Her Magic (4.0)

Don't forget to vote and comment if you like any parts of this story:)

---

Previously on T.U.S.O.U

What if I can't reach his expectations? Ano na lang ang gagawin niya sa akin?

Paano kung hindi na ako makabalik? Paano na ang pamilya ko?

Napahawak nalang ako sa buhok ko. Ito rin ang unang pagkakataon ko na umiyak sa ganitong mga bagay.

Kung hindi ko lang sana binasa ang poet na iyon, hindi ako makakarating rito!

Kung hindi lang sa akin pinagawa ni Ms.Regardo wala sana ako dito! Hindi sana ako naghihirap!

I just wanted to go home! I wanted to meet my family!

"I just wish I didn't red the book."

---

Princess Abigail (Kyra)

"Princess Abigail..."

"Princess Abigail..."

"Princess Abi!!!"

Napabalik ako sa sarili ko nang marinig ko ang malakas na sigaw sa aking pangalan.

"Huh? May problema ba?" tanong ko agad sa kanila.

Si Sera ay tinaasan ako ng kilay at nilagay ang isa niyang kamay sa bewang.

Si Princess Anais naman ay malungkot ang ekspresyon.

"Dude, ikaw dapat tanungin namin. May problema ka ba?"

"Kanina ka pa namin tinatawag. Kung hindi dahil sa malakas at nakakairita na boses ni Anais hindi ka pa sasagot sa amin," ani nito sa akin.

Napatingin naman ako sa ibaba, nahahalata na nila siguro.

"Princess Abi, if you have a problem, you know na you can talk to us hindi ba? Why aren't you answering kasi?" sabi ni Princess Anais at hawak sa magkabilang balikat ko.

Napatingin naman ako sa kaniya. Huminga akong malalim at umiling.

"I'm really sorry for not responding, sobrang pagod lang siguro ako," ani ko sa kanila.

"Do you want me to perform a mind telling spell on you? Pagod? Hindi pa nga tayo nagsisimula sa practice eh," sagot naman ni Sera sa akin.

"S-sera, maybe she's really tired. D-don't pick a fight." pagpapakalma naman ni Princess Zelda sa kakambal niya habang may hawak na magical creatures sa kabilang kamay.

"I'm not picking a fight, she's our friend, Zelda. Gusto ko lang malaman 'yong totoo."

Should I tell them? Should I tell them what's bothering me?

Would they understand? Would they judge me? I never opened up my problems to anyone except my family.

"Princess Sera, I promise, I'm fine. Let's start the practice?" pag-iiba ko ng topic atsaka ngumiti.

"Are you sure you're fine?" tanong ulit nito at tumango ako.

"Alright-"

Nanlaki naman ang mata ko sa sumunod nitong gawin. Para bang nag-slow mo naman ang lahat sa akin.

Agad na tumakbo papalapit sa akin si Sera at handa na akong atakihin.

Hindi ko alam pero kusang gumalaw ang katawan ko kahit na hindi ko ito inuutusan.

Agad naman akong umiwas sa atake nito. Napatingin ako sa aking likod ng gulat na gulat at nakita ko si Sera na naka bunch or bullet position na.

Ito yung start position para sa mga sprinter na runner. Nakita ko itong ngumisi.

She's definitely up to something, I need to defense myself, she's fast!

Nagsimula na ito ulit na tumakbo papunta sa direksyon ko, sa lahat ng nadaanan nito

ay puro alikabok at lupa ang natira.

Hindi ko alam kung anong mayroon sa akin pero nakikita ko ang bawat galaw nito ng slow-mo.

She approached me and ready to attack me but I immediately use my power to stop her, her hand is just an inch from my face.

I looked at her right foot that is also ready to kick me but I used my telekinesis power again and push her away from me.

I wiped my sweat and stared at her. In those few seconds, she made me caught my breath.

I don't know why but I feel like I'm a puppet-like someone's controlling me to fight against her.

I don't know how to do self-defense and I didn't practice it either.

"Seems I can't underestimate the power of Emberspear eh? Let's see if you can still dodge this!" she said and pointed her index finger at the sky.

The sky, which had been blue and well-looking earlier, gradually turned black and the sound of thunder could be heard.

She turned her gaze to me and I can see her smile widened on her lips.

Greg is right, she's a cocky person but you can't take away that she's really good and she has something to be proud of.

She points her index finger at me, who had just met in the sky.

Even though she is far away from me, I can hear what she says.

"Try me, Princess Abigail," she said.

