Kinabukasan, sabay na umalis sina Michael at Jasmine, ngunit sa magkaibang direksyon. Si Michael ay nagtungo sa opisina ni Congressman Monteverde para sa isang pribadong pagpupulong.“Michael, kailangan mong maunawaan na gagawin nila ang lahat para sirain ang pamilya ko,” bungad ni Congressman. “Pero naniniwala akong inosente si Bryan. He’s my son. Hindi siya ganitong klaseng tao.”“Congressman, gagawin ko ang lahat para maipagtanggol siya. Pero kailangan ko ng buong katotohanan,” sagot ni Michael. “Kung may nagawa siyang mali, kailangan nating paghandaan iyon.”Habang nagsasalita si Michael, ramdam niya ang bigat ng sitwasyon. Alam niyang ang bawat desisyon na kanyang gagawin ay hindi lamang maghuhubog sa kanyang kliyente kundi magbibigay daan din sa kanyang personal na prinsipyo at paninindigan. Ang mga mata ni Congressman Monteverde ay puno ng pag-asa, ngunit may bahid ng takot, alam niyang ang kaso ng anak niya ay may potensyal na sirain ang kanilang pamilya.“Michael,” patuloy na
Sa gabing iyon, nagkita sina Michael at Jasmine upang mag-usap. Bagama't parehong abala, naglaan sila ng oras para magtulungan at magkasamang magdesisyon kung paano nila haharapin ang sitwasyon.“Jasmine,” simula ni Michael, “alam ko na ang magiging desisyon natin ngayon ay magpapahirap sa ating relasyon. Pero may mga bagay na hindi natin kayang baguhin. Ako, ang trabaho ko, at ikaw, ang prinsipyo mo. Hindi ko kayang ipilit na magbago ang desisyon mo tungkol kay Shiela.”Nag-isip saglit si Jasmine bago sumagot. “Michael, hindi ko na kayang magpatuloy na walang ginawa. Hindi ko kayang tingnan si Shiela at hindi ipaglaban siya. Pero ang totoo, natatakot ako. Ang takot ko, Michael, ay hindi lang para kay Shiela, kundi para sa atin. Paano kung magkaiba na tayo ng landas? Paano kung magkaiba na tayo ng prinsipyo?”Hinawakan ni Michael ang kamay ni Jasmine at tinitigan siya ng seryoso. “Hindi ko alam kung anong mangyayari, Jasmine. Pero hindi ko hayaan na ang trabaho ko ang magsira sa atin.
Unang araw ng hearing, sa court room.Ang silid ay puno ng tensyon. Naroon ang media, pamilya ng magkabilang panig, at mga tagasuporta ni Shiela. Sa isang dako, tahimik na nakaupo si Bryan Monteverde, kasabay ang kanyang ama, si Congressman Peter Monteverde. Sa kabilang dako naman, si Shiela Pontia, kasama si Marga Reyes, ang saksi at matalik na kaibigan niya."All rise," sigaw ng court officer. Pumasok ang hukom sa silid, na nagbigay ng aura ng otoridad at hustisya. Ang lahat ay tumayo bilang respeto.Umupo ang hukom at tumingin sa parehong panig. "Let us begin the trial of Shiela Pontia versus Bryan Monteverde. Prosecution, are you ready?"Tumayo si Atty. Jasmine Estrada, ang mukha ay puno ng kumpiyansa. "Ready, Your Honor.""Defense, are you ready?"Tumayo rin si Atty. Michael Luna. "Ready, Your Honor."Pinatayo ng hukom ang unang testigo. "Call the first witness."Tumayo si Shiela, nanginginig ngunit matatag, at pumunta sa witness stand. Pinanumpa siya ng court officer."Do you swea
