5

I FOUND HER

LOOKING outside the glass window seeing the entire city, I can see her from the reflection.

Nakatayo siya ilang metro mula sa akin. Pinag-aaralan ko ang itsura niya. Nakasuot siya ng palda kung hindi ako nagkakamali.

Iba na siya. Sa unang tingin ay hindi siyang babaeng iyon sa loob ng hotel, maraming taon na ang nakalilipas.

How old was she at that time? Eighteen siya sa pagkakatanda ko. Ibig sabihin ngayon ay bente tres na siya.

I was really looking for this lady. Ipinahahanap ko na siya at siya ang dahilan kaya ako pumirmi sa Pilipinas at binago ang sentro ng aking negosyo. Sa Brazil ako naka-base buong buhay ko pero dahil may kailangan ako ay dito na ako.

Emmanuelle Vera…

Long time no see.

Napatingin ako sa hawak kong wine glass at muling sumimsim ng alak. Sino kaya ang ama ng anak niyang sinasabi? Am I successful five years ago? Nakabuo ba ako ng bata na magiging successor ko?

“Chairman,” aniya, “Pwede na po bang magsimula?” she asked, skiling awkwardly.

Komikera siya, kitang-kita ko na. Sa kilos pa lang niya ay nakikita ko kung anong klaseng nilalang siya. Hindi ko pa nakikita ang bata. Siya pa lang ang nakikita ng investigator. She’s working as a memorial plan agent.

Alam ko na ang lahat sa kanya, at mas lalong alam ko na single Mom siya.

Dapat ay pasusundan ko pa siya pero mukhang hindi na kailangan dahil kusa na siyang lumapit…

I looked up when Nico entered my office but I never said anything.

“Tito…” he said, “Some memorial plan agents came in here. Kilala raw ni Ate Maxi ang isa sa mga yun. Hindi ba sila palalayasin?”

“No. Maxi informed me and I gave her permission. Let them.”

Tumingin ako muli sa monitor kung saan ko nakikita ang babaeng nasa waiting area, palinga-linga.

This is the woman from the photo my investigator had sent to me. Ito ang babaeng napili kong buntisin noon.

She’s here. Fuck!

“Are you sure, Tito?” Nico asked with confusion.

Hindi ko siya masisisi dahil talagang hindi ako nagpapapasok ng kung sino-sino sa loob ng building ko, lalo na sa floor kung saan naroon ang opisina ko. Mahigpit ang security dahil may trauma ako sa nakaraan.

I was still a kid when an intruder came and shot my father. Kahit na hindi namatay si Dad dahil dun, na-trauma ako na husto sa nakita ko. I thought I’d lost my father that moment.

“I suppose they’re harmless. Dumaan na sila sa security sa ibaba. Babae ba sila?” pagkukunwari ko at tumango naman si Nico.

“Yes. Kwela ang isang babae. The other one, hindi ko pa nakakausap.”

“Papasukin mo rito ang sinasabi mong kwela.”

Napatanga siya sa utos ko tapos ay tumango naman.

“You don’t like bubbly people, Tito. Are you sure you want to talk to her?”

“Pretty much sure,” I said and focused on the monitor again.

“Kukuha ka ba ang memorial plan?”

“Gusto mo na ba akong mamatay?” seryosong tanong ko, “I have plenty of life insurance. Milyon ang makukuha ko sa bawat isa kapag namatay ako. Kasama na dun ang burial at kabaong. I just want to hear what the lady offers,” I simply said, “You may go now.”

Tinapos ko ang pag-uusap namin ni Nico sa ganun. Alam na niya na itinataboy ko na siya. Ayoko na ng kung anu-ano pa. Sinabi ko basta na papasukin niya ang babae at pinal na iyon.

He doesn’t have to question me over and over again. Umiinit ang ulo ko sa mga taong makukulit, tulad ng ina kong paulit -ulit akong kinukulit na buntisin ko ang babaeng minsan kong nakarelasyon.

Ako ang pipili ng babaeng magiging ina ng tagapagmana ko, hindi ang kahit na sino, kahit na ina ko pa.

Sometimes, mother tells me why don’t I just give it to Nico. Si Nico lang naman ang kaisa-isa kong pamangkin pero ayoko.

I want my own flesh and blood. I want a successor who came from me, hindi anak ng tiyuhin kong half-brother lang ng ama ko.

Tumalikod na si Nico at lumabas ng opisina. Nakatitig pa rin ako sa dalawang babae pero bias ang mga mata kong nakatitig sa bulto ni Emmanuelle.

She’s grown up so fast and my dick reacts in a very unusual way. Tingin ko pa lang ito sa kanya ay may reaksyon kaagad ako. Dahil ito sa nangyari sa amin noong limang taon ang nakalipas.

She still has this effect on me, to my dick rather.

Para akong nangangati na kunin ang anak ko. Gusto ko iyong makita kung akin man iyon at walang sumalisi. Sa pagtatanong-tanong ng imbestigador, nalaman ko na iisa ang anak ni Emmanuelle.

Gusto kong malaman ang totoo tungkol sa bata.

At ngayon na papasok siya rito sa opisina ko, malalaman ko na ang totoo tungkol sa anak niya, kung anak ko ba…

“What’s the name of your company?” I asked again, lightly spinning the wine in my glass.

“Garden of Eden Memorial Plans…sir chairman,” anito sa akin.

“Napakapangit ng pangalan ng kumpanya mo. That’s the reason why you can’t have most of the people you’re asking to get a plan,” I said to her.

“Sir Chairman, wala po ‘yan sa pangalan, nasa ganda ng ahente,” aniya kaya kunwari akong nasamid at saka ko siya ulit tiningnan sa salaming dingding.

Not bad at all. Kung sa ganda ay maganda ito talaga, kaya nga pinili ko siya kahit na hindi siya ang una kong gusto talaga.

I was so disappointed with the first woman I chose to be my child’s carrier. Itong presentado na sobra, kaisa-isang mabilis na humalili nang umalis ang unang babae dahil natae.

Emmanuelle was so desperate thst time. Hindi ko inakalang virgin siya dahil kulang na lang ay maghubad siya roon para um-oo ako.

Hindi ko na inalam ang dahilan niya basta nang pasadahan ko ang halos hubad niyang katawan, habang tinitingnan ang kanyang record, napapayag na ako. Ang mahalaga ay wala siyang lahing baliw.

She looks so excited by now. I can tell. She’s not nervous after all even if she faces the Chairman of this company. Baka akala ng babaeng ito, ang Chairman ay parang tambay lang.