The sounds of thunder earlier become into real thunder and it strikes the ground!

Like Sera, those thunder attacks are super fast and that's not all.

I am their target!

Does she want me to die?

"If she wants to try you, why don't we show off? Let's make sure she regrets the decision she made." I heard someone whisper to me.

My eyes got even bigger. Who is that? What does she intend to do?

I was even more surprised by what my own body did.

I quickly ran into Sera's area and also quickly avoided the thunder attacks on me.

I feel a different feeling, I know it's different, it feels like I wanted to kill Sera.

My right hand moved spontaneously and formed a Magic Beam, suddenly my pace quickened and I am almost close to Sera.

If this continues, I'm sure I'll hurt Sera!

I tried to restrain myself but I couldn't.

What is happening to me?

Even though I couldn't, I still tried to stop myself from hurting her, I am close to Sera!

"Sera, run away!" I shouted but she didn't listen.

When I got close to Sera I immediately took control of my body.

I look above Sera and see a thunder attack coming from her. She's too focused on me!

I run as fast as I can and as soon as I get closer to her, I immediately pushed her away.

I blast the Magic Beam in my right hand above so that no one can get hurt.

*BOOM!

A loud sound rang out after I aimed my Magic Beam at Sera's thunder.

Not only that, but a strong wind also blew on us.

I lay on the ground and covered my head and face. I closed my eyes and waited for it to end.

Sa pagbukas ng mga mata ko ay nakita ko na lang na nasa isa akong kumikinang na cage.

No! Not cage, I'm in a magic force field.

Tumingin naman ako sa harapan ko at napatakip na lang ako ng bibig sa nakita ko.

Halos kalahati ng designated area ay nasira. Sobrang lakas ng epekto ng kapangyarihan ko at ng thunder attacks ni Sera kanina.

Unti-unti naman akong lumutang gamit ang magic force field.

Isa lang ang kilala ko na puwedeng gumawa nito.

Napatingin naman ako sa likod ko at nakita ko si Prince Dione na nagk-control sa dalawang magic force field.

Isa sa akin at isa kay Sera, tumingin ako sa gawi ni Sera at nakita ko na wala itong malay.

Agad naman kaming ibinaba ng dahan-dahan ni Prince Dione.

Umalalay sa akin si Princess Anais at kay Sera naman ay ang kakambal niya.

"Omg! Princess Abi! Are you okay?" tanong nito pero hindi ko ito sinagot.

Nanatili ang tingin ko kay Sera na hanggang ngayon ay wala paring malay, sinusubukan naman na gisingin ng kakambal nito siya.

"Prince Dione?" ani naman ni Princess Anais kaya napatingin agad ako kay Prince Dione.

Nasa kaliwang side ko ito at naka-focus lamang sa harapan niya.

Hindi ko maipaliwanag ang ekspresyon ng kanyang mukha.

Bigla naman itong tumingin sa akin pero saglit lang at binaling ulit ang paningin niya sa harapan.

Nakita ko itong huminga ng malalim at ipinagdikit ang kanyang dalawang kamay na parang nagh-holding hands.

Pumikit ito ng ilang segundo, pumalibot naman ang kulay green na powers nito sa kamay niya at unti-unti siyang umaangat.

Ang paningin ko ay hindi parin natatanggal sa kanya at sa isang iglap ay bigla itong dumilat at ang dalawang kamay nito ay nakatapat sa harapan niya ngayon.

Ang mata niya naman ay purong green na, sa kabila naman niyon, ang wasak na parte ng area na ito ay unting-unti ng bumabalik sa dati.

At sa isang iglap, ang nasira namin sa kaninang labanan ay bumalik na muli sa dati.

Unting-unti itong bumaba sa lupa at napahawak sa kanyang ulo.

Nakita ko ito na mawawalan ng balanse at matutumba kaya ginamit ko ang pinaka-huling lakas ko para saluhin ito.

"Princess Abi!" rinig kong sigaw ni Princess Anais.

Ang paningin ko ay hindi na gano'n kalinaw, blurry na rin at parang umiikot ang mundo ko.

"Princess Abi!" huli kong rinig nitong sabi sa akin bago ako mawalan ng malay.

---

Nagising ako sa isang kwarto, sinubukan kong tumayo ngunit hindi kinaya ng katawan ko.

Tumingin naman ako sa kanang kamay ko at nakita ko na nanginginig pa ito.

"Princess Abigail! Thank goodness you're awake!" ani agad sa akin ni Martha at sabay yakap sa akin.

