~~~
Lexxeignne's POVPagdating ko sa rooftop ng building ay nakaready na ang small private jet plane ko. Nakasunod naman sa akin ang nasa bilang na bente na mga bodyguards na hinire ko.
Umakyat naman ako sa hagdan ng plane at inalalayan naman ako ng mga bodyguards ko patungo sa aking upuan.
When everyone settled, we took off in the air.
I pulled out my phone in my sling bag and dialed ate Yas number.
"Lex!"
"Hey, ate Yas, are you still in school?"
"Yep! Why?"
"Oh, hmm, I'll be going home late tonight, don't wait for me okay?"
"Oh, okay... are you in the company?"
"Yeah, something came up and I need to solve this before I go home."
"Oh okay, don't forget to eat! love you! Bye."
I smile, "Okay, love you t
Lexxeignne's POVGabi na at nandito kami ngayon sa gilid ng mga mayayabong na halaman habang nakatago at tanaw namin ang mga sasakyang pandagat. Ngunit marami ang bantay sa paligid at hindi kami makakalapit. Paano na to? Napatingin naman ako sa baril na hawak ko.
~~~~Lexxeignne's POV Nagising ako ng may narinig akong mga yapak ng paa. Bumangon ako at ginising sila Mrs. Wobles, Shania, at Shay. "Bakit Lex?" tanong nila. "Huwag kayong maingay, may naririnig akong mga yapak ng mga paa." mahinang wika ko at napalunok naman sila. Kinuha ko ang baril at sumilip sa bungad ng kweba na nilagyan namin ng mga sanga ng kahoy upang hindi kami makita. Umaga na pala. Nakita ko ang mga armadong lalaki na nagroronda at mukhang hinahanap kami. Binilang ko naman ang mga ito at napangisi. Binalingan ko sila Shay, "Dito lang kayo at huwag kayong lalabas." bulong ko at dahan dahan tinanggal ang sanga ng kahoy na nakaharang. "Ate Lex! Mag-iingat ka!" wika ni Shay at Shania. Tumango naman ako. "Lex, be careful." ngumiti naman ako kay Mrs. Wobles.
~~~~Lexxeignne's POV It's been 3 days since I'm out of that place. And it's 3 freaking days already that my face were plastered everywhere whether on TV or social media. At sa tatlong araw na iyon ay nanatili lamang ako sa mansion habang nagpapagaling dahil masakit pa rin ang sugat ko sa bandang tiyan. Hindi na ako nagpaospital at naghire nalang ng private doctor dahil nakakasawang manatili sa ospital. Nanggaling din akong hospital last week. Tsk. And today is friday. I remember I have a fight scheduled tonight. Tsk. Ang bad timing naman oh. Pero napangisi naman ako ng marealize kung sino ang makakalaban ko. I grinned. I have a plan upang hindi matuloy ang laban namin mamayang gabi. Kilala ko naman kung sino ito. I message him. Can you come over tonight? Please? Nagbeep naman ang phone ko at nagre
~~~~Lexxeignne's POV I groaned when my clock alarmed. I sighed and get up then go directly in my bathroom and took a long shower. I need it to make me fully awake.It's monday and whether I like it or not, I need to go to school.Paglabas ko ng kwarto ay nakasalubong ko naman si Shay."Ate Lex!" nakangiti nitong sambit, pinisil ko naman ang pisngi nito na ikinapout nito. I giggled. Sabay naman kaming bumaba ng hagdan upang magpunta sa dining area.Pagdating namin sa dining ay naroon na si ate Yas at Shania at kami na lamang ang hinihintay."Ang tagal niyo." nakapout na wika ni Shania. We chuckled.Umupo naman kami ni Shay sa upuan namin. Pagkatapos magpray ay nagsimula na kaming kumaen."By the way Lex, we were having a tour in Cebu for 3 days." wika ni ate Yas. I smile.
