"Anong muscle man?"Hindi naintindihan ni Isabella ang sinasabi ng lalaki. Sinubukan ba niyang ibaling sa kanya ang sisi?"Ikaw na mismo ang nagpadala, hindi mo ba alam?""Hindi ko ginawa."She looked as if it is a matter of course.Niluwagan ni Nicklaus ang kanyang kamay at naglakad sa harapan niya, "Ibigay mo sa akin ang iyong telepono.""Para saan?""Hindi mo tinanggal?"Kinuha ito ni Isabella at ibinigay sa kanya. Binuksan ni Nicklaus ang kanyang circle of friends at hinayaan siyang makita ang mga update na nai-post niya.After she saw it, she was quite surprised, "Nagsisinungaling ka."Pagharap sa kanyang hindi malay na mga salita, napangiti lang si Nicklaus, "Ikaw mismo ang nagpadala nito, sino ang nagsinungaling sa ating dalawa?"He then said, "You're quite playful. You turned around and found two people. Can you resist?""I didn't. Nakaupo ako sa kalye buong gabi at wala akong pinuntahan.""Medyo malayo ang paliwanag mo."Naramdaman ni Isabella na parang pamilyar ang larawan.
Hindi dahil nakokonsensya ako.Tinitigan ni Isabella ang kuwintas, "Orihinal na kukunan ko ng litrato si Mie Lyn Sorriano, ngunit ngayon ay wala na akong maipakita dito."“Sinusundan mo siya? Iniimbestigahan mo ba ang RMD Real Estate?"Narinig ni Isabella ang banayad na panlalamig sa kanyang tono, "Hindi ba posible?""Huwag mo itong hawakan, ito ay masyadong kumplikado."Sumandal siya sa gilid at wala siyang narinig, "Maraming nilalaman sa nagbabantang sulat na iyon ang natupad, na nagsasabing mamamatay ang ama ko sa isang marahas na kamatayan, at hindi niya iiwan ang kanyang pamilya at bibigyan ng pagkakataong kunin ang bangkay niya."Kung alam niya nang mas maaga, binura rin ni Nicklaus ang sulat. Hindi niya kayang hayaan siyang mabuhay sa panghihinayang na wala siyang nakuha, "Ang CEO ng RMD Real Estate ay may mayaman na background ng pamilya at isang kamangha-manghang background."“Hindi ko ba kakayanin?”Naisip ni Isabella na si Nicklaus ay may mahusay na kakayahan. Tinitigan ni
Siguradong hindi ito isang lugar na makakainan. Hindi gumawa ng ingay si Isabella. Kung yung babaeng katabi niya, kanina pa siya tumili. Tahimik siyang tumalikod, ipinatong ang kamay sa hawakan ng pinto, at gustong buksan ang pinto para umalis.Pero naka-lock ang pinto."Sino to?"Isang malalim na boses ang nagmula sa kanyang likuran, at hindi ito mukhang binata."Dalhin mo siya dito."Nagmamadaling kinuha ni Isabella ang kanyang cell phone at mabilis na nag-dial. Siya at si Carmilo ay magkasosyo, at siya rin ang taong tatawagan kapag may emergency."Hello--" Sa sandaling dumating ang boses ni Carmilo mula sa kabilang dulo ng telepono, inagaw ang telepono ni Isabella.Pagkatapos ay isang kamay ang humawak sa kanyang leeg at idiniin siya sa mabigat na panel ng pinto. Isinara ng bodyguard ang kanyang mga daliri, at agad na huminto sa paghinga ang lalamunan ni Isabella. Nagtaas siya ng mukha sa sakit."Hoy, magsalita ka!" hinimok ni Carmilo.Niluwagan ng bodyguard ang kanyang mga dalir
