3-Coffee Shop

Coffee shop...

Kaagad akong naupo sa harap ni Ellaine at nilagay sa center table itong sling bag ko."Bakit minamadali mo akong pumunta dito, saka ano ba yung sorpresang sinasabi mo kanina?"

"Ayun oh! Ayiee!" Pabalang akong napangisi ng biglang ngumuso itong si Ellaine sa tapat ng entrance nitong Coffee Shop. At tila ba nag slow motion ang buong paligid ko ng inilabas nito sa pinto si Ezra Monteclaro the famous hollywood actor.

"Miss me Loves?"Sabay kindat at hawak ni Ezra sa pisngi ko. He never changed, he's still my first love who genuinely admired me. But sad to say I made a mistake and that's why we broke up. I was drunk and until now I still can't remember why Luther and I were in bed together.

Kaagad kong inalis ang mga kamay ni Ezra na nakahawak sa mukha ko at tipid na ngumiti sa kanya. "How are you? it's been a long time since we don't talk, muntik ko na tuloy isipin na galit ka pa rin sakin hanggang ngayon."

Ngumiti si Ezra at mabilis akong hinila palapit sa kanya dahilan upang magkatitigan kami ng ilang minuto at ang mga huling sinabi nito'y ang siyang mas nagpa bilis ng tibok nitong puso ko."Mahal parin kasi kita, kaya hindi ko kayang magalit sayo loves."

"Ezra...Please stop mali itong ginagawa mo, may asawa't anak na ako."

"Alright. I will stop, but I will not stop loving you Eunice."Sabay kindat nito kaya napawang ang mga ngiti sa labi ko at tila ba nagsitayoan ang lahat ng mga balahibo ko sa katawan, pansin ko din na ang lawak ng ngiti ni Ellaine habang nakatingin sa amin ni Ezra.

Pagpasok ko sa loob ng bahay nakita ko si Luther, naka upo sa malaki naming sofa, pansin ko rin ang galit sa mukha nito at ang mga titig nito na para bang papatay ng tao. May hawak din itong isang brown envelope na nagbigay kuryosidad sa akin.

"Are you together again with your Ex? since when you're cheating behind my back?! Answer me Eunice! or else ilalayo ko si Isaac sayo!"Hindi ako nakasagot agad dahil sa mabilis na paglapit ni Luther at sa higpit na paghawak nito sa mukha ko.

"So it's true? totoo nga... Because silence means yes, Eunice!"Inangat ko ang mukha ko at tinignan ng seryso si Luther sa mga mata, pinilit ko rin alisin ang isang kamay nito na hanggang ngayon mahigpit paring nakahawak sa mukha ko.

"Goodbye, Eunice..."Bulong nito sa tenga ko at kaagad na umalis. Shit! this is not gonna happen. What if totohanin niya yung sinabi niya kanina? ayaw kong ilayo niya si Isaac sakin.

"I don't wanna go with you daddy! I want my mommy."Isang malakas na sigaw ng anak ko. kaya nagmadali akong tumakbo para puntahan ito sa kwarto namin. Dun ko nakita na kinakarga na pala ito ni Luther pababa ng hagdan. Si Monica, naman ay nakasunod lang sa kanilang dalawa na bitbit ang dalawang malaking maleta.

Mabilis kong hinawakan ang braso ni Luther ngunit walang emosyon ang ipinapakita nito."Please don't do this to me. I'm his mother also, para munang awa. Hindi ko alam kung bakit nagkakaganyan ka at hindi ko rin alam kong bakit biglang naungkat yung samin ni Ezra, pero shit! matagal ng tapos kung ano man ang meron kami dati e!"Umiiyak kong sabi sa kanya. Pero tila ba hindi na talaga magbabago pa ang isip niya.

"Stop crying! hindi muna ako m’dadala dyan sa pag-iyakiyak mong yan! Magsasama na kaming dalawa ni Monica, at siya narin ang papalit sayo bilang ina ni Isaac. Kaya wag na wag muna kaming gugulohin pa!"Sigaw niya.

Para naman akong sinakloban ng mundo sa mga narinig kong lumabas sa bibig ni Luther, ngayon. Ang sakit-sakit, kasi ang pinapangarap kong masaya at buong pamilya ay para bang naglaho na lang na parang bula. Tiniis ko naman lahat e, minahal ko siya, ginago niya ko. Pero ganun pa man. Tinanggap ko pa rin ang lahat ng yun magkaroon lang ng ama si Isaac at maging buong pamilya parin kami.

"Sige...Desisyon mo yan e, pero ito tandaan mo babawiin ko si Isaac sayo, sa inyo!"

"Yan ay kung kaya mo at kung makikita mo pa kami dito."

"I hate you! I hate you daddy!"Pagpupumiglas ng anak ko sa daddy niya. Kaya nilapitan ko si Isaac at hinalikan ito sa noo at mahigpit na niyakap.

"Shh.You stay with your dad, promise mommy will find you. Please anak wag ka nang umiyak nasaktan ako e."

"Paano ba yan aalis na kami, akin na muna itong anak mo."Isang ngiti na parang demonyo ang pinakita ni Monica, sa harap ko ngayon.

"Alam kong kagagawan mo ang lahat ng ito! magkikita rin tayo."

"Okay sabi mo e."Sabay walkout nitong sabi.

"What happened? bakit ka umiiyak?"Nagtatakang tanong ni Ellaine pagkabukas nito ng pinto.

"They took Isaac, at hindi ko alam kung saan nila dadalhin ang anak ko."Nanginginig kong sabi kay Ellaine habang nagpupunas na aking mga luha sa mata.

Kaagad niya naman akong nilapitan at dahan-dahang pinaupo."Wait here, I'll get you some water to calm you down."

Kaagad naman akong tumango at mabilis na sumandal sa malambot na sofa."Okay, thank you."

"Let me go! I want my mom."

"Will you please stop shouting about your mom! Cause if you will not stop crying, you will never see her again. Do you hear me?"

"I hate you Daddy. I hate both of you!"

"Hate me as much as you want! but the thing is. I'm still your father and that's not gonna change."Sabay paandar ko ng sasakyan at pasimpling tinignan si Isaac, na panay pa rin ang pagpatak ng mga luha sa mata. Shit I love my son at hindi ko gusto ang lalong pag iyak nito kasi nasasaktan din ako bilang ama niya. But her mom and I needs to separate ways. Napilitan lang akong pakasalan ang ina niya dahil nabuntis ko ito ng gabing may nangyari sa aming dalawa. At yun din ang nais nila mom at dad na gawin ko.

"Hey, bakit bigla kang natahimik dyan?"Tanong ni Monica, kaya naghanap muna ako ng pwesto kung saan ko pwedeng ihinto sandali ang sasakyan. Pagkatapos ay bumaba ako at nilapitan si Isaac, ngunit nakatulog na ito habang namumugto ang mga mata sa pag-iyak nito kanina.

"Monica, can you please drive the car? tatabihan ko lang yung anak ko nakatulog kasi."

"Sure."

"I'm sorry son, I know you love your mom. But that would be the last time that you're gonna see her.