Rhexyl's P.O.V
Today, is my one on one fight with Cathalina. I'm fully okay, recharge na ulit.
My doctor is indeed good in taking care of his patient.
Ang ayaw ko lang sa kanya ay ang masyadong strict lalo na sa pagkain. Imagine, sa ilang araw na lumipas Wala siyang ibang pinakain kundi puro green-leafy foods.
Naiiling kong kinuha ang swift knife saka nilagay sa ilalim ng black heels na suot ko.
My outfit is all black. I pony my hair. Sanay akong iipit sa buhok ko ang pen , which is my rapier sword.
Sinuot ko ang black gloves, sa ibabaw nito mayroong nakatagong mga needle.
Fitted black skinny jeans ang suot ko
habang black crop top ang upper clothes ko.Isang bagay lang talaga ang pinagtataka ko. My body receives so many stabs and bullets but search all over my body, there is no scar left in every wound I've
Rhexyl's P.O.V Hininto ko ang kotse sa tapat ng Salvez mansion. Mom and dad celebrating their wedding anniversary. I'm not invited pero gusto ko sumilip. Tiningnan kong muli ang sarili ko sa salamin. Checking my make-ups and fake hair.Yes, I'm wearing my disguise tonight. Ito ang huling beses na na susuotin ko ito muli. After my mission, I won't use this again.When everything is okay, binuksan ko ang pinto ng kotse saka lumabas. Pasimple akong tumingin sa paligid. Maraming mga naka-park na mga kotse.Marami rin ang pumapasok sa loob.Wala pa ring pinagbago ang mansion, mukha pa ring haunted house. Nawalan ito ng kulay at sigla ng mawala si Grandma.Lumakad ako ng diretso lang, sa back door na lang ako dadaan para hindi ako mapansin. Nakakahiya naman kasi sa suot nilang magaganda. Samantalang ang suot ko parang suot ng mga baliw sa kanto.
Rhexyl P.O.VHumarap ito sa'kin na mayroong pekeng ngiti."Ito oh." Lumapit ako sa kanya saka ko binaon sa kanya ang bagong kuhang kutsilyong kinuha ko."Manang Bellen," sigaw ng isa sa tatlo.Di makapaniwala na nakatingin sa'kin si Manang Bellen. Tinapik ko ang kanyang balikat.Dumistansya ako sa kanya at nakangiting humarap sa kanya."Everyone who witnessed this. Keep your mouth shut kung gusto niyo pang mabuhay." mariin kong banta.Kumuha ako ng apple. Muli akong tumingin kay Manang Bellen."Hope to see you again." nakangiti kong ani sa kanya.Nilagpasan ko siya.Hahawakan niya pa sana ako pero umiwas agad ako.Binaon ko ng todo ang kutsilyo sa tiyan niya.Narinig ko ang pagbagsak niya maging ang pagsigaw ng mga
Rhexyl P.O.V"I wanna say, thank you. Thank you for giving birth to me. Thank you for the life you gave to me. Thank you for everything. And, thank you for killing me." nakangiti kong sambit.Humarap ako sa kanya ng nakangiti."Don't worry, you wish is my command. Kunting tiis na lang, makakalimutan at mababaon mo rin ang karanasang pilit mong binabaon." ani ko.Tiningnan ko siya mata." I wanted you to know that, I hate you. I hate you more than you hated me. I hate you to the point that I can kill you. Maybe, sa susunod na pagkikita natin, I can do that without thinking that your my mother." malamig kong ani sa kanya.Wala na, the love that I feel for her, for them, is now all gone."From now on, from tonight, this night. You are no longer my mother. Simula ngayon, you're just one of those rat who I hated
