CHAPTER 3

HABANG nakahiga ako ngayon sa kama ko naisipan kong e message yung number na binigay sa'kin ni Frederick, his name is familiar but I don't know. I'm staring at the small scented card with his name.

“Hi, this is Freya” message ko sa kanya. Kinakabahan ako ng ma send ang message ko sa kanya.

Walang minuto ay biglang may nag pop-up sa screen ko, abot ang kabang nararamdaman ng makita kung sino ang nag reply.

“Hey, Freya young lady. What's up?” reply n'ya sakin na agad ko ring ikinangiti dumapa ako sa kama ko habang itina-type ang erereply sa kanya.

“I'm fine, how about you” gumuhit ang ngiti ko sa labi sa hindi alam na dahilan. Baliw ka na naman Eya! Ani ng utak ko.

“I'm doing good, I'm here in my cousins house for a dinner” reply n'ya sa'kin. Kaya agad naman akong nag type kung ano ang erereply sa kanya.

“Ah okay, take your time Fred." Tangin tugon ko lamang. Baka kasi busy ito eh.

“No, it's okay. We can chat anytime naman hehe” ngumiti ako saglit sa reply nya sakin. Hoy Eya! Hindi pa nga kayo nagkakilala eh pana'y na iyang ngiti mo. Pag suway naman ng utak ko.

“Asusss, haha. Baka nakakaisturbo ako ah sabihin mo lang” tugon ko ulit.

“As what I said, you're not disturbing me baby”

Napanganga ako sa reply nya. Like, whuttt? B-baby?

“Ano daw? Baby? Luh gague to ah” sabi ko sa sarili ko habang nakatitig sa screen. Pero I felt kilig din naman shyttt harot mo ghurl.

“What did you call me?” Kunyari, tinanong ko ulit para sabihin n'ya ulit. May pilyo ang ngiti ko sa isiping iyon.

“Freya my baby hehe, I know na pala kung saan kita na meet that's why you looks so familiar and I have felt something for you no'ng nag shake hands tayo”

Luh? Totoo? Saan? Kumunot ang noo ko at agad na nag-tipa upang mag reply.

“Huh? Saan? Di ko maalala eh” curious kong tanong sa kanya.

“Sa bar, remember? Dun sa club ng kaibigan ko. Ikaw yung babaeng nakilala ko and you know na HAHA”

Di ako makagalaw sa nireply n'ya sa'kin at do'n ko lang napagtanto na s'ya pala yung taong may malaking ahas na wumasak at nagpasakit sa birhen kong perlas.

“Shyttt, don't tell me.... s'ya yung..yung ...urghhhh s'ya yung naka one night stand ko? huhu punyawaaaa s'ya nga” nataob ko ang selpon ko at inilublub ang namumulang mukha sa unan.

Napabangon ako bigla at parang kinakabahan, ang lakas ng kabog ng dibdib ko like what the heck ano to? Parang may mga kabayong nagkakarerahan sa dibdib ko.

Juiceko nakakahiya umayyyy di ako mapakali sa sarili habang iniisip ko iyon, hindi na ako nakapag reply sa text n'ya sa'kin at dalidaling bumalikwas ng tayo at nagtungo sa banyo upang maghilamos. Baka sa hilamos ay magising ako at panaginip lang ang lahat ng ito.

“Shyt, ano ng gagawin ko? Putik s'ya pala yun? Ang gwapo n'ya yuwoo, at ang mas malala pa dun sya yung naka una sa'kin! Tssss” pana'y ang muni-muni ko sa sarili.

Sinapo ko ang mukha ko habang nakatingin sa isang salamin. Ano na'ng gagawin mo Eya!? Ano?!.

Napahilot ako sa sentido ko dahil sa balisa di talaga ako mapakali kaya nag inhale - exhale muna ako bago lumabas, tapos naman din akong kumain kaya napunta nako sa higaan ko at inaantay nalang ang dalaw ng antok habang iniisip ang mga kakaibang mga bagay.

Deads tayo nito Eya!

PAGKA UMAGA ay kinuha ko ang invitation card na binigay sa'kin ni Alfred no'ng nagkita kami. Nakalimotan ko sana ito nang makita ko ito sa bag ko at napagtanto na ngayon pala ang kasal n'ya.

Wala sana akong interest at ganang pumunta, kaso lang yung pag o-overthink ko na baka isiping hindi ako maka get over,  kaya naman ay dali-dali akong naligo at nag ayos ng sarili bago pumunta sa destination nang kasal.

            ||The Wedding Day||

NAG-AALANGAN akong pumasok sa loob ng simbahan, ang dami ng tao at halatang ang so-social ng mga tao dito.

“This wedding is so special, ito yung pangarap naming dalawa nung kami pa, ngayon sa iba na n'ya natupad” sa isip ko.

Bigla akong nakaramdam ng sakit na hindi ko man lang sinasadyang damhin, nabalik lang ako sa ulirat ng may tumawag sa pangalan ko.

“Hey Freya, you're here” bati sa akin ni Frederick.

“what si Frederick? Ginagawa nya dto? Invited din ba sya? Ano to? Tadhana? Char” sa isip ko habang kinakabahan.

Nagulat ako dahil nakita ko na naman s'ya, nahihiya akong tumingin sa kanya kaya dali-dali akong naglakad papuntang loob ng simbahan, ng nasa paanan na sana ako ng simbahan ay may biglang humablot sa kamay ko at agad  naman akong napatigil at lumingon sa kanya, si Fred pala iyon.

“Ba't kaba umiiwas, did I do something wrong?” tanong nito sa akin.

“No, a-ahm, what are you doing here? Are you invited?” tanong ko pabalik sa kanya.

“Haha, ofcourse ako ba mawawala sa kasal ng pinsan ko?” nakatawang tugon nya sa akin.

And speaking of pinsan?

“What? Sinong pinsan mo ba?” takang tanong ko dito.

“Si Alfred, Alfred Santiago he's my cousin, my childhood best friend anyway” pagpapaliwanag pa n'ya sa'kin na s'ya ring ikinagulat ko.

“cousin? So magpinsan sila? Nako! What's a coincidence. Pinsan nya pala yung manlolokong yun, tsk” sa isip ko. Nabalik lang ako sa reyalidad ng magsalita ulit ito.

“Why? Is there something wrong again?” tanong nya.

“Ahh wala-wala pinsan mo pala sya” hilaw akong ngumit sa kanya.

“Bakit? Magkakilala ba kayo?” seryusong tanong nya sakin.

“H-huh? A-ah oo, magkakilala kami, and s'ya din ang nag invite sa'kin dito sa kasal n'ya” pagmaang maangan ko sa kanya.

“Ahh okay, let's go inside?” pag anyaya n'ya sa akin, he is so gentle same sila ni Alfred nung kami pa napaka gentle nito sa akin, I don't know if same attitude din sila siguro gano'n na din yun.