Habang abala si Alona sa paghahanda para sa house blessing na gaganapin kinabukasan, naisip niyang tawagan si Penelope at Ethan upang personal silang imbitahan sa espesyal na okasyon. Isang hapon, habang nasa isang tahimik na sulok ng kanyang bagong bahay, kinuha ni Alona ang kanyang telepono at tinawagan si Penelope, na agad namang sumagot."Hello, Alona! Kamusta? Anong balita?" tanong ni Penelope, ang boses niya puno ng kasiyahan."Hi, Penelope! May magandang balita ako. Gusto ko sanang imbitahan kayong dalawa—ikaw at si Ethan—sa house blessing namin kinabukasan. Gusto ko kayong makasama sa espesyal na araw na ito," sabi ni Alona, ang tono ng boses ay puno ng saya.Nagdalawang isip si Penelope sandali bago sumagot. "Wow, congrats, Alona! Tuwang-tuwa ako para sa'yo at kay Neil. Sige, pupunta kami, wala namang problema."Bago matapos ang pag-uusap, nagkaroon ng pagkakataon si Alona na ikuwento ang pagbabalikan nila ni Neil. "Actually, Penelope, may isa pang bagay na gusto kong ikuwent
Sa isang tahimik na bayan, ang araw ay tila naging maaliwalas habang nagkakaroon ng isang malaking event. Ang mga tao ay abala sa pagbibigay ng kanilang mga opinyon tungkol sa mga bagong produkto, mga paanyaya sa mga aktibidad, at iba pang mga usapan. Sa gitna ng lahat ng ito, ang mag-asawang Custodio, sina Eduardo at Norma, ay masayang nag-uusap sa mga kaibigan.Habang nagkukwentuhan, lumapit ang isang amiga ni Norma na si Clara. “Norma, uy, may magandang balita ako!” sabi ni Clara na may ngiti sa kanyang mukha.“Anong balita?” tanong ni Norma, ang kanyang mga mata ay naglalakbay sa paligid.“Nakita ko si Neil sa IKEA kanina,” sagot ni Clara, ang kanyang mga mata ay nagliliwanag sa kwentong ito. “May dalawang kambal siyang karga, at tinatawag pa siyang ‘Daddy!’”Nagulat si Eduardo at Norma sa narinig. “Ano? Si Neil? May mga anak na siya?” tanong ni Eduardo, ang kanyang boses ay puno ng pagkabigla.“Oo! Sabi ko nga sa kanya, ‘Hindi mo sinasabi sa amin na may anak ka na pala!’” sabi ni
Tahimik si Norma sa kabilang linya. Narinig ni Neil ang mga buntong-hininga mula sa kanyang ina bago ito nagsalita muli.“Bakit hindi mo kami sinabihan, Neil? Bakit hindi kami isinama sa buhay mo? Kung may mga anak ka na, dapat ay nalaman namin agad!” Halos bumulwak ang mga salita ni Norma, puno ng lungkot at sama ng loob. "Hindi ba't nararapat lang na malaman namin ang mga bagay na ito?"Ang mga tanong ni Norma ay sumaksak sa puso ni Neil, at naisip niyang hindi na nga ba siya karapat-dapat pa na maging bahagi ng pamilya? Bakit siya nagpabaya? Bakit hindi siya nagsabi ng maaga?“Ma, I’m so sorry... It’s just… everything happened so fast. Hindi ko po kayo isinama dahil... I didn’t want to hurt you. Hindi ko po kayang magkwento ng buo,” paliwanag ni Neil, ang boses niya ay puno ng pagsisisi. “Nawalan kami ng pamilya ni Wilma, pero ngayon po... may mga anak ako na siyang nagbigay ng kaligayahan sa akin. Alam ko, maraming bagay ang kailangan kong ayusin, at sana maunawaan ninyo.”Sa kabi
