Home / Romance / The Unlikely Business / 12 - Four Years in the Making

Share

12 - Four Years in the Making

Author: ScarletteQueen
last update Last Updated: 2024-10-29 19:42:56

For four years in Vancouver, i worked my way up hanggang maging store supervisor ako ng isa'ng kilala na grocery chain sa Canada. Hawak ko lahat ng branch within a certain city, at medyo matrabaho pero worth it ang sweldo.

Madami ako naging kaibigan, pero never ako nagka boyfriend na kagaya ng pagka intimate namin ni Julian. Hindi naging madali sa akin na kalimutan si Julian. Kung noon nga na hindi nya ako pinapansin, di ko na sya matigilan kakaisip, ngayon pa na may nangyari sa amin? At madaming beses pa.

But i made my choice. Magsasawa din sya sa akin. Saan ako pupulutin? This has been my plan all along. Huli na nang malaman ni Papa na umalis pa rin ako. Kahit sila Mama at Kevin naguluhan, i just explained myself tapos umiiwas na ako sa topic.

Bihirang bihira din ako makapag usap with the girls. The firs few years we're a struggle for me. Homesick, di ako nakapag adjust agad.. tapos sobrang miss ko na si Julian. Tinago ko lahat kay Ate iyon. Wala ako'ng ipinak

Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

  • The Unlikely Business   13 - Hello

    "Are you sure about this? I mean.. really.. you don't want to mess with the recent Julian now.." Bakas ang pag aalala sa mukha ni Reiza.Tumawa ako. "Hindi ako pupunta doon para sa kanya."Inaayusan ako ni Reiza sa ngayon. Sinabi ko na pupunta nga ako sa mansion. Pero hindi ko na binanggit yung huling sinabi ni Julian."I am just worried. Basta, if something's wrong, just call me. Kung hindi mo kaya mag commute pasundo ka na lang sa akin." Bilin pa nya habang inaayos buhok ko. Tapos na kasi ang make up."Woah. Para naman ako'ng bata, Reiza. Thanks though. I will keep that in mind."I wore a baby pink mini dress na fit sa akin. May lace sa laylayan at may sequence sa neck line. I like my look simple. Ayoko talaga ng agaw pansin."There. Ang pretty pretty mo na ulit." Todo ngiti na sabi ni Reiza. Ihinarap nya ako sa salamin."Thanks Reiza." I hugged her tapos i collected my things.Nag punta ako sa mall kanina at bumili ng regalo

  • The Unlikely Business   14 - Encounter

    Imbes na sumagot at ulitin yung sinabi nya ay bigla na lang tumayo si Julian. "Nevermind. I think i should just go." Tapos naglakad na sya.Napatayo din ako. "Julian!" I called him.Pero tuloy tuloy pa rin sya."Julian ano ba?!" Inis na sabi ko.He stopped, pero hindi sya humarap sa akin. Mahigit apat na hakbang na lang at nasa pintuan na sya palabas. Mabilis ko sya'ng sinundan. I stood in front of him.He's towering, kaya naka tingala ako sa kanya."Kung may tatapusin man tayo o ano, ngayon na iyon. Dito, okay? I know that my sorry isn't enough.. lately ko lang nalaman and believe me when i say i feel really bad about it. Pero Julian naman.. C-can't you just forgive me? B-beside.. m-may girlfriend ka na. I was sincere on what i have written on the letter.." Pahina ng pahina na sabi ko.Bigla sya umatras palayo sa akin."That's the fucking problem, Katrina. You don't say you like me, make me happy with you around then just leav

  • The Unlikely Business   15 - Selfless

    Sa almost four hours na paglibot ko ay hindi pwesto ang nakita ko kundi apartment. Okay na din kasi baka naman dumalas ang punta ni Julian sa condo ni Reiza, nakaka hiya.Inupahan ko na agad. Actually four blocks away lang iyon sa Centero Towers yung nakita ko. Binayaran ko na agad ng two months at sabi ko ay bukas ako maglilipat.Past eleven na nang makatuntong ako ulit sa Centero Towers. Ibinaba ko ang suot ko'ng aviators at sinabi ko ang pakay ko.Kinailangan pa ako'ng makita ni Janice para sabihin sa babae na nasa desk na kilala nga ako ni Julian.Nagkamustahan kami saglit pero wala naman ako sinabi about sa score namin ni Julian. Dito na daw sila nag settle down ng bf nito na ngayon ay asawa na.I went to the elevator. Miss ko na agad si Julian. Mangilan ngilan lang yung naka sabay ko na napalingon sa akin. Medyo malakas daw dating ko kapag naka shades ako sabi nila.I reached the twentieth. Lumingalinga ako sa paligid at nag lakad na p