Nakita ni Nicklaus ang nangyari kay Isabella. Ngunit, hindi niya ito, nilapitan agad. Pumunta ito sa harapan ni Carlos. Tulad ng isang malaking eksena, isa ito sa di dapat ipagwalang bahala. Ikinuyom ni Nicklaus ang kanyang kamay.Umupo si Nicklaus sa tabi ni Carlos, "Tito Carlos, sino kalaban mo? Bakit galit na galit ka?"Napatingin si Nicklaus kay Clifford, ito ay kalahating patay na, at tila hindi niya nakita si Nicklaus. Sa oras na ito, bahagya siyang umupo.Iginalaw ni Isabella ang kanyang katawan, at lumingon siya. Kitang-kita ni Nicklaus ang kanyang hitsura. Ang kanyang mukha ay natatakpan ng pula at namamagang marka ng sampal."Clifford?"Dumudugo ang ulo ni Clifford, at kumalat ang mga patak ng dugo sa mukha ni Isabella.Tumingin siya sa direksyon ni Nicklaus, para lang nalaman niyang nandoon din siya, at halatang puno ng pag-asa ang mga mata niya. Inalis ni Carlos ang unan na nakaharang sa kanyang katawan, at sinundan ito ng tingin ni Nicklaus. Ilang beses na sinaksak ng bas
Basang-basa at malagkit ang baywang ni Isabella. Pagkasakay sa kotse, dali-dali niyang hiniling si Clark na pumunta sa ospital.Pinunit ni Nicklaus ang kanyang coat, nakalaylay ang kanyang mga braso, at maging ang kanyang pantalon ay puno ng dugo. "Tawagin mo si Kenje at dalhin ang mga kagamitan sa pagtahi sa Villa.""Hindi ka pupunta sa ospital?" Nakita ni Isabella na siya ay malubhang nasugatan."Napakaraming mata ang nakatingin sa akin na lumabas mula sa silid ni Carlos Brit, hindi ako makakapunta sa ospital.""Ngunit..."Umiling si Nicklaus, "Okay lang."Napasandal siya sa upuan, nakapikit ang mga mata, at hindi siya kayang yakapin ng sakit sa kanyang laman. Nakipag-ugnayan na si Nicklaus sa nakababatang henerasyon ng Pamilya Brit noon, kaya hindi siya dapat katakutan, ngunit ang kasalukuyang katayuan ni Carlos Brit ay kinatatakutan ng halos lahat, kaya ginawa niya ang sama ng loob.Nakipag-ugnayan si Clark kay Kenje sa harapan.May mahinang liwanag sa labas ng bintana na nagnini
Inilagay ni Isabella ang kanyang mga kamay sa leeg ni Nicklaus, at ayaw niyang pag-isipan pa ang tanong na ito. Kung makakarating sa puntong ito ay ibang usapin."Tinulungan din ako ni Mr. Natividad para maiwasan ang maraming gulo ngayon. Bakit siya... naging ganito?"Si Nicklaus ay nakinig sa kanya na nagsasalita tungkol sa ibang mga lalaki, ang isa sa kanyang mga braso ay nakalantad, ang mga linya ng kanyang braso ay napakatalim, "Sa pakikipaglaban ng mayaman at makapangyarihan, ang talunan ay walang paraan upang mabuhay."Napakalaki ng balita ng pagkamatay ni Carlo Natividad kaya kumalat ito sa buong Iligan City noong Bagong Taon."Ngunit noong huling beses na nakita ko ang kanyang kapatid na si Alex, mukhang maganda ang pakikitungo niya sa kanya.""Mahigit sampung taon nang nagtatago si Alex. Sa tuwing nagkakaproblema si Clifford, lagi niyang nililinis ang kalat sa likod niya. Siya ang kanang kamay ni Carlo, kaya hakbang-hakbang siyang nakapasok sa board of directors ng Pamilya Na
"Don't forget, you have to leave that night for me.""Okay," bahagyang ngumiti si Nicklaus, "Ibibigay ko sa iyo ang buong gabi, magagawa mo ang lahat ng gusto mo."Itinulak ni Isabella ang kanyang mukha, "Matulog ka na!"Hindi kailanman ipinagdiwang ni Sheen ang kanyang kaarawan sa labas dahil sa kanyang mahinang kalusugan. Gusto ni Isabella na bigyan siya ng sorpresa, kaya espesyal siyang nag-book ng pribadong kuwarto. Naghanda siya para sa buong hapon, tulad ng pagpapasabog ng mga lobo at pagkuha ng mga cake.Nang malapit na ang gabi, tinawagan niya si Nicklaus. "Anong oras ka darating?""Mga kalahating oras."Tiningnan ni Isabella ang oras at sapat na ang oras, "Okay, sige."Sumakay siya ng taxi para sunduin si Sheen at ang kanyang ina, at isinama rin niya ang dalawang bagong kaibigan ni Sheen. Nang makarating sila sa pribadong silid, tuwang-tuwa si Sheen kaya natigilan siya sa kinauupuan, may luha sa kanyang mga mata at hindi nangahas na lumapit. May isang bouquet ng bulaklak sa
