Hindi pinansin ni Mateo ang sinabi ni Angela at mabilis niyang isinubo ang daliri nito sa kanyang bibig.Ang mainit at basang pakiramdam ay parang kuryenteng biglang dumaloy mula sa dulo ng kanyang daliri, papunta sa bawat sulok ng katawan niya. Hindi maipaliwanag ni Angela ang nararamdaman—para bang bigla siyang naging maselan sa bawat galaw ni Mateo.Naramdaman niya ang pag-init ng mukha niya, kaya mabilis niyang iniwas ang tingin mula sa gwapong mukha ni Mateo. Nauutal niyang sabi, “Ma-Mateo, hi-hindi na kailangan… talaga…”Sa sobrang kaba, halos hindi niya maayos ang mga salita niya. Nang maramdaman ni Mateo ang panginginig ng kamay ni Angela, dahan-dahan niyang binitiwan ito. Tinitigan niya ang namumula nitong mukha na tila ba may gusto siyang basahin doon.“Sandali lang,” ani Mateo na may malambing na ngiti. “Kukunin ko ang band-aid.”Walang ibang nasabi si Angela kundi ang sundan ito ng tingin habang lumalabas ng kusina. Nang makalabas si Mateo, napabuntong-hininga siya nang ma
Nakakunot ang noo ni Mateo habang iniikot ang laptop paharap kay Angela."Ang pangalan ng restaurant na ito ay Italian Mood. Akala ko, buong set ng Italian dishes ang in-order ko."Napalunok ng hiya si Angela.Sa isip niya, Ganito pala ang mga anak ng mayayaman, pati pangalan ng restaurant at pagkaing in-order, pinag-iisipan ng mabuti."Kapag delivery, pizza lang naman kadalasan ang Italian dish," paliwanag niya habang inilalapag ang kahon ng pizza sa mesa. "Nakakain ka na ba ng pizza?"Ibinaling ni Mateo ang tingin sa pizza at ibinaba ang mga mata. "Noong nasa Europa ako, oo, pero charcoal-grilled ang mga iyon. Hindi ko pa natikman ang pizza na nakalagay sa papel na kahon."Napangiti si Angela. "O, ‘di sige, gawin mo na lang itong experience sa buhay mo." Pinilas niya ang isang hiwa ng pizza at iniabot kay Mateo.Tahimik na tinanggap ito ni Mateo, kinagat, at bahagyang napakunot ang noo. "Iba ang lasa nito kaysa sa mga natikman ko noon."Natawa si Angela. "Minsan, masarap din naman a
Nagngiti si Angela, ngunit ang ngiti'y may kasunod na kalungkutan."Ang paldang ito, limited edition. Ilang libong yuan, Mateo. Paano ko naman kayang bilhin ito?"Tumango si Mateo at ibinalik ang litrato sa sobre. Tumingin siya kay Rex na nakatayo sa tabi."Kung ito ay talagang limited edition, mas madali nating mahahanap kung totoo."Tumango si Rex, walang imik, at agad na lumabas ng kwarto.Nagpatuloy si Mateo at Angela sa pagkain ng pizza, ngunit ang katahimikan sa pagitan nila ay tila mas mabigat kaysa sa mga oras na nagdaan.Habang kinakain nila ang pizza, hindi maiwasan ni Angela na magtaka. Nagmamasid siya kay Mateo—bawat galaw nito, bawat ekspresyon sa kanyang mukha. Hindi ba't parang may kung anong hindi siya maintindihan sa mga mata ni Mateo, mga titig na tila malayo at puno ng alaala ng nakaraan.Si Mateo... iniisip kaya niya ang mga nangyari noon? Ang pagkawala ng kanyang binti... ang pagkidnap sa kanya?Nagpumiglas ang mga alaala sa isipan ni Angela. Isang kaso ng kidnapp