~~~Lexxeignne's POV I was facing back and forth. Naiwan sa bahay ni Zeil ang cellphone nito at hindi ko alam kung paano kontakin ang parents nito. Hindi pa rin ito nagising at ayokong iwan ito hangga't hindi siya nagigising. I sat in the chair and look at him. "Wow, he has small moles in his face." I mumbled and smile. I have one too above the corner of my lips in the left side. Napapikit naman ako ng mata at humikab. I'm getting sleepy. ~~~~Zeil's POV Pagmulat ng aking mata ay puro puti lamang ang aking nakikita. Nasaan ako? Inilibot ko ang paningin at medyo nagulat naman ako ng may makitang nakayuko sa gilid ng bed ko habang nakahawak sa aking kamay. Lex? Hindi ko alam pero napangiti ako ng malawak ng makita ito. She f
~~~~Lexxeignne's POV I woke up so early and done all my morning routine. Now, I am in living room waiting for the girls to come out their rooms.As my fingers flicks in the keyboard of my laptop, my phone buzzed.Tinignan ko kung sino ang tumawag, at pangalan ni Sam ang nakarehistro. I answered it right away."Yes, Sammy baby?""Good morning, Lexxy baby, hmm how should I say this..." Sam answered and sound hesitated."Morning. So?" naghintay naman ako sa sasabihin pa nito."Si Zeil kasi..." "Hmmm?""He wanted to go home. He's not okay yet but he's so adamant. And I have no choice but to let him. Then, he goes home without me." Sam mumbled and release a deep breathe.I sighed."D
~~~~Lexxeignne's POV "Are you scared of me, Maria?" tanong ko sa secretary ko na kinakabahan habang nakatingin sa akin. Nakita ko pa ang sunod sunod na paglunok nito. I sighed. "Am I scary?" wika ko ulit. Napayuko naman ito habang nilalaro ang mga daliri."N-no. I'm just intimidated by you." I laughed. "Why is that? I didn't do anything yet." I said in between laughing. "Maria, I want you to be comfortable with me. I choose you for this job because I see potential in you when I interviewed you. So please, it's not like I'm gonna bite you or something." ngumiti naman ito. "But you aren't badmouthed me awhile ago, right?" nanlaki naman ang mga mata nito. "Of course not! Kausap ko lang si Lisa yung taga accounting department at siya yung nagsabi na ang scary mo!" napatutop naman ito ng bibig dahil sa sinabi. Napailing-iling na
~~~~Lexxeignne's POV I told Camila to go back to her table. She was hesitant at first but nodded afterwards as I promise to go to their table after her. Sabay kaming bumalik at nauna na itong naglakad habang natetense pa rin. I sighed and sit back to my chair. "Aki," "Hmm?" "Just wait here. I saw Camila in another table with her date." Aki creased his forehead but nodded afterwards. I smile and get up. I slowly walk to Camila's table. Camila looks so relieved upon seeing me. "Hey Camila! I didn't know you're here!" tumayo naman si Camila at saka nagbeso beso kami. "Just act." I whispered to her. I look at Sir Troy with a surprise expression. He had the same expression as mine. "Sir Troy?! Oh my god! I haven't seen you for ages! How are you?" Ngumiti naman ito ng malapa
