Hatid At SundoHE'S silent but observant. Kahit na may sarili siyang pagkain, binabantayan at binabantayan niya ang pinggan ko kung kaunti lang ba o naparami na ang nakain ko. Kapag kaunti nalang, kukuha agad siya ng ulam at kanin at saka ilalagay sa harapan ko."M-Marami na, Ric. Hindi ko na 'to mauubos...""You sure? Edi ako na ang uubos—""M-Mauubos ko naman yata 'to. Huwag na pala..." Dahil sa agad na pagbawi ko sa sinabi ko, napatawa si Ric bago uminom ng tubig.Kasalukuyan kaming kumakain ngayon sa hindi gaano kahabang lamesa. Kami lang dalawa dahil kakaalis lang noong mag asawang Casiano. Pupunta raw kasi silang kabilang Purok. Mamayang gabi pa ang balik."Lia, pagkatapos natin dito, gusto mo na bang maligo sa ilog?" "Hmm?" Napabaling ako sa lalaking titig na titig. Kumurap ako at saka napatingin sa hindi na masyadong basa niyang buhok."Pero...kakaligo mo lang, Ric. Maliligo ka ulit?""Well, about that...Oo. Kasi sino ba naman ang sasama sayo sa tubig, 'di ba?" Nanunukso siya
Selos na SelosANO? Seryoso...ba talaga siya?"After ng perma ko, magsisimula na sila bukas nang paggawa ng 'di gaano kalaking bahay. Pupunta tayo mamaya roon. I want you and your family to move here. Pero desisyon mo pa rin ang masusunod, Lia. Depende sayo...""P-Pero Ric...seryoso ka ba talaga?"Masyadong mabilis ang galaw niya. Paano kapag nalaman ito ng papa niya? Siguradong hindi sasang ayon iyon..."Naroon na ang papa mo sa mansyon, Lia. Ano ang sa tingin mo mararamdaman niya 'pag nalaman niyang galit na galit sayo si Papa?"Napaisip ako. Kung iyon ang mangyayari, paniguradong aalis si Papa at isasama niya sila Mama. Paniguradong sa akin iyon kakampi. Pero...Napatingin ako sa maamong mukha ng lalaki. Puno ng pag aalala ang mga mata niya. Lumunok ako bago napayuko."B-Bakit ka pa gumastos...""Hmm, ang importante ay ang kaligtasan ninyo..."Bakit ganito si Ric? Tingin niya ba sa papa niya ay masamang masama na talaga? Kinamumuhian niya ba ang papa niya? Dahil ba sa akin? Mas gug
WALA NA akong magagawa pa. Gustuhin ko man o hindi, ipapakasal nila ako. At sa amo pa talaga ng papa ko."Isipin mo nalang na ito ang makakapagpabusog sa at—""Ma naman...Pwede ba i-iba naman? Pwede ba, isipin niyo rin naman iyong mararamdaman ko?" Ilang beses na akong umiyak sa harapan nila. Ilang beses na akong nagmakaawa at lumuhod para lang hindi matuloy iyong mga binabalak nila sa akin, ngunit hindi pa rin nila ako tinulungan na tumayo.Hinaplos ni Mama iyong pisngi ko. Narito kaming mag ina ngayon sa kama ng kuwarto ko. Habang ako ay lumuluha, siya naman ay pinapatahan ako. Para niyang inihahatid na wala ni isa siyang magagawa para matigil itong kalokohan na ito."Pagkatapos na pagkatapos ng tatlong buwan, ipaghihiwalay namin kayo. K-Kahit na...amo siya ni Glen, gagawa ako ng paraan," nanginginig na paliwanag ni mama. Mas lalo kong nahigpitan iyong pagkakayakap sa bisig niya.Hindi ko kaya..."M-Ma, rinig ko...matandang lalaki at mahilig raw sa babae iyong papakasalan ko. M-Mama