Kinabukasan, ang magulang ni Neil, sina Eduardo at Norma, ay nagdesisyon na makipagkita sa mga anak ni Neil, sa isang tahimik at pribadong lugar. Matapos ang lahat ng nangyari, pareho nilang naramdaman na ito ay isang hakbang patungo sa tunay na pag-unawa at pagpapatawad. Alam nilang ang paghihirap na dulot ng hindi pagkakaintindihan ay may hangganan, at ngayon ay may pagkakataon silang muling magsimula.Nasa isang maliit na restaurant sa isang kalmado at tahimik na kanto ng lungsod, nakatayo si Eduardo at Norma sa isang maliit na mesa, ang mga mata nila ay puno ng mga katanungan at pagnanais na matutunan ang mga bagay na hindi nila alam. Nag-aalala sila ngunit may malalim na pagkasabik din na makita ang kanilang anak, si Neil, at makilala ang mga anak na tinutukoy ni Neil sa huling pag-uusap nila.Dahil sa mga kaganapang iyon, hindi lamang ang magulang ni Neil ang nag-aalala, kundi pati na rin ang mga kambal na anak ni Neil—si Emerald, si Aniego, at Alona, ang pinakamamahal niyang ka
Ang mga mata ni Eduardo at Norma ay nakatitig sa mga mukha ng kambal na malaking kawangis kay Neil, lalo na si Aniego na parang pinagbiak na bunga. Ang pagkakahawig nilang dalawa ay tila nagbalik sa kanila ng mga alaala ng kanilang anak, at sa mga sandaling iyon, nakuha ng mga bata ang puso ng kanilang mga lolo’t lola.Si Emerald, na mas matapang sa kanilang dalawa, ang unang nagsalita, “Hello po,” mahina ngunit may halong kaba ang boses niya. Si Aniego naman ay mahigpit na humawak sa kamay ng kanyang ama, tumingin sa kanyang lolo’t lola, at mahinang bumulong ng, “Hi po.”Hindi napigilan ni Norma ang pagtulo ng kanyang mga luha. Agad niyang nilapitan ang kambal, yumuko, at tinitigan sila ng may pagmamahal sa kanyang mga mata. “Ang gaganda at ang gwapo ninyo,” wika niya, nanginginig ang boses. “Napakablessed namin na makilala kayo.”Lumapit din si Eduardo, bagamat tahimik at halata ang pagpipigil ng kanyang emosyon. Hinaplos niya ang ulo ng kambal, at sa kauna-unahang pagkakataon ay ng
Sa mga salitang iyon ni Eduardo, naramdaman ni Neil ang init ng pagmamahal na matagal na niyang inakala na nawala. Ang mga mata ni Norma ay napuno ng luha habang hinawakan niya ang kamay ng kanyang asawa at lumingon kay Alona at sa mga kambal.“Simula ito ng bagong yugto sa ating buhay,” sabi ni Norma habang pinipigilan ang pagpatak ng kanyang luha. “Alam ko na hindi naging madali ang lahat, pero ngayon, may pagkakataon tayong itama ang mga pagkakamali at magsimulang muli bilang isang buong pamilya.”Lumapit si Neil kay Alona, hinawakan ang kamay nito, at saka nagsalita. “Alona, salamat sa lahat. Hindi ko man nasabi noon, pero utang ko sa’yo ang maraming bagay—ang pagpapalaki sa mga anak natin, ang pagtanggap sa lahat ng hirap, at higit sa lahat, ang pagbibigay ng pagmamahal na hindi ko maibigay noon.”Hindi nakapagsalita si Alona. Tanging ang maluha-luhang pagtango at pagngiti ang kanyang naging tugon. Ang kambal naman, bagamat hindi pa lubos na nauunawaan ang bigat ng nangyayari, ay
Habang nagkakasiyahan ang mag-ina ni Neil, si Alona at ang kambal nilang anak sa sala, lumapit si Neil kay Aling Gina, ang ina ni Alona. “Tita, gusto ko pong hingin ang kamay ni Alona. Alam ko po na medyo delayed na at nagkaanak na kami ng kambal. Sana hindi pa po ako huli. Gusto ko pong pakasalan ang anak niyo pong si Alona. Mahal na mahal ko po siya, at para sa apo niyong si Aniego at Emerald na magkaroon ng complete family,” pagsusumamong pahayag ni Neil.Napaiyak si Aling Gina sa narinig. Ang mga salitang binitiwan ni Neil ay ang matagal na niyang inaasahan—ang makita ang kanyang anak na nakatakdang magbuo ng isang tunay na pamilya. Ang pagsasama ni Neil at Alona ay nagbigay sa kanya ng pag-asa at saya.“Neil, anak,” sabi ni Aling Gina, ang kanyang tinig ay nanginginig sa damdamin. “Naghihintay na akong marinig ito mula sa iyo. Nag-aalala ako para kay Alona at sa mga apo ko. Pero mula nang makilala kita, alam kong nasa mabuting kamay siya.”“Salamat po, Tita. Gusto ko pong ipakita