  • The Unlikely Business   16 - Changes

    Tahimik lang kaming kumakain nang agahan ni Julian. Hapon na daw kami aalis. Pero di talaga ako napakali. Kailangan ko gumawa ng way para hindi matuloy gusto nya.I am just not comfortable na malalaman nila na kami tapos kapag tapos na mag higanti si Julian sa akin, saan na ako pupulutin?Parang dati lang eh. I am afraid again kung saan ako lulugar kay Julian pagkatapos ng lahat ng ito. I can feel that he truly cares for me. I am not doubting what he feels about me. He's obvioualy pussy whipped, in a way na may sugat sya na kailangan humilom at my expense.Kung wala sya nararamdaman sa akin, edi sana wala ito. Sana wala lang ako. Sana di sya apektado sa pag alis ko. Ang sakit lang na sa ganitong sitwasyon kami napunta."Baby.. you're spacing out again." Julian's voice cut my flow of thoughts.Tiningnan ko yung plato ko. Wala pa ako sa kalahati nang niluwag ko."Aw pasensya na Baby." I smiled at him. "Iniisip ko kasi kung saan naman ako magha

  • The Unlikely Business   17 - Selfish

    Kasalukuyan kaming nasa bar nila Reiza, Theresa at Zara.Tapos na silang mag freak out matapos ko i kwento ang lahat, minus the fact na nalaman ko na may plano si Julian na gumanti sa akin, and that i know it and binalewala ko lang.Theresa just arrived from Davao yesterday at agad kaming nag set ng date upang magkita kita.I just told them to get over with.And yeah, muntik na naman kami mag away ni Julian ng sabihin ko na lalabas kami at pupunta ng bar. I just don't get him sometimes. He's too possesive. Parang kaunting galaw ko lang, kailangan alam nya. I don't know what to call him anymore."So kailan nyo naman ipapakilala sa akin mga fiancee nyo'ng dalawa?" Maya maya ay sabi ko kila Reiza at Zara. Mysteryoso kasi sa akin yung mga fiancee nila."Ay nako, neng. Panalo mga nagayuma ng mga yan!" Natatawa naman na sabi ni Theresa."Ipakilala nyo na! Uuwi ako saprovince. Mga one week ako doon. Pagbalik ko ipakilala nyo na." Sabi

  • The Unlikely Business   18 - Lovesick

    Mahigit isa'ng oras na ako'ng tulala.Hindi ko matanggap na sa dami ng pwedeng sumagot ng cellphone ni Julian, si Alona pa. I mean, i trusted Julian when he said na hindi sila nagka affair, and that she's just the private nurse and all.Pero ano iyon, kapag nagkatampuhan kami, kay Alona sya susugod?Aminado naman ako na kahit sino magtatampo sa ginawa ko. I mean.. iniisip ko rin naman kasi yung consequence. Hindi ko maisip kung bakit parang napakadali lang kay Julian mag decide ng mga bagay bagay. Kung kasama man iyon sa mga plano nya for revenge, pwes i can't take the risk.Nawalan ako ng gana kumain. Damn.I need my friends, so i called them and told them na mag good time kami at ako ang taya. Gusto ko'ng magwala. Naiiyak ako sa isipin na magkasama si Julian at si Alona and her gigantic boobs. Madami pwede mangyari.Bullshit naman, Julian. Si Alona pa talaga!Nagpadaan ako sa kanila sa apartment. Iniwan ko ang cellphone ko. Ayoko ng

