Busangot akong lumabas ng room. Napagalitan lang naman ako dahil panay ring ang phone ko during discussion. Parang gusto kong sakalin iyong tumawag.Naglakad na ako palabas ng hallway. May mga iilan-ilan akong kaklaseng foreigner na napapatingin sa akin, geez! Dahil siguro sa nangyari kanina.Napahiya ako at the same time napagtawanan! Parang gusto ko na lang magdrop pero charot lang! Baka hindi na ako pauwiin nila Mama sa Pilipinas.Iniisip ko pa lang iyong nangyari kanina ay parang gusto ko nang manlumo. Marami pa naman akong kaklaseng pilipino doon sa subject na iyon. Napaghahalataang probinsiyana, na ni minsan hindi nakahawak ng gadget.Well, provided naman ang gadgets and computer dito sa school kaya wala akong problema kung may mga activities, and assigments man na gagawin through social media, saka more on actual kapag nursing ang kurso mo dito. Minsan nga lang kaming gumamit ng computer o di kaya ipad.Sa sobrang taranta ko kanina sa mga oras na iyon ay napatayo ako sa loob kl
Dinaanan ko si Crane na halatang nagtataka. "Babalik din ako, may naiwan lang!" Nagpatuloy ako sa pagtakbo.Pinagtitinginan man ay nagpatuloy pa rin. Pakiramdam ko iyong nasa bintana ang tumatawag sa akin. Bahala na kung sino basta makita ko lang kung sino iyong nandoon."Stop running silly girl!" sambit niya sa kabilang linya.Alam kong pinapanood niya ako ngayon.Iisa lang kaya sila? Iyong sa telepono rin?Hinihingal akong nakarating sa third floor, hinahanap kung saang kuwarto siya. "Saan ka?" tanong ko habang inililibot ang tingin ko sa lugar."Umalis na ako." Bagsak ang balikat ko nang marinig iyon mula sa kanya.Wala na akong pakialam kung maka-istorbo man ako. Inisa-isa kong binuksan ang mga room."Alam kong hindi ka pa nakakaalis! Magpakilala ka! Hindi iyong nagpapaka misteryoso ka! Alam mo bang muntik na akong mapalabas dahil bigla kang tumawag lalaki!" singhal ko, nanlalaki ang butas ng ilong kakahanap.Parang gusto kong sakalin ang nasa kabilang linya."Sorry, hindi na ak
Hindi ko alam kung bakit parang may mali sa mga kaklase ko na panay sipol nang makita akong papasok ng room. Nakahithit ba ang mga 'to? Pero no'ng makita kong may bouquet of flowers with matching chocolates sa may upuan ko ay napagtanto kong iyon ang dahilan.First time nilang makakita? Ako rin first time ko. Maka-sipol sila wagas!Napatingin ako sa deriksyon ni Crane. I could see a sadness on his eyes. Hindi na niya natagalan ang titig sa akin at nag-iwas na lang ito.After rejecting him, hindi ko na alam kung paano pa siya kakausapin. I told him that we can be friends naman although parang ang awkward. Pero tinatry ko pa rin naman na pakisamahan siya tuwing may activity kahit panay iwas siya."Good morning," I greeted him nang makalapit na ako sa kina-uupuan naming dalawa. "Crane? Uhm, 'di ba? Napag-usapan na natin 'to?""It's not me." Nakayuko niyang sabi. Para akong binuhusan ng malamig na tubig. Pahiya ako doon ah!It's not that I'm expecting something. Siya lang naman iyong na
