Isang lalaki na may suot na asul na Amerikana ang naglatag ng pulangn alpombra sa pasilyo ng Gishi restaurant. Ang lalaki naman na may dilaw na Amerikana ay naghanda ng mga bulaklak na confetti habang sumisigaw ng, “Master Junhui! Handa na ang lahat!”
Waring nagliwanag ang langit ng dumating ang gwapong lalaking nangangalang Junhui. Mayroon siyang matalim na mga matang tulad ng sa agila, matangos na ilong, hugis pusong mga labi at matikas na pangangatawan.
“Congratulations!” ang sabi ng lalaking naka-pulang Amerikana na may singkit na mga mata, mapusyaw na balat at kyut na mukha. Masayang masaya ang lalaki na ito, na nangangalang Hoshi, habang isinasaboy ang confetti.
Ang tatlong mga lalaki na may iba’t ibang kulay ng Amerikana: pula, asul at dilaw, na parang modernong bersyon ng Teletubbies, ay nagsipalakpakan. Sa kabilang banda, ang bida naman ng bonggang entrada na ito ay hindi natuwa sa
Tahimik na pumasok si Joshua sa loob ng isang silid. Pinagmasdan niya ang may-ari ng Gishi restawrant na tahimik na nakaupo sa harap ng laptop. May pinapanood ito habang may suot na earphones.Ilang sandali pa, naramdaman na ni Wonwoo na may ibang presensya sa loob ng kaniyang pribadong opisina, kaya’t dahan-dahan itong umangat ngn tingin. Nang makita niya si Joshua na nakaupo na roon sa sofa ay muntikan siyang mapalundag sa kinauupuan dahil sa gulat.“Anak ng…!” sigaw nito. “Hoy! Bakit naman bigla bigla kang pumapasok ng hindi man lang kumakatok sa pintuan? Paano nalang kung may pinapanood ako na hindi para sa mga inosenteng lalaki na katulad mo?”“E’di sabay tayong manood,” sagot ni Joshua. Ngumiti siya at idinikwatro ang hita. It was weird that even he's wearing an angelic smile, he looks like a devil sitting on the magenta couch.
8 years ago…Maaliwalas ang kalangitan at masarap ang simoy ng hangin. Sa tingin ni Mingyu ay ito na ang pinakaperpektong araw upang ipagtapat niya ang damdamin sa matalik na kaibigan. Kaya naman, inaya niya si Celine na pumunta sa kanilang paboritong tambayan. At dahil imposibleng tumanggi sa libre si Celine, inilibre siya ni Mingyu ng ice cream bilang pa-in. Habang naghihintay ng tamang pagkakataon para makapagtapat, ilang beses na tumunog ang cellphone ni Mingyu. Ito ang naging balakid kaya’t napipigilan ang kaniyang plano. “Kanina pa tumatawag sa akin si Kole,” reklamo ni Mingyu habang nakatitig sa cellphone.“Sagutin mo na kasi,” suhestiyon ni Celine. “Bakit kasi tawag siya ng tawag, e magkikita naman kami
Naupo sa sulok si Celine sa palangawang silid na kaniyang pinuntahan pagkatapos magising pagkatapos madakip.Sa tagal ng kaniyang pagkakaupo ay hindi na niya mabilang ang minuto kung kailan pa siya naghihintay sa susunod na mangyayari. Nagsimulang mamanhid ang kaniyang mga hita, pero hindi siya gumalaw upang ibsan ang sakit. Malalakas na tibok ng puso ang umugong sa kaniyang tainga, at balisa ang kaniyang pag-iisip.‘Hindi pa tapos ang araw,’ ang sabi niya sa sarili.Sinulyapan niya ng tingin ang gwardiya na nagmamasid sa kaniyan. Ang bilong na mga mata na ito ay hindi man lang nagpakita ng katiting na senyales ng pagiging tamad sa pagbabantay. Siya si Seungcheol, ang pangatlong tagapagmana. Seryoso siyang na tao na bihira ngumiti o tumawa.“Bakit?” tanong ni Seungcheol ng mahuli si Celine na nagmamasid sa kaniya.Kagyat na iniiwas ng dalaga ang p