  • The Unlikely Business   19 - Sunrise Surprise

    "Malakas ba signal doon? Baka mahina ang coverage? Mag charge ka palagi."Hindi pa ako tapos mag empake pero parang sirang plaka na paulit ulit na si Julian. Naka tanga lang sya habang inaayos ko yung mga dadlhin ko na toiletries."Baby.. malakas ang signal at coverage doon." Ulit ko na naman. Lumabas na ako ng banyo yakap yung mga nakuha ko na toiletries."Okay. Just keep your phone with you all the time. I'm going to call you kapag may time."Napangiwi ako. Kapag may time? Naisip ko na nga na halos oras oras baka tawagan nya ako. Wag naman sana. Wala naman ako ibang gagawin doon kundi tumambay sa bahay, makipag kwentuhan sa mga ka batch ko and maglibot libot.Inilagay ko sa plastic bag yung mga toiletries at itinabi sa table."Tsaka Baby.. almost thirty minutes past na ng lunch break mo. Go back. You don't have to watch me pack." Sabi ko na busy na sa pamimili ng mga damit na dadalhin.May mga pang bahay naman kasi ako sa bahay. Mga

  • The Unlikely Business   20 - It's a Vacation

    Bigla ay parang nag slow motion ang lahat. I was frozen for a moment.Julian's smirks stayed, nagpalipat lipat ako ng tingin Kila Papa, Mama, Tito, Tita at Julian.Napa mura ako sa isip ko at automatic na tumalikod ako at naglakad papasok sa kwarto ko.Walang humahabol sa akin pero pakiramdam ko tumakbo ako ng isang kilometro sa pagtaas baba ng dibdib ko. Napaupo ako sa gilid ng kama ko habang hawak ang dibdib ko na hindi maampat ang kaba sa nangyari.Hindi ko alam kung gaano katagal ako naka idle.Bumukas yung pinto ng kwarto ko at si Julian yung bumungad. His presence warmed my room. His scenet automatically welcomed my nose.He looked so hot in plain white shirt and rugged jeans. Kitang kita ko yung leather belt nya. May pagka fitted yung shirt kaya bakat yung muscles. Damn, just damn how Julian is so hot.He closed the door tapos lumapit sa akin. He stood in front of me.Hindi ko sya tinitingnan. Wala sa plano 'to. Gusto ko

Latest chapter

  • The Unlikely Business   EPILOGUE

    "That's Tito Adler's assistant's daughter, right?" Nilingon ko si Luis nang magsalita sya sa tabi ko, tapos sinundan ko ng tinggin kung saan sya naka tingin. Nasa bahay na naman pala yung batang yun. She's nosy. I don't hate her, i just don't like girls her kind. Gusto ko tahimik lang. "Yeah." Bored na sagot ko. Ipinagpatuloy ko na lang ang pagbabasa ng hawak ko na magazine. Hinayaan ko na lang sya as he went near her and start a talk. I don't really mind having visitors in the house. Specially Dad's assistant's daughter. She can be a handful at times pero hindi ko sya pinapansin na lang. Madalas naman na kapag nasa bahay sya ay may pinupuntahan ako'ng musical concerts and overnight projects with friends hanggang mag High School ako. Naging close rin yata sila Luis at si Katrina. Lumipat na kasi sila Luis sa Cebu at doon sya nag High School kaya nawalan ng communications. Hanggang sa dumalang ng dumalang ang pagpunta ni Katrina

  • The Unlikely Business   29 - First Step to Happiness

    Two weeks went by at puro physical contact ang nangyayari sa amin ni Julian. I am always the one that initiates. He doesn't say anything pero pakiramdam ko, bigay na lang din sya sa hilig ko. Hindi pa rin nagbabago ang pakikitungo ko sa kanya. Medyo cold at distant.Hindi ko rin maintindihan sarili ko. I can't deny the fact na tuwing magniniig kami ay tsaka lumalabas ang tunay na nararamdaman namin. I know that Julian can feel it too. Maybe i'm just too afraid to give in, maybe naiisip ko lang kasi na once bumalik kami sa dati, mas masasaktan ako kapag nagkaroon ulit ng chance na may mangyari.Ayoko isipin na mangyayari ulit yung ginawa nya or may mas worse pa. He's been too possessive at hindi malabo na gawin nya iyon or worse, mas malala at ibang bagay pa just to let me stay. I will stay. I will always stay, pero naiisip ni Julian na baka mawala pa rin ako.Kinapa ko ang bulsa ni Julian habang nakaibabaw sya sa akin. He was kissing me in my shoulders when i re