Nagulat si Angela nang marinig ang mga yabag ng sapatos na tumama sa matigas na sahig, at paglingon niya, nakita niyang si Lindsay, ang babae na nagpasakit ng kanyang puso, ay tumataas mula sa hagdang-pag-akyat, at nakatingin sa kanya ng may pagkabigla sa mga mata.Tila ba bumagsak ang puso ni Angela.Ngayon pa talaga! Kung mayroon mang ibang pagkakataon na magkrus ang landas nila, ito na nga iyon.Ang boutique na ito, isa sa mga pinakasikat at pinakamahal na custom shops sa buong Manila, ay dinarayo ng mga kilalang tao. Si Lindsay, isang regular na customer, ay nandito rin upang magpama-customize ng damit para sa darating na weekend party. Hindi niya inakalang makakasalubong niya si Angela, na ang tanging halaga ay ang pagiging isang ordinaryong babae—ang babae na walang karapatan sa mundo ng mga mayayaman at makapangyarihan!"Angela."Matapos ang ilang hakbang, tinanaw siya ni Lindsay, nakasuot ng mahahabang orange-pink na high heels na umaabot sa sahig, at naglakad papalapit sa kan
Sa opisina ng editor-in-chief, bumalot ang nakakapasong tensyon sa paligid.Nakapaluhod sa harap ng mesa si Lindsay, ang kanyang mga mata'y nanlilisik sa galit habang pinapalo ang lamesa ng buong lakas."George! Bakit hindi mo sinabi sa akin na si Angela ang babaeng pinakasalan ng tito mo?!" sigaw niya, ang boses ay tagos hanggang labas ng pinto.Hindi inaasahan ni George ang biglaang pagsabog ni Lindsay. Sa simula'y natigilan siya, ngunit nang makita niya ang labis na pagwawala nito, nagdilim ang kanyang paningin. Tumagilid siya sa upuan, bahagyang iniling ang ulo, at may pagod na sumagot."Hindi ko naman sinadyang itago," aniya, malamig ang boses. "Hindi ko lang binanggit. Tsaka malalaman mo rin naman sa party ngayong weekend, hindi ba?"Parang mas binuhusan pa ng gasolina ang apoy sa galit ni Lindsay."Party? Party ang iniisip mo ngayon?!" Napasigaw siya nang lalo, ang boses ay may halong panginginig. "Alam mo bang halos gumuho ang mundo ko nang malaman kong kailangan kong makita s
Ang mabangong amoy ng pabango ay sumalubong sa ilong ni George, dahilan upang bahagya siyang mapakunot-noo.Si Lindsay—walang duda—ay laging agaw-pansin sa mga lalaki. Kaya nga sa dinami-rami ng pagpipilian, siya ang pinili ni George. Pero nitong mga nakaraang araw, simula nang bumalik sila sa Manila, parang bigla itong nag-iba. Mas naging makulit, masyadong demanding, at kahit ang dati niyang gustong pabango nito, tila nagiging masyadong matapang na sa pandama niya.Hindi tulad ni Angela. Noon pa man—maging noong estudyante pa ito o kahit ngayong nagtatrabaho na—lagi itong may simpleng halimuyak ng sabon sa katawan. Hindi matapang, hindi mapagpanggap, pero laging nakakabighani.Tangina.Bakit ba niya iniisip na naman si Angela?Tinitigan niya si Lindsay na nasa harapan niya. Habang tumatagal, lalo lang siyang nayayamot. Hindi na niya napigilan ang sarili kaya tinulak niya ito palayo."May meeting pa ako," malamig niyang sabi habang tumayo. "Kung pagod ka, magpahinga ka na lang dito.
