"Patricio..." I whispered while looking at him, uminom uli' siya ng beer bago tumingin sa'kin. Walang emotion ang mukha niya ngunit ang mga mata niya mismo ang nagsasabi ng kaniyang nararamdaman."Hindi mo'ko hinayaan magpaliwanag." Tumawa siya ng mapakla, kaya nakaramdam ako ng kirot sa dibdib ko."Kasi nakita na ng dalawang mga mata ko, Patricio," I said and drink again in the can of beer, I feel the weigh in my chest.Bumabalik na naman lahat sa akin, ang nakaraan ko ay bumabalik na naman sa akin. Naalala ko na naman ang lahat."Nagsinungaling ka rin sabi mo may sakit ka pero andoon ka sa interview at kasama pa si Grethel," dagdag ko, tumawa lang siya ng mapakla."Kasi baka mapahiya na naman siya dahil sa'yo." He said but I felt like a broken glass shattered into pieces. Why the hell he think of her instead of me?"Baka saktan mo na naman siya dahil lang nakita mong magkasama kami," he continue, I laugh bitterly. "Paano naman ang nararamdaman ko sa nakita ko?" I said and drink aga
Nagising ako sa hindi ko kilalang kwarto, halatang hotel ito, ramdam ko ang pananakip ng aking katawan. Napatayo ako at tumingin sa paligid napako ang mga mata ko sa salamin.I have little bruised in my face.Ramdam ko ang bigat sa dibdib ko sa lahat ng mga nangyari sa akin. I couldn't find the words to speak but my eyes became colder.Betrayal that hurts me the most, from my friends, to the man I love. They hurts me a lot.Tiningnan ko rin ang papel sa bed side table, kinuha ko ang papel at binasa 'yon.Unknown Person."Alagaan mo sarili mo 'wag kang sabog sa pag-drive. Anyway, walang mali sa katawan mo at ligtas ka. Makakaabot ka pa sa kasal ng ex boy friend mo, may damit na rin diyan na pwede mong gamitin, nilabhan ko rin ang uniform mo if gusto mo suotin, may puting dress diyan, 'yon na lang suotin mo para presentable ka sa kasal. Don't worry andito lang ako at sasamahan kita."Ingat.Nakita ko ang pirma, hindi siya pamilyar sa'kin pero halatang lalaki ang pumirma. The handwritte
Patricio P.O.VNaramdaman ko ang pagtulo ng luha ko habang nakatingin kay Meggay na ngayon nakapikit na."Wake up, I'm sorry," I said while sobbing. I can't believe what was happening. "Walang magagawa 'yang mga iyak n'yo, dalian nipyo andyan na ang ambulansya!" sigaw ni Calvin. Hindi ako makatayo habang ang mga tao sa ambulansya ay nandoon, naka-mask sila at nakatago ang mga mukha nila ngunit ipinagsawalang bahala ko na lang. Nilagay siya sa stretcher at pinasok sa ambulance.Huminga ako nang malalim at lalakad na sana papunta sa kotse ko para sundan ang ambulansya nang may humawak ng braso ko.Si Grethel."Tingnan mo 'yang tuxedo mo may dugo na! Sabi ko naman sa'yo 'wag ka nang pumunta dito eh, di-diretso pa tayo sa reception, magagalit si Mommy, sige ka!" mariing saad niya pero tinanggal ko ang hawak niya sa braso ko dahil baka ako ay magalit sa kanya."Kasal na tayo 'wag kang mag alala," I said with no emotion at dumiretso sa kotse ko. I bite my lower lip as I open the engine, t
Six years later...Patricio P.O.VNaglagay ako ng Sunflower sa libingan ni Meggay. Palagi ko siyang binibisita at naglalagay ng mga bulaklak dito. The death of her still weighs me down, I still blame myself for what happened six years ago."I'm sorry again and again," I whispered and looked at the sky, wishing for her to hear it.Sa mga nag-daang taon palagi ko na rin siyang napapaginipan ang iba ay maganda ang iba naman ay nakakatakot. I saw in my dream last night na tumayo siya mismo sa libingan niya.It was horrible."Alam mo ba na mas gusto ka ng anak ko kaysa sa tunay niyang Ina?" I said and remembering what my daughter told me.She hates her mom and likes Meggay.Nagulat ako nang lumakas ang hangin at parang niyayakap ako nito.Napatingin din ako sa paligid ko. I saw a woman standing beside the tree! She was looking at me directly which made me terrified. Nagtaasan ang balahibo ko habang nakatitig sa kanya.She was wearing a black dress and had a black shades, covering her eyes.