Lahat ng mga bagay na nakikita ni Mingyu sa paligid ay may nakakalulang mga presyo: ang sofa set, malaking telebisyon, billiards, swimming pool sa labas at mga ilaw na may sopastikadang pagkakadesisyon.“Here is the tea,” alok ng may-ari ng bahay. “Binili ko iyan sa Rome. Mayroon siyang mabangong amoy ng bulaklak. Sana magustuhan mo, detective Kim.”Ipinagsalin ni Joshua ng tsaa ang kaniyang bisita. The two heirs of HongYoonChoi are sitting in front of Detective Kim, both wearing smile as they enjoyed theirtea.Ang tunay na pakay ni Mingyu kaya niya pinaunlakan ang paanyayang pumasok dito ay para makita si Celine. Pero kahit saan man siya tumingin, hindi niya makita ni anino o hibla ng buhok ng kaniyang matalik na kaibigan.“Nasaan si Celine? Akala ko ba nandito siya?” ang mapanghinalang tanong ni Mingyu sa dalawa.“Ang girlfriend k
Ano bang ginagawa mo?! Lubayan mo nga ako!” sigaw ni Celine habang tumatakbo sa paligid ng kwarto. Ngumuso si Jeonghan na waring nagtatampo bago sinabing, “Come on, babe. Ngayong opisyal na tayong magkasintahan, dapat bigyan mo naman ako ng isang kiss.” “No!” “Bakit hindi? Iyong best friend mo nga, hinalikan ka sa noo. Tapos ako na boyfriend mo, hindi pwede? That explains why our society is so unfair.” Sineryoso ni Jeonghan ang paghabol. Sa kasamaang palad, nahuli niya si Celine. He caught her in his arms and pushed her down on the bed. “Got ‘ya!” “Ahhh!” Ginawa ni Celine ang buong makakaya para makatakas mula rito. Pero hindi siya nagtagumpay dahil hindi hamak na mas malakas ang kaniyang katunggali. “Go on. Keep playing the ‘hard to get,’ act, baby,” panunukso ni Jeonghan habang siya ay nasa
“Maraming salamat po at tinanggap niyo ang interview kahit na busy kayo, Governor.”"I gladly appreciate this, reporter Woozi."Ballpen at notebook; ito lamang ang hawak ng sikat na reporter na si Wooi, habang nakaupo sa harap ng maimpluwensiyang politiko.Woozi, then, wrapped up the interview."Then, have a nice day,governor."Inilagay niya ang ballpen at notebook sa loob ng kaniyang Lacose bag. Papaalis na sana siya ng bigla nalang hawakan ng governor ang kaniyang pulso.“B-Bakit po? Governon?” pagtataka ni Woozi.“Tungkol nga pala sa sinabi ko kanina, iyong tatakbo ako bilang presidente sa sususnod na eleksyon, sana isikreto mo muna ito sa ngayon.”Tumawa si Woozi habang pasimpleng inaalis ang kamay ng governor sa kaniyang maputing pulso.&n
Celine’s POV Ilang araw na ba ang nakalilipas mula ng madakip ako ng tatlong tagapagmana ng HongYoonChoi?Muli akong nagising sa malaking bahay na unti-unti nang nagiging pamilyar sa akin. Nang lumingon ako sa lamesa, may nakita akong mga pagkain; pancakes, sausage tsaka isang baso ng gatas.Lumapit ako rito at binasa ang sulat sa maliit na papel katabi ng mga pagkain.[“Eat your breakfast ^_^”]Hindi lang ito ang note na nakita ko. Nang makapaglakad lakad sa kwarto, nakita ko pa ang pangalawang sulat na nakapatong sa isang pares ng itim na formal suits para sa babae.[“Take a bath and wear the clothes I prepared^_^”]Sa pangatlong pagkakataon, may nakita na naman akong sulat.[Pumunta ka sa Hong-ji Hotel. Paglabas mo ng bahay, may makikita kang kotse. May
“Anong… anong ginagawa niyo rito?” tanong ni Celine kay Jeonghan at Seungcheol.Hindi siya nagtataka na muli niyang makikita ang dalawang lalaki na palaging kasama ni Joshua. Pero ang ikinagulat lang niya ay na makita sila sa silid kung saan siya pinapunta ni Joshua.“Hotel ito ni Joshua,” seryosong sagot ni Seungcheol.“Hindi ba kami pwedeng pumunta rito?” tugon naman ni Jeonghan na natatawa sa reaksyon ni Celine.“No,” she mumbled. “Ang ibig kong sabihin ay… wala ba kayong trabaho?”Sinagot ni Seungcheol ang kaniyang pag-uusisa. “Mayroon kaming trabaho.”Dumikwatro si Jeonghan bago ito sumagot. "I am working in a fashion industry. Joshua owns a hotel. Seungcheol owns an airport. May kaniya-kaniya kaming trabaho pero…" huminto siya pandalian saka nagpatulong, “