Nanlamig ang mukha ni Angela habang marahan niyang binibigkas ang masakit na alaala ng nakaraan."Magkaklase sa kolehiyo sina Mama at Pierre Gonzales. Matagal na siyang may gusto kay Mama, pero kahit kailan, hindi siya nagustuhan ni Mama. Kahit nagpakasal na siya, hindi pa rin siya tumigil. Dumating sa puntong ipinadrug niya si Mama para gahasain, at doon ako nabuo. Bagama’t galit na galit si Mama kay Pierre, pinili niyang tiisin ang lahat at iluwal ako. Alam niyang wala akong kasalanan."Tahimik na nakinig si Mateo. Naka-focus ang tingin nito kay Angela, pero ang madilim na emosyon sa kanyang mga mata’y hindi maikubli.Hindi niya alam ang ganitong detalye."Si Tita Keanna naman, asawa ni papa, Pierre, kinamuhian ang nararamdaman ng asawa niya para kay Mama. Nagpakalat siya ng tsismis, sinasabing si Mama ang kabit ni Pierre, na siya raw ang nag-agaw. Wala namang kakilala si Mama sa mga tao sa alta sociedad para ipagtanggol ang sarili. Napilitan siyang manahimik at tanggapin ang pangit
Habang unti-unting nawawala ang distansya sa pagitan nila, ilang hibla ng buhok ni Angela ang dumampi sa leeg ni Mateo. Ang simpleng haplos na iyon ay tila nagpainit sa pagitan nilang dalawa. Ibinaba ni Mateo ang kanyang kamay at mahigpit na iniyakap sa baywang ni Angela, saka bumulong, "Ang ganda mo… parang ayokong dalhin ka sa labas."Nagulat si Angela. Hindi niya inasahan na si Mateo, na kilalang seryoso at tahimik, ay makakapagsabi ng ganoong ka-flattering na mga salita. Bigla siyang namula at hindi makapagsalita.Ngumisi si Mateo, saka mahinang tumawa. Inikot niya ang gulong ng wheelchair at inalalayan si Angela palabas ng villa para sumakay sa kotse.Pagpasok nila sa sasakyan, agad na pinaandar ng driver ang kotse patungo sa mansyon ng pamilya Alacoste.Tahimik si Angela habang nasa biyahe, pero sa loob-loob niya, hindi niya mapigilang kabahan.Iniisip pa lang niya ang pagkikita nila ni Lindsay at George, parang gusto na niyang umatras. Idagdag pa ang ideya na maraming tao ang n
Kahit noon pa, alam na ni Lindsay na gwapo at may kakayahan ang tiyuhin ni George. Pero dahil nga sa pagiging baldado nito, palagi niya itong minamaliit. Ngayon, matapos makita si Mateo nang personal, naintindihan niya kung ano ang ibig sabihin ng "dragon sa gitna ng mga lalaki."Sa isip ni Lindsay, si George na siguro ang pinakaperpektong lalaki na nakita niya. Pero ngayong kaharap si Mateo, tila isa lang siyang baguhan kumpara rito—masyadong hilaw, masyadong karaniwan.Si Mateo ay naka-suot ng simpleng itim na suit, ngunit sa kanya, ibang klase itong tingnan. May halo ng katahimikan at kapangyarihan sa kanyang tindig. Mababanaag ang pagiging low-key ngunit elegante, at may bahid ng misteryosong alindog na nagbigay ng kakaibang dating sa kanya.Napako si Lindsay sa kinatatayuan niya. Kung hindi lang dahil sa wheelchair ni Mateo, siguradong iisipin niyang si George, na minsan niyang pinagtuunan ng lahat ng paraan para makuha, ay isa lamang hamak.Matapos ipakilala ang mga miyembro ng
Habang unti-unting nawawala ang distansya sa pagitan nila, ilang hibla ng buhok ni Angela ang dumampi sa leeg ni Mateo. Ang simpleng haplos na iyon ay tila nagpainit sa pagitan nilang dalawa. Ibinaba ni Mateo ang kanyang kamay at mahigpit na iniyakap sa baywang ni Angela, saka bumulong, "Ang ganda mo… parang ayokong dalhin ka sa labas."Nagulat si Angela. Hindi niya inasahan na si Mateo, na kilalang seryoso at tahimik, ay makakapagsabi ng ganoong ka-flattering na mga salita. Bigla siyang namula at hindi makapagsalita.Ngumisi si Mateo, saka mahinang tumawa. Inikot niya ang gulong ng wheelchair at inalalayan si Angela palabas ng villa para sumakay sa kotse.Pagpasok nila sa sasakyan, agad na pinaandar ng driver ang kotse patungo sa mansyon ng pamilya Alacoste.Tahimik si Angela habang nasa biyahe, pero sa loob-loob niya, hindi niya mapigilang kabahan.Iniisip pa lang niya ang pagkikita nila ni Lindsay at George, parang gusto na niyang umatras. Idagdag pa ang ideya na maraming tao ang n