Habang pinagpaplanuhan ni Neil ang bawat detalye ng proposal, pinili niyang gawing lihim ang lahat upang masigurong magiging perpekto ang surpresa para kay Alona. Alam niyang karapat-dapat ang ina ng kanyang kambal sa isang espesyal at di-malilimutang sandali. Sa kanyang isipan, paulit-ulit niyang iniisip kung paano gagawing makabuluhan ang araw na iyon—mula sa lugar, sa mga bulaklak, hanggang sa engagement ring na bubuo sa kanilang pangako.Isang gabi, habang magkasama sila ni Alona sa isang dinner date, hindi mapigilan ni Neil ang kabahan. Hawak niya ang kamay ni Alona habang naghihintay ng kanilang order sa isang tahimik na rooftop restaurant. Ang mga ilaw ng lungsod ay parang mga bituin na kumikislap, nagbigay ng romantic na ambiance sa kanilang paligid.“Ang ganda ng lugar na ‘to, Neil,” sabi ni Alona habang nakatingin sa tanawin. “Napaka-relaxing.”“Hindi pa ito ang pinakamaganda, Alona,” sagot ni Neil, may ngiting hindi maitago ang excitement. “Marami pang mas espesyal na darat
Si Neil ay nakaluhod sa kanyang mga kamay at tuhod sa ibabaw ng kanyang asawa, hinahalikan siya at hinahawakan ang kanyang magandang mukha sa sandaling siya ay nilabasan. Nakatikim siya ng sarili niya sa kanyang mga labi at nagustuhan ito, sabik na pinapadulas ang kanyang dila sa kanyang mga labi at sa kanyang bibig upang makuha ang bawat patak. "Turn ko na?''tinatanong niya, umabot pababa at hinawakan ang harapan ng kanyang pantalon, hinawakan ang kanyang tigas na ari. "Gusto kong matikman ka ngayon." "Hindi"sagot niya "Kailangan ko ang puki mo, baby"Hindi siya magrereklamo, kahit na huwag kang magkamali, gustong-gusto niyang magbigay ng oral sex, pero pagkatapos ng trabaho ni Neil, kailangan niyang makantot, handa na siya. Ibinaba ni Neil ang kanyang pantalon at boxers, iniwan itong nakabundat sa kanyang mga bukung-bukong, hindi niya ito natanggal nang buo dahil sa kanyang mga sapatos. Inalis ni Alona ang panty na walang gitna (maganda at lahat pero nakakasagabal) at itinaas ang
Pagkatapos ng isang masayang gabi ng selebrasyon sa beach, handa na sina Neil at Alona para sa kanilang honeymoon—ang unang gabi nila bilang mag-asawa. Habang naglalakad sila papunta sa kanilang pribadong villa, ang dalampasigan ay tahimik, tanging ang alon ng dagat at ang malamlam na liwanag ng buwan ang naririnig.Sa bawat hakbang ni Alona, dama niya ang kakaibang init ng kagalakan na nagmumula sa puso. Tumingin siya kay Neil, at nakita niyang may kaligayahan din sa mga mata nito. “Hindi ko pa yata matanggap na tayo na,” sabi ni Alona, ang boses ay puno ng tuwa at konting kaba.“Talaga bang totoo na magkasama na tayo, Alona?” tanong ni Neil habang ipinapakita ang malalim na ngiti. “Naghintay ako ng matagal para sa araw na ito. At ngayon, magkasama na tayo—walang takot, walang pag-aalinlangan.”Habang papalapit sila sa kanilang villa, binuksan ni Neil ang pinto, at sumalubong sa kanila ang isang silid na puno ng mga rosas, kumikinang na ilaw, at ang bango ng mga pabango na bumabalot