Warning: killingRhexyl P.O.VMabilis kong ginawang rapier sword ang pen and I slice her both feet.Nagulat siya at napatili ng malakas. Agad na kumalat ang dugo niya. Narinig ko ang pagsinghapan ng lahat.Marahan akong tumayo."Your right, napakamasunurin ko. Is that enough? I think, cleaning your feet is not enough. So, it much better." nakangiti kong ani sa kanya.Mangiyak-ngiyak siyang nakatingin sakin.Marahan din siyang lumalayo sa'kin. Napatawa ako."Bakit ka lumalayo? Come here, I'm willing to clean you up." ani ko."N-No! S-Stay a-away!" takot niyang wika."Fiorra!" Rinig kong sigaw.Lalapit sana siya sa'min pero binaril ko na hindi ko nililingon."Dad!" Sigaw ni Fiorra habang nakatingin sa bin
Rhexyl's P.O.V Marahan kong iminulat ang aking mga mata. Kunot-noo akong iginala ang aking tingin sa sinasakyan namin. Nilinis ko pa ng maayos ang mata, baka kasi mali ako ng tingin.Pero hindi, e. Ramdam ko ang marahang paglapag ng helicopter. Yes, helicopter po ang sinasakyan namin. Hindi ko alam kung bakit. Masyado akong napagod kakaiyak kagabi."Love," tawag pansin ko sa boyfriend kong pilot.Nilingon niya lang ako then go back sa ginagawa niya. Napalingon ako sa labas, halatang paliparan at lapagan ang lugar, ang lawak kasi.Naunang bumaba si Sylvester pagkapalag ng helicopter. Marahan kong tinanggal ang seatbelt. Napalingon ako sa pagbukas ng pinto sa side ko."Come," Sylvester's said sweetly.Kumapit ako sa kanya, he held my waist and slowly bring me down and out of the helicopter.
Rhexyl P.O.V"Baby, stand up." he said.Umiling ako."Let me rest, first." final kong ani.Natahimik ang atmosphere namin pero pinabayaan ko na.I'm hungry, 'di pa ako kumakain mula kagabi."5 minutes is over, stand up." Umingos ako."Young lady," he said warningly.Wala akong nagawa, nakasimangot na tumayo ako at humarap sa kanya. Nakita kong limang hakbang ang layo niya sa'kin."Love naman, e. Mas malakas ang stamina mo kaysa sa'kin." Nagulat at napahawak ako sa railings.Kunot-noo akong tumingin sa hangdan. Bakit pakiramdam ko umaandar 'ata ako?Tumingin ako sa baba, gumagalaw nga ako. Marahan akong tumingin sa tinatapakan ko. Nanlaki ang mata ko na ang hagdan kanina ngayon ay isang escalator na.
Rhexyl P.O.VNaglakad-lakad ako hanggang sa marating ko ang back part ng bahay. Napansin kong parang mayroong gumagalaw-galaw sa halamanan.Lumabas ako at tiningnan pero wala naman akong nakita.Where's Dodge kaya?Tiningnan ko ang paligid ko, sa likod ng bahay, parang forest na itong nasa harap ko.I decided to go back, wala naman akong mapapala rito. Wala rito ang hinahanap ko.Nahinto ako sa paglalakad ng makita ko ang isang laser.What the! A jail laser?Bigla akong napaayos at napatuwid ng tayo ng makarinig ako ng kakaibang tunog. Tunog ng mabangis na hayop.Marahan akong lumingon sa likuran ko. Nanlaki at napanganga ako sa nakita kong palapit na malaking lion."Amp*ta!" I cursed loudly.Agad akong lumakad, papalayo pero gustuhin ko mang muling pumasok sa loob ng bahay pero hin
Rhexyl's P.O.VMarahan akong sumilip sa likuran niya at unti-unting nanlaki ang mata ko. Marahan ang paglakad nila hanggang sa marating nila ang amo nila. Tumigil ang mga ito sa both sides ni Sylvester.Ang mga mata nila ay nanlilisik na nakatingin sa'kin.Napalunok akong muli.I wanna go home, right now!Pwede bang tumakbo?Ngayon na!Amputssss!Ang mga alaga niya ay kasing panganib ng amo."S-Seryoso ka? H'wag mong sabihing, they are still adorable and lovable pets?" marahan kong tanong sa kanya."Of course." he answered.Ano ang alaga n'ya?Three dogs but not an ordinary dogs.Ang dalawang asong nasa kaliwa niya, no! a giant dog ang tamang term.Yes, GIANT kasi mas malaki pa sa kanya 'yung mga aso. I don't know