Habang nagmamaneho si Dokyeom, si Hoshi at Seungkwan ay napatingin sa kanilang boss na si Junhui. Nakatingin ito sa labas ng bintana taglay ang namumulang pisngi. Lahat tuloy sila ay napaisip kung ano ba ang nangyari rito.Ang alam lang nila, nakipag-usap ito kay Joshua. Pagkatapos, nang lumabas na ito sa opisina ay namumula na ang mukha.‘Mayroon bang sumampal sa mukha niya?’ pareho ng hinala sina Hoshi at Seungkwan.[“Itanong mo sa kaniya kung anong nangyari!”] Hoshi mouthed to Seungkwan.[“Mas matanda ka kaya sakin! Ikaw na ang magtanong!”] Seungkwan mouthed back.[“Natatakot ako. Ikaw na!”] Hoshi replied without sounds.[“Bakit ako?!”]Habang nagtuturuan ang dalawa kung sino ang magtatanong, si Dokyeom na ang nagpasimula.“Master, anong lotion po ang gamit mo ngayon? Namumula ka kasi. Kaso iyong kaliwang pisngi mo lang ang namumula,” ang natatawang sambit ni Dokyeom habang nagmamaneho.Nanlalaki ang mga mata, tinignan nila Hoshi at Seungkwan ang kanilang kaibigan. Sinubukan nila i
Maulap ang kalangitan ngayong araw. Bahagyang sumisilip ang araw sa maliliit na espasyo ng nagkukumpulang ulap sa taas.Ang tatlong tagapagmana ng HongYoonChoi kapwa pinagmasdan ang kalangitan habang sila ay naghihintay sa pagdating ni doktor Vincent doon sa pinakamataas na palapag ng gusali.Ilang sandali pa, narinig nilang bumukas at sumara ang pinto.“Young masters?” someone called the. When they turned back in unison, Dr. Vincent is already standing near the entrance.Mahanging ngayong araw, anupat sa bawat pag-ihip, marahang nitong iunuugoy ang kanilang buhok.“Dumating ka,” ang bati ni Joshua taglay ang isang ngiti. “Masaya ako na makita ka ngayong araw, Dr. Vincent.”Ang ngiti ni Joshua pati na ang mabulaklak na salita ay isang masamang senyales, para kay Dr. Vincent.“K
“Anong… anong ginagawa niyo rito?” tanong ni Celine kay Jeonghan at Seungcheol.Hindi siya nagtataka na muli niyang makikita ang dalawang lalaki na palaging kasama ni Joshua. Pero ang ikinagulat lang niya ay na makita sila sa silid kung saan siya pinapunta ni Joshua.“Hotel ito ni Joshua,” seryosong sagot ni Seungcheol.“Hindi ba kami pwedeng pumunta rito?” tugon naman ni Jeonghan na natatawa sa reaksyon ni Celine.“No,” she mumbled. “Ang ibig kong sabihin ay… wala ba kayong trabaho?”Sinagot ni Seungcheol ang kaniyang pag-uusisa. “Mayroon kaming trabaho.”Dumikwatro si Jeonghan bago ito sumagot. "I am working in a fashion industry. Joshua owns a hotel. Seungcheol owns an airport. May kaniya-kaniya kaming trabaho pero…" huminto siya pandalian saka nagpatulong, “
Celine’s POV Ilang araw na ba ang nakalilipas mula ng madakip ako ng tatlong tagapagmana ng HongYoonChoi?Muli akong nagising sa malaking bahay na unti-unti nang nagiging pamilyar sa akin. Nang lumingon ako sa lamesa, may nakita akong mga pagkain; pancakes, sausage tsaka isang baso ng gatas.Lumapit ako rito at binasa ang sulat sa maliit na papel katabi ng mga pagkain.[“Eat your breakfast ^_^”]Hindi lang ito ang note na nakita ko. Nang makapaglakad lakad sa kwarto, nakita ko pa ang pangalawang sulat na nakapatong sa isang pares ng itim na formal suits para sa babae.[“Take a bath and wear the clothes I prepared^_^”]Sa pangatlong pagkakataon, may nakita na naman akong sulat.[Pumunta ka sa Hong-ji Hotel. Paglabas mo ng bahay, may makikita kang kotse. May