Inilabas ni Isabella ang kanyang cell phone at kinunan ng litrato ang dalawa na magkayakap ng mahigpit. Napakabait ni Melissa. Humiwalay siya sa mga braso nito nang hindi hinintay na itulak siya ni Nicklaus palayo. Pinunasan niya ang kanyang mga mata, at isa o dalawang luha ang tumulo sa mga butas ng kanyang mata, na naging dahilan upang hindi makita ng mga tao ang kanyang dating nararamdaman, at hindi sila magiging masyadong depensiba laban sa kanya."I'm sorry, masyado lang akong hindi komportable."Nakita siya ni Nicklaus na nakaupo doon, mag-isa at walang anumang banta. "Tutulungan kitang malutas ang problema kay Marvin Lucas.""Kapag ang pabrika ng parmasyutiko ay nasa iyong mga kamay, hindi siya kailanman mangangahas na ipahiya ka ng ganito."Ang mga blinds ay nakabukas, at kahit na halos lahat ng view ay nakaharang, ang liwanag mula sa corridor ay hindi maaaring tumagos. Kaya ang isang sulok ng silid ay mukhang malabo at nakakahiya. Ang lumalaganap na lumang damdamin at awa ay
"Hindi talaga kasya iyan sa ating dalawa." May nasabi ba siyang mali?Nag-aantay si Nicklaus sa pinto, at si Tita Melly ay bumalik na may dalawang malaking plato.Kinuha iyon ni Nicklaus at nagsalita, "Salamat.""Walang anuman iyon, magkapitbahay tayo, kumain na kayo."Umupo si Isabella sa may dining table na may pagkain sa harapan nila. Hindi na kailangang ipakita ni Nicklaus ang kanyang mahihirap na kasanayan sa pagluluto.Ngunit ngayon ang lahat ay tila sumasalungat sa kanya. Sa kalagitnaan ng hapunan, nawalan ng kuryente. Ibinaba ni Nicklaus ang kanyang kutsara at tumingin sa labas ng bintana. May kuryente ang mga bahay ng ibang tao."Sino na naman ang nasaktan mo ngayon?"Kalmado lang si Isabella, puno ng pagkain ang bibig nito."Nakalimutan kong bayaran ang kuryente.""Bayaran mo na.""Sarado na ang business hall, at hindi naman kami magbabayad online."Umupo si Nicklaus sa madilim na sala, at hindi man lang makita ng malinaw ang mukha ng taong nasa tapat niya."Ano ang dapat ko
"Okay lang ako, wag kang mag-alala."Tumunog ang phone ni Isabella, at naglakad ito upang sagutin."Hello."Ang boses iyon ng delivery man na galing sa labas."Hello, ang iyong takeaway ay dumating na, puntahan mo ako sa labas at kunin ito.""Okay, pakilagay na lang sa pintuan namin, salamat."Ang delivery man at magde-deliver pa sa susunod na order at nagmamadali ito."Bumaba ka na at kunin ito, pakibilisan."Nakapajama pa rin si Isabella, at kailangan niyang maghanap ng coat upang isuot."Hindi ba dapat ay ang takeaway delivery at ihahatid dito sa itaas?"Ang attitude ng lalaki at sorbang sama, at hindu niya alam kung nag sa-sufferd ba ito."Ang bahay mo ay wala sa second floor, kaya bilisan mo.""Okay."Narinit iyon ni Nicklaus ay tumalikod. "Antayin mo na lang ako dito sa bahay, ako na ang kukuha."Naglakad ito papunta sa ibaba ng mabilis at nakarating na sa first floor. Nakita nito ang delivery man na nakasuot ng raincoat at nakaupo sa sasakyan. Hindi man lang ito humakbang papun