Nanlamig ang mukha ni Angela habang marahan niyang binibigkas ang masakit na alaala ng nakaraan."Magkaklase sa kolehiyo sina Mama at Pierre Gonzales. Matagal na siyang may gusto kay Mama, pero kahit kailan, hindi siya nagustuhan ni Mama. Kahit nagpakasal na siya, hindi pa rin siya tumigil. Dumating sa puntong ipinadrug niya si Mama para gahasain, at doon ako nabuo. Bagama’t galit na galit si Mama kay Pierre, pinili niyang tiisin ang lahat at iluwal ako. Alam niyang wala akong kasalanan."Tahimik na nakinig si Mateo. Naka-focus ang tingin nito kay Angela, pero ang madilim na emosyon sa kanyang mga mata’y hindi maikubli.Hindi niya alam ang ganitong detalye."Si Tita Keanna naman, asawa ni papa, Pierre, kinamuhian ang nararamdaman ng asawa niya para kay Mama. Nagpakalat siya ng tsismis, sinasabing si Mama ang kabit ni Pierre, na siya raw ang nag-agaw. Wala namang kakilala si Mama sa mga tao sa alta sociedad para ipagtanggol ang sarili. Napilitan siyang manahimik at tanggapin ang pangit
Ang mabangong amoy ng pabango ay sumalubong sa ilong ni George, dahilan upang bahagya siyang mapakunot-noo.Si Lindsay—walang duda—ay laging agaw-pansin sa mga lalaki. Kaya nga sa dinami-rami ng pagpipilian, siya ang pinili ni George. Pero nitong mga nakaraang araw, simula nang bumalik sila sa Manila, parang bigla itong nag-iba. Mas naging makulit, masyadong demanding, at kahit ang dati niyang gustong pabango nito, tila nagiging masyadong matapang na sa pandama niya.Hindi tulad ni Angela. Noon pa man—maging noong estudyante pa ito o kahit ngayong nagtatrabaho na—lagi itong may simpleng halimuyak ng sabon sa katawan. Hindi matapang, hindi mapagpanggap, pero laging nakakabighani.Tangina.Bakit ba niya iniisip na naman si Angela?Tinitigan niya si Lindsay na nasa harapan niya. Habang tumatagal, lalo lang siyang nayayamot. Hindi na niya napigilan ang sarili kaya tinulak niya ito palayo."May meeting pa ako," malamig niyang sabi habang tumayo. "Kung pagod ka, magpahinga ka na lang dito.
Sa opisina ng editor-in-chief, bumalot ang nakakapasong tensyon sa paligid.Nakapaluhod sa harap ng mesa si Lindsay, ang kanyang mga mata'y nanlilisik sa galit habang pinapalo ang lamesa ng buong lakas."George! Bakit hindi mo sinabi sa akin na si Angela ang babaeng pinakasalan ng tito mo?!" sigaw niya, ang boses ay tagos hanggang labas ng pinto.Hindi inaasahan ni George ang biglaang pagsabog ni Lindsay. Sa simula'y natigilan siya, ngunit nang makita niya ang labis na pagwawala nito, nagdilim ang kanyang paningin. Tumagilid siya sa upuan, bahagyang iniling ang ulo, at may pagod na sumagot."Hindi ko naman sinadyang itago," aniya, malamig ang boses. "Hindi ko lang binanggit. Tsaka malalaman mo rin naman sa party ngayong weekend, hindi ba?"Parang mas binuhusan pa ng gasolina ang apoy sa galit ni Lindsay."Party? Party ang iniisip mo ngayon?!" Napasigaw siya nang lalo, ang boses ay may halong panginginig. "Alam mo bang halos gumuho ang mundo ko nang malaman kong kailangan kong makita s