JerseyPINAGMASDAN ko ang kapaligiran ng napakagandang mansyon. Kung kanina ay 'yong hardin sobrang ganda, mas dumoble ang kalinisan at kagandahan ng mansyon sa labas, lalo na sa loob.Napanganga ako. Pansin ko iyong halos sampung kasambahay na may kanya kanyang uniporme habang seryosong naglilinis sa living room. Kaagad na lumiko kami sa isang daan na may double doors. Pumasok kami roon nang buksan ng nasa unahan ko iyong pintuan.Ganito ba kayaman ang papakasalan ko?"M-Mabait ba ang papa mo?" Agad na napansin ko iyong paghinto ng nauna sa paglalakad. Natigilan ako at ganoon din ang nagawa.Hinarap niya ako. Seryoso iyong mukha niya ngunit ilang saglit lang rin ang nakalipas, napatawa siya habang titig na titig sa akin. Napakunot iyong noo ko at nahihiyang napayuko dahil sa tono ng boses niya. Naramdaman ko ang pagtalikod niya sa akin. Nagpatuloy siya sa paglalakad habang natatawa pa rin.May nakakatawa ba?"Well, mabait iyong groom mo. Mabait at gwapo." Habang siya ay nakatalikod,
Kapalit"MOVE!" Napapikit ako nang mariin. Malakas ang boses noong nagsalita dahilan para agad na pumagilid iyong mga kasambahay."You? What are you doing here? Hindi ba sabi ko ay ako ang pupunta sa kuwarto mo?" malamig ang boses niya habang pilit akong pinapakumpirma. Hindi ako nagsalita. Nanatiling nasa ibaba iyong mga mata ko habang nakasarado.Gusto kong tumakbo papalayo sa lalaking nasa harapan ko na ngayon.Pilit kong pinapababa iyong jersey na suot ko. Sana pala ay 'yong basa nalang ang isinuot ko. Bahala magmukha akong tanga tingnan, basta may maisuot lang. Basta hindi lang ito."Answer me, Lia. Huwag mo akong paghintayin." Mas lalong bumigat iyong nararamdaman ko. Natatakot na ako. Pero wala ako ni isang magawa para man lang makatakas."I-Iyong bag ko..." mahinang sinabi ko. Idinilat ko ang mga mata ko at saka pinakatitigan ang mga taong nasa gilid ko. Lahat sila ay nakayuko katulad ko."Hmm...what about it?" Napansin ko agad ang paghina ng boses niya. Hinarap ko siya nang n
DrunkHINDI AKO nakatulog nang gabing iyon. Dahil sa mga salita ni Ric, hindi ko na nagawa pang ipikit iyong mga mata ko. May mga gusto akong malaman pero natatakot akong itanong. Siguro ay nasabi niya lang iyon, dahil ako ang magiging asawa ng papa niya. Ayaw niya sigurong umalis ako dahil...."Anong dahilan?" mahina kong tanong sa sarili ko.Kinaumagan, ang una kong ginawa ay nag ayos ng mga gamit ko. Alas sais pa lang ng umaga, may mga kasambahay na agad na kumatok sa pintuan ko dahilan para magising ako. Nalaman ko lang na dala na pala nila iyong mga bagahe ko.Sinimulan kong ilagay iyong ibang damit ko sa cabinet. Kaunti lang ang mga damit roon na pang lalaki at masyadong maluwag pa sa loob."Kakain na po." Mabilis na tumango ako sa isang maid na kumatok sa pintuan ko. Kaagad na nakaramdam ako ng kaba. Kakain, malamang, sabay kami. Napabuga ako ng hangin.Naligo ako sa banyo at nagbihis sa labas na. Dali dali kong sinuot iyong t-shirt ko at saka huminga ng malalim. Nagsuklay ako
Sasamahan Kita Ngayon"P-PAG IISIPAN ko pa, Ric..." Hindi ako makapaniwala sa bigla niyang sinabi. Ilang saglit akong tahimik habang siya ay patuloy pa rin akong pinagmamasdan.Natapos ang gabi at sumapit ang umaga. Hindi pa man lumiliwanag ng sobra ang araw, nalaman ko nalang na naroon na ako sa kuwarto ko kinaumagahan. Naalala ko, nakatulog ako habang nasa tabi ni Ric. Ang lalaking iyon ay umiinom pa rin habang parehas kaming tahimik. Wala na ni isang nagsalita sa amin."P-Pwede na ba akong lumabas?" nag aalala kong tanong sa maid na siyang laging naghahatid sa akin ng pagkain. Ngayon ay may dala na naman siyang tray. Nakita ko siyang ngumiti at tumango."Opo. Nga pala, wala si amo ngayon. Apat na araw siyang magta-trabaho sa bukid nila ng mga kapatid niya. Sa mga susunod na araw pa siguro siya makakabalik rito." Lumabas siya ng kuwarto ko matapos akong yukuan. Hindi ako nakapagsalita.Napabuga ako ng hangin. Maya maya, nag-desisyon akong maligo na muna. Maingat kong kinuha sa cabin