Takang-taka akong nakatingin sa dalawang estudyanteng nasa harap ko. I knew they were nursing students dahil sa uniform nila."Sigurado ba kayong sa akin ito?" paninigurado ko saka naman sila tumango. "Sinong nagbigay?"I'm not sure if sasabihin nila pero malapit sa hindi. "Hindi po puwedeng sabihin." Sabi ng isa.Tumango na lang ako. Sabi ko nga hindi nila sasabihin. "Pakilala kayo.""Shane and Ara, BS Nursing, 1st year college. May nagpapabigy po niyan. Huwag daw po kayong magpagutom. Ugaliing kumain sa tamang oras." Sabi no'ng Shane bago nilapag sa harap ko ang dalawang lunch box.Nabalik ako sa realidad nang maramdaman kong nagvibrate ang phone ko. Maagap kong kinuha iyon bag at binasa ang mensahe."Eat well.Ako 'to si L na mahal na mahal ka." Napahilamos ako ng mukha at hindi napigilang tumawa.Nagtataka tuloy ang mga estudyanteng nasa harap ko. "Pasensiya na, salamat dito.""Alis na po kami. Eat well! Shems guwapo ni Kuya L." Bulong no'ng Ara.Tanungin ko kaya sila kung saan ma
Crane stayed with me. Hindi ko alam pero ako lang ba iyong nag assume sa sinabi niya kanina? And here I am, lost of words.Hindi sa nagfe-feeling pero ako ata ang dahilan kung bakit gusto pa niyang magstay?Wala eh, kumapal na talaga mukha ko sa parteng ito."I like you Jan since the first day you entered in the classroom." Bigla niyang sabi. Muntik na akong mabilaukan sa sinabi niya. Maagap kong kinuha ang mineral water at uminom doon.Nangapa ako ng sasabihin. Say something Jan! Huwag kang tumahimik diyan."Hindi ko alam kung napapansin mo pero I always stared at your genuine smile and your innocent face. Higit sa lahat ang honesty mo." Pag-amin niya. With that, I saw a glint of smile on his lips.Napasubo ako ng kanin sa bibig. Nag-iinit ang pisngi ko sa sinabi niya.Narinig ko ang mahina niyang pagtawa. Nahalata siguro niyang nahihiya ako."Gusto kong sabihin sa'yo 'to bago ako umalis. Does it make you feel uncomfortable? I'll stop then."I waved my hands as sign that it's okay.
Dumilat ako para tingnan si Crane and to my surprise, sandaling dumikit ang labi ko sa pisngi niya.Pareho kaming natigilan sa nangyari. Nangapa ako ng sasabihin nang bigla siyang tumingin sa labi ko.Kinabahan ako. Halos hindi ako huminga dahil sa posisyon naming dalawa."Hindi ko sinasadya. Sorry!" bulalas ko, gulat na gulat.Bakit ang lapit niya? Anong binabalak niyang gawin? Hahalikan ba niya ako?Nagbaba ako ng tingin, avoiding his captivating eyes but I was down to his luscious lips.Makasalanan ka Jan!Napahawak ako ng mahigpit sa gilid ng kinauupuan ko nang i-angat niya ang mukha ko.Tinakasan ata ako ng dugo sa katawan at napunta lahat sa mukha ko.Slowly, his lips brushed into mine. Dampi lang iyon pero pakiramdam ko tumagal iyon ng isang libo't siyam napo't siyam asdjkl.Marahan ko siyang naitulak. This is wrong! Hindi dapat nangyayari 'to!"I'm sorry. Your seatbelt please." Napahilamos siya ng mukha na animo'y pinagsisihan ang nangyari.Katahimikan ang namayani buong biya
Lumikha ng ingay ang agresibong palitan namin ng halik. Ramdam ko sa mga halik niya ang pananabik.Mahina ko siyang itinulak nang kapusin na ako ng hangin pero hindi pa rin siya tumitigil. Mas inigihan pa niya ang paglalaro sa aking mga labi.Nakakaliyo ang bawat diin niya ro'n, pinipilig ang ulo sa iba't-ibang angle. Ang mga halik niya ang mapaghanap. Hayok na hayok at nakakalasing."Stop me Jan, please." Namamaos niyang sabi nang sandaling tumigil siya.I could feel his heavy breathing. Tumatama iyon sa mukha ko tuwing nagsasalita siya kaya hindi ko mapigilan mapapikit."Ha~ I don't think I can..." habol hiningang sambit ko, ramdam ang kamay niya sa baywang ko.Natikom ko ang bibig at napapikit ng mariin nang maramdaman ko na naman ulit ang pagdampi ng labi niya sa akin.I can't explain the pleasure that he's giving me. Halik palang iyan pero nakakadala na, paano pa kaya kung mas tumagal 'to?Nahigit ko ang hininga nang kagatin niya ang pang-ibabang labi ko. I felt hot, seduced and