Nagkaroon ng mahinang ingay sa courtroom—marami ang napaiyak sa kwento ni Shiela. Sa gilid, makikita si Bryan na nag-iwas ng tingin, habang ang kanyang ama ay halatang naiirita.Tumango si Jasmine at nagbigay galang kay Shiela. "Salamat sa iyong tapang, Shiela. Kami ay nandito para sa iyo. Sa kabila ng lahat ng iyong pinagdaanan, ang bawat hakbang mo ay magsisilbing gabay para sa hustisya."Nagpatuloy ang proseso ng paglilitis, ngunit ang sakit na naramdaman ni Shiela ay hindi matitinag. Sa bawat hakbang, patuloy niyang ipinaglalaban ang mga biktima ng karahasan, at ipinakita niya sa buong mundo na kahit gaano kahirap, ang pagsasalita ay may kapangyarihan—at hindi siya magpapatalo sa mga taong gustong mang-aping siya.Ang kaso ni Shiela ay hindi lamang laban kay Bryan Monteverde, kundi laban sa sistemang puno ng kasinungalingan at mga tao na nagtatangkilik sa mga mayayaman at makapangyarihan. Ngunit sa kabila ng lahat, ang pagmamahal ni Jasmine at ang suporta ng mga kababaihan ay nagbi
Nag-isip saglit si Jasmine. "Hukom, sa kasalukuyan, hindi kami makakapagbigay ng konkretong ebidensya ng droga, ngunit may mga medical records si Ms. Pontia na nagpapakita ng mga sintomas ng pagpapakalat ng droga sa kanyang katawan. Hinihiling po namin na sana ay maipagpatuloy ang pagsusuri upang mas mapalakas pa ang kaso laban sa mga akusado."Tumingin si Michael kay Jasmine, ngunit hindi siya nagkomento. Ang mukha ni Bryan ay puno ng kaba, ngunit pilit niyang iniwasan ang mga mata ng lahat.“Sigurado ka ba sa mga sinabi mo, Shiela?” tanong ng hukom, ang kanyang tinig ay malumanay ngunit puno ng pag-iingat."Oo, hukom," sagot ni Shiela, "wala akong ibang hangarin kundi ang makuha ang hustisya, at ang totoo. Saan man ako dalhin ng kaso na ito, magpapatuloy ako. Hindi ko siya tatantanan."Si Jasmine ay lumingon kay Shiela, isang matamis na ngiti ang gumugol sa kanyang labi bilang tugon sa tapang ng kanyang kliyente. Hindi na nila alintana ang mga sagabal na maaaring dumating, dahil alam
"Nagbigay ka ng kasinungalingan sa buong bansa, Bryan," sabi ni Jasmine ng buo ang tapang. "Ngayon, kailangan mong harapin ang mga consequences ng iyong mga aksyon. Hindi na pwede ang mga ganitong klase ng kalupitan."Si Bryan, sa gitna ng kanyang pagkataranta, ay nagtatangkang magsalita. "Hindi ko po ginawa ang lahat ng sinasabi nila! Hindi ko po ginawa iyon!" ang sigaw niya, ang kanyang boses ay puno ng takot.Ang hukom ay tumahimik muna, nagbigay ng pagkakataon kay Bryan para magpaliwanag. Ngunit sa mga salitang binitiwan ni Marga, sa malupit na pagpapatotoo ni Shiela, at sa lakas ng mga patotoo na inilabas ni Jasmine, nahulog na ang mga sandigan ng depensa ni Bryan.Si Shiela, bagama’t mahirap at puno ng sakit ang mga alaala, ay nagsalita ulit. "Bawat oras na nakatayo ako rito at nagsasalita, para akong muling dumaan sa sakit na naranasan ko. Pero para sa mga kababaihan na tulad ko, kailangan ko itong gawin. Hindi lang para sa akin, kundi para sa lahat ng mga biktima ng ganitong k
Sa harap ng malaking gusali ng korte, nagtipon ang mga tao—ang galit at sigaw nila ay tumatagos sa hangin. Ang mga mata nila ay puno ng hinagpis at ang puso ay nag-aalab ng pagnanais ng hustisya. Ang kasong ito, na tila naglalaman ng hindi matitinag na lakas at tapang ng mga kababaihan, ay umabot na sa puntong hindi na maitatago ang galit ng publiko. Ang mga kababaihan ay nagkaisa upang ipaglaban ang kanilang mga karapatan, at ang kanilang boses ay naririnig sa bawat sulok ng bansa.Habang lumalabas mula sa korte ang mga abogado ni Bryan, si Michael at Jasmine, sumalubong ang matinding galit ng mga tao. Ang mga nagprotesta ay nagsimula nang magtapon ng itlog at iba pang bagay patungo kay Bryan, ang anak ng isang kilalang politiko. Hindi nila kayang palampasin ang nakaraang mga pangyayari. Ang bawat galit na sigaw ng tao ay nagpapaalala sa kanila na ang labang ito ay hindi lamang para kay Shiela, kundi para sa lahat ng mga kababaihan na nakaranas ng kaparehong sakit at pang-aabuso.“Wal