Pagkatapos sabihin iyon ng nurse, ang hangin sa kuridor at tila huminto, at hindi man lang ito naglakas loob na tumingin sa mga mata ni Nicklaus."Ano pa ang tinanong niya?""Hind... wala na."Bumalik si Nicklaus sa ward at nakita si Isabella na nakaupo sa kama, nakabaluktot ang mga binti nito na malapit sa dibdib nito, nakahawak ito ng libro sa kamay nito at binabasa ito.Ang cover ay itim lahat na may cover na pula gaya ng patak ng dugo. Ito ay isang crime novel. Naglakad si Nicklaus at kinuha iyon, itinapon iyon sa bedside table. Tinignan niya ang libro at ang title ng libro ay: How To kill The Person Next To You."Halos mamaluktot ang kilay ni Nicklaus, at si Isabella ay nagprotesta na hindi masaya."Ano sa tingin mo ang ginagawa mo?""Hindi maganda na magbasa ka ng ganyang klaseng libro." "Alam mo sobrang ingay mo."Humiga si Isabella, bored, at ang kanyang boses ay mahina, pero walang anumang ingay mula sa loob ng ward."Ano itong sinasabi mo sa nurse ngayon lang?""Naaalala
Tumayo si Nicklaus at may tinawagan sa harapan mismo ni Isabella. Ang isang million ay dumating agad, at tinignan nito at nakatanggap siya ng isang mensahe."Mayroon bang makakain d'yan?" Isa-isang inayos ni Isabella ang lahat. Matapos makuha ang pera, sisimulan niyang alagaang mabuti ang kanyang katawan.Sumagot si Nicklaus ng Oo, at mayroong saya sa boses nito."Ano ang gusto mong kainin?""Simpleng pagkain lang."Masyadong pihikan siya sa pagkain, kaya ang kanyang katawan ay mahina, at nakakaramdam din siya ng hilo sa lahat ng oras. Umalis si Isabella sa kama upang manghilamos, at nasa kanyang tabi si Nicklaus habang siya ay kumakain ng almusal.Nakaramdam siya ng pagkahilo at pagsusuka pagkatapos niyang kumain. Kumuha si Nicklaus ng tissue para punasan ang kanyang bibig at mukhang nag-aalala."Gusto mo pa bang kumain?""Hindi na, bilhan mo na lang ako ng oranges, gatas, mani, o kahit ano na pwede sa aking katawan."Nag marinig iyon ni Nicklaus ay sobrang saya nito, sa pag-aakalan
Nakatulog si Isabella, at nagising ito dahil sa isang ingay. Nakinig siyang mabuti gamit ang kanyang tainga at narinig ang isang ingay mula sa banyo.Isinuka ni Nicklaus ang lahat ng nasa tiyan niya. Sumuray-suray ito sa pinto. Binuksan ni Isabella ang kanyang mga mata at tumingin sa kanya na nakatayo doon. Hindi ito lumapit sa kanya, bagkus humiga ito sa may sofa.Tumalikod siya at nagpatuloy sa pagtulog. Pero sa pagkakataong ito gising na gising siya at hindi makatulog.Kibukasan.May isang boses na galing sa labas. Hindi masyasong nakatulog si Isabella at masakit ang kanyang ulo. Nang buksan niya ang kanyang mga mata, nakita niya ang isang tao na pumasok galing sa labas. Ito ay magandang babae. Agad niyang nakilala ang mukha nito."Congratulations, buntis ka nga talaga." Tinignan siya ng babae galing taas patungong ibaba.Umupo si Isabella sa kama, pero hindi nito nakikita si Nicklaus, "Nasaan siya?""Bakit? Gusto mo ba na nasa tabi mo siya palagi? Napatingin ang mga mata ni Reb
Pagkatapos tumama ni Isabella, para bang hindi pa iyon tama, kaya humakbang siya ng dalawang beses paatras, at nang nagmamadalin siyang sumulong, nabangga siya sa braso ni Nicklaus."Gusto mo bang mamatay? Gusto mo bang mamatay?"Ang braso ni Nicklaus ay nakapulupot sa kanyang balikat at leeg, at ang galit nito ay nakasulat sa kanyang buong mukha.Yumuko ng kaunti si Isabella, at ang mukha nito ay naging mapulta kaysa noong una. Pagkakita na hindi ito makatayo ng maayos, kinakabanhan si Nicklaus."Anong nangyayari? Masakit ba ang tiyan mo?""Hindi."Tumaas ni Isabella ang kanyang braso upang maharangan niya ang dalawa."Ang tiyan ko lang ay medyo masakit."Gusto na niyang bumalik agad, pero pagkatapos ng ilang hakbang paalis, sumandal siya sa isang upaan, pagkatapos ay rumagasa ang sakit.Nang makita siya ni Nicklaus agad niya itong binuhat. Hindi niya pinansin ang pagpupumiglas ni Xu Yanqing at naglakad palabas na may lalim na isang paa at mababaw ang isang paa.Pagkatapos niyang mai
