho ay naroroon, puno ng saya at emosyon.Nakatayo si Michael sa harap ng altar, suot ang isang itim na tuxedo na pino at elegante. Ngunit sa kabila ng hitsura niyang kalmado, kitang-kita ang kaba sa kanyang mga mata. Ang mga kamay niyang bahagyang nanginginig, at hindi maiwasang mag-alala tungkol sa kung anong mangyayari.Naramdaman ito ng kanyang best man, si Ruben, kaya’t tinapik siya nito sa balikat. “Relax lang, pare. Sigurado ka na diyan?”Ngumiti si Michael, kahit na ramdam niya ang panginginig ng kanyang mga kamay. “Walang kahit anong makakapigil sa akin na pakasalan siya.”Napangiti si Romeo. “Maganda ‘yan. Kasi kung sakali, tataliin ka namin sa altar.”Tumawa si Michael, ngunit hindi maikakaila ang tensyon sa kanyang boses. “Matagal ko nang alam na siya lang ang gusto k
At sa gabing iyon, sa kabila ng kilig, saya, at pang-aasar ng kanyang mga kapatid, ramdam ni Jasmine ang isang bagay—hindi lang pagmamahal ni Michael kundi ang pagmamahal at suporta ng kanyang pamilya.Bukas, magsisimula na ang bagong yugto ng kanyang buhay. At handa na siya.Natawa si Jasmine sa biro ng kanyang mga kapatid, sabay yakap sa tatlo. "Salamat, mga kuya ko. Hindi ko alam ang gagawin ko kung wala kayo."Ngunit sa yakap niyang iyon, naramdaman niya ang bigat ng kanilang pag-aalala. Hindi lang simpleng pang-aasar ang ginagawa ng kanyang mga kuya—tunay silang nagmamahal at nag-aalala sa kanya.Si Romeo, ang panganay, ang unang bumitaw sa yakap at tiningnan siya nang seryoso. "Jas, alam mo namang hindi ka na namin baby girl, ‘di ba?""Pero kahit kailan, hindi rin namin hahayaan na mag-isa ka," dugtong ni Roel, halatang pinipigil ang emosyon.Si Ruben naman ay pasimpleng huminga nang malalim bago nagsalita. "Ate, gusto lang naming siguraduhin na kahit ikinasal ka na, hindi ka ma