“Atty Luna, ikaw na ang bahala. Alam ko may kasalanan ang anak ko. Sana, kahit paano, mapababa ang sentensiya niya. Sana matulungan mo ako,” malumanay na wika ni Congressman, ang boses ay puno ng pagkabigo.Mabilis ang mga pangyayari. Sa kabilang linya, si Atty. Michael Luna, na hindi nararamdaman ang pagod sa maghapon ng mga pagdinig, ay nakinig at sinikap mapanatag ang ama.“Congressman, nauunawaan ko po ang kalagayan niyo, at gagawin ko ang aking makakaya. Ngunit hindi ko maipapangako ang lahat. Ang pinakamahalaga ay ang totoo na mangyari dito sa korte. Kung gusto niyo po ng mas magaan na sentensiya, kailangan po natin maging tapat sa mga nangyari. Magtulungan po tayo,” sagot ni Michael, ang tinig ay kalmado at puno ng pag-unawa.Ang mga mata ni Congressman Monteverde ay bumagsak sa mga salitang iyon. Tila ba ang lahat ng kanyang pagpupursigi upang protektahan si Bryan ay naglaho sa isang iglap. Subalit alam niyang kung may pag-asa pa para kay Bryan, ito na ang pagkakataon.“Gagawin
Alam ang kanyang kahihiyan at kababaang-loob, lumipat si Michael kasama si Jasmine sa gilid ng kama nang hindi binibitawan ang yakap. Habang hawak pa rin siya na nakadikit sa kanya, inabot niya ang mga kumot at itinaas ito upang makapasok si Jasmine sa ilalim ng kumot. Makikita niya ang pasasalamat sa mga mata ni Jasmine habang tinatakpan niya ang sarili ng kumot.Ibinaba niya ang kanyang pantalon sa sahig. Nakasalampak sa kama.Hinayaan ni Michael na dumaan ang kanyang kamay sa kanyang dibdib at itulak pababa ang kumot, na nahayag ang maliit na mga suso ng kanyang asawa. Nakahiga siya sa kanyang likod, ang kanyang mga suso ay lumapat nang husto, na nagpagmukha sa mga ito na mas maliit pa. Pero maganda pa rin ang mga ito. Ang kanyang malalaking kamay ay nagsimula sa paggalugad ng kanyang maliit na katawan. Hinaplos niya ang kanyang mga suso, dahan-dahang pinipisil at pinapaikot ang kanyang mga utong.Sa kama kasama ang kanyang asawa, si Michael ay nag-aalangan nang alisin niya ang tak
Ang paningin ng kanyang asawa ay nagpatigil kay Michael sa paghinga! Walang hindi inaasahan. Alam niyang maliit ang mga suso niya, makitid ang bewang, halos sobrang payat na katawan ng isang late bloomer, at napaka-sexy na mga balakang, pero nang makita niyang halos nakahubad siya, halos mawalan siya ng malay! Siyempre, nakakuha siya ng mabilisang sulyap sa kanyang bra nang bumuka ang kanyang blouse at naipakita ito, at minsan ay nakakita pa siya ng mabilisang sulyap sa mga bahagi ng 'bawal' na laman. Maraming beses na niyang nasilayan ang kanyang utong!Maraming beses silang nagtalik at nahawakan ang kanyang mas malalaking suso sa kanilang mga pantasya tuwing hindi sila magkasama, ngunit ang 'tunay na bagay' ay labis na mas kasiya-siya kaysa sa anumang pantasya o pangarap! Ito ay totoo. Ito si Jasmine! Ang kanyang kasintahan, kasintahang babae at ngayon ay asawa na!Kinuha niya ang kanyang mga kamay at ginabayan ang mga ito sa waistband ng kanyang half-slip, at, sa kanyang paghihikbi,