"Hindi ko alam ang sasabihin kong kay King Feather kung hindi ka magising. Sobra akong nag-alala sa iyo." dagdag niya pa at mas higpit sa yakap sa akin.

Kumalas naman ito agad sa yakap ko. Tumingin ito sa akin at nakita ko na sobra itong nag-alala.

"Ano bang nangyari? Nagulat na lang kami ni Greg ng makakita kami ng isang napakalakas na Magic Beam sa langit at malakas na pagsabog," ani sa akin ni Martha.

Nanlaki naman ang mata ko sa narinig ko.

Si Sera! Kailangan ko siyang puntahan.

Agad akong bumangon sa pagkakahiga ko at lumabas ng kwarto.

"Princess Abi, wait!" rinig kong ani ni Martha sa akin pero hindi ko ito pinansin.

Si Sera ang mahalaga sa akin ngayon.

Nakita ko naman na lumabas si Prince Dione sa di kalayuang kwarto kaya agad ko itong pinuntahan.

"Prince Dione!" ani ko habang papalapit sa kanya.

"Prince Dione, how's Sera? Is she okay? Is she awake?" agad na tanong ko rito.

"She's fine now, Princess Abi. She's now awake, how about you? Are you okay now?" ani nito sa akin.

Bakit parang mas inaalala niya pa ako kaysa sa kapatid niya.

"I don't care about myself, I need to see Sera-" napatigil naman ako ng makita ko ang loob ng kwarto.

Nakita ko naman si Sera na tumatawa habang may hawak na magical creature sa lap nito.

Hindi ko naman maiwasang pumasok sa loob at mapa-iyak.

"Sera!" ani ko dito at yakap agad sa kanya.

Alam ko naman na nagulat ito pero hindi ko iyon pinansin at mas hinigpitan pa lalo ang yakap dito.

"Thank goodness you're okay! I'm so so worried!" ani ko dito, naramdaman ko naman ang mga luha ko na dumadaloy sa akong pisnge.

Naramdaman ko rin ang pagyakap ni Sera sa akin.

"Dude, don't cry like I already died. I'm fine, ako pa ba?" ani nito sa akin.

Kumalas naman ako sa yakap sa kaniya. Kinuha ko naman ang kamay niya at hinigpitan ang kapit doon.

"I'm really sorry! I can't control my powers! I'm such a useless Princess!"

Kung hindi ko ito nakontrol ng tamang oras sigurado akong napatay ko si Sera.

Hindi ko alam kung may mukha pa akong ihaharap sa kastilo ng Forestpeak pagkatapos nito.

"I should be the one who's sorry," ani nito kaya naman napatingin ako sa kanya.

"That's a force of habit, Princess Abi. Minsan kasi kapag nagp-practice kami, nagc-combat muna kami gamit ang mga powers namin bilang warm up."

"I'm sorry, I should've informed you first."

"No, don't apologize! It's my fault, I can't control my power. I almost k-" napatigil naman ako ng pagsasalita.

"If she wants to try you, why don't we show off? Let's make sure she regrets the decision she made."

Kill her...

Napabalik naman ako sa sarili ko ng hawakan niya ang mukha ko.

"If it wasn't for your power, I would be dead now. You save me, I shouldn't do a suprise attacked on you."

"Hey, Sera. It's still your fault noh! Kung kaya mo lang sanang

controlin

iyang thunder attacks mo edi sana hindi ka nasaktan," ani naman ni Anais.

Nakita ko naman na kumunot ang noo ni Sera.

"No, I can control them. Weird nga lang kasi ng papalapit na sa akin si Princess Abi, tumingin ako sa mata nito at ng makita ko ang Magic Beam nito ay nawalan na ng control ang powers ko," sabi nito at hawak sa baba niya.

"Magic Beam is a powerful power, do you perhaps intend to kill my twin?"

Nagulat naman kaming lahat ng magsalita si Zelda. Napatingin naman ako sa kaniya nang gulat.

Naalala ko naman ang binulong sa akin kanina.

"N-no! I wouldn't kill Sera! Never!" sigaw ko rito.

"Zelda? Why are you accusing Princess Abi ba? That Magic Beam is for the thunder attacks kaya." depensa naman ni Anais.

"But that Magic Beam is really powerful, did you see how big the impact was?" ani naman ni Greg kaya lahat sila ay napatingin sa akin.

"Are you planning to kill me, Princess Abigail?"

-

-

-

To be continued...