Nagulat si Angela nang marinig ang mga yabag ng sapatos na tumama sa matigas na sahig, at paglingon niya, nakita niyang si Lindsay, ang babae na nagpasakit ng kanyang puso, ay tumataas mula sa hagdang-pag-akyat, at nakatingin sa kanya ng may pagkabigla sa mga mata.Tila ba bumagsak ang puso ni Angela.Ngayon pa talaga! Kung mayroon mang ibang pagkakataon na magkrus ang landas nila, ito na nga iyon.Ang boutique na ito, isa sa mga pinakasikat at pinakamahal na custom shops sa buong Manila, ay dinarayo ng mga kilalang tao. Si Lindsay, isang regular na customer, ay nandito rin upang magpama-customize ng damit para sa darating na weekend party. Hindi niya inakalang makakasalubong niya si Angela, na ang tanging halaga ay ang pagiging isang ordinaryong babae—ang babae na walang karapatan sa mundo ng mga mayayaman at makapangyarihan!"Angela."Matapos ang ilang hakbang, tinanaw siya ni Lindsay, nakasuot ng mahahabang orange-pink na high heels na umaabot sa sahig, at naglakad papalapit sa kan
Nagngiti si Angela, ngunit ang ngiti'y may kasunod na kalungkutan."Ang paldang ito, limited edition. Ilang libong yuan, Mateo. Paano ko naman kayang bilhin ito?"Tumango si Mateo at ibinalik ang litrato sa sobre. Tumingin siya kay Rex na nakatayo sa tabi."Kung ito ay talagang limited edition, mas madali nating mahahanap kung totoo."Tumango si Rex, walang imik, at agad na lumabas ng kwarto.Nagpatuloy si Mateo at Angela sa pagkain ng pizza, ngunit ang katahimikan sa pagitan nila ay tila mas mabigat kaysa sa mga oras na nagdaan.Habang kinakain nila ang pizza, hindi maiwasan ni Angela na magtaka. Nagmamasid siya kay Mateo—bawat galaw nito, bawat ekspresyon sa kanyang mukha. Hindi ba't parang may kung anong hindi siya maintindihan sa mga mata ni Mateo, mga titig na tila malayo at puno ng alaala ng nakaraan.Si Mateo... iniisip kaya niya ang mga nangyari noon? Ang pagkawala ng kanyang binti... ang pagkidnap sa kanya?Nagpumiglas ang mga alaala sa isipan ni Angela. Isang kaso ng kidnapp
Nakakunot ang noo ni Mateo habang iniikot ang laptop paharap kay Angela."Ang pangalan ng restaurant na ito ay Italian Mood. Akala ko, buong set ng Italian dishes ang in-order ko."Napalunok ng hiya si Angela.Sa isip niya, Ganito pala ang mga anak ng mayayaman, pati pangalan ng restaurant at pagkaing in-order, pinag-iisipan ng mabuti."Kapag delivery, pizza lang naman kadalasan ang Italian dish," paliwanag niya habang inilalapag ang kahon ng pizza sa mesa. "Nakakain ka na ba ng pizza?"Ibinaling ni Mateo ang tingin sa pizza at ibinaba ang mga mata. "Noong nasa Europa ako, oo, pero charcoal-grilled ang mga iyon. Hindi ko pa natikman ang pizza na nakalagay sa papel na kahon."Napangiti si Angela. "O, ‘di sige, gawin mo na lang itong experience sa buhay mo." Pinilas niya ang isang hiwa ng pizza at iniabot kay Mateo.Tahimik na tinanggap ito ni Mateo, kinagat, at bahagyang napakunot ang noo. "Iba ang lasa nito kaysa sa mga natikman ko noon."Natawa si Angela. "Minsan, masarap din naman a
Hindi pinansin ni Mateo ang sinabi ni Angela at mabilis niyang isinubo ang daliri nito sa kanyang bibig.Ang mainit at basang pakiramdam ay parang kuryenteng biglang dumaloy mula sa dulo ng kanyang daliri, papunta sa bawat sulok ng katawan niya. Hindi maipaliwanag ni Angela ang nararamdaman—para bang bigla siyang naging maselan sa bawat galaw ni Mateo.Naramdaman niya ang pag-init ng mukha niya, kaya mabilis niyang iniwas ang tingin mula sa gwapong mukha ni Mateo. Nauutal niyang sabi, “Ma-Mateo, hi-hindi na kailangan… talaga…”Sa sobrang kaba, halos hindi niya maayos ang mga salita niya. Nang maramdaman ni Mateo ang panginginig ng kamay ni Angela, dahan-dahan niyang binitiwan ito. Tinitigan niya ang namumula nitong mukha na tila ba may gusto siyang basahin doon.“Sandali lang,” ani Mateo na may malambing na ngiti. “Kukunin ko ang band-aid.”Walang ibang nasabi si Angela kundi ang sundan ito ng tingin habang lumalabas ng kusina. Nang makalabas si Mateo, napabuntong-hininga siya nang ma