Jasmine at Michael ay naglakad sa gitna ng mga tao na bumabati habang papunta sila sa pavilion kung saan inihanda ang kasalanan. Ang ikakasal na babae at lalaki ay umupo sa isang maliit na mesa sa harap ng lahat. Malamang ay nag-enjoy sila sa pagkain, bagaman, sa kalaunan, wala sa kanila ang nakakaalala ng marami sa hapon na iyon. Ang hapon ay tila naganap sa isang ulap. Nandiyan sila, pero hindi talaga nila ito na-enjoy. Pagkatapos ng pagkain, nagkaroon ng mga litrato, ang cake, at ang obligadong pakikisalamuha sa lahat. Sa lahat ng ito, naramdaman ni Michael ang presensya ng kanyang minamahal sa kanyang tabi. Wala siyang magawa kundi hawakan ang kanyang kamay, o yakapin siya, o baka bigyan siya ng paminsan-minsan na halik.Sa wakas, nasa kanilang sasakyan na ang dalawang magkasintahan at papunta na.Ipinatong ni Jasmine ang kanyang belo sa kanyang kandungan, at inalis ang mga pin sa kanyang buhok, hinayaan itong malayang bumagsak sa kanyang mga balikat. Isang napakalaking ginhawa an
Napangiti si Jasmine. “Oo. Masaya lang ako. Kasi ngayon, hindi lang ikaw ang nakuha ko… kundi isang buong pamilya na nagmamahal sa atin.”Hinalikan ni Michael ang noo ng kanyang asawa. “At simula ngayon, wala nang iwanan. Tayo na habambuhay.”Napuno ng tawanan at kasiyahan ang buong bulwagan habang nagsasayaw sina Michael at Jasmine sa gitna ng dance floor. Ang malambing na tunog ng musika ay lumulutang sa ere, sinasabayan ng marahang tapik ng mga paa sa sahig. Lahat ng mata ay nakatuon sa bagong kasal, kitang-kita ang wagas na pagmamahalan sa kanilang titig at ngiti."Parang panaginip," bulong ni Jasmine habang nakasandal sa dibdib ni Michael."Hindi ito panaginip, mahal. Totoo ito. Ikaw at ako, sa wakas," sagot ni Michael habang hinihigpitan ang yakap sa kanyang asawa.Isa-isa nang lumapit ang kanilang pamilya at kaibigan upang magsabit ng pera sa kanilang kasuotan, isang tradisyong sumisimbolo sa magandang buhay na kanilang pagsasama. Tuwang-tuwa ang mga bisita sa paglalagay ng per
“Ikaw ang tahanan ko,” sabi ni Michael habang pinapansin ang mga mata ni Jasmine na nagsisilbing ilaw sa dilim ng kanyang buhay. “At sa kahit anong bagyo o pagsubok, hindi kita iiwan.”Si Jasmine, na may isang malalim na ngiti sa kanyang labi, ay tumugon, “Ikaw ang pangarap kong natupad, Michael. At ngayon, hawak ko na ang buong mundo sa pamamagitan ng pagmamahal mo.”“Ang love ko for you is beyond words, Jasmine. Walang katapusan.”Napaluha si Jasmine, ngunit ito ay luha ng labis na kasiyahan.“Ikaw ang pangarap kong natupad,” sagot niya, may bahagyang panginginig sa boses. “Ikaw ang liwanag sa buhay ko, ang dahilan kung bakit ko gustong bumangon araw-araw. Wala nang ibang hihigit pa sa pag-ibig ko sa’yo. Mamahalin kita sa bawat segundo ng buhay ko.”Maraming sa kanilang mga bisita ang napaluha sa ganda ng kanilang panata.“Sa ngalan ng pag-ibig na pinagtibay ng Diyos, ngayo’y ipinahahayag ko kayong mag-asawa,” malakas at puno ng kasiguraduhan na sabi ng pari. Pinatnubayan sila ng p
Dumating na ang araw na matagal nang inaabangan—ang kasal ni Michael at Jasmine. Sa loob ng marangyang simbahan, ang lahat ay abala sa paghahanda. Ang mga mahal sa buhay, mga kaibigan, at mga kasamahan sa trabaho ay naroroon, puno ng saya at emosyon.Nakatayo si Michael sa harap ng altar, suot ang isang itim na tuxedo na pino at elegante. Ngunit sa kabila ng hitsura niyang kalmado, kitang-kita ang kaba sa kanyang mga mata. Ang mga kamay niyang bahagyang nanginginig, at hindi maiwasang mag-alala tungkol sa kung anong mangyayari.Naramdaman ito ng kanyang best man, si Ruben, kaya’t tinapik siya nito sa balikat. “Relax lang, pare. Sigurado ka na diyan?”Ngumiti si Michael, kahit na ramdam niya ang panginginig ng kanyang mga kamay. “Walang kahit anong makakapigil sa akin na pakasalan siya.”Napangiti si Romeo. “Maganda ‘yan. Kasi kung sakali, tataliin ka namin sa altar.”Tumawa si Michael, ngunit hindi maikakaila ang tensyon sa kanyang boses. “Matagal ko nang alam na siya lang ang gusto k