Alexis Maureen's POV Bago ako lumabas ng kotse ay inayos ko muna ang suot kong aviator sunglassess at ang aking damit. Sabay na kaming lumabas ni Ayenn ng sasakyan at napansin ko naman ang mga bodyguards ko na nakatanaw sa amin. Mabuti nalang at walang media na nakapaligid na ikinahinga ko ng malawag. Pero alam kong may mga paparazzi na nagmamasid sa mga galaw ko. For sure, lalabas na naman ang litrato namin ni Victoria mamaya. Bakit ba kasi interesadong-interesado sila sa buhay ko? Tsk.Pagpasok namin sa loob ng restaurant ay binati naman kami ng waitress. "Reservation for Ms. Crisostomo, please." wika ni Ayenn sa waitress ng ito ay magtanong kung may reservation ba kami. "This way po," Iginiya naman kami ng waitress sa VIP section ng resto. Si Victoria ang pumili nitong restaurant at masasabi kong marunong itong kumilatis ng mga five star restaurants. What she doesn't know is that this
Alexis Maureen's POVAng sarap sa pakiramdam yung wala akong iniisip na mga problema. Masasabi kong maayos na ang buhay ko sa mga nakalipas na taon dahil walang gulo at walang pagbantang nangyare sa buhay ko. Hindi man ito naging perpekto ay masaya naman ako dahil sa mga taong nagmamahal sa akin. Nawala man ang tunay kong mga magulang at kapatid, may mga tao namang tumanggap sa akin at minahal ako. At ng dumating si Maia ay naging mas lumiwanag pa ang buhay ko."Hey, anong iniisip mo diyan?" untag sa akin ni ate Georgina."Nothing. Just random thoughts." sagot ko at kinuha ang baso na may lamang tequila. Akmang dadalhin ko na ang baso sa aking bibig ng may kumuha nito. "What the?!" sigaw ko."Baka malasing ka niyan. Ilang baso naba nainom mo at ang pula na ng mukha mo?" wika ni Zeil habang umupo sa tabi ko. Nginitian naman ako ni ate G at iniwan ako kasama
Alexis Maureen's POV "Please momma? Can he be my daddy?" wika ni Maia habang nakalabi. Nahihiya naman akong napatingin kay Zeil. "Hmm, sorry kung kinukulit ka ng baby ko ha?" wika ko at ngumiti lamang ito ng pilit. "It's okay," bumaling naman ito kay Maia. "Why do you want me to be your daddy?" malumanay na tanong nito. "Because I have no daddy!" nakalabing ani ni Maia at saka hinawakan ang kamay ni Zeil. "Please? Be my daddy? I promise I'll be a good girl!""No! I told you he's my daddy!" angal ng batang babae habang nakayakap sa binti ni Zeil. A-Anak niya? Is he married? Bakit walang nasambit sila Sam na nag-asawa na si Zeil? Bigla naman kumirot ang puso ko. "Can't you share?" sambit ni Maia. "Don't wanna!" nakakunot noong wika ng batang babae. Naiiyak naman si
8 years later...Zeil's POV Kanina pa ako tingin ng tingin sa rolex watch ko. 20 minutes late na ang ka meeting ko. Kapag within 5 minutes ay hindi pa ito magpapakita ay talagang aalis na ako. Anong akala niya, VIP? Nakakapang-init ng ulo. Sira na naman ang araw ko.I took my phone out, at tinext ang secretary ko. I'm going to cancel this meeting. That's it. Dahil lagpas 25 minutes ng late ang ka meeting ko ngayon ay tumayo na ako at nag-iwan ng note sa mesa. My time is too precious to just be wasted.Pagdaan ko sa ilang mesa ng mga teenager ay tumili ang mga ito."OMG! Ang gwapo!""Waahhh ang puso ko!"I just smirked. Nagpatuloy la
Zeil's POV Nakatulala lamang ako habang hawak ko pa rin ang isang papel. Ang papel na may sulat kamay ni Lex. Hanggang ngayon ay iniisip ko pa rin ang sinabi nito sa sulat. Ang sakit lang. Parang piniga ang puso ko. Kung nakakatayo lamang ako ay ginawa ko na at pinuntahan si Lex. Kaso hindi ko magawa dahil naparalyze pa ang katawan ko dahil nga sa spinal cord ako natamaan ng bala. Wala akong nagawa kundi iiyak lamang ang sakit at frustration na nararamdaman. Binasa ko ulit ang sulat dahil nagbabakasakali akong isa lamang itong joke pero kahit ilang beses ko na itong binasa ay gano'n pa rin. ~~ Dear Zeil, Hindi ko alam kung papaano simulan ang sulat na ito pero gusto kong magsorry sa lahat. Sa totoo lang ay hindi ako masaya na ibinuwis mo ang buhay mo para la