“Maraming salamat po at tinanggap niyo ang interview kahit na busy kayo, Governor.”"I gladly appreciate this, reporter Woozi."Ballpen at notebook; ito lamang ang hawak ng sikat na reporter na si Wooi, habang nakaupo sa harap ng maimpluwensiyang politiko.Woozi, then, wrapped up the interview."Then, have a nice day,governor."Inilagay niya ang ballpen at notebook sa loob ng kaniyang Lacose bag. Papaalis na sana siya ng bigla nalang hawakan ng governor ang kaniyang pulso.“B-Bakit po? Governon?” pagtataka ni Woozi.“Tungkol nga pala sa sinabi ko kanina, iyong tatakbo ako bilang presidente sa sususnod na eleksyon, sana isikreto mo muna ito sa ngayon.”Tumawa si Woozi habang pasimpleng inaalis ang kamay ng governor sa kaniyang maputing pulso.&n
Ano bang ginagawa mo?! Lubayan mo nga ako!” sigaw ni Celine habang tumatakbo sa paligid ng kwarto. Ngumuso si Jeonghan na waring nagtatampo bago sinabing, “Come on, babe. Ngayong opisyal na tayong magkasintahan, dapat bigyan mo naman ako ng isang kiss.” “No!” “Bakit hindi? Iyong best friend mo nga, hinalikan ka sa noo. Tapos ako na boyfriend mo, hindi pwede? That explains why our society is so unfair.” Sineryoso ni Jeonghan ang paghabol. Sa kasamaang palad, nahuli niya si Celine. He caught her in his arms and pushed her down on the bed. “Got ‘ya!” “Ahhh!” Ginawa ni Celine ang buong makakaya para makatakas mula rito. Pero hindi siya nagtagumpay dahil hindi hamak na mas malakas ang kaniyang katunggali. “Go on. Keep playing the ‘hard to get,’ act, baby,” panunukso ni Jeonghan habang siya ay nasa
Lahat ng mga bagay na nakikita ni Mingyu sa paligid ay may nakakalulang mga presyo: ang sofa set, malaking telebisyon, billiards, swimming pool sa labas at mga ilaw na may sopastikadang pagkakadesisyon.“Here is the tea,” alok ng may-ari ng bahay. “Binili ko iyan sa Rome. Mayroon siyang mabangong amoy ng bulaklak. Sana magustuhan mo, detective Kim.”Ipinagsalin ni Joshua ng tsaa ang kaniyang bisita. The two heirs of HongYoonChoi are sitting in front of Detective Kim, both wearing smile as they enjoyed theirtea.Ang tunay na pakay ni Mingyu kaya niya pinaunlakan ang paanyayang pumasok dito ay para makita si Celine. Pero kahit saan man siya tumingin, hindi niya makita ni anino o hibla ng buhok ng kaniyang matalik na kaibigan.“Nasaan si Celine? Akala ko ba nandito siya?” ang mapanghinalang tanong ni Mingyu sa dalawa.“Ang girlfriend k
Naupo sa sulok si Celine sa palangawang silid na kaniyang pinuntahan pagkatapos magising pagkatapos madakip.Sa tagal ng kaniyang pagkakaupo ay hindi na niya mabilang ang minuto kung kailan pa siya naghihintay sa susunod na mangyayari. Nagsimulang mamanhid ang kaniyang mga hita, pero hindi siya gumalaw upang ibsan ang sakit. Malalakas na tibok ng puso ang umugong sa kaniyang tainga, at balisa ang kaniyang pag-iisip.‘Hindi pa tapos ang araw,’ ang sabi niya sa sarili.Sinulyapan niya ng tingin ang gwardiya na nagmamasid sa kaniyan. Ang bilong na mga mata na ito ay hindi man lang nagpakita ng katiting na senyales ng pagiging tamad sa pagbabantay. Siya si Seungcheol, ang pangatlong tagapagmana. Seryoso siyang na tao na bihira ngumiti o tumawa.“Bakit?” tanong ni Seungcheol ng mahuli si Celine na nagmamasid sa kaniya.Kagyat na iniiwas ng dalaga ang p
8 years ago…Maaliwalas ang kalangitan at masarap ang simoy ng hangin. Sa tingin ni Mingyu ay ito na ang pinakaperpektong araw upang ipagtapat niya ang damdamin sa matalik na kaibigan. Kaya naman, inaya niya si Celine na pumunta sa kanilang paboritong tambayan. At dahil imposibleng tumanggi sa libre si Celine, inilibre siya ni Mingyu ng ice cream bilang pa-in. Habang naghihintay ng tamang pagkakataon para makapagtapat, ilang beses na tumunog ang cellphone ni Mingyu. Ito ang naging balakid kaya’t napipigilan ang kaniyang plano. “Kanina pa tumatawag sa akin si Kole,” reklamo ni Mingyu habang nakatitig sa cellphone.“Sagutin mo na kasi,” suhestiyon ni Celine. “Bakit kasi tawag siya ng tawag, e magkikita naman kami