MaynilaNAPANGITI ako nang si Missy ang nakita ko na pumasok sa loob ng kuwarto ko. Kanina nang wala pa siya, kasalukuyan akong naliligo sa banyo. Nang makarinig ng mga katok sa kung saang pintuan, kaagad kong linuwagan ang pintuan ng banyo para makita kung may tao bang pumasok sa loob ng kuwarto ko.At, meron nga. Si Missy na hindi naka uniporme ng pang maid. Humarap sa akin ang babae nang makalabas na ako ng banyo habang may tuwalyang nakatapis sa katawan. Yumuko siya sa akin at agad na bumati."Handa na po iyong pagkain ninyo sa lamesa."Hanggang ngayon ay nahihiya pa rin ako sa pakikitungo ng isang 'to."Salamat...Um, si...Ric?" binanggit ko ang pangalan ng amo nila. Kaagad na humarap sa akin si Missy at ngumiti."Hinihintay niya na po kayo sa lamesa." Napatango ako na para bang walang alam."Kailan siya...dumating?""Kaninang madaling araw po yata. Narinig ko iyon kay Clint, iyong kararating lang po na driver galing maynila." Naging bilog iyong kurba ng labi ko. Napataas iyong da
Selos na SelosANO? Seryoso...ba talaga siya?"After ng perma ko, magsisimula na sila bukas nang paggawa ng 'di gaano kalaking bahay. Pupunta tayo mamaya roon. I want you and your family to move here. Pero desisyon mo pa rin ang masusunod, Lia. Depende sayo...""P-Pero Ric...seryoso ka ba talaga?"Masyadong mabilis ang galaw niya. Paano kapag nalaman ito ng papa niya? Siguradong hindi sasang ayon iyon..."Naroon na ang papa mo sa mansyon, Lia. Ano ang sa tingin mo mararamdaman niya 'pag nalaman niyang galit na galit sayo si Papa?"Napaisip ako. Kung iyon ang mangyayari, paniguradong aalis si Papa at isasama niya sila Mama. Paniguradong sa akin iyon kakampi. Pero...Napatingin ako sa maamong mukha ng lalaki. Puno ng pag aalala ang mga mata niya. Lumunok ako bago napayuko."B-Bakit ka pa gumastos...""Hmm, ang importante ay ang kaligtasan ninyo..."Bakit ganito si Ric? Tingin niya ba sa papa niya ay masamang masama na talaga? Kinamumuhian niya ba ang papa niya? Dahil ba sa akin? Mas gug
Hatid At SundoHE'S silent but observant. Kahit na may sarili siyang pagkain, binabantayan at binabantayan niya ang pinggan ko kung kaunti lang ba o naparami na ang nakain ko. Kapag kaunti nalang, kukuha agad siya ng ulam at kanin at saka ilalagay sa harapan ko."M-Marami na, Ric. Hindi ko na 'to mauubos...""You sure? Edi ako na ang uubos—""M-Mauubos ko naman yata 'to. Huwag na pala..." Dahil sa agad na pagbawi ko sa sinabi ko, napatawa si Ric bago uminom ng tubig.Kasalukuyan kaming kumakain ngayon sa hindi gaano kahabang lamesa. Kami lang dalawa dahil kakaalis lang noong mag asawang Casiano. Pupunta raw kasi silang kabilang Purok. Mamayang gabi pa ang balik."Lia, pagkatapos natin dito, gusto mo na bang maligo sa ilog?" "Hmm?" Napabaling ako sa lalaking titig na titig. Kumurap ako at saka napatingin sa hindi na masyadong basa niyang buhok."Pero...kakaligo mo lang, Ric. Maliligo ka ulit?""Well, about that...Oo. Kasi sino ba naman ang sasama sayo sa tubig, 'di ba?" Nanunukso siya