Sa sandaling iyon, tahimik ang paligid. Tila ang lahat ng naroroon, maging ang alon sa dalampasigan at ang ihip ng hangin, ay naghintay sa bawat salitang binibigkas ni Alona.Napatingin si Neil kay Alona, at hindi niya mapigilang mapaluha sa sinseridad at lalim ng mga salitang kanyang naririnig. Ang pagmamahal na pinigilan niya noon ay ngayon ay malinaw na malinaw na naipadama ng babaeng nasa harap niya.Hinawakan ni Neil ang mga kamay ni Alona, at sa ilalim ng mainit na sikat ng araw, sinagot niya ito ng may kasiguruhan. "Alona, ikaw ang nagbigay ng kulay sa mundo ko. Sa mga panahon na akala ko'y wala nang halaga ang pagmamahal, dumating ka para ipakita sa akin na ang puso ay muling pwedeng magtiwala. Hindi ko alam kung paano ko magagawang ipakita sa'yo kung gaano kita kamahal, pero ang pangako ko ay bawat araw, gagawin ko ang lahat upang maging karapat-dapat sa'yo at sa ating pamilya."Nagpalakpakan ang mga bisita habang pinahid ni Neil ang luhang tumulo sa pisngi ni Alona.Sa kanil
Ang liwanag ng araw ay tila espesyal na handog ng kalangitan para sa araw na ito. Sa isang prestihiyosong beach resort na kilala sa taglay nitong kagandahan, ang buong paligid ay napuno ng ginto’t puting dekorasyon. Ang malamig na simoy ng hangin mula sa dagat ay tila nagdadala ng mensahe ng pag-ibig at kasiyahan habang ang mga bisita, bihis na bihis sa kani-kanilang mga magagarang kasuotan, ay nagtipon-tipon para saksihan ang engrandeng kasal nina Alona Adarna at Neil Custodio.Ang mga lamesa ay dinisenyo ng mga magagarang rosas, orchids, at eucalyptus leaves na lalong nagpa-elegante sa ambience. Sa gitna ng beach, itinayo ang isang mala-fairytale na altar na may arko ng mga bulaklak at kristal. Ang bawat detalye ng kasal ay maingat na pinlano—hindi lamang para maging isang selebrasyon, kundi isang simbolo ng pagmamahal na pinagtagumpayan ang lahat ng balakid.Isa-isang dumating ang mga espesyal na bisita. Si Ethan, ang pinakamatalik na kaibigan ni Alona, ay abalang kumukuha ng litra
"Neil... Salamat," sabi ni Alona, habang nararamdaman ang init ng kanyang mga luha na sumimot sa pisngi. "Hindi ko alam kung paano ko pasasalamatan ang lahat ng ginawa mo para sa amin... Para sa akin."Hinaplos ni Neil ang kanyang buhok at ngumiti. "Walang anuman. Kung anuman ang mangyari, ikaw at ang mga anak natin ang magiging dahilan ng lahat ng laban ko." Hindi na nagawang magsalita ni Alona, pero ang mga mata niya ay nagsasalita na. Sa bawat titig, damang-dama niya ang bigat at tamis ng pagmamahal ni Neil. Sa mga simpleng salitang iyon, tila isang buo silang dalawa. Magkasama silang haharapin ang lahat ng darating, ang mga pagsubok, ang mga tagumpay, at higit sa lahat, ang bagong yugto ng kanilang buhay bilang isang pamilya."Alona," patuloy ni Neil, habang dahan-dahang itinataas ang kanyang kamay upang punasan ang natirang luha sa mata ni Alona. "Hindi ko na kayang mawala ka pa. Lahat ng bahagi ng buhay ko, isasama ko na sa pagmamahal ko sa iyo."Ngumiti si Alona, isang ngiting
Sa mga salitang iyon, naramdaman ni Alona ang sakit at ligaya na nanatili sa loob ni Neil. Hindi na siya magtatanong pa o mag-iisip ng ibang bagay—alam niyang hindi madali ang proseso ng pagpapatawad at pag-move on. Ngunit sa kabila ng lahat ng ito, naramdaman niyang ang pinakamahalaga ngayon ay ang buhay nilang magkasama ni Neil—at ang magkasunod nilang pagharap sa mga bagong pagsubok at tagumpay.Habang nagpapaalam si Wilma at Joshua, napansin ni Neil na hindi na siya kasing bigat ng kanyang nararamdaman dati. Tumingin siya kay Alona at hinarap siya ng buo niyang puso. “Salamat, Alona,” sabi ni Wilma, ang mga mata niya ay puno ng pagpapahalaga at pagsisisi. “Kahit hindi tayo nagkaroon ng pagkakataon na makilala ang isa't-isa nang mas mabuti noon, masaya ako na makita kang masaya ngayon. Ang mga pagsubok at ang tunay na pagmamahal ang nagpapasaya sa atin.” Tumingin siya kay Neil, ang mga mata ay malalim, puno ng taimtim na kahulugan. “Masaya ako para sa inyo ni Neil. Ipinagdasal ko