Lexxeignne's POV Alas nuwebe na ng makarating ako sa mansion. Medyo tahimik na ang buong mansion. Pinapahinga ko naman sina Leandro at ang ibang bodyguards. I am so tired. I want to sleep but know I couldn't. I sighed as I went inside. Pero nakarinig ako ng mga tawanan sa may dining area. Napangiti naman ako at naglakad papunta doon. Pagpasok ko sa dining room ay si Shania ang unang nakapansin sa akin. She squealed. "Ateee Leexxxx!" she got up and ran towards me then engulfed me with a tight embrace. "Where have you been? We were so worried." she said frowning in the process. I smile faintly. Tumingin naman ako kina Ate Yas at Ate G na may nangungusap na mga mata. Ayenn smile at me. I see, they're already in good terms. Napabuntong hininga naman ako. "I'm sorry for not telling you where I've been t
Lexxeignne's POV "Ayenn, make sure to pile each of these documents accordingly. I have a meeting in 5 minutes and call me if someone was looking for me." wika ko habang inaayos ang aking damit. "Yes, boss!" she said smiling. I giggled. "Oh please, just call me, Lex." I said while pouting. Natawa naman ito. "I'm just kidding, Lex." "I know." I flashed her a smile and walk out my office. I saw Maria stood up, "It's okay, Maria. You don't have to accompany me. This meeting is confidential, so, stay here." tumango naman ito. "Okay, Ms. Lex." I walk towards the elevator and press the number 19 going to the conference room. I look at my watch and I have 3 minutes to reach the conference room. Pagbukas ng elevator ay agad akong lumabas. Binati naman ako ng
Lexxeignne's POVI stayed 2 days in the cabin. I decided to go back to the mansion. I sighed as I pulled my car into the garage. Paglabas ko ay nakita ko si Nanay Fe na patakbong lumapit sa akin. Agad ako nitong niyakap. Nakita ko si Leandro at ngumiti naman ito sa akin. I just nodded at him. Ng makita ako ng ibang bodyguards ko ay nagsalute naman ito. I just nodded at all of them. "Saan ka ba nagpunta, anak? Alalang alala na kami sayo." wika nito pagkahiwalay ng yakap. Ginawaran ko naman ito ng isang tipid na ngiti. "Pasensya na po, Nanay Fe. Pinahinga ko lang sandali ang utak ko." napabuntong hininga ito at saka ngumiti. "Alam kong dahil iyon sa mga pinagdadaanan mo nitong mga nakaraang araw. Naiintindihan namin iyon." ngumiti naman ako sa sinabi nito. "Halika kumaen ka muna at nangangayayat ka na. Ipagluluto kita ng paborito mo." my face lits up. "Sige po, Nanay." n
Lexxeignne's POV Naglilinis ako ng buong cabin ng may mapansin akong isang malaking box sa ilalim ng kama. Napakunot naman ang aking noo. Agad ko itong kinuha at binuksan. Tumambad sa akin ang pagkaraming pictures at letter. Tinignan ko lahat ng mga pictures at naluluha ako habang nakangiti. It was the pictures of me, ate Vanessa, mommy and daddy. Mostly ay pictures naming dalawa ni Ate Vanessa no'ng bata pa ako.Ghadd, I miss them so much. In the pictures, I was so happy. Kabaliktaran ngayon sa nararamdaman ko. Nanginginig naman ang kamay ko ng makakita ako ng isang notebook. Ito ang journal ni Ate Vanessa. Nagdadalawang isip ako kung babasahin ko ba, handa na ba akong malaman ang mga nasa isip ni Ate?I release a long sighed and decided to open the journal. Una nitong sinulat ng mamatay sina mommy at daddy. Hindi ko pa