Mas lalo kong hinigpitan ang pagkakayakap ko sa kanya.The longing was here. Ayoko siyang pakawalan sa pagkakayakap. I want to stay longer.Puwede bang dito na lang kami magpalipaw ng gabi? I badly want him to be my side."Mabilis lang." Lalo ko pang pinagsiksikan ang sarili sa kanya. From there, he hugged me tightly na para bang ayaw niya rin akong pakawalan.The feeling is mutual. I want to cherish this moment at baka sa mga susunod na araw ay hindi na masunda. I don't want that to happen."I like your shampoo." He said in a husky tone.He gave me a light kiss on my hair as he started caressing his free hands on my back."Only my hair?" pilyong sabi ko na siyang tinawanan niya.I gasped when I felt his fingers stroking the tip of my left nipple. Nawala na sa likuran ko ang kamay niya at abala na sa paghaplos sa aking hinaharap kahit may suot ako.Parang kumalat na virus sa katawa ko ang init dahil ginagawa niyang paglamas sa hinaharap ko."Like it, babygirl?" tanong pa niya at saka
"We'll attend a party. In that mansion." Tinuro ni Linden ang malaking mansiyon na nasa unahan namin, ilang kilometro lang ang layo no'n sa amin dito at puwedeng lakarin."Don't ever let go of my hand when we get there. Do you understand Nips?" I nodded. "Sigurado akong kalat ang mga pinsan ko doon, even my brother and Crane." He whispered.Umigting ang panga niya pagkabanggit sa pangalan ni Crane, he really despise that name or the one who name itself."May kapatid ka?" Hindi makapaniwalang tanong ko. Akala ko only one child siya?"I'll explain it to you later. For now, prepare yourself." Pahina ng pahina ang boses niya.What? Bakit bigla akong kinabahan sa sinabi niya. Ano meron sa party na 'yon?Parang gusto ko na lang umurong at magpa-iwan na lang dito."Kung puwede lang sana kitang iwan dito, but I just can't. Just don't let go, okay?" I nodded again, feeling nervous. Pinagpapawisan ang kamay ko sa 'di malamang kadahilanan.Ayoko sa tono ng boses niya. Kinakabahan ako na ewan. Hi
"Yes mom, I'll go. Alam kong hindi kayo makakapunta ni dad." Sambit ni Linden habang nagmamaneho.He's talking to his mom on the phone. At mukhang papupuntahin siya sa isang party dahil hindi sila makakapunta."Crane Altamerano? Cousin huh?" Sumulyap siya sa gawi ko.Humigpit ang pagkakahawak niya sa manibela na ikinalunok ko."I'll try my best to talk to him mom." Halos bumakat na ang mga ugat sa kamay niya habang nakahawak doon.Nag-iwas ako ng tingin at inabala ang sarili sa pag-s-scroll sa aking cellphone nang biglang may magpop-out na message.Narinig ni Linden ang tunog ng message sa messenger dahilan upang lingunin niya ang kinaroroonan ko.I disregard the message as I look at him, nervously.Tapos na silang mag-usap ng Mama niya. Now, he's eyes was fixated on me."Eyes on the road Lin—""Nips," he corrected. I sighed. "Who chatted you?"He's cheerful face a while ago turned into expressionless."Nips then... It's Crane. I think he knows that we're going there.""Block him. No,
