Kabanata 4

Kabanata 4

LASHANDRO'S POV

Kaagad kong inalis ang ngiti sa labi, saka muling bumaling ng tingin sa kaniya. I choose to carry her para ilipat sa couch, halata talaga ang pagod nito dahil hindi manlang nagising nang buhatin ko ito at ilipat.

I took off my coat saka iyon pinatong sa kaniyang katawan, because she was peacefully sleeping I took the chance to stare at her. She's naturally pretty, with her long eye lashes. Natural pinkish lips, natural pink cheeks.

Madiin akong napapikit ng maramdaman ang pag-iinit ng katawan at ang pagsikip ng aking baba. "Relax bud, fuck!" Tumayo ako't kaagad na lumabas ng office upang makapag-relax.

CELESTINE'S POV

Naalimpungatan ako't mabilis na bumangon mula sa pagkakahiga. Wait, how did I get here?

Bumaling ako sa paligid, the room was in dim light. Hindi siya masakit sa mata, "are you hungry?"

"Anak ka ng mama mo!" Sigaw ko't basta nalang na tinapon ang coat sa harapan ko. Sumulpot kasi bigla si Lash sa harapan ko "sorry, ang hilig mo kasing mang gulat. Teka, anong oras na ba?" Tumayo ako't lumapit sa kaniya.

Lalagpasan ko na sana siya upang ayusin ang gamit sa table ko ngunit mabilis at ang mga kamay niyang hinawakan ang braso ko, dahilan para mapahinto ako. "Alas dos palang ng madaling araw, I bought you a midnight snack I know your tired kumain ka muna iinitin ko lang 'yon," may authoridad niyang sabi.

Mabilis naman akong umiling sa kaniya, "naku boss, hindi na po nakakahiya boss ko po kayo. Kaya ko na po ang sarili ko, uuwi nalang po ako." Dumiritso kaagad ako sa mesa ko, ngunit malinis na iyon.

Teka, did Lash arrange my office table?

Nahihiyang nag-angat ako ng tingin sa kaniya, "did you clean my table, sir?" He nodded.

"I insist Celestine, kumain ka na. Alam kong pagod ka marami akong pinagawa sa'yo kaya kumain ka," hindi na ako nakapagprotesta pa dahil kaagad siyang umalis sa harapan ko para pumasok sa mini kitchen niya sa kaniyang office.

Nakakahiya talaga, pero gutom na rin naman ako. Napayakap ako sa sarili ko't kaagad siyang sinundan sa kusina. He was so serious while facing the microwave, "maraming salamat po sir," nakangiting usal ko sa kaniya.

Tumanggo siya sa akin, lumapit naman ako at naupo sa kitchen island paharap sa kaniya. He placed the food in front of me, burger lang naman iyon at juice. Ininit niya pa talaga. "Kumain ka lang diyan, huwag mo na akong alalahanin," aniya.

Nagsimula na akong kumain habang siya naman ay nagtitimple ng kape, "iyong nangyari sa atin, sir. Pasensya kana tungkol doon–"

"It's just a one night stand, Celestine. It's not a big deal." Natigilan ako sa kaniyang sinabi, tila parang nasaktan dahil doon.

Right, hindi dapat bini-big-deal iyon. Mapait akong napangiti, hindi naman niya iyon makikita dahil nakatalikod siya sa akin. "Right, it just happened." I agreed, napatitig ako sa burger na kinagat ko.

Bakit naman ako masasaktan? Last week lang naman kami nagkakilala kaya hindi dapat ako ma-attach, tandaan mo Celestine boss mo si Lash kaya hinding-hindi ito magkakagusto sa'yo. I sigh, "uuwi na po ako sir." Napatayo ako't hinarap siya.

Dahan-dahan ang ginawang pagbaling ni Lash sa akin, walang emosyong makikita sa mukha niya ng tumitig siya sa akin. I nod slowly, kaya tipid akong ngumiti at muling nagpa-alam sa kaniya. I went out from the kitchen and took my shoulder bag before I storm out.

Wala sa sarili akong naglakad palayo sa office niya't sumakay sa elevator, hindi naman ganoon ka dilim ang bawat corridor na madadaanan ko palabas ng building at hindi naman nakakatakot dahil may naka-night shift naman na guard at nag rurunda ito. "Early good morning po Ma'am, uuwi na po kayo?" bati sa akin ni manong guard. Tumango naman ako sa kaniya kaya hinatid niya ako hanggang sa parking lot.

Hindi mawala sa isip ko ang sinabi sa akin ni Lash habang nagmamaneho ako pabalik sa bahay namin. My phone beeped, inabot ko naman iyon mula sa bag ko't nakita ang text message sa akin ni Lash. We've exchange numbers that morning for business purposes.

“I'll allow you to work in the afternoon later, dahil nag overtime ka you need to rest.”

Ilang sandali akong napatitig sa composed message nito, simpleng thank you lang ang ini-reply ko sa kaniya't mabilis na nagmaneho pauwi.

***

Nagising ako dahil sa sinag ng araw na siyang tumama sa aking mukha, napabaling ako sa wall clock. Alas dyes pa naman ng umaga, naramdaman ko ang pagkirot ng ulo ko. Ito palagi ang nararamdaman ko sa tuwing babad ako sa trabaho't matagal makatulog.

I fixed myself and do my daily routine before I went out from my room para bumaba na upang tulungan si Mama sa display niya, inampon lang ako ng kinililala kong ina at kapatid na sina Mama Bangie at Trisha.

"Good morning, madlang people!" Masigla kong sigaw matapos makababa mula sa ikalawang palapag.

Ngumiti si Mama sa akin kakalabas lang sa kusina habang may dalang sandok, "good morning hija, kumain ka na dito nag prepare ako ng breakfast." Tumango ako sa kaniya't kaagad siyang hinalikan sa pesnge.

"Si Trisha po, ma?"

"Naku, maagang umalis. Ikaw wala ka bang trabaho ngayon? Anong oras ka na ba nakauwi kahapon?" sunod-sunod na tanong sa akin ni Mama.

Ngumiti naman ako sa kaniya't dahan-dahang kinuha ang sandok mula sa kamay niya. "Mamayang hapon pa ang duty ko ma, saka madaling araw na ako nakauwi ang dami kasing pinagawa ni boss," ngumiti ako sa kaniya.

Kahit ampon lang ako, they never treat me different. Mama and Trisha treat me na parang kadugo talaga nila ako. Sobrang thankful ko dahil sa kanila ako napunta.

"Sige na kumain ka na diyan, akin na 'yang sandok."

"Hindi na ma, busog pa po ako tutulungan nalang kita."

Dahil wala naman akong gagawin sa mga oras na ito ay tinulungan ko nalang si Mama sa karenderia niya, mabuti na rin ito ng maiwasan kong mag isip kay Lash.