Kasalanan Mo 'ToNAKAUPO ako ng walang imik sa loob ng bus. Ngunit, kinakabahan ako. Kahit na hindi dapat. Natatakot ako. Bakit ba nandito na naman si Bea? Akala ko tapos na iyong pagkikita namin sa party. Ano na naman 'to?Napansin ko sa gilid ng mga mata ko ang pagtayo niya nang huminto ang bus. Sa labas, kita ko ang ilang malalaki at matatayog na puno. Bumama siya roon. Nang makababa, umandar ulit ang bus ngunit nang silipin ko ang kinatatayuan niya sa labas, kita ko ang galit sa mga mata niya kahit na papalayo nang papalayo ang sasakyan.Napabuga ako ng hangin nang lumiko na ang bus. Pinilit ko ang sarili ko na mag focus ulit at alisin nalang iyong mga kaganapan sa isipan ko, ngunit ko kaya.Agad kong kinuha ang cellphone ko at tinext si Jessica. Me:Jessica. Mag usap tayo. May iku-kuwento ako.Ang gusto ko ngayong mangyari ay mailabas ang lahat ng hinanakit ko sa sarili ko, sa mga nagawa ko sa taong mahal ko pala.Hinintay kong mag reply si Jessica ngunit naabutan ako ng bus na
Walang Sayo"BEFORE we talk about...what you saw earlier, ayos ka ba, Lia?" Hindi ako nagsalita. Wala akong masabi. Hanggang ngayon blanko pa rin iyong utak ko dahil sa mga nangyari kanina.Si...Bea. "Baby? Please tell me what's wrong. Mukha kang pagod na sa lahat..." Napabaling ulit ako kay Alaric. Ang nag aalala niya kaninang mukha ay nadagdagan ng takot at pagsisisi. Para siyang hindi mapakali dahil sa pagbaling ko ngunit nanatili siyang nakatitig sa akin."A-Ayos lang ako, Ric—""Huwag kang magsinungaling. Gago ako pero hindi tanga, Lia. Tell me. Kanina noong umalis ako hindi ka masyadong tulala, ngayon buong byahe na para kang wala sa sarili. May problema ba? Tungkol ba roon sa mga si—""Huwag na natin iyong pag usapan..." nasabi ko at saka siya iniwasan ng paningin. Naisip ko, si Bea mahal si Ric pero si Ric mahal ako. Ang papa ni Ric ayaw sa akin pero si Ric gusto ako. Iyong iba naniwala sa kasinungalingan ni Bea, ngunit si Ric hindi. Sa lahat lahat ng mga nangyari sa akin, si
Sinungaling"I'M sorry. Galit ka ba?" malambing na boses ang nagpatigil sa akin sa kakaisip. Nasa gilid ko siya, nagmamaneho ngunit ang buong atensyon ko ay nasa iniisip ko. Tungkol roon sa mga tinext niya kanina sa akin, hindi pa rin ako makapaniwala.Si papa...magt-trabaho ulit? Pero paano si mama? Ano ang naging reaksyon noon?Napabuga ako ng hangin. Naramdaman ko kaagad ang kamay ko na tumaas at napunta sa kung saang lugar. Napalingon ako kay Ric at nakita kong hawak hawak niya ang kamay ko habang hinahaplos. Parang pinapakalma ako. Nasa daan ang mga mata niya, ngunit parang nakikita niya ang gulat sa mukha ko."Ibigay mo na sa akin 'to. Ako ang lalaban para sa atin...""R-Ric...bakit ba ginawa iyon ng papa mo? Ganoon ba ang galit niya sa akin kaya niya dinamay pati ang pamilya ko?""I don't know, Lia. Please...just trust me." Hindi na ako umimik. Nanatiling nasa baba ang paningin ko dahil nahihiya akong tumingin kay Ric.Mukhang kasalanan ko ang lahat. Sa ginawa kong pagsabat sa
Young Bride"SO, you love me?""O-Oo nga!" Kanina niya pa ako paulit paulit na tinatanong niyan. Nakaupo kaming dalawa sa sofa ngunit siya, hindi matanggal ang yakap sa akin. Ang mukha niya ay nasa balikat ko nakapatong. Rinig na rinig ko ang malalim niyang boses habang nagsasalita."I love you also, Lia..." Mas lalo niya pang hinigpitan ang yakap sa akin.Gusto kong ngumiti, ngunit naroon pa rin sa isip ko iyong mga sinent ng kapatid ko sa akin.Bakit ba nandoon ang papa ni Ric? Dahil ba sa mga nasabi ko kagabi? Bakit siya ganoon sa akin? Ni wala pa siyang nakikitang ebedensya. Bakit siya naniniwala agad?"A-Anong oras na nga?" tanong ko."Hmm? Alas tres na ng hapon. Bakit? May gagawin ka ba?""U-Uhm...Oo. Nangako kasi ako kaninang umaga kay Damaris na ngayong araw na ako magt-trabaho sa cafe. Alas singko ng hapon ako magsisimula...""Anong oras ka matatapos? Hatid na kita roon. Kunin na rin kita kung anong oras ka matapos sa trabaho mo..." Napatango ako at saka napangiti.Ang bait n