  • The Unlikely Business   28 - Chance

    "Are you free tonight?"Hindi pa ako nakakapag hello ay iyon agad ang bungad ni Julian sa akin sa kabilang linya."No." Maikli na sagot ko."Are you going out?" Nakikinita ko na ang pagkunot ng noo nya base sa tono ng boses nya."Yes." Sagot ko pa."Saan? Saan ka pupunta?" His voice is full of curiosity and urgency."Basta. I'll be out." Inis na sagot ko pa.I heard him sigh. One week na kaming ganito. Isang beses ko pa lang sya pinagbigyan sa araw araw na pag aaya nya sa akin lumabas. It's no secret na grabe ang effort nya sa pagsuyo sa akin. Nagugustuhan ko iyon pero lately ay parang naiinis na ako sa kakulitan nya.I mean, he's been extra sweet and all. Araw araw sya nagpapadal ng bulaklak. Pag gising ko ay tinuturo na lang sa akin ni Kevin yung baskets ng flowers na may note. Then he would call me para ayain mag lunch na palagi ko'ng tinatanggihan. Hindi sya maka reklamo.Last Wednesday ay pumayag ako makipag dinner

  • The Unlikely Business   27 - Adjustment Issues Pt. 2

    Pagulong gulong ako sa kama. Julian's face while explaining is still haunting me. Nasa kabilang kwarto lang sya pero pakiramdam ko ang layo layo namin sa isa't isa and it hurts. Hindi ko ginusto na mangyari 'to sa amin, kaya hindi ganoon kadali matanggap. In the end ay bumangon ako, nag indian sit sa kama at yumakap sa unan.Muling naglaro sa isip ko yung nangyari kanina bago sya nag offer na dito na ako matulog ng wala ako masabi."I met Adriana two months before you came back. I wasn't a saint since you've been gone, and I know you're perfectly aware of it and i won't explain for my actions. I've been a jerk. I date girls once, let then tell every one about it then dump them. Akala ko, kapag ganoon ginagawa ko, sasaya ako. Na maaalis na kita sa sistema ko. I was thinking na sa kabila ng pagmamahal ko sayo, kalahati ng intensidad noon ay galit that's why i am so attached to you." He paused then looked at me.Parang tinatantya nya ang reaction ko, a

  • The Unlikely Business   26 - Adjustment Issues

    "You gotta be fucking kidding me.." Mahinang usal ko tapos mabilis na yumuko."Excuse me? Did you just cursed, Kat?"Nagulat ako ng marinig si Seven. Nasa gilid ko na pala sya at mukhang nagulat sa sinabi ko.Mag eexplain sana ako but i saw him smile."Ang lutong ah!" Tapos tumawa sya at umupo na sa harap ko.Kumakabog yung dibdib ko. Honestly, kung wala si Seven baka nag walk out na ako sa sobrang sakit. Ang kapal ng mukha nya sabihin na mahal nya ako at magpapaliwanag sya tapos makikita ko sya na kasama si Adriana? That bitch!Umiiwas ako ng tingin sa bandang pinto."Are you okay?" Kunot ang noo na tanong ni Seven."S-seven.. i would love to see your performance until the end but i have to go." Bigla ko'ng hinablot yung purse ko at tumayo. Maglalakad na sana ako pero mabilis ako sinundan ni Seven.Hinarang nya yung katawan nya sa akin, and we bumped into each other. Pero bago ako makalayo sa kanya ay nahawakan nya ako