Patricio P.O.V"Dada!" My daughter called me with a fury tone."What is it?" I asked confusingly and look at her with a bright eyes. She really looks adorable right now."My teacher told me that I'm perfect in my test! I forgot to say it yesterday!" she happily said kaya napangiti ako."You did a great job, Baby!" I said and ruffled her hair, she just giggle. Umupo siya katabi ko at nagsimulang kumain ng cereal.She just five years old."Dada, Kailan po ba uuwi si mama?""She have interview in," Tumikhim muna ako. "Japan and maybe later she's here na." I said she just nod."I want a real mom." She pouted, kaya napatingin ako sa kanya."Your mama is your real mom, Okay?" "No she's not! She didn't even take care of me like what other Mom did to their kids! Never niya akong hinatid sa school, ni hindi niya nga ako pinaghahanda ng pagkain puro ikaw! I want a real mom." She shouted with the most angry tone so I tried to calm her down."Baby, nahirapan si Mama mo nang pinanganak ka niya. M
Patricio P.O.VNang makauwi sa bahay namin ay naupo agad ako sa sofa dahil sa pagod. Pumikit ako pero may dumagan sa akin kaya napadilat ako nang makita si Hannah na nakaupo sa lap ko, napangiti agad ako. Niyakap ko naman siya agad dahil biglang nawala ang pagod ko."How's your day, Baby?" I asked with a tiredly tone."I met a lot of people!" "Sino naman?" takhang tanong ko dahil ilang buwan na nung nagsimula ang klase niya."Sabi n'ya 'wag ko raw sabihin sa'yo ang pangalan niya pero binigyan niya ako ng lollipop kanina!" She happily said. Kumunot naman ang noo ko. Bakit hindi pwedeng sabihin sa akin?"Then?" I asked again, curiosity is racing through to my veins."May kasama siya! Abogado ata 'yon, Dada. At marami pa! Si Mama kasi ay may kinausap sa phone kaya kinausap nila ako!" She laughed and rubbed her eyes. "Maganda siya Dada! Mabait! Matangkad at parang model katulad ni Mama!""Sa susunod. Don't talk to strangers, Hannah, okay?" I said with a strict tone, she just nod at umal
Patricio P.O.VHinahaplos ko ang buhok ni Grethel, nakatulog sya kakaiyak. She keeps saying that she saw Meggay but Meggay is already dead. I let out a heavy sigh."'Wag mo nang alalahanin ang patay na tao, dahil hindi nabubuhay ang mga patay," I whispered while looking at her innocent face. Tama naman ako, hindi na sila babalik, habang buhay na silang mananatiling patay.Nagulat ako ng lumakas ang hangin, Halos nagtayuan ang mga balahibo ko. Dali dali akong humiga at natulog dahil sa takot.Nagising ako sa sinag ng araw kaya bumangon na agad ako at pumasok sa banyo. Nang makapagbihis ng uniform ay dumiretso na ako sa kusina. I saw Grethel with a wide smile again while taking care of Hannah, like nothing happened at all."Eat this! Magiging healthy ka dito dali, Baby," Grethel said and Hannah just pouted."Mama, ayoko po maging healthy. I like lollipops po!" "Mama will buy you a lot of lollipops, if you eat this," Grethel said so Hannah immediately ate the vegetables. I smiled with
Patricio P.O.VNanlaki ang mata ko nang makita si Hannah sa labas ng bahay namin. Dali-dali akong lumapit sa kanya para yakapin ito nang mahigpit."Are you okay, Baby?" I asked. She Just smiled. She looks so happy. "Saan ka ba kasi nagpu-punta. Nag-alala tuloy ako," dagdag ko at pinasok siya sa loob ng bahay."No, Dada! Sumama lang po ako sa babaeng nakilala ko. Ite-treat niya raw kasi ako." "Hindi ka ba sinaktan?" I asked with a worried tone and ruffled her hair. Kahit na, hindi dapat siya sumasama sa mga hindi niya kakilala."No, Dada! Ang ba-bait nga nila eh." "Baby!" I heard Grethel's rushed voice as she leaned towards Hannah. Mas nagulat ako ng hindi siya pansinin ni Hannah. What's wrong with my daughter?"Baby, come here... Hug your Mama." Grethel said again but Hannah won't even budge to come to her. It's like a new persona."Hannah, bakit hindi ka pumupunta kay Mama mo?""Kasi, Dada, magnanakaw siya," she said that stopped me, confusion arises on me. "What?" I said and my b