"Winona huh? Who told you that- that motherfucker Ansel and his made in china story." He mumbled.Hahawakan na sana niya ako nang tabigin ko ang kamay niya."Look, I'm sorry..." He sincerely said. Lumuhod siya sa harap ko at pilit na kinulong sa kanyang bisig.Pinaghahampas ko siya sa braso hanggang sa mapagod ako ng kusa."You wicked asshole jerk!" I mumbled and he just chuckled."I'm no asshole and jerk Nips. Thanks to Ansel for his made in china story, it's happening right now.""I hate you Linden..." I whispered, still sobbing."You love me Jan, you wouldn't do this if not." Tila mayabang pa niyang sabi.Gustuhin ko mang singhalan siya ay wala na akong lakas para gawin 'yon."Sana pala-""O come on, stop mentioning Crane here, it will only ruin-" Hinawakan ko ang magkabilang pisngi niya at sinalubong ng mabilis na halik.He was stunned when I open my eyes to his reaction."I love you Linden, I will always do." Parehong namula ang pisngi naming dalawa. Hindi makapaniwala sa nangyar
Mabilis kong sinagot ang tawag kahit na walang naka-rehistrong pangalan doon.Three of us were waiting outside of my house. Still waiting for Linden to come back. Ngunit mukhang malabo na atang mangyari 'yon. We've been here for almost 2 hours pero ni anino niya ay wala.Walang Linden na bumalik.Kahit na nilalamig na kami dito sa labas dahil sa madaling araw na ay tiniis pa rin namin. Pinapapasok ko si Claus at Belle sa loob pero ayaw naman nila. Gusto nilang samahan ako, nagbabakasakaling bumalik si Linden."Hello?""This is Ansel, Linden's cousin. What happened? He was fuming mad when he got here." Nasa kanya pa rin pala ang number ko.Iyong nagpadala noon sa akin ng mga pagkain at kung anu-ano pa dahil sa utos ni Linden.If only I could turn back time."Nandiyan ba siya?" Nagbabadyang tumulo ang luha ko sa kabilang pisngi."Actually nagwawala siya ngayon. Hindi kami makalapit or else kami ang masasaktan. Even the girls can't go near him. You know his disorder right?" Tila kabadong
Inirapan ko si Belle. "Isa lang gaga, hindi ko naman kasi alam na hahalikan niya ako.""Good God! And Linden? Alam mo ba ang mararamdaman ng isang 'yon? Ngayon palang i-reject mo na si Crane. Kahit pa last, or kahit pa ikakasal na siya. He can turn the table anytime, I mean Crane. Makita ka lang no'n, for sure mag-iiba ang pag-iisip no'n, at ano? Iisipin niyang bibigyan mo siya ng chance..."He's not deeply in love with me. As far as I can remember, gusto lang niya ako."He only likes me Belle." Pinanliitan niya ako ng mata at pinag-cross ang mga braso."Likes could turn to love baby Jan. Baguhan ka palang sa larangan ng pag-ibig, you can't tell that he only likes you. He loves you Jan, kitang-kita ko iyon no'ng nag-uusap kayo. Just turn him down, and reject his offer.""Pero naka-oo na ako sa kanya Belle." Nakangusong sabi ko."White lies bra, tell him that uuwi kana ng pinas dahil-" Tinukod niya ang kamay sa baba na tila nag-iisip ng malalim. "Iyon ang gusto ng mga magulang mo, buka
"Popcorn oh? Ayaw mo?" Pag-aanyaya ko kay Linden na hindi man lang ako tinapunan ng tingin.Sinulyapan lang ako ni Belle at nagkibit-balikat. Kinuha niya sa akin ang bowl bowl ng pop corn at umiling."Wala akong alam promise." Belle mouthed. Nilingon niya si Claus na takang napatingin sa kanya."Wala rin akong alam, kumakain lang ako ng popcorn dito at nanonood, 'yon lang." Depensang sambit ni Claus at panakaw na kumuha doon ng popcorn sa bowl. Tinampal tuloy 'yon ni Belle."Totoo? Eh bakit ganyan 'yan?" Nginuso ni Belle si Claus."Hindi ko nga po alam. Baka may iniisip. Hayaan niyo na lang." Tinutok na lang ni Claus ang tingin sa tv.Haharap na sana ako sa kanya para kausapin nang talikuran niya ako sa pagkakahiga.Tinapik ko siya sa kanyang braso pero dedma lang."Matutulog na ako." Mahina ngunit may bahid na pagtatampo ang boses niya."Okay, sleep then." Tumayo ako. Parehong umangat ang tingin sa akin ni Claus at Belle, nagtataka."Saan ka pupunta?" Belle asked, confused."Tatawaga