Mahal Kita"R-RIC, nakakahiya..." Uminit ang pisngi ko. Gusto niyo kasing magkahawak ang kamay namin. Nahihiya ako dahil baka madumi ang kamay ko o hindi malambot. Baka may pawis rin. Ayaw kong pagtawanan ako ni Ric. Kahit na alam kong hindi siya ganoon, pumapasok pa rin sa isip ko na baka asarin niya ako dahil sa paghawak namin ng kamay."Okay. I understand. Kain nalang tayo ng ice cream..." Sumang ayon agad siya dahil sa pagyuko ko. Mukhang na-gets niya na agad ang pinupunto ko.Napabuga ako ng hangin nang magkahiwalay ang mga kamay namin.Napansin kong ang suot niya ay kulay itim na blazer. Sa loob ay may kulay puti na t-shirt.Iyon sana ang suot niya ngayon kung naibigay ko sana."Hmm, what is it?" Sinundan niya ang tinitingnan ko nang mapansin niya ako. Nanlaki ang mga mata ko at muling nag init ang mga pisngi.Napatawa siya ng mahina."Hindi ka ba komportable? Gusto mo bang umuwi nalang tayo?" malambing ang boses niya kaya agad akong nataranta at umiling.Kasalukuyan kaming nagl
Ayaw Kong Pilitin Ka"YOU want me to?""H-Ha?" Napatingin ako sa paper bag na hawak ko nang mamataan kong naroon ang paningin niya. Kaagad akong umiling at saka sumabay sa kanya ng paglalakad."H-Huwag na...""Are you sure? Baka mabigat 'yan..." mahina niyang turan. Kumurap ako bago tipid na napangiti.T-shirt lang ang laman nito. Hindi mabigat dahil isang bagay lang naman ang nasa loob.Kasalukuyan kaming naglalakad ngayon papasok sa isang simbahan. Wala akong masyadong alam sa mga lugar dito sa Maynila kaya hindi ko masabi kung nasaan na kami."A-Ano ang gagawin natin dito?" kinakabahan kong tanong dahil gulat pa rin ako sa sinabi niya sa akin kanina.Pansin kong binalingan ako ni Ric nang makapasok na kami sa simbahan. Nasa harapan pa rin ang paningin ko at pinagmamasdan kapaligiran. Nasa akin pa rin ang paningin niya, mukhang wala siyang balak iyon na ialis sa akin."May dumi ba sa...mukha ko?" tanong ko, hindi pa rin siya binabalingan."Wala. While I was here, standing and starin
Akin Palagi Ang BintangANONG oras na nga ba? Gabi na at hindi ko alam kung ano ang susuotin ko. Nasa apartment na ako ngayon at kaarawan na ni Ric. Kahapon, hindi na kami nagkita dahil hindi siya pumunta rito sa apartment.Bali ako lang mag isa ngayon. Nakakapanghinayang dahil hindi kami nagkita kanina para sana makabati ako sa kanya."Ano ang isusuot ko?" mahina kong bulong habang ang atensyon ay nasa nakabukas kong malaking bag.Alas syete na at tinext ako ni Owen na magsisimula raw ang party alas otso ng gabi. Naghahanda na raw iyong iba sa mansyon."Maya maya nandito na si Owen. Naku naman!" Nakagat ko ang pang ibabang labi ko at saka bumalik sa paghahanap ng mga damit. May nakita ako t-shirt na kulay pink kaya agad ko iyong inilingan.Masyadong makulay. Gusto ko puti para hindi masyadong pansin sa ibang mga tao roon. Sigurado naman ako na maraming bisita si Ric. Kung pupunta man talaga ako, kailangan kong magmukhang maayos.Nakarinig ako ng katok sa labas ng kuwarto ko. Napaisip