  • The Unlikely Business   25 - Haunted Feelings

    "Ate.. sagutin mo na yan. Mag usap na kayo."Hindi ko pinansin yung sinabi ni Kevin. Ipinagpatuloy ko lang ang pag aayos ng sarili ko sa harap ng salamin. It's my second day to go out, exactly fifth day since the inevitable happened. The first three days was agonizing, and it was never better.The first day, hindi ako lumabas. Hindi ako makausap ni Kevin. Pagkauwi ko galing sa condo ni Reiza, tulala na lang ako. Umiyak lang ako ng umiyak doon, all i told Reiza was nag away kami ni Julian. She comforted me. Gusto ko'ng sabihin kay Reiza ang lahat, pero hindi ko alam kung bakit pinoprotektahan ko pa din si Julian.Deep inside me, inisip ko na susundan nya ako. Susuyuin. Magpapaliwanag.Although alam ko sa sarili ko na kapag nangyari iyon, sa sobrang galit ko ay hindi ko pa rin sya mapapatawad. But at least he should try.But damn. Mabaliw baliw ako the second day. I miss Julian so damn much pero galit ako sa kanya. Hindi din mapakali si Kevin. Hindi

  • The Unlikely Business   24 - The Truth in the Lies

    The opening of the first ever branch of Bliss Mart in the country is successful.Sa kabila ng pagka praning ko, Julian is still the same. After a week ay ganoon pa rin sya, maasikaso, possessive tapos sweet. I am torn between the idea of him taking a revenge plus Adriana's presence or the fact na wala naman na talaga syang balak gawin iyon."Daming tao! Kapagod!" Pabagsak na naupo sa sofa si Kevin nang makauwi na kami.Twenty four hours yung Bliss Mart at umalis na kami kaninang alas diyes ng gabi para magpahinga tapos iniwan ko na sa mga employee ang lahat. Umalis papunta sa Macau si Julian for a business conference for three days at bukas pa sya darating."So damn tired. Hindi ka na ba kakain?" Kaya ko pa naman magluto para kay Kevin. Hindi ko na muna sya pinapasok sa bar ng kaibigan nya para tulungan muna ako sa Mart."Hindi na ate. Matutulog na lang ako." Inayos nya ang pag higa at kinuha ang unan. Sa sofa sya natutulog habang nandito sya

  • The Unlikely Business   23 - The Hurting

    Parang nagkaroon ako ng bikig sa lalamunan.Automatic na tumayo si Julian at gulat na lumapit sa akin. Adriana, on the other hand, stood up too at walang reaction na tumingin sa akin. Gusto ko bigla maiyak."Kat? What are you.. Bakit ka bumalik?" Puno ng pagtataka na tanong ni Julian.Nanginginig yung labi ko. Hindi ko sya nasagot, nakatingin lang ako kay Adriana. Parang bigla ay gusto ko sya sugurin at saktan. But damn. Hindi ako ganoon. Ano ba ang malay ko bakit sya nandito? I need to relax. Hindi naman sila magkapatong ng datnan ko. But.."Isasama na sana kita. M-may bisita ka pala.." Halos hindi na iyon nanulas sa bibig ko. Nagkatitigan kami ni Adriana. Sa huli ako ang pumutol ng tingina namin at hinarap ko si Julian."Ah yeah. S-si Adriana.. y-you know her.." Parang hindi rin alam ni Julian ang sasabihin."Don't be silly. We aren't properly introduced." Ngumiti si Adriana tapos lumapit sa amin. Inilahad nya yung kamay nya sa harap ko. Y

  • The Unlikely Business   22 - Some Instincts

    After umalis ni Papa ay nag two days pa kami doon ni Julian. I was being mum about the whole thing as stupid i was. I don't want to take away this moment for us. Pinili ko naman 'to eh. I honestly don't know kung paano ako nakaka akto ng ganito, pero para kay Julian gagawin ko."I would love to go back here. Madami pa tayong hindi napupuntahan. One week isn't enough." Malawak ang ngiti na sabi ni Julian."Kuya, sinabi mo. Di ka pa nakaka rating sa mga beach dito. Sa coastal. Paharap na kasi sa pacific ocean yung mga beach dito banda doon." Nagturo si Kevin habang nasa back seat sya. Pabalik na kami sa bahay, naligo kami sa kilalang paliguan doon. It's the third day we went out mula ng dumating si Julian."Yeah, we'll definitely go there soon." Sagot naman ni Julian. Muli syang nag focus sa pagda drive. Medyo malubak pa rin yung daan dahil hindi pa concrete lahat ng daan doon but hindi naman nagreklamo si Julian.In twenty minutes ay naka balik na kami sa

DMCA.com Protection Status