"1999 ang password niyan." Balik-sigaw ko pagkatapos ay hinila si Linden para sumunod sa kanila."It opened! Yes, wala sila Tita at Tito, let's go!" Parang batang sigaw ni Belle.Sabay-sabay na kaming pumasok sa loob at inayos ang mga pinamli sa sa ref."Mag-order tayo ng pizza uhm, coke... Oh, meron na pala lahat dito, hindi na kailangan." Belle murmured."Iinit na lang natin iyan pagkatapos— tingnan mo nga 'tong dalawang 'to, inunahan na tayo mag-dinner." Humarap sa akin si Belle habang nakasandal sa nakabukas na ref.Nginuso niya ang kinaroroon ng mesa kung saan nakaupo si Claus at Linden.Umangat ang tingin sa amin ng dalawang lalaking kumakain, parehong napapakamot ng buhok habang puno ang mga bibig."Gutom na kami, kain tayo." Pag-aanyaya ni Claus matapos lunukin ang nasa loob ng bibig.Sinara ni Belle ang ref at hinatak ako patungong mesa. Padabog niyang hinila ang dalawang upuan sa harap nila Linden at Claus, at busangot na umupo.Tumayo si Claus dala ang plato at umikot para
"Nakausap mo na si Papa at Mama?" Hindi makapaniwalang tanong ko kay Linden. Tinanguan lang niya ako at nginitian."Mahabang kuwento Jan, pero kung nakita mo lang sana iyong itsura ni Linden, amputek!" Hagalpak na tumawa si Belle na sinundan naman ni Claus.Kahit kailan talaga 'tong dalawa, kundi ako ang pinagkakaisahan, si Linden naman o 'di kaya kaming dalawa.Bumaling ang tingin ko kay Linden na ngayon ay nakayuko at nakatukod ang kamay sa may noo nito."Ayos ka lang? Hindi kaba pinahirapan ni Papa?"Nag-angat siya ng tingin at busangot na humarap sa akin. Pinag-papawisan siya at talagang pinalobo niya ang pisngi which is I find very adorable.Umiling siya at umusog payakap sa akin."Legal na tayo sa kanila Nips, huwag kang maniwala sa dalawang 'yan, they're just making up a story." Bulong pa niya sa'kin bago humalik sa pisngi ko."Sana all ni-legal, iyong isa diyan kasi—" Tinakpan ni Claus ang bibig ni Belle pero tinampal lang niya 'yon."Parang hindi kita ni-legal ah? Spank kita
"Lovebirds." Rinig naming bulong niya.Naiiling na lang si Belle at Claus na palihim na ngumingiti. Pagdating sa ganito, nakakalimutan nilang magjowa sila. Wala eh, focus na focus ang dalawa.Walang harutan na nagaganap sa pagitan nila, sa amin lang, Linden kasi eh."Scalpel..." Linden placed it on my hand. Pinunasan niya rin ang noo kong namamawis.Binabawi ko na ang sinabi ko kanina, hindi talaga madali ang pag-didissect lalo't dalawa pang ang natitira."Continue the skin incision by using the scissors to cut all the way up the frog's body to the neck. Be very careful not to cut too deeply." He mention, and then gave me a scissor for cutting."Still using the scissors, make horizontal incisions just above the rear legs and between the front legs of the frog. Once you have finished the incisions between the front and rear legs of the frog you need to separate the skin flaps from the muscle below. To do this, pick up the flap of skin with the forceps, and use a scalpel to help separat