At sa gabing iyon, sa kabila ng kilig, saya, at pang-aasar ng kanyang mga kapatid, ramdam ni Jasmine ang isang bagay—hindi lang pagmamahal ni Michael kundi ang pagmamahal at suporta ng kanyang pamilya.Bukas, magsisimula na ang bagong yugto ng kanyang buhay. At handa na siya.Natawa si Jasmine sa biro ng kanyang mga kapatid, sabay yakap sa tatlo. "Salamat, mga kuya ko. Hindi ko alam ang gagawin ko kung wala kayo."Ngunit sa yakap niyang iyon, naramdaman niya ang bigat ng kanilang pag-aalala. Hindi lang simpleng pang-aasar ang ginagawa ng kanyang mga kuya—tunay silang nagmamahal at nag-aalala sa kanya.Si Romeo, ang panganay, ang unang bumitaw sa yakap at tiningnan siya nang seryoso. "Jas, alam mo namang hindi ka na namin baby girl, ‘di ba?""Pero kahit kailan, hindi rin namin hahayaan na mag-isa ka," dugtong ni Roel, halatang pinipigil ang emosyon.Si Ruben naman ay pasimpleng huminga nang malalim bago nagsalita. "Ate, gusto lang naming siguraduhin na kahit ikinasal ka na, hindi ka ma
Lahat ng wedding invitations ay handa na—maingat na nakalagay sa mamahaling sobre na may eleganteng embossing ng pangalan nina Atty. Jasmine at Atty. Michael. Ang bawat detalyeng pinili nila ay sumasalamin sa kanilang pagmamahal—mula sa engrandeng disenyo ng imbitasyon hanggang sa maselang pagkakayari ng wedding gown ni Jasmine, isang obra maestra na idinisenyo upang mapanatili ang kanyang kagandahan at pagiging elegante sa araw na iyon.Ang reception venue ay hindi rin basta-basta. Pinili nilang mabuti ang lugar na magiging saksi sa simula ng kanilang buhay bilang mag-asawa. Isang malawak at eleganteng garden venue na napapaligiran ng makukulay na bulaklak at ilaw na magbibigay ng mahiwagang ambiance sa gabi ng kanilang pag-iisang dibdib.Sa opisina ni Michael, maingay ang kulitan at pagbati ng mga kasamahan niya.“Pare, hindi ko akalaing may makakapagpaamo sa ‘yo!” natatawang biro ni Atty. Ramirez habang tinapik siya sa balikat. “Akala namin, ikakasal ka na lang sa trabaho mo!”Napa
Ang pagbibigay ng oral ay hindi isang gawain; ito ay isang bagay na mahal na mahal niyang gawin. Gusto niyang pasayahin si Michael sa ganitong paraan ng maraming oras, pinapaligaya siya nang paulit-ulit.Labanan ni Michael ang pagnanais na kontrolin ang sitwasyon; inubos nito ang lahat ng kanyang sariling kalooban upang hindi ipasok ang kanyang ari sa matamis na bibig ni Jasmine. Bawat dila, o sipsip, o halik na ibinigay niya sa kanyang ari ay parang kuryente. "Putang ina!" sigaw niya nang suck-an niya ang ulo ng kanyang titi, "ang galing mo!"Jasmine ay ngumiti sa loob sa kanyang kasigasigan; ginamit niya ang kanyang dila sa sensitibong ilalim habang maayos na sinipsip ang makapal na ulo ng kanyang ari. Pumasok siya sa isang lugar kung saan lahat ay tumigil sa pag-iral maliban sa kanyang pangangailangan na mapasaya.Nahihirapan siyang kontrolin ang panginginig sa kanyang mga binti. Hindi niya kailanman naisip na si Jasmine ay nasa kanyang mga tuhod, sinususo ang kanyang ari. Hindi, n