Nakatitig sa kanya si Carlos Brit na may kasamang ngiti."Kaunting alak lang iyan, ano ba ang problema dyan? Gusto niyang uminom. Hayaan mo na lang siya.""Hindi siya pwedeng uminom. Hindi iyang maganda para sa kanyang tiyan."Hindi kumain si Nicklaus kahit kaunti lang, at uminom na ito ng ikalawang wine galing kay Isabella." Sobrang lapit nito kay Isabella, kaya naging uncomfortable ang babae sa kanyang ginawa.Nakita ni Carlos Brit ang pag-aatubili ng mukha ni Isabella."Parang may di kayo pag-iintidihan."Tinignan ni Isabella ang lalaki sa kanyang tabi at tinanong niya ito na may lamig sa kanyang boses, "Parang gusto mong sa iyo na ang lahat. Di inumin mo."Kinuha nito ang bote at nilagyan ang dalawang baso na walang laman."Inumin mo na. Nakakahiya naman sa iyo."Ang expression ni Isabella ay tila iba. Kahit na uminom ito hanggang sa kamatayan nito. Titignan niya ito na hindi kumukurap."Kung hindi ka iinom, ako na lang ang iinom," sabi ni Isabella, bago nito kinuha ang baso ng
Gusto ni Nicklaus na makasama siya sa isang hapunan, dahil pumayat ito ngayon, pero tumutol si Isabella.Inihatid niya ito sa kanila, pero bago ito bumaba sa kanyang sasakyan, si Nicklaus ay may gustong sasabihin sa babae."Isabella..."Nabuksan na ni Isabella ang pinto ng sasakyan.Nakauwi siya sa kanilanh bahay, pero ang kanyang ina ay hindi lumabas. Nakaupo ito sa kanilang sala, isa sa kanilang sofa.Ang larawan ni Sheen ay nakaprinted. Iyon ang pinili si Isabella, ang larawan ay kuha ng minsan ay nagpunta at naglaro sila sa isang parke. Ang ngiti ng kanyang kapatid ay sobrang banayad, dalisay, at simple lang.Ang larawan nito at nakalagay kung saan nakalagay ang larawan ng kanilang ama, upang may kasama ito."Mama, ipagluluto kita.""Ako na, ano ba anga gusto mong kainin?"Naglakad si Isabella papunta sa kusina at binuksan ang refrigerator. Wala ng laman iyon, kundi mga iilang itlog na lang."Mama, lalabas lang ako. Bibili lang ako ng karne at gagawa din ako ng tinolang isda."Ala
Natigilan si Isabella saglit, pagkatapos ay kinagat siya ng mas malakas. Gusto niyang punitin ang isang piraso ng laman nito, at maging ang dulo ng kanyang ilong ay kumunot. Nagmamadali si Nicklaus ngayon lang, at ang pagtaas-baba ng kanyang paghinga ay nahulog sa tenga ni Isabella, medyo magulo.Sa corridor, nakita siya ni Carlito na nakahawak sa mga balikat ni Nicklaus, na halos hindi nakalapat ang kanyang mga paa sa lupa."Bitiwan mo ako, sinabi ko sa iyo na bitawan mo ako!"Ngunit ang dagundong tinig ni Isabella ay tila hindi umubra. At hinarangan ang kanyang paningin, "Kung gusto mong makita, sumunod ka lang sa akin.""Hindi, hindi, hindi, may kailangan akong gawin..."Tumayo roon si Nicklaus, ngunit hindi siya binigyan ng pagkakataong umalis."Let's go." Ang ospital ay medyo malapit sa Villa Catalina, at si Isabella ay dinala doon. Pagkapasok sa pinto, binuhat siya ni Nicklaus sa sofa at pinaupo siya rito at huwag gumalaw. Tumalikod siya at kumuha ng tsinelas para magpalit n