Tumaas na lang ang kilay ni Celeste kahit na kinakabahan na rin siya. Napangisi na lang si Maximus dahil marunong din palang tumikom ang bibig ni Celeste. “Do you understand now?” ani pa ni Maximus. Para naman ng tutang tumango si Celeste. Tumayo na ng diretso si Maximus saka niya hinawakan sa kama
Mataas na ang araw pero mahimbing pa ring natutulog si Celeste katabi si Maximus. Kanina pa gustong gumising ni Celeste pero ayaw pa makisama ng katawan at ng mga mata niya dahil inaantok pa siya. Mahigpit niya na lang niyakap ang unan niya pero napakunot na lang siya ng noo dahil hindi malambot ang
Gusto niya kung gagawin man ulit nila ang bagay na yun, kusang ibibigay ni Celeste ang sarili niya at walang sapilitan na mangyayari. Hinayaan niya na lang muna si Celeste kaya nauna na siyang lumabas ng kwarto nila. Hinanap ng mga mata niya ang mga anak niya pero mukhang wala pang mga maiingay kay
“I’m done,” aniya kaya kinuha na ni Maximus ang tray saka niya ibinigay ang gamot at tubig kay Celeste. “Inumin mo yan saka ka matulog. Huwag mo ng alalahanin ang mga bata dahil kasama sila ni Mommy ngayon. Magpahinga ka na, may kailangan lang akong gawin.” Pagpapaalam niya saka siya umalis. Sinund
Napahinto sa paglalakad si Celeste nang makasalubong niya si Hannah. Nakangising nakatingin sa kaniya si Hannah, mararamdaman mo ang matinding galit niya. Hindi na lang sana papansinin ni Celeste si Hannah nang magsalita si Hannah. “Masaya ka na ngayon na nakuha mo na ang gusto mo? Naagaw mo na sa
“Celeste sent you an invitation, Mr. Marquez. You didn’t receive it? Hinintay ka niya dahil ikaw ang maghahatid sa kaniya. Iniisip ni Celeste na galit ka pa rin sa kaniya kaya hindi ka sumipot sa araw ng kasal namin. She’s mad at you pero gusto pa rin niyang ikaw ang maghahatid sa kaniya pero hindi
Napahalukipkip na lang si Elloise habang hindi na maipinta ang mukha niya. Tiningnan niya si Hannah pero nakatingin lang ito sa kawalan. Pagkalipas ng ilang minuto ay bumalik na si Berth dala-dala ang mga invitation na nakuha sa office ng mag-ina. Tiningnan niya isa-isa ang mga invitation na galin
Mapait na ngumiti si Hannah habang tumatango. Gusto niyang umiyak pero tila ba ubos na ubos na ang mga luha niya kaya kahit na nasasaktan na siya hindi pa rin niya magawang lumuha. “Yeah, it’s my fault again. Ako na naman palagi ang may kasalanan eh, ako palagi ang mali, ako ang nang-agaw habang si
“Paanong hindi lalaki kaagad, ang tatakaw nila magde/de. Halos oras-oras tinitimplahan natin ng gatas. Nauubos na nga lang yung gatas ko sa kakapump para lang may mainom sila.” Sagot naman ni Aurora. Hinila ni Hunter ang asawa niya papalapit sa kaniya saka niya ito hinalikan sa noo.“Mahal na mahal
***“Nakaready na ba lahat? Sigurado ba kayong naisakay niyo na lahat ng mga gamit ng mga bata sa sasakyan?” tanong ni Florence sa mga katulong nina Aurora.“Opo ma’am, lahat po ng iginayak ni Ma’am Aurora inilagay na po namin sa likod ng van.” Sagot ng katulong. Napatango naman si Aurora saka siya
“Maupo na kayo at nang makakain na.” wika naman ni Hunter sa kanila.“I want to see the babies first,” ani ni Quinn at nilapitan ang mga bata na mahimbing na natutulog sa stroller. “They are so cute, I want too pero saan ako kukuha?” nakangusong saad ni Quinn na ikinatawa ni Aurora.“Pwede naman kay
“Nasabi na ba ng doctor kung kailan tayo makakauwi?” tanong ni Aurora dahil excited na rin siyang iuwi ang mga anak niya dahil buntis pa lang siya nakahanda na ang kwarto nila.“Wala pang sinasabi pero ang alam ko makakalabas ka rin kaagad dahil normal naman ang deliver mo.” napatango na lang si Aur
Binihisan na rin nila ang kambal niya at inibigay na rin ang panganay nila kay Hunter. Nanginginig ang mga kamay ni Hunter na binuhat ang anak niya dahil pakiramdam niya ay masasaktan niya ang baby nila sa sobrang liit pa nito.“Hi baby, I’m your Dad,” natutuwa niyang saad saka niya maingat na hinaw
Lumipas ang maraming buwan, hirap na hirap na bumaba ng kama si Aurora dahil sa laki ng kaniyang tiyan. Humugot sya ng malalim na buntong hininga, gusto niyang sigawan si Hunter para puntahan siya pero hindi niya magawa dahil sumasakit ang tiyan niya.“I think it’s my due,” aniya sa sarili habang hu
Pasensya na po kung hindi ko natapos kaagad. Bumyahe po kasi ako bago undas at naging busy na rin po sa province namin not unlike na nasa city ako nakafocus ako sa pagsusulat. Pasensya na po sa mga naghintay at thank you na rin po sa mga nakakaunawa na hindi lang sa pagsusulat umiikot ang mundo nami
“Minsan talaga, mas nakakalamang ang mga taong simple lang ang buhay. Magtanim ka lang sa bakuran niyo ng gulay may kakainin ka na. Bakit parang mas masarap pa ang mga pagkain nila at masustansya kesa sa ating may kayang bumili ng mga pagkain? Hindi talaga mabibili ng pera ang kalusugan ng mga tao.
“Just do it now,” masungit na nitong saad kaya natawa sa kaniya si Hunter. Hinubad na ni Hunter ang pang-ibabang suot ni Aurora at ganun din sa kaniya. Kusa nang ibinuka ni Aurora ang mga binti niya para malayang makapasok si Hunter.Dahan-dahan na ipinasok ni Hunter ang pagkalalaki niya sa kweba ni