Para kay Neil at Alona, ang sandaling iyon ay hindi lamang patunay ng kanilang pagmamahalan—ito ang kanilang pangako na hindi magwawakas ang ligaya nilang magkasama, anuman ang dumating na hamon sa buhay. Pagkatapos nilang magdesisyon tungkol sa mga detalye ng kanilang kasal at mag-usap sa wedding coordinator, nagdesisyon silang pumunta sa isang malapit na mall upang mamili ng grocery. Nais nilang mag-relax at mag-enjoy ng simpleng oras magkasama, malayo sa abala ng kasal at iba pang alalahanin.Habang naglalakad sila sa loob ng mall, masaya at abala sa kanilang pag-uusap, hindi nila inaasahan ang isang hindi magandang pagkikita. Sa isang sulok ng grocery store, napansin nila ang isang pamilyar na mukha—si Wilma, ang ex-asawa ni Neil. Kasama nito si Joshua, ang lalaki na naging dahilan ng kanilang paghihiwalay at ang kasalukuyan niyang asawa ngayon. Ang mas nakakagulat pa ay ang umbok ng tiyan ni Wilma—hindi maipaliwanag ang saya na nakabakas sa kanyang mukha. Walang ibang paraan kund
Bahagyang nag-isip si Alona. “Hmm… gusto ko sana ng maliit na lugar para sa intimate photoshoot kasama ang pamilya. Alam mo naman, gusto ko rin na espesyal ang moment na ‘yon para sa mga anak natin.”Napuno ng galak ang mga mata ni Neil. “Perfect. Gawin natin ‘yan.”Habang nakikinig ang wedding planner sa kanila, nakikita niya ang malalim na pagmamahalan ng dalawa. “Nakaka-inspire naman po kayong dalawa. Sir, Ma’am, kung may iba pa kayong requests, sabihin niyo lang po. Pero ngayon pa lang, sigurado akong magiging napakaespesyal ng araw na ito.”Napalingon si Neil sa kanyang magiging asawa. “Espesyal talaga, dahil ikaw ang pakakasalan ko.”Namula si Alona, pero hindi mapigilan ang ngiti. “Ikaw talaga, Neil. Hindi ka nauubusan ng paraan para mapangiti ako.”Nagtawanan sila, at ang wedding planner naman ay tahimik na iniwan sila pansamantala upang bigyan sila ng oras.Habang naghihintay, sinamantala ni Neil ang pagkakataon para magpasalamat kay Alona. “Alam mo ba, mahal, kung gaano ko k
Naging panatag na si Alona dahil ikakasal na sila ni Neil. Ito ang kanyang pangarap—makasal sa taong mahal niya. Wala na siyang hihilingin pa. Pagkatapos ng isang linggo, muling pumunta si Neil sa wedding events kasama si Alona. Ngayon, mamimili na sila ng tema ng kasal nila.Habang kausap ng wedding planner, tuwang-tuwa si Neil habang tinitigan si Alona. Ang saya sa kanyang mga mata ay hindi maikukubli. “Alona, anong kulay ang gusto mo?” tanong ni Neil, ang kanyang boses ay puno ng sigla.“Siguro, gusto ko ng pastel colors! Parang mapayapa at masaya,” sagot ni Alona, ang kanyang puso ay tumitibok nang mabilis sa saya. Ang kanilang mga ngiti ay nagsasalita ng labis na pagmamahal at pag-asa para sa kanilang hinaharap.Habang masiglang nag-uusap si Alona at ang wedding planner tungkol sa iba’t ibang wedding themes, hindi maiwasan ni Neil na titigan ang kanyang magiging asawa. Sa kanyang mga mata, si Alona ang perpektong babae—ang kanyang inspirasyon, lakas, at